Dertigste jaargang. No. 7.
Zaterdag 15 Juli 1939.
Abonnementsprijs 2f
f 1.— voor leden der V.V.V.
Uitgave van de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v.h. Herms. Coster Zn., Voordam 9, Alkmaar.
REDACTEUR: D. A. KLOMP, NESDIJK 9, TELEFOON 2039, - BERGEN (N.-H.)
EERSTE BLAD.
Woensdag 19 Juli naar het
Openlucht-theater.
Opvoering van het historische spel
„Uit het leven der Oranjes".
Een volk, dat zich voor eigen
historie niet interesseert, is zijn
zelfstandigheid niet waard.
Tijdens het 40-jarig regeeringsjubileum van
H. M. de Koningin voerde het gezelschap ,,De
Vereenigde Haagsche Spelers", leider de heer
Pierre Balledux, op het Binnenhof te den Haag
eenige malen voor het huldigingscomité op het
historische spel in vier tafreelen van Ben van j
IJsselsteyn.
De Nederlanders hebben zich steeds door een
groot vrijheidsgevoel gekenmerkt. De 80-jarige
vrijheidsstrijd, onder leiding van de Oranjes, tegen
het toen zoo machtige Spanje, heeft een gunstige
stempel op ons volk gezet en juist in dezen tijd
van wereldontwrichting, dringt in breeder schare
van ons volk het bewustzijn door, dat de geeste- j
lijke vrijheid, door ons volk na zwaren strijd ver
overd, een zoo hoog goed is, dat waakzaamheid
tegen het verloren gaan van eigen zelfstandigheid
geboden is.
Ieder Nederlander met een warm kloppend hart
heeft, vooral in zijn jeugd, groote belangstelling
voor onze geschiedenis getoond en innig medege
leefd met den strijd door onze vaderen, onder
leiding van Willem van Oranje gevoerd. Ouder
geworden, hebben velen begrepen, dat men der
vaderen strijd het beste eerde, door den strijd
voor de vrijmaking van den mensch en het recht
te blijven voeren, ook tegen eigen heerschers. De
tijd waarin wij thans leven brengt hen die nadenkt
tot het bewustzijn, dat in den strijd tegen vreemde
overheersching een volk één moet zijn.
Toen wij voor een 15-tal jaren Dillenburg be
zochten en deze stad aanschouwden, die voor een
groot deel is gebouwd van de materialen van het
eertijds zoo machtige kasteel der Oranjes en de
ondergrondsche ruimten en gangen van het voor
malige kasteel, waarin maanden lang legers ge
huisvest waren, hadden gezien, hebben wij iets
begrepen van het geweldige Godsvertrouwen, dat
een Juliana van Stolberg, die haar zonen in den
vrijheidsstrijd der Nederlanden verloor, moet heb
ben bezield.
Onder de daar met beton gevulde Oranjeboom
hebben wij daar in onzen geest de ontvangst van
de nieuwe gezanten door Willem van Oranje bij
gewoond en het deed ons goed, dat aldaar in een
klein museum, door Nederlandsche bemoeiingen
tot stand gebracht, verschillende herinneringen
aan dit grootsche verleden bewaard blijven.
Van den auteur van het historisch spel „Uit het
leven der Oranjes" vinden wij het dan ook juist
gezien, dat hij het tweede tafereel op het slot
Dillenburg laat spelen. Wij zien daar op een Juni
avond in het jaar 1580 Juliana van Stolberg, wier
zonen Adolf, Lodewijk en Hendrik in den vrij
heidsstrijd der Nederlanden reeds waren gesneu
veld, ziek in haar zetel zitten. Haar gedachten
tpeven bij haar zoon Willem. Vurig hoopt zij, als
moeder, in de laatste dagen van haar leven hem
nog eenmaal te zien en te spreken. Terwijl zij
over hem met haar gezelschapsdame spreekt,
brengt een dienaar een brief van Willem. De
gezelschapsdame leest haar den brief voor en dan
weet de zwaar beproefde moeder, dat zij Willem
niet meer bij zich zal zien. Enkele oogenblikken
na het voorlezen van den brief ontslaapt Juliana
van Stolberg, de moeder der Oranjes.
