Zonnebadeneen genot en
een gróót gevaar!
NIMF door Nora Petit
NOTITIES
DE
VALK's
LUNCHROOM
J
DOE HET MET VERSTAND.
doorC. W. Bootten
Herhaaldelijk is van medische
zijde gewezen op het gevaar van
overdreven zonnebaden, doch iede
re Zomer wéér zien we badgasten
die de grens der toelaatbaarheid
in deze verre hebben overschre
den en zich zodanig aan de invloed
van de zon hebben blootgesteld,
dat zij zich schade berokkenden
en op zijn minst een paar onplezie
rige dagen en nachten meemaakten.
Wij geloven dat onbekendheid
met het wezen en de inwerking
der zon op ons lichaam de grootste
oorzaak is waardoor een onver
standig gebruik maken van zonne
baden zo veelvuldig voorkomt.
Zonnebrand en warmte.
In de allereerste plaats moet goed
in het oog gehouden worden dat
zonnebrand niets te maken heeft
met warmte, U kunt zeer goed een
zonnebrand oplopen, terwijl het
vanwege een Noordenwind onbehage
lijk koud is, wat dikwijls de rede is
dat men in de verbranding geen erg
heeft. Hoe dit zit zullen we trachten
U duidelijk te maken.
Het zonlicht, dat wij als gewoon
wit licht opmerken, is in Werkelijk
heid een mengsel van verschillende
klfeuren licht, hetgeen duidelijk wordt
wanneer wij het door een prisme la
ten vallen. Ook de regenboog is een
verschijnsel van lichtbreking door
de regendruppels en toont ons de
kleuren waaruit het licht bestaat.
Als grenzen van dit kleurenspectrum
zien w.ij het rode licht en het violette,
doch buiten deze zichtbare lichtstra
len zijn er ook nog onzichtbare.
Grenzend aan het rode licht kent
men de onzichtbare infra rede stra
len en grenzende aan het violette,
de ultra violette stralen. Het on
zichtbare infrarode en ultraviolette
gebied is zeer uitgebreid en zou nog
weer onderverdeeld kunnen worden
naar de eigenschappen die deze
lichtstralen bezitten. De voor ons
voornaamste eigenschap die de in
frarode stralen bezitten is, dat zij
ons warmte schenken. Het ultra
violette licht echter ervaren wij niet
als warmtebron. Deze stralen zijn
praktisch koud en het zijn juist de
ultraviolette stralen en dan nog een
zeer bepaald gedeelte daarvan, die
ons de zonnebrand bezorgen. Zonne
brand heeft dus in geen geval iets
met de temperatuur te maken. Dat
wij al zonpebadend warmte voelen
is slechts een prettig bijverschijnsel,
hetgeen zijn oorzaak vindt, zoals ge
zegd, niet in de ultraviolette- doch
in de overige stralen die het zonlicht
ons toezendt.Hierdoor zult U begrij
pen dat verbranding, als bij zonne
brand, iets geheel anders is dan
branden aan een hete kachel of aan
heet water. We spreken dan ook niet
van een thermische verbranding
maar van een chemische. Het verra
derlijke van zonnebrand is ook dat
U vaak tijdens Uw verblijf aan het
strand niets bemerkte doch 3 tot 6
uur daarna eerst bespeurt deerlijk
verbrand te zijn.
Het tempo van het zonnebaden.
Wanneer dit nu een klein huidop
pervlak betreft, zult U daar niet
zo'n hinder van ondervinden, doch
betreft dit grotere gedeelten, dan
kunt U niet alleen behoorlijk ziek
hiervan zijn, doch kan zelfs het leven
in gevaar komen.
Tegen zonnebaden op zich zelf is
voor de meeste mensen geen enkel
bezwaar, integendeel, de zon kan
zeer stimulerend op onze gezond
heidstoestand werken en zelfs gene
zend in sommige gevallen, doch het
dient met verstand en overleg toe
gepast. Ge moet het niet wagen Uw
winterse bleekheid direct in zijn ge
heel aan de zon bloot te stellen, doch
gaandeweg Uw huid aan deze krach
tige invloed doen gewennen. Hetzij
dat ge de eerste dag begint met
5 minuten en dagelijks met 5 minuten
opklimt of de eerste dag de benen
5 min., tweede dag de armen 5 min.
er bij, zodat de benen dan reeds 10
min. krijgen, 3e dag de romp 5 min.
er bij, zodat benen 15 min., armen
10 min. en romp 5 min. krijgen, om
vervolgens geleidelijk op te klimmen.
Op deze wijze zult U betrekkelijk
snel Uw weerstand voor de zonne
stralen verhogen.
Indien de invloed van de ene zon-
nebestraling nog niet afzakt, de
roodheid dus nog maar al te duide
lijk bestaat, wordt geen volgend
zonnebad genomen. Te veel en te
langdurig schaadt. U zult dit bemer
ken aan Uw lichamelijke conditie.
