Victoria-Water
SALONBOOT „ALKMAAR-POCKET".
f
1 TENTOONSTELLING g
AMSTEL-BIER,
KUNSTZAAL g
ECHT NATUURLIJK BRONWATER.
ZON NE-MIDDAG.
DUURZAAM.
Amstel Pilsener of Münchener
per dubbel stoop f 2.25 (5 Liter),
©E3E3S3S3S3S3S3S3S3S3S3S3S3E3®
E3 BOENDERMAKER E3
HmmHHI
Bezit vele Minerale bestanddeelen, welke zeer gunstig werken op Maag, Nieren en Ingewanden.
Ik spijbelIk heb mezelf vrij gegeven van-
Wonderlijke sensatie... Ieder is aan z'n werk
en in z'n zaak en ik zit onder een jongen berk
poëtisch te doen op een allerprozaïsche schrijf
machine
Waar? In Bergen aan Zee natuurlijk. Ja, daar
zitten we al van eind April af. Niet meevallen?
Moet U eens komen, zult U wel anders praten!
Nee, allicht niet aan den boulevard, maar ons
laantje is erg beschut en we hebben begin Mei
hèusch al buiten gezeten, 'k Zeg niet waar ons
laantje is, wij menschen zijn nu eenmaal egoïsten,
we willen zoolang mogelijk van de dingen genie
ten, stiekum, zonder anderen. En die anderen, die
zijn er nog niet, de huisjes naast onze nederzet
ting zijn alleen met de weekeinden bewoond;
door de week zijn wij alleenheerschers. Maar
ja, als de Badboderedacteur copie noodig heeft en
ik het genoegen zal smaken „mezelf gedrukt" te
zien, dan zal het met die eenzaamheid wel uit
zijn, dan is de Junimaand al in het land.
Ik spijbel dus en zit naar ons huisje te kij
ken, dat in de dennen en de berken verscholen
is. Het ligt er vriendelijk en vroolijk en het roode
dak steekt helder af tegen de intens blauwe
lucht.
De berken waren nog kaal, toen we eind April
kwamen, maar ze staan nu volop in het blad. De
kleur van jong berkengroen is wel een van de
mooiste voorjaarskleuren, die ik kenals U
het met me eens bent, weet U meteen waarom
ik op m'n spijbelmiddag onder een jongen berk
ben gaan zitten.
Het is zomersch, hoog in de lucht bromt een
militaire jager, zóó hoog, dat het geluid van z'n
machtigen motor overstemd wordt door het zoe
men van een paar genoeglijk dikke, vroolijke hom
mels, die om m'n hoofd cirkelen en waarvan er
een al een flinke kluit was met z'n beentjes
tegen z'n buik geklemd houdtWind is er
niet, de lucht trilt warm boven den grond, alles
ademt rust, de natuur wacht op volzomer.
Ja, in zoo'n Meimaand vermooit zich de
natuur, ieder jaar weer, ieder jaar hetzelfde en
toch ieder jaar weer zoo onbevattelijk en zoo
grootsch, dat het eigenlijk onwezenlijk is. Maar
het is er, we hebben de knoppen zien zwellen en
opengaan, de duinviooltjes zijn plotseling ver
schenen, juichend in hun teere kleuren; de kruip
wilgen tooien zich met de groote wollepluizen, en
de dennen krijgen hun oranje-kaarsen. Eerst waren
er alleen de donkere groenen van de naaldboo-
men, zij domineerden het duinlandschap. Maar
langzaam-aan is die donkere kleur op den achter
grond geschoven en heeft de jeugd de overhand
genomen; het jonge voorjaar met het jubelend
lichtgroen van de zilverstammige berken.
Ook de vogels hebben de voorjaarskoningin een
triomfalen intocht bereid. De nachtegalen hebben
in hun mooiste liedjes haar toegezongen, er waren
veel van die vrijgezellen-mannen, die hun lente-
roes uitten in de glasheldere strophen en van
's morgens vroeg tot 's avonds laat zaten er ver
scheidene van die roestbruine zangers het hoogste
lied uit te kweelen.
Totdat ook hen de liefde overviel en die
nachtegalen-heeren het veel te druk hebben met
huishoudelijke besognes, nu daar ergens in de
struiken een vogelvrouwtje in haar nest op de
teere eitjes zit en ze nog hoogstens tijd hebben
voor een slordig afgeroffeld glasdraad-trillertje, in
de gauwigheid boven in een boomtopje Vroeg
voorjaar wordt vroeg zomer.
M'n andere vriendje, een vroolijk gekleurd
kereltje, het gekraagd roodstaartje, zit op de
waschlijn nieuwsgierig naar me te kijken. Ook hij
moet nu zwoegen en slaven voor z'n gezin, dat
vlakbij in het struweel moet liggen, maar dat ik
nog niet gevonden heb. Er is er nóg een, die het
LANGS DE ZAAN NAAR AMSTERDAM.
Op 4, 11, 18 en 25 Juni en dagelijks vanaf 30 Juni tot en met 3 Sept.:
van ALKMAAR5.45 - 7.45'- 10.45 - 14.00 - 15.45 - 18.00 uur.
N.V.Za. Vanaf 16 Juli dagelijks, behalve Vrijdags en Zaterdags.
