M
let'n kwartje de wereld rond.
Bioscoop „Harmonie" - Lombardsteeg, ALKMAAR.
De
i komische avonturenfilm:
Vanaf heden tot en met Donderdag a.s.
Woensdag Matinée.
ALLE LEEFTIJDEN.
die naar het terrein gaat waar eens het kasteel
stond. Van het huis Maesdam is eveneens niets
anders over dan wat steenen en scherven die ter
plaatse gevonden werden; afbeeldingen hangen er
ook in het museum.
Natuurlijk is er aan de wanden nog meer inte
ressants te zien, platen van den slag bij Bergen,
aardige gedichten met versiering die bij feestelijke
gelegenheden aan familieleden aangeboden wer
den, een paspoort van 1814, en nog menig be
zienswaardig stuk.
Met museum is alle werkdagen geopend van
1012 en van 24 uur.
M. v. B.
Historische Anecdoten.
Op een middag de schemering was reeds in
gevallen wandelde Frederik de Groote door de
vertrekken van het slot te Potsdam. Toen hij in
de audiëntiezaal kwam, zag hij, hoe een klokken
maker, die hem eerbiedig groette, moeite had een
zware bronzen klok, die blijkbaar gerepareerd
moest worden, van den schoorsteen te tillen.
Frederik de Groote trad naderbij, klom op een
stoel en gaf de klok aan den man. Deze nam het
uurwerk onder den arm, maakte een diepe bui
ging en verdween.
Den volgenden dag meldde de hofmeier zich bij
den koning en deelde hem mede, dat den dag te
voren een kostbare klok uit de audiëntiezaal ge
stolen was; men had den dief echter kunnen grij
pen en de hofmeier vroeg den koning nu, wat men
met den inbreker doen moest.
„Laat hem maar loopen", zei Frederik de Groo
te glimlachend. Iets zachter voegde hij eraan toe:
„Ik ben medeplichtig aan den diefstal!"
Bij een rondgang door de bivakken wenkte Na
poleon een officier naderbij.
Daar het tamelijk donker was kon hij den rang
van den officier niet zien.
U heet?
Dubois. Majesteit.
Kolonel?
Neen, Majesteit. Slechts kapitein. Maar,
voegde hij er snel aan toe om de gunst des keizers
door een vrijmoedig woord te winnen, ik ben ge
sneden uit het hout waarvan men kolonels maakt.
Prachtig kapitein, zoodra ik een kolonel van
hout noodig beb zal ik aan U denken.
„Indische Prins Ier bruilof!" nummer van de Berger Sporfvereeniging.
GRAPJES.
OUD-BERGEN EN HET MUSEUM.
Het museum ligt vlak bij de mooie Ruïnekerk,
ei( zoo gauw gij er binnen treedt, komt gij stellig
onder de bekoring van dit aardige geheel. Meestal
gaat men door de achterdeur binnen, zooals dit
gebeurde in vroeger tijd, als men de boerderij
inging.
Het oudste voorwerp staat daar meteen om den
hoek: het is een steenen doodkist, waarin Vikin
gerhoofdmannen begraven werden.
Er is niets bekend omtrent een Vikinger neder
zetting, maar het zware stuk zal waarlijk niet voor
de aardigheid hierheen zijn gesleept! In latër tijd
kwam het weer uit den grond en werd als koeien-
drinkbak gebruikt.
Ter zijde is een geheel ingerichte keuken, met
haardplaat en kleine gemetselde kachel, die met
houtskool gestookt werd. Een dertig jaar terug
werd zulk een kachel in een boerderij gevonden
en hier nagemaakt.
In de zitkamer is de bedstee, die 6voet lang
en 41/, voet breed moest zijn, opdat er ook plaats
voor een „waskipper" zou zijn. 'Waskipper is
„gast" en deze vond zijn plaats tusschen moeder
en vader in. Onder deze slaapplaats is de onder
kooi, waar de kinderen sliepen, en de zuigeling
sliep in de krib, aan het voeteneind van de bed
stee gebouwd, zoodat de geheele familie handig
bijeen was.
Later verhuisde de baby naar de wieg, die veel
geschommeld werd om het kind zoet te houden.
Leest men, hoe stijf het wicht ingepakt werd, van
het hoofdje tot de voeten, dan is het geen wonder
dat door schommelen rust verkregen moest
worden.
Op de tafel die bij het raam staat, zooals dat in
alle boerderijen het geval was, staat het koffie
blad, en ook de bak met pijpen, vuursteen en
tonteldoos.
Er zijn voorts oude kasten en kisten, kappen-
doozen, vuurman en kinderstoel, en nog veel meer.
In het derde vertrek staan de poppen, die de
kleeden toonen die in vreugde en rouw gedragen
werden.
Hier is ook de kerfstok en de bakkersomroep-
hoorn, die noodig waren, toen de boer een zak
meel naar den bakker bracht, die er een bepaald
aantal brooden uit bakken moest. Was het brood
gaar, dan blies de bakker op de hoorn, en na het
brood ontvangen te hebben werd er een keepie in
het dubbele plankje gemaakt, waarvan de bakker
en de boer elk een van de nauwkeurig op elkaar
passende plankjes behielden.
Een koperen Spaansch etenspotje lieten de
vluchtende Spanjaarden achter, en in dien tijd
werd de mooie groote kerk ten deele vernield.
Nu is de Ruïnekerk een schilderachtig punt van
het dorpje geworden, maar eerst moet het een
droevige aanblik zijn geweest.
Bij deze kerk, aan de buitenzij van de kerk
muur, ongeveer daar waar nu de auto's parkeeren
en een landauer wacht op rijdenslustige badgasten,
was de dorpsput, waaruit ieder zijn water ging
halen. Op een oude prent uit het archief te Alk
maar, ziet men deze put afgebeeld; een zeer lange
hefboom met een touw eraan, wacht op de emmer
die er aan gehaakt zal worden.
In het zelfde archief zijn fraaie prenten van de
oude heerenhuizen, die hier eens waren. Het Hof
is het eenige dat daarvan overbleef. Aan het
trotsche kasteel Ramp, dat ook binnen vijvers
lag, herinnert nu nog slechts de „slot Rampweg",
Jan, vroeg vader in de volle tram, wil je
geen plaats maken voor deze dame?
Och vader, zei de knaap, wees toch niet
altijd galant ten mijnen koste.
Weet je hoe ik met mijn naaistersrekening
doe? zei de vrouw van een Kamerlid tot een
vriendin. Ik geef ze mijn man altijd als de begroo
ting aan de orde is. Bij die groote cijfers valt het
hem altijd nog mee!
Een der aardigste nummers van het Bloemencorso De Mail-coach.
