Jongere schilders exposeren
s>
<cl
g>
Tijdens de Kaasmarkt:
Na de Kaasmarkt:
REISBUREAU
„De Magneet"
IN BERGEN STAAT
EEN HUIS...
Bergen als geestelijk herstellingsoord.
Hoogwater te Bergen a. Zee
JULI 1948
Het Kunstenaarscentrum heeft zijn
derde tentoonstelling in dit seizoen in
het Huis met de Pilaren geopend.
Thans is het een groep jongere schil
ders, die gelegenheid heeft haar pres
taties te tonen en ten dele laat ze
inderdaad zien wat ze kan, ten dele
echter ook wat ze niet kan. Het zijn
Thijs Sterk, Jaap de Carpentier en
Karei Colnot.
Mia van Regteren Altena heeft haar
mooi graphisch werk geexposeerd,
waarvoor we verwijzen naar ons vo
rige nummer, waarin we aan deze
knappe kunstenares een artikel wijd
den. Dan is er weefwerk van Mevr.
Lilo Hubers, waarvoor we bijzondere
aandacht vragen. Hier kunnen we
verwijzen naar het in dit nummer
voorkomende artikel over haar werk
en haar persoon. Van de exposanten
der vorige tentoonstellingen zijn Janna
Koeman en Dirk Hubers nog met
werk vertegenwoordigd. (Men zie no.
3 der Badbode).
Wat de schilderijen betreft: Thijs
Sterk maakt de sterkste indruk, niet
om zijn naam alleen. Hij is niet slechts
technisch verder dan de beide ande
ren, hij is ook persoonlijker, meer een
eenheid, wat werkelijk niet gezocht
moet worden in het leeftijdsverschil
(naar ik meen is Sterk de oudste van
het drietal). Wat hem met de anderen
verbindt is het representatieve ele
ment zijner kunst: alle drie schilders
zijn realisten. Thijs Sterk laat inder
daad zien wat hij kan, in het bijzon
der in zijn tekeningen: Spakenburgse
Vissers en Zomer in Brabant.
Jaap de Carpentier heeft hier veel
schilderijen hangen, té veel eerlijk ge
zegd. Ook selecteren is een kunst die
overigens bijna geen kunstenaar ver
staat.
Het merkwaardige feit doet zich
voor, dat, wanneer de critiek van de
zijde der kunstcritici niet gunstig uit
valt, onverschillig over welk werk, de
kunstenaar ten zeerste gebelgd is.
Bekijkt hij de kunstenaar) zijn eigen
werk een half jaar later dan is zijn
critiek daarover vaak minder mals
nog dan van de kunstcriticus. En om
de zaak nog te compliceren: herleest
de kunstcriticus hetgeen hij •eens
schreef, dan denkt hij: had het oor
deel niet wat milder moeten zijn?
Laat mij mijn ook kunstzinnig
zeer begaafde leermeester Professor
Révész citeren:
De beoordeling van het werk
vereist een zeer bepaalde instel
ling, die uitsluitend op de pres
tatie, als objectivatie van de
geest gericht is. Bij de beschou
wingswijze moet men derhalve
zowel de scheppende daad, de
genese van het werk, als de per
soonlijkheid van de schepper bui
tensluiten. Onze taak is de be
oordeling van het werk zonder
vooringenomenheid, op grond van
algemeen aanvaarde criteria en
een voor het nieuwe niet onont
vankelijke critische houding. On
bevangen waardering bekommert
zich niet om genetisch en historisch
verband, noch om persoonlijke
motieven en uiterlijke omstandig
heden, hier komt het alleen aan
op de autonome waarde en uit
drukking van het werk. (Créatieve
Begaafdheid, 1946, 'n werkje dat
een ieder zij aanbevolen).
Voorzover het werk betreft van kun
stenaars die niet meer tot de leven
den behoren of hun hoogtepunt reeds
hebben bereikt is m.i. niets tegen
deze eis in te brengen.
Ten opzichte van de jongeren
staat de zaak iets anders: zeker,
men kan en mag slechts oordelen
naar de prestatie, maar in deze
prestatie kan men een phase
ener ontwikkeling zien. En het
gaat er nu om te bepalen of de
volgende phasen tot kwalitatief
belangrijk betere prestaties zul
len leiden. Hier gaat het veel
meer om de psychologische in
stelling van de kunstenaar dan
om technische bekwaamheid (maar
een verwaarlozing van deze be
hoort tot de psychologische in
stelling!)