Moeheid en verminderde eetlust zijn
de eerste symptomen die wijzen op
een te groot gebruik van zonne
baden.
Bruin zijn is dus geen etiket voor
gezondheid, zoals dikwijls gedacht
wordt.
Aan de andere kant is een ver
standig gebruik een goede stimulans
en verlaagt het ook onze vatbaar
heid in belangrijke matge.
Waar de grens ligt?
Deze is moeilijk aan te geven en
evenals de gehele gevoeligheid voor
ultraviolet licht zeer individueel,
terwijl ook het ene lichaamsdeel be
langrijk gevoeliger is dan het andere.
Wij kunnen U slechts raden: over
drijf niet en weest voorzichtig.
Bejaarde lieden kunnen beter in
de schaduw blijven. Voor hen kan
zonnebaden heel gemakkelijk nood
lottige gevolgen hebben.
Met kinderen zij men ook uiterst
voorzichtig. Hun huidoppervlakte is
in verhouding tot de lichaamsinhoud
veel groter dan bij volwassenen en
iedere beïnvloeding via de huid pakt
ze dus ook veel sterker aan. Men
bedenke dit ook bij het baden voor
wat de afkoeling betreft.
Blonde personen hebben in de re
gel vlugger last van zonnebrand dan
donkere. De blanke huid maant tot
meer voorzichtigheid dan de donker
getinte.
Is eenmaal een behoorlijke pyg-
mentatie ontstaan, zodat de tint
egaal bruin is, dan is de tijd van
zonnebrand voorbij, échter, wanneer
ge dan meent onbeperkt van de zon
te kunnen genieten, blijft daar töch
het gevaar van een teveel.
Wanneer ge een zeebad hebt ge
nomen is het verstandiger U eerst
af te drogen en een droog badpak
aan te doen, alvorens te gaan zon
nebaden.
In de voorzomer is het gevaar
voor verbranding beduidend groter
dan achter in het seizoen en aan
zee en op het witte zand is de
intensiteit der zonnestralen door
reflexie en bepaalde verhoudingen
in de lucht veel krachtiger dan in
een weide of op een heideveld.
Het is vooral aan zee reeds zeer
goed mogelijk om een flinke zon
nebrand op te lopen bij bedekte
hemel.
Bij sommige aandoeningen en
ziekten kan een zonnebrand zéér
nadelig zijn.
Geniet zoveel gé wilt van zee
en strand
Dochdoe het met verstand.
van een gast
ADSPIRANT KUNSTSCHILDER.
In ons lijfblad de „Badbode" wordt
veel over kunstschilders en kunst
schilderkunst geschreven door de
deskundige medewerker, de heer
van der Wal, die ik om zijn deskun
digheid op dit gebied zeer benijd.
Om het nu meteen maar eerlijk te
bekennen: van jongs af heb ik altijd
gedroomd ook eens kunstschilder te
kunnen worden, maar verder dan het
besmeuren van een plankje met veel
kleuren verf heb ik het nooit kun
nen brengen. Het heeft mij aan de
nodige moed ontbroken om door te
zetten, want als ik een goed schilde
rij zag dacht ik steeds „zo leer ik
het töch nooit". Bovendien kwam ik
nooit eens met iemand in aanraking,
die de ongetwijfeld in mij sluime
rende talenten wist te doen ont
waken.
Nu ik hier in Bergen ben en regel
matig de „Badbode" lees, zijn mijn
kunstzinnige gevoelens weer in be
roering gekomen. Op enige schilde
rijententoonstellingen heb ik werken
gezien van kunstschilderessen en
kunstschilders, waar mijnheer van
der Wal artikelen over schreef.
Steeds meer begin ik mij in te leven
in de schilderkunst, ja voel meer
malen inspiraties mijn fijn besnaarde
geest doorkruisen. Door de beschrij
vingen van mijnheer van der Wal
ben ik in het bezit gekomen van het
nodige zelfvertrouwen, voel ik mij
sterk, omdat mij daaruit is gebleken,
dat vrijwel alle grote kunstenaars in
het begin met moeilijkheden te kam
pen hebben. Nu is de kogel door de
kerk, ik ben vast besloten ditmaal
wel door te zetten.
Hoewel het uiterlijk or niet zozeer
op aan komt, acht ik het gewenst
mezelf een minder burgerlijk voor
komen aan te meten, want een stijf
wit boordje staat een kunstenaar nu
eenmaal niet. Mijn abonnement bij
de kapper heb ik reeds opgezegd,
want in, mijn ogen behoort het pro
totype van een kunstschilder met
een lange haardos en een puntbaard
getooid te zijn.