In het eerste tafreel maken wij kennis met
„Leiden's ontzet". Dit speelt in den nacht van
2 op 3 October 1574 in de burgemeesterskamer
van het Leidsche raadhuis. Pieter Adriaanszoon
van der Werff, Leiden's le burgemeester, ver
gadert met den secretaris, den 2en burgemeester en
Jonker Jan van der Does. Ziek van honger en
ellende houdt burgemeester van der Werff na vijf
maanden belegering door de Spanjaarden, stand
tegen het drijven van hen die de'stad willen over
geven. Een felle beroering onder het volk onder
drukt hij door zijn manhaftige woorden. Hij geeft
den dapperen van der Does bevel, de Lammer-
schans te bestormen. Tot deze wanhoopsdaad
behoeft het echter niet te komen, want de storm
dreef het water door de doorstoken dijken en
maakte het aan admiraal Boisot mogelijk het
geteisterde Leiden te ontzetten.
Het derde tafereel voert ons naar een ander
tijdvak van Neerland's geschiedenis. Wij schrijven
27 October 1688, den dag van het vertrek van
den stadhouder Willem III, prins van Oranje en
gehuwd met Mary Stuart, dochter van den En-
gelschen koning. Zwaar hadden in die dagen de
Nederlanders te lijden van de machtsimpulsen,
der Franschen en de internationale toestand was
zoo zeer gespannen, dat ieder moment een oorlog
kon uitbreken. Desondanks onderneemt de prins
den gevaarlijken tocht naar Engeland, om daar
tegenover den vader van zijn gemalin, die sterk
sympathiseerde met het streven van den Fran
schen koning Lodewijk, Neerlands vrijheid te
bepleiten.
Het vierde tafereel speelt in 1813, waarin op
30 Nov. Prins Willem I berooid in Holland terug
keert en met jubelende geestdrift door de Sche-
veningers wordt ontvangen.
De spelers Pierre Balledux, Jan van der Linden,
Jules Verstraete, Bert van der Linden, Jos
Molenkamp, Cor de Wolf, Dora Hans, Maria van
Bergen, Guus Verstraete, Erna BalleduxHaffert,
Dina van Lier, zijn een waarborg voor een goede
vertolking van dit historische, muzikaal geïl
lustreerde costuumstuk.
De V. V. V., die het heeft aangedurfd dit kost
bare spel in het Openlucht-theater te brengen,
verdient dat 19 Juli geen plaats in het Openlucht
theater onbezet is. De Scheveningers hebben in
1813 van 17 tot 30 Nov. in barre koude vol span
ning aan het strand de komst van Prins Willem I
afgewacht. De Bergenaren en de zomergasten
mogen zich zeker niet door een eventueel lage
temperatuur laten weerhouden, dit unieke histo
rische spel bij te wonen en dit te meer niet, omdat
men in het in een duinkom gelegen Openlucht
theater geen last van de koude heeft.
Een goede slaap als
schoonheidsmiddel.
„Het beste schoonheidsmiddel", zegt een groot
Frans schoonheidsspecialist iemand die het
wéten kan dus „is een rustige, diepe en lange
slaap".
Met een lange slaap bedoelt hij dan niet, dat
we 's morgens lang moeten slapen, want 's morgens
uitslapen maakt volgens hem het gezicht dik en
de trekken slap. Neem vóór het naar bed gaan,
zoo zegt hij, een warm bad of een glas warm sui
kerwater en zorg er voor, dat ge een paar uur
vóór middernacht slaapt. Gebruik geen te zware
maaltijd en neem geen boeiend boek mee naar
bed, want beide verhinderen het inslapen.
Om een frisch uiterlijk te krijgen en te behou
den, moet men minstens twee maal per week vóór
elf uur naar bed gaan, maar éénmaal per week
zeker twaalf uur per nacht slapen, dus bijvoor
beeld van acht uur 's avonds tot acht uur 's mor
gens, zoo'n schoonheidsslaap maakt u jonger,
mooier, vroolijker en actiever en belet in veel
gevallen het dikworden. Te weinig slaap en onge
regelde rusturen verhinderen vaak het goed func-
tionneeren der klieren. Na een slapelooze nacht
zult u zelf wel eens gemerkt hebb.en, dat uw
lichaam minder fit is dan gewoonlijk.
Minstens twee .maal per week vroeg naar bed
en vroeg op is het béste schoonheidsmiddel,
maar het beteekent niet, dat ge dan verder
iedere uiterlijke verzorging wel achterwege kunt
laten
HET TOONEEL VAN HET OPENLUCHT-THEATER.