MIA VAN REQTEREN ALTENA
Onder vier ogen
<V
,0?
Tijdens de Kaasmarkt:
Na de Kaasmarkt:
REISBUREAU
„De Magneet"
Historisch allerlei
Over z.d. van ruiters
Schoenwerk
bij A. C. Seewald
In Badbode I stond het bekende
portret van A, Roland Holst, ook
door deze kunstenares getekend.
Mia van Regteren Altena, tekena-
res, in 1914 te Amsterdam geboren,
doorliep een 4-jarige Middelbare
Meisjesschool, waarna zij tekenlessen
ontving van J. M. Graadt van Roggen.
Verdere opleiding genoot zij aan de
Antwerpse academie: het Hoger In
stituut voor Schone Kunsten. In de
practijk genoot zij onderwijs van
Tjipke Visser (boetseren), en op de
drukkerij en zetterij van Krijgsman te
Alkmaar (typographic).
Als Mia van Regteren Altena na
enig nadenken als haar vak tekenares
opgeeft, blijkt dat te zijn op grond
van haar overtuiging dat het tekenen
de basis is voor al het werk dat zij
doet, werk dat, ogenschijnlijk uiteen
lopend, inderdaad verbonden blijkt te
zijn door dat éne bij haar op de
voorgrond tredende, tekenen. Welk
werk zij ook aanvaardt, zij moet er
eerst 'n tekening voor vervaardigen:
portretten (in potlood), ex librissen
(soms als pentekening, meest in hout),
gedenkstenen, typographic.
Uit de voorliefde voor deze arbeid,
die niet alleen kunstzin, ook hand
vaardigheid vereist, blijkt dat Mia
van Regteren de ambachtelijke kant
van de kunst een hoge waarde toe
kent. Zij is dan ook graag gebonden
aan de opdracht, ze houdt van de
samenwerking met hen die haar werk
moeten uitvoeren, de steenhouwer,
de zetter ,de drukker.
Wij praatten met een bekend die
renarts, die sinds kort met zijn jonge
vrouw (een ras-amazone) en dochter
tje (een baby, die nu al, zo jong als
ze is, kaarsrecht zit als een volmaakt
circusrijdster) intrek genomen heeft
in Bergen, ten huize van zijn schoon
moeder (Mevr. K., een naam, die dank
zij een Ned. Nobelprijswinnaar over
de gehele wereld bekend is), de
eigenlijke chatelaine van het schil
derachtige, eens door de kunstenaar
Jo Veldheer gebouwde landhuis. Hoe
wel genoemde dierenarts de laatste
jaren door zijn belevenissen (katten-
krabben en hondenbeten) en proeven
met „kleine" huisdieren in, een die
renkliniek te Amsterdam zijn hart aan
„de kleinen" verpand heeft, draagt hij
als trouw Bergen's ruiter-in-de-voor-
oorlogse-jongelingsjaren het „grote
Paard" een zeer goed hart toe. Wan
neer uw verslaggever dus over het
paard begint en zijn in de Winkler
Prins gelezen schaarse kennis over
het ros ten beste geeft (dat het be
hoort tot de grote groep der gewer
velde dieren, de grote klasse zoog
dieren, de orde der eventenigen, om
kort te gaan: de familie der Equiden)
schenkt onze vlotte gastheer nog
eens bij uit de vermaarde „kruik met
de glazen kogelstop" en raakt nog
meer in vuur en vlam. Hij weet ont
zaglijk veel over het paard te vertel
len: anecdoten, gezegden, sagen en
legenden enz. enz. De verslaggever
neemt pas laat in de avond afscheid
met onder zijn arm een boekje: „Mo
zaïek van het paard" door G. Lange-
ler (uitg. Tijdstroom, Lochem). Terug
in de stad leest hij hierin, geboeid,
tot in het holst van de nachtalle
anecdoten, gezegden, legenden enz.
over het paard, die hij op die hoogst
genoegelijke avond uit de mond van
de dierenarts gehoord heeft. Hij kan
dus volstaan met alle belangstellen
den naar dat aardige boekje te ver
wijzen.
In elke kunst is een spelelement.