Alleen op Vrijdag en vanaf 16 Juli dagelijks.
zoekt: een mooie brutale Vlaamsche Gaai, die
den heelen dag in de buurt rondzwerft en ook op
zijn beurt weer voor een druk huishouden moet
zorgen. Niet alleen op jeugdige roodstaarten aast
de roover, maar hij werpt ook steelsche blikken
op de jonge konijntjes, die heerlijk aan den ingang
van hun ouderlijk huis zitten te zonnen en ijlings
het hol invluchten als de vogel, met z'n blauwe
spiegelveertjes vlak over hun lange ooren
scheert
Poes is bij me komen zitten en met intense
belangstelling bezig iets te bekijken. Kop scheef
Heel voorzichtig wordt „dat iets" met een elegant
poezepootje betast, 'k Ga eens kijken en een
groote hagedis trekt zich van dier en mensch
niets aan. Ook al weer zoo'n echte zonaanbidder.
Als ik hem voorzichtig aanraak, daarbij ijverig
geassisteerd door poes, kijkt ie me aan of hij me
mijn indringen-in-z'n rijk hoogst kwalijk neemt en
schuift gehoorzaam een stukje verder. Beweegt
zich verder niet meer. De kat gelooft het ook wel.
Gaat op zoek naar levendiger wild.
Aan een lang touw, van vijftien meter, schar
relt m'n hond rond, Ook al in z'n sas met het
mooie weer en z'n Bergensch verblijf. Raakt
lichtelijk van streek als ie konijnen ziet, vliegt er
als bezeten achter aan, jaagt ze naar hun hol,
blijft daar voor staanen heeft het nakijken.
Dat lange eind touw is een repressaillemaatregel.
Als-ie de kans krijgt smeert ie 'm subiet en dan
is sinjeur den heelen dag op stap en wordt op de
meest fantastische plaatsen gesignaleerd. Komt
meneer eindelijk thuis, dan vergaat hij van dorst,
slobbert groote bakken water leeg en heeft een
snuitwerk alsof hij zeggen wil, dat ik 't 'm voor
de rest van den dag doen kan. Om er een uur
later weer tusschen uit te trekken, of ie niet weg
geweest is. Vandaar dat touw van vijftien meter.
Even later lééft ons laantje van vroolijke kin
derstemmen. Het wordt etenstijd in de vacantie-
kolonies. De jonge zomer is vol van blijde gelui
den, in lange rijen trekken de al lekker gebruinde
stadsche bleekneusjes met hun leidsters huis
waarts, het is al gezondheid, die ze hier opsnui
ven; dennenlucht, hars, voorjaar! Wie ze ziet
opfleuren in de weken, die ze hier zijn, tast
vast en zeker dieper in den buidel, als het weer
tijd is voor collectes of andere offers
Ook de kleine logees van de Deutsche Ferien-
kolonie komen terug. Zoo klein als ze zijn, al
stram in den pas, op de maat van alle mogelijke
Wandervögellieder. Als ze naar het strand zijn
geweest, komen ze thuis, ordelijk in het gelid, met
hun schop gericht over den rechterschouder, net
als de Arbeitsdienst in de Heimat
Zoo loopt 't tegen etenstijd. De dochter des
huizes is ook uit school gekomen en vertelt ver
halen over sommen en dictées. Het is uit met
m'n rust! Uit de keuken komen welkome geluiden
van borden en schalen, en hoor ik een aanmaning
om nu eindelijk eens op te houden met dat geram
mel op het moderne folterwerktuig, dat schrijf
machine heet.
En als we even later bijeen zitten en de beleve
nissen van den dag uitwisselen, zijn we 't er alle
maal over eens, dat we, ieder op zijn manier,
weer den dag geplukt hebben en gelukkig zijn in
ons laantje en in ons zomerverblijf
B. a. Z. 25-5-'39.
IN DE BROUWERIJ
GEBOTTELD, DUS
Verkrijgbaar bij
J, W, SCHOLTEN, Dorpsstraat 3, Bergen (N,-H.), Tel, 2226,
S, en P, J, STEKELBOS, Bergen aan Zee, Tel, 2378,
C, HOUTMAN, Bergen aan Zee,
Historische anecdoten.
HISTORISCHE ANECDOTEN.
Toen Balzac met de postkoets door Duitschland
reisde, kende hij geen lettergreep Duitsch. Men
vroeg hem later, hoe hij het toch gemaakt had.
„Oh heel goed", antwoordde de dichter. „Ik
moest bijvoorbeeld altijd den postillon betalen;
maar ik kende het Duitsche geld niet. Als de pos
tillon nu zijn hand ophield, dan gaf ik hem een
mark. Dan keek ik naar zijn gezicht en als ik zag,
dat hij heel verbaasd keek, legde ik er nog een
mark bij en keek weer naar zijn gezicht. Dan een
derde en een vierde, tot het gezicht van den pos
tillon straalde van vreugde. Dan wist ik, dat ik
genoeg betaald had en dan nam ik de laatste mark
weer terug
Leo Slezak trad ergens op in Oostenrijk als gast
in Lohengrin. De nauwgezetheid van het technisch
personeel was niet bepaald onberispelijk en zoo
kon het gebeuren, dat de zwaan vertrok, voordat
Slezak het dier ridderlijk had kunnen bestijgen.
De tenor raakte niet van streek, hij wendde zich
naar de coulissen en riep;
„Vertelt u me eens, hoe laat gaat de volgende
zwaan?"
HET ZONNEBAD.
LOUDELSWEG 66,
BERGEN (N.-H.) S
S3 Werken van Schilders S3
S3 uit de S3
S3 Bergensche school. S3
pq OQ
09 Dagelijks geopend van 9—4 uur. 09
ba Ook des Zondags. ba
VRIJ ENTREE. S
