„Bergensche Bad-, Duin- en Boschbode"
VIERDE BLAD.
Morganatische huwelijken.
30e Jaargang. No. 5.
van Zaterdag 1 Juli 1939.
Nieuwsberichten.
KERKCONCERT OP 25 JULI 1939 IN DE
RUïNEKERK TE BERGEN.
Den velen badgasten en burgers van Bergen,
Alkmaar, Egmond en Schoorl wacht op Dinsdag
25 Juli een buitengewoon kunstgenot.
De Kerkvoogdij der Ned. Herv. Gemeente te
Bergen was zoo goed het uitstekend daarvoor
geschikte kerkgebouw ter beschikking te stellen
voor de uitvoering van Kamermuziek van verhe
ven strekking.
De vereeniging Zaansch Kamerorkest, o. 1. van
P. van Mever, ondersteund door de solisten A. v.
Diepen (viool) en Gerda Pons (sopraan) geven
daar ter plaatse op den avond van dien dag een
concert van werken van Haydn, Tartini, Mozart
en Bach, welke alle in de sfeer geschreven zijn,
welke in een kerkgebouw past.
Deze zijn allen componisten uit de achttiende en
het begin der negentiende eeuw, die een klare,
harmonische, melodische, algemeen door een ieder
begrijpelijke muziek geven, welke den hoorder op
een hoog peil van verheffing brengt.
De hoorder kan zich dien avond hetzelfde genot
verschaffen dat Von Esterhazy op het slot Eisen-
stein smaakte, als hij na den maaltijd met zijn
gezin en zijne gasten en hofhouding de muziek
uitvoering van zijn kapel onder den grooten
musicus Joseph Haydn genoot.
Vóór het ter perse gaan van dit blad, vernemen
wij, dat de vereeniging „Kunst voor allen" 20 Juli
in de Ruïnekerk het wegens ziekte van den
solist Albert Sluyter uitgestelde concert orga
niseert. Dit concert zal eveneens voor de gas
ten een gewaardeerd evenement vormen.
Het komt ons echter ongewenscht voor, dat
beide concerten zoo kort achter elkander worden
gegeven, waarom wij „Kunst voor allen" in over
weging geven, het reeds uitgestelde concert
ongeveer in de eerste helft van Augustus te orga-
niseeren. Dan zijn er ook meer gasten, hetgeen de
kans op succes verhoogt.
DE HERTENKAMP.
De Hertenkamp blijft voor kinderen altijd een
buitengewone attractie. Het aantal jonge moe
ders, dat dagelijks met haar kroost naar het kamp
trekt om de hertjes te voeren is niet gering en
het is altijd weer aardig te zien hoe de schuchtere
vlugge dieren uit de kinderhandjes weten wat
wordt aangeboden. Wie dit ziet, begrijpt het niet
hoe het mogelijk is, dat diezelfde beesten met
geen mogelijkheid zijn te vangen wanneer een
paar exemplaren moeten worden opgeruimd, om
dat nu eenmaal de bevolking van het kamp be
perkt moet blijven.
24 Juni verkeerden de trouwe bezoekers van het
kamp in opgewonden stemming, omdat een zestal
jonge hertjes geboren werden. Bij het eene moe-
derdier ging dit niet zoo gemakkelijk als bij het
andere. Een hert is echter nu eenmaal geen huis
dier, zoodat bij dergelijke blijde gebeurtenissen
de dierenartsen geen hulp kunnen verleenen. Het
kostte onzen directeur van gemeentewerken
groote moeite, de nerveuze toeschouwers duidelijk
te maken, dat hier geen hulp geboden kon worden.
Wonderlijk was het te. zien, hoe binnen het uur
de jonge diertjes reeds op hun kromme pootjes
om de moeders dribbelden.
De Hertenkamp is voor de gemeente ongetwij
feld een waardevol bezit. Dank zij de uitstekende
organisatie, kosten de herten maar weinig aan de
gemeentekas. Des zomers verschaffen de kinderen
voor een niet gering deel het noodzakelijke bij
voer en des winters kan dit geschieden met de
honderden kilo's eikels, die in den herfst door
Bergen's jeugd voor 1 lA cent per kilo in het
Berger bosch worden verzameld.