Het kenmerkende onderscheid tussen
werk en spel is dat bij het spel het
object (dat de partner kan zijn) een
gelijkwaardige rol speelt als het
subject. Bij het werk daarentegen wil
het subject macht hebben over het
object. In het spel is de partner voor
zichzelf natuurlijk ook weer subject
en hij kan de nfédespelers wederom
als gelijkwaardig object zien. Zo be
schouwd begrijpt men waarom het in
de kunst ambachtelijk samenwerken,
door het spelelement, in de Middel
eeuwen zo 'n voortreffelijke eenheid
kon bereiken, overal waar het ging
om een werk gezamenlijk uit te voe
ren (kerken b.v.) In onze, in dit op
zicht te individualistische ingestelde,
maatschappij komt de ambachtelijke
zijde der kunst vaak in gedrang, maar
ook het spelelement ontbreekt vaak
te zeer.
In Mia van Regteren Altena her
kent men de oude drijfveren, al bouwt
zij dan geen kerken. Haar werk is
aesthetisch en klassicistisch gericht.
Het bezit een klaarheid die het residu
lijkt van het bezonkenste oordeel,
maar tegelijkertijd heeft het een
warmte die een uitstraling is van
haar liefde voor de kunst.
Haar laatste grote werk is een
steen met 'n sp„eciaal door A. Roland
Holst vervaardigd achtregelig gedicht
in het dienstgebouw van het Hoog
heemraadschap N.-H.-Noorderkwar-
tier te Petten, voor welk waterschap
zij tevens bezig is een windwijzer te
maken voor hetzelfde gebouw.
THEO J. VAN DER WAL.
Banketbakkerij
Tel. 2562
IJsbuffel
Oude Prinsweg 1
WAT BERGEN BETEKENT....
Voor C, Elling, Ambtenaar
P. T. T„ woonachtig te
Haarlem:
„Ruim twintig jaar kom ik regel
matig in Bergen en nog steeds vind
ik het één van onze aardigste duin
dorpen. Vlak achter de duinenrand ge
legen biedt het bijna alles, wat de
natuur aan moois kan geven. In de
eerste plaats de prachtige duinen, en,
waar zeker ieder kind en zeer veel
groteren van houden: de zee. En dan,
om dicht bij huis te blijven: de bos
sen, die ook bij minder stralend weer
toch altijd prachtig zijn om te bezoe
ken. En zoekt men ter afwisseling
het lage Hollandse landschap met zijn
weilanden, sloten, boerderijen en
koeien, ook dat biedt Bergen in zijn
polders. Een kort bezoek aan Bergen
en kennismaking met zijn bewoners
zal al direct op iedere gast een rus
tige en prettige indruk maken".
Grote rondtour naar bos, strand
en duinen.
Prija 1,25 per persoon.
Vertrek vanaf Kaasmarkt 111/,
uur.
Attractieve tocht naar:
Het rijk der duizend eilanden
met rondvaart en bezoek aan
veiling.
De Wieringermeer.
Afsluitdijk (Monument).
Terug via Schoorl en Bergen,
aank. ca. 5%. uur, prijs 3,75
p. p. (incl. rondvaart; vertrek
1214 uur vanaf Kaasmarkt.
Ver. Touringcarondernemers
Plaatsbewijzen verkrijgbaar a.
d. op de Kaasmarkt gestation-
neerde Touringcar en bij de
V. V. V. Waaggebouw.
Door P. Beyneveld
Heeft U wel eens gehoord
1 Ku I
dat de Ruine-kerk, zoals wij
haar thans noemen, het overgebleven
koorgedeelte is van dit veertiende-
eeuwse kerkgebouw?;
dat een zelfmoordenaar in vroe
ger tijd op een speciaal gedeelte van
het kerkhof werd begraven, n.l. ten
N.W. van de kerk?;
dat zijn lijk niet werd gedragen
doch gesleept?;
dat nog in 1700 katholieken,
buiten Bergen wonende, steentjes
meenamen van een twaalfde- of der
tiende eeuwse kapel, welke stond op
de grens van Bergen en Wimmenum
bij de Heerenweg, daar zij geloofden,
dat deze de kracht hadden, zekere
lichaamskwalen te genezen?;
dat deze kapel in de achttiende
eeuw tot school is ingericht voor de
jeugd van Wimmenum en Het Woud
„opdat dezelve niet langer als wilde
beesten werden opgebracht"?;
dat dit éénmansschooltje „op
'tWoud" in 1865 door brand is ver
nield en niet meer werd herbouwd?;
dat een boerenwoning aan de
Achterweg te Oostdorp de Rooms-
Katholieken van Bergen in de zeven
tiende eeuw tot kerk moest dienen?;
dat de R.K. parochie tot in 1815
verplicht was iaarlijks 100,te be
talen aan de Heer van Bergen voor
de vrije uitoefening van haar gods
dienst?;
dat de „keuren en ordonnan
tiën" der Heerlijkheid Bergen uit de
zeventiende eeuw o. m. behelzen een
verbod om „alsser bruyden gêtrout
weerden.... na haer te goyen"?;
dat in 1811 de regenten van
Bergen het voorrecht hadden, de
grote keizer Napoleon te mogen
begroeten aan de grens van Bergen
nabij Koedijk?