Een van de grootste moeilijkheden
lijkt mij dan nog aan het nodige ma
terieel te komen, in het bijzonder
het voor een kunstschilder meest
onontbeerlijke artikel: verf van goe
de kwaliteit. Kan mijnheer van der
Wal mij misschien nog even opgeven
hoeveel cijfers het aantal instanties
omvat, tot welke ik mij moet wen
den, alvorens ik niet alleen een pa
pieren toewijzing maar ook een voor
het gebruik geschikte hoeveelheid
potjes verf in mijn bezit heb? En
welke soort grondverf hij mij kan
aanbevelen? Voor doek moet ik mij
waarschijnlijk via de vele treden tel
lende hiërarchieke trap wenden tot
het bureau „Distex", afdeling be
schikbaarstelling van textielgoede-
ren voor culturele doeleinden. Voor
lopig kan ik mij nog redden met een
paar beddelakens, want gezien de
nog steeds welig tierende zwarte
handel in textiel, zal mijn toewijzing
weleen paar jaar op zich laten
wachten. Een paar kwasten en pen
selen kan ik wel van een mijner
toekomstige kunstbroeders lenen,
terwijl zij op nieuwe inspiratie
wachten.
De moeilijkheden voor het ver
krijgen van een atelier wegen voor
mij niet zo zwaar, want ik ben van
plan volgens een geheel nieuw
systeem te werk te gaan. Het is n.l.
mijn bedoeling er in de zomer opuit
te trekken om bij mooi Weer al mijn'
inspiraties op de schetsezel vast te
leggen en in de winter op mijn ge
zellig zolderkamertje alles af te
schilderen.
Wat de resultaten cok mogen wor
den, zolang mijn geestelijke en licha
melijke productiviteit het toelaten
iets op het gebied van de schilder
kunst te creëren, zal ik mijnheer van
der Wal dankbaar zijn voor zijn
voorlichting, welke mij het nodige
zelfvertrouwen geschonken heeft
M.ijn eerste creatie zal ik met alle
eerbied en dankbaarheid welke in
mij is, opdragen aan hem. Vanzelf
sprekend zal ik de beoordeling aan
hemzelf overlaten, hij zal U en mij
in een van zijn artikelen zeggen wat
het is, een representatief werk, een
naakte abstractie of een abstracte
naaktheid, maar in ieder geval zal in
de rechterbenedenhoek prijken de
naam van de toekomstige „self-ma-
de" kunstenaar.
Jan van Duinen.
Hoog water te Bergen a. Zee
AUG./SEPT. 1947
HOOG WATER
Datum
30
3,46
16,03
31
4,20
16,34
1
4,48
17,03
2
5,18
17,34
3
5.49
18,05
4
6,21
18,38
5
6,55
19,12
Lunchroom in Alkmaar
is:
Kaasmarkt, t.o. Bureau V. V. V.
voor Uw kopje Koffie,
IJs Koffietafel
Lunch of Diner
Uit' een zeedamp is zij ontwaakt aan het strand, geheel naakt,
met wat goor schuim om de voeten en in de glans der haren
een glinsterend diadeem. Zij zag nog droomend voor zich heen,
een voorbijsnellende huivering had haar op de wangen getikt.
Boven haar weken de hemeldeuren en een feestelijke warmte
sloop om haar heen, greep speelsch haar teenen en schoof ver
der omhoog.
Maar zij, met donkere oogen, zocht naar een verre vreugd en
haar tocht wees naar het bosch. En zij ging op lichte voeten,
niet sprekend dan met gebaren van handen, als in spel bewogen
naar 't nog vochte hout. In de glans der natte haren een ver
geten schelp.
Aan de wegrand ontdekte zij een achtelooze kastanje temid
den van vergane bladeren. In haar handpalmen wreef ze hem
blank en behield hem als een kostbaar kleinood der gedurigen
reis. In het moeilijk begaanbaar bosch hielden takken haar te
rug en in haar rug kneep een sombere struik. Maar opgericht
zocht zij een open wei en raapte al begeerlijks dat zij vond aan
licht en schaduw en wond dat om het veilig lijf. Toen moest zij
dansen op het warme zand. Als castagnetten haakten blaren
aan haar vingers en een vlinderwijs hipte in den hoogsten boom.
Maar hoor, in schemer spelen de toonen van een verre vreugd
in een sterker vibrato.
Zal zij niet aarzelen en omkijken en de betovering breken,
een bloem en blad laten vallen en schreien bij een donkere
viool. Maar o, zij zal naar de slippen grijpen in een hartstocht-
lijke sluimer en dan stil ontwaken aan het strand met wat goor
schuim om de voeten en in de haren een glanzende band. Weer
zal zij komen voor de hemeldeuren, nu in tevreden geel en zij
zal bukken naar het speenkruid en spelen in de lentewei.
Het sprookje „Nimf" werd geschreven door Nora Petit van
Bergen aan Zee. Nora Petit schreef verscheidene sprookjes en
ook enig proza. Het is alles nog wat onzeker, aarzelend, en het
komt niet geheel los. Toch bevat de stijl van onze medewerk
ster enkele eigenschappen die er op wijzen dat haar gevoel
voor het schone woord zich sterk aan het ontwikkelen is.
Wellicht dat zij de kans krijgt zich te ontplooien en haar vorm
te vinden.