VICTORIA-THEATER.
„De onsterfelijke wals".
Het Victoria-theater prolongeert „De onsterfe
lijke wals" in verband met de groote belangstel
ling die er voor deze film bestaat. Ieder, die de
film gezien heeft, zal dit niet verwonderen. Het
is een filmwerk met groote romantische en muzi
kale kwaliteiten, een geromantiseerde weergave
van 't leven van den wals-koning Johann Strauss.
Metro-Goldwyn-Mayer heeft van deze film zeer
veel werk gemaakt, terwijl de voortreffelijke
regie van Julien Duvivier een vlotte loop van het
verhaal en een geleidelijke climax garandeert.
Het is daarom alleszins de moeite waard om deze
film te gaan zien. Er is deze week en de volgende
week tot en met Donderdag nog de gelegenheid
toe!
BIOSCOOP HARMONIE.
„Booloo" en ..Doctor Rhythm".
Theater Harmonie vertoont deze week twee
hoofdnummers, n.l. „Booloo" en „Doctor Rhythm".
De eerste film is een spannende film uit de
jungle, de tweede een humoristische film met
Bing Crosby en Mary Carlisle in de hoofdrollen.
De korte inhoud van de eerste film is de vol
gende:
Captain Robert Rogers, een jong Engelsch
avonturier en zoon van een beroemd ontdek
kingsreiziger, trekt naar de wildernis van Malakka
om het bestaan te bewijzen van den witten tijger,
het heilige dier van de Sakai's. Na een heele serie
spannende avonturen in de jungle gelukt het hem.
EEN NIEUWE ATTRACTIE VOOR BERGEN.
In 1937 organiseerde de V. V. V., in samenwer
king met de beide middenstandsorganisaties, in
een zaaltje van „De Rustende Jager ter avond
amusement van de gasten het Kegelinospel. Dat
deze attractie gewaardeerd werd, bleek uit het
feit, dat toen gedurende het seizoen ruim 20.000
spelletjes a 10 cent gespeeld werden, waardoor
ruim J 1000,irx den vorm van waardebons onder
den middenstand circuleerde.
Dit behendigheidsspel had dus wel succes. Een
nadeel van deze amusementsgelegenheid was, dat
slechts één soort spel beoefend kon worden.
De heeren Schenk en Vrees uit Amsterdam ko
men aan dit bezwaar tegemoet, door de vestiging
van een speelgelegenheicl in het achter de eetzaal
van het Oranje-Hotel gelegen zaaltje.
Dit zaaltje is bereikbaar door den aan het
Smallepad grenzenden tuin en tevens te bereiken
door den ingang naar de garage van het Oranje-
Hotel.
Deze amusementsgelegenheid, die dagelijks ge
opend zal zijn van 26 en van 812 uur, bevat
allerlei electrische behendigheidsspelen, die den
bezoekers gelegenheid bieden om voor 10 cent
mooie prijzen te winnen.
Het interessantste, eenig in Europa, is wel het
Elviro-spel, dat met 9 personen, die elk 10 cent
betalen, gespeeld moet worden. In het midden van
een tafel draait, als bij de roulette, een bord, dat
in 9 vakjes verdeeld is. Elk vakje is weer onder
verdeeld in, van 1 tot 7 genummerde gleufjes.
Ieder speler plaatst zich voor een electrisch
knopje en de kunst is nu, om door op het juiste
moment op dit knopje te drukken, een stalen
kogeltje in het gleufje met het hoogste cijfer van
het vakje, dat het nummer van het knopje heeft,
te werpen, want wie het hoogste nummer weet te
verkrijgen, is winnaar.
Voorts staan er in deze amusementsgelegenheid,
evenals in die te Spa en de andere Belgische bad
plaatsen, apparaten, waarop men individueel een
kansje kan wagen.