P. BEIJNEVELD.
(Speciaal voor ons Ruitersportnum
mer geschreven door „medicus").
„Mijnheer de Redacteur, uw verzoek
om enige raadgevingen ten behoeve
van het intact houden van de zitdelen
(z.d.) van ruiters en amazones, geloof
ik niet beter te kunnen inwilligen
dan met de onderstaande punten,
lste: Wrijf ze, deze z.d. dus, voor ge
u in rijcostuum steekt, energiek
met kamferspiritus, maar wees
niet al te kwistig met dit vocht.
Zij die daarmee wél kwistig
wensen om te gaan, zullen na de
eerste keer wel begrepen heb
ben, wat ik met die raad bedoel.
2de: Daarna wél kwistig inpoederen
met het allerbeste talkpoeder.
3de: Zorg, dat ge niet op plooien of
onderkant van Uw onderkleren
komt te zitten.
4de: Mocht na de rit blijken, dat de
zitdelen toch slijtplekken verto
nen, dan bevalt mij het beste,
die plekken aan té stippen met
6 jodiumtinctuur.
(De z.g. rode jodium, d.i. een
2 waterige oplossing van
mercurochroom, staat weliswaar
veel aardiger, maar is voor deze
aandoening van weinig nut).
De jodiumtinctuur brandt na
tuurlijk wel even, maar looit de
aangedane plaats, zodat er al
heel gauw een korstje op komt.
Een stukje verbandgaas, vast
gehouden door een reepje pleis
ter, voltooit de behandeling.
Voor een snelle genezing is het be
paald onjuist (wat sommigen menen),
weer te gaan rijden vóór het wondje
genezen is. Een week gaat er meestal
ongeveer mee heen.
Menigeen aanvaardt echter een
wat langere genezingsduur, en gaat
eerder weer rijden.
Bepaald ernstige gevolgen heb ik
daarvan nooit gezien, en de pijn valt
tenslotte wel mee, maar als ik denk
aan de degeneraties van steenpuist
ten op de z.d. van de „Gele Rijders",
die ik in m'n ionge jaren mocht hel
pen genezen, dan prefereer ik toch
maar liever af te wachten".
„medicus".
VOOR BETER
KerkslraaE Tel. 2552
HET GERUCHT GAAT....
dat Bergen dit jaar zijn eerste „vos
senjacht" gaat beleven. Als jager-
meester fungeert dan stellig een der
grootste paardenliefhebbers en rui
tersportenthousiasten van Nd.-Hol
land (kiespijnlijders zullen zich die
dag met een- kruidnagel moeten be
helpen). De „leider" wordt geas
sisteerd door de bekende jonge na-
tuurvrinden Jan en Bob op hun vu
rige ketten. Het gerucht gaat verder,
dat van die dag af alle beperkende
bepalingen voor het te paard berijden
van Bergen's natuurschoon opgeheven
zullen worden, in vertrouwen, dat pas
met helm beplante duinen en nieuw
aangelegde verharde wegen door bo
nafide ruiters (en dit zijn alle lande
lijke- en andere ruiters) gespaard
zullen worden. Het gerucht gaat nog
verder, dat de meute versterkt wordt
door een snelle schapenjager, de
hond van Wouter, en dat de redac
teur van de Badbode, in herinnering
aan de vooroorlogse jaren, toen hij
als Sinterklaas graag voor de Ber
gense kleuters „reed" en nu in vol
vertrouwen op de aanwezigheid van
een „medicus" (zijn gewaardeerde
medewerker), een fiere schimmel
gaat bestijgen. Over de deelnemers
aan de jachtpartij doen namen de
ronde van vele prominente figuren
uit Bergen e. o. (men fluistert zelfs de
naam van de directeur van een Alk-
maarse drukkerij en zijn gade). Vol
staan wij met het gerucht te verbrei
den, dat eregast is de acteur paeda-
goog, die zich in de gedaante van
Don Quichot (uit Langendijk's blij
spel in het Openluchttheater) op zijn
Rossinant onder de snelle dravers
mengen zal en dat de talrijke bekoor
lijke amazones, evenals de tradito-
nele hoge hoeden der manlijke deel
nemers, een bizonder cachet aan deze
eerste Bergense vossenjacht gaan
geven.