Bijzonder interessant is b.v. het apparaat waar
mede men als autobestuurder automatisch getest
wordt als bestuurder. Voor 10 cent kan men, met
den voet op het gaspedaal en de handen aan het
stuur een klein auto tje 4000 M. laten rijden. Wie
minder dan 10 fouten maakt, krijgt het bewijs van
rijvaardigheid. Dat dit nog niet zoo gemakkelijk
gaal, moesten wij, die al 'n 15 jaar dagelijks een
auto besturen, ondervinden. Bij een proef consta
teerden wij n.l. tot onzen schrik dat wij reeds
49 fouten hadden gemaakt, toen het auto'tje" nog
maar 1900 M. had afgelegd.
Deze amusementsgelegenheid is voor Bergen bij
slecht weer en als avondafleiding zeker een aar
dige attractie. De toegang is gratis, doch kinderen
beneden 16 jaar zonder geleide hebben geen
toegang.
Predikbeurten.
Ned. Herv. Gem. (Ruïnekerk) te Bergen.
Zondag 2 Juli, voorm. 9.30 uur, ds. v. d. Kie-
boom.
Geref. Kerk te Bergen.
Zondag 2 Juli, voorm. 10 uur en nam. 5 uur, ds.
v. Minnen,
KERKJE BERGEN AAN ZEE.
Zondag 2 Juli, voorm. 10.30 uur. Liturgische
dienst; ds. S. A. Barger, te Heemstede.
Evangelisatie „Maranatha".
Zondag 2 Juli, voorm. 10.30 uur, ds. A, D. Mee-
ter, Amsterdam.
Rem. Geref. Gem., Alkmaar.
Zondag 2 Juli, voorm. 10.30 uur, ds. Rappold.
Evang. Luth. Gem., Alkmaar.
Zondag 25 Juni, voorm. 10.30 uur, ds. v. d.
Zondag 2 Juli, voorm. 10.30 uur, ds. v. d. Woude.
Vrije Evang. Gem., Geesterweg, Alkmaar.
Zondag 2 Juli, voorm. 10.15 uur en 's avonds
7 uur, ds. Ruys; onderwerp: „Het gezegende juk";
Donderdag 8 uur, Vrouwensamenkomst.
CORRESPONDENTIE.
Mr. N. N. Opname van uw protest lijkt ons in
„De Badbode" ongewenscht. Wij zijn het met u
eens, dat de door u 25 Juli opgedane strand-
ervaring laakbaar is, doch wij zijn er van over
tuigd, dat de Baddirectie, die u er mede van in
kennis stelde, maatregelen zal nemen om in de
toekomst het publiek dergelijke ervaringen te
besparen.
Het morganatisch huwelijk van den Prins van
Wales, met de schoone Amerikaansche, dat de
vorige Engelsche premier Baldwin noopte, den
koning, die als opvolger van koning George nog
als koning-keizer gekroond moest worden, te be
wegen, afstand van de kroon te doen, heeft heel
wat stof doen opwaaien, waarover later nog wel
meer licht zal worden geworpen. Voor zoover be
kend is, is het huwelijk van het paar, thans bekend
als de hertog en hertogin van Windsor, een
gelukkig huwelijk.
Een morganatisch huwelijk, dat eveneens veel
opspraak veroorzaakte, was dat van prins Sigvard
van Zweden.
Prins Sigvard van Zweden, hertog van Uppland,
telg van het democratische geslacht der Berna-
dotte's is in het huwelijk getreden met Fraulein
Erika Patzek, dochter van een Berlijnsch koop
man.
Het is, zooals bekend, te Londen voltrokken.
De kroonprins van Zweden, Sigvard's vader en de
koning hebben alles gedaan, wat ze konden. Maar
zelfs hun grootste bedreiging had geen invloed.
Het. verlies van al zijn koninklijke en prinselijke
rechten woog bij Sigvard minder dan het verlies
van zijn uitverkorene.
Zijn zwakheid voor „gewone" stervelingen zit
hem trouwens in het bloed. De Bernadotte's be
leven niet het eerste morganatische huwelijk in
hun dynastie, die niet ouder dan een eeuw is en
gesticht werd door Napoleon's ontrouwen veld
maarschalk Bernadotte.
Deze ontrouwe veldmaarschalk was van heel
poovere komaf en tot aan zijn dood toe heeft hij
met groote angstvalligheid een brandmerk van
deze poovere komaf voor zijn kamerdienaar moe
ten verbergen. Dit brandmerk was een prachtig
getatoeëerd anker op een zijner armen
Maar hij was een goed koning, een bijzonder
goed koning en zijn nakomelingen bezitten even
eens de schranderheid, waarmede maarschalk
Bernadotte zich de gunst zijner Zweden wist te
verwerven.
De tegenwoordige telgen van het Zweedsche
koningshuis bezitten allemaal een bijzondere be
gaafdheid. Ze blinken uit in wetenschappen en in
kunst, zijn uitstekende sportslieden en hebben
daarin een voorbeeld in hun aller vader, den
koning, die als zeventigjarige nog een flink ten
nisser is en dan ook regelmatig in de bioscoop
journalen in al zijn glorie van „sportsman aan de
Riviera" wordt vertoond.
Prins Sigvard, die voortaan meneer Bernadotte
heeten zal, is eveneens een begaafd iemand. Hij
heeft zich vooral bekwaamd als schouwburg
décorateur.
Als universiteitsstudent interesseerde hij zich
reeds voor hét theater. Samen met twee vrienden,
Washington en Sorensen, thans hulpregisseur van
de Greta Garbo-films te Hollywood, reorganiseer
de hij het studententooneel van de universiteit
van Upsala, die op een eeuwenoude traditie boogt
en een ware revolutie beleefde, toen de prins en
zijn vrienden er stukken van Shaw en andere
modernen introduceerden.
Wallenberg ging na den gemeenschappelijken
studietijd naar de operette over. Sorensen toog
naar Hollywood en Sigvard werd decor-schilder,
zulks met algeheele instemming van zijn kroon-
prinselijken vader en zijn koninklijken grootvader.
Hij kwam in Berlijn bij de U. F. A., maar tege
lijkertijd ontmoette hij Greta Garbo enwerd
verliefd op haar. De idylle werd echter wreedelijk
verstoord. Sigvard vertoonde zich in 1928, toen
Greta uit Amerika naar het vaderland terug
kwam, om wat rust te nemen, geregeld in het
openbaar met haar en dit was niet naar den
wensch van zijn vader, die een schandaal vreesde.
Hij werd daarom naar Parijs „gezonden", teneinde
daar zijn sudies te voltooien.
Te Parijs scheen hij Greta Garbo vergeten te
hebben en in 1932 kwam hij weer naar Berlijn, na
te Stockholm de décors geschilderd te hebben
voor een historisch tooneelstuk. Bij deze gelegen
heid toonde hij ook zijn talenten als ontwerper
van costuums. Tegelijkertijd vond er te Londen
een tentoonstelling plaats van door hem ontwor
pen zilverwerk.
In Berlijn werkte hij hard als assistent-regisseur.
Op een goeden dag ontmoette hij er Erica Patzek,
een aardig meisje van twee-en-twintig. Het werd
een liefde op het eerste gezicht, maar Erica
vreesde de te wachten moeilijkheden. Ook haar
ouders waren tegen een nadere kennismaking. Ze
vonden het standenverschil te groot, vreesden, dat
hun eenige dochter Erica heeft nog twee broers
een ongelukkig leven zou tegemoet gaan.
Sigvard en Erica scheidden daarom. Echter
slechts voor korten tijd. Want Sigvard wist, het
meisje zijner droomen gevonden te hebben en hij
rustte niet, voordat hij haar gewonnen en de toe
stemming harer ouders gekregen had.
Was de overwinning in Berlijn volkomen, te
Stockholm werd het een volkomen nederlaag.
Sigvard heeft die nederlaag aanvaard. Hij trekt
slechts de consequenties van den raad, dien zijn
vader hem altijd gegeven heeft, n.l. te trachten,
zijn eigen onafhankelijk leven te leiden.
Zijn prinsentitel heeft hij er aan gegeven. Maar
hij is niet onbemiddeld en hij bezit een sterk ge
loof in zijn artistiek kunnen. Na zijn huwelijksreis,
die gedeeltelijk Engeland, gedeeltelijk Italië en de
Riviera ten doel heeft, zal hij zich weer te Berlijn
vestigen.
Werk heeft hij reeds in het vooruitzicht. Een
Zweedsche combinatie heeft hem reeds het regis
seurschap opgedragen van een film, die een see-