Zo gezien heb ik de overtuiging dat
Jaap de Carpentier inderdaad tot
kwalitatief belangrijk betere presta
ties zal komen. Hij kan niet alleen
wat, hij wil ook wat. Het mag vreemd
lijken dat ik zijn Paarden daarvoor
als bewijs aanhaal. Ongetwijfeld is het
Geo Gestels hand geweest die zijn
penseel bestuurde. Maar dat is niet
erg: Gestel is nooit slecht gezelschap
geweest De winst voor de Carpentier
is de speelse lijn en het zien van an
dere mogelijkheden dan overgeleverd
realisme vermag te schenken. Maar
grondslag zelfs voor abstracte
kunst blijft het realisme. Over
welk thema ik nog in één der vol
gende nummers hoop te schrijven.
Karei Colnot, lang niet zo door zijn
vader beïnvloed als men geneigd is te
geloven, sluit zich bij de beide ande
ren aan. Hij is de mindere in kleurge
voel. Van zijn werk acht ik de teke
ning het meest geslaagd.
v. d, W.
Bankefbakkerij
Tel. 2562
IJsbuffef
Oude Prinsweg 1
Datum
HOOG WATER
v.m.
n.m.
3
0,29
1,05
4
1,26
1,56
5
2,15
2,43
6
2,59
3,29
7
3,47
4,18
8
4,33
5,08
9
5,24
5,56
EXCURSIE
Gelukkig bleek de belangstelling
voor de excursies van natuurvrienden,
welke Jan Ivangh organiseert, zo,
dat hiermee voortgegaan kan worden.
De volgende zal zijn weer te begin
nen bij de lindeboom aan de Hoflaan
Woensdag 7 Juli om half acht .De
wandeling gaat naar de Verbrande
Pan en de leider heeft een groeps-
kaart kunnen bemachtigen. Deelna
me weer 20 ct. p. p., welke besteed
worden voor natuurstudie, het aan
schaffen van vogelringen enz. Toont,
dat ge dit mooie intiatief van onze
Jan waardeert en weest Woensdag
avond present!
Grote rondtour naar bos, strand
en duinen.
Prijs 1,25 per persoon.
Vertrek vanaf Kaasmarkt ll1/4
uur.
Attractieve tocht naar:
Het rijk der duizend eilanden
met rondvaart én bezoek aan
veiling.
De Wieringermeer.
Afsluitdijk (Monument).
Terug via Schoorl en Bergen, aank.
ca. 5.30 uur; prijs 3,75 p. p. (incl.
rondvaart); vertrek 12.45 uur vanaf
Kaasmarkt.
Ver. Touringcarondernemers
Plaatsbewijzen verkrijgbaar a.
d. op de Kaasmarkt gestation-
neerde Touringcar en bij de
V. V. V. Waaggebouw.
Op uw wandelingen buiten Bergen
kunt ge vaak de koepel zien van het
instituut, waarheen uw gids u deze
keer geleiden wil en zo is het gebou
wencomplex u al bekend.
In deze Badbode verdient het extra
in het zonnetje gezet te worden, want
het straalt „goud" af. Hier wordt een
gouden feest gevierd. Maar laten we
uit het dorp die lange rij vrolijk bab
belende meisjes volgen, duidelijk kost
schoolmeisjes en duidelijk ook beho
rend (niet het minst door de gelei
dende Eerwaarde Zusters, die om
stuwd worden door enige der meisjes
en even vrolijk meelachen en mee-
babbelen) tot een instituut, waar de
stemming best is en de „kostschool
tijd" tot de goede, onvergetelijke
jeugdjaren behoort. Nu slaan zij bij 't
einde van de Ruïnelaan links af de
Loudelsweg in en daar staan we al
voor het lange hek, dat de voortuin
van het gebouw afsluit. Loopt gerust
de wijde oprij in, die u al zichtbaar
gastvrij opneemt en kijkt dan op naar
het gebouwencomplex. Links ziet ge
het Moederhuis, waar het hier op dit
gouden feest eigenlijk om gaat. Daar
zetelt Moeder-overste, die met Rec
tor J; A. Slijkerman over haar hon
derdvijftig Zusters waakt. Het huis in
Bergen bestaat nog niet 50 jaren, doch
de Congregatie der Zusters Ursulinen
wel: 8 Juli 1898 werd aan Pastoor
Smeeman (van Monnikendam) de op
dracht gegeven in het Bisdom Haar
lem een congregatie van Zusters Ur
sulinen te stichten met als hoofddoel
vorming en opleiding van onderwijze
ressen en de vestiging van R.K. scho
len. Met zes religieusen begon deze
eerste Directeur zijn taak in een klei
ne burgerwoning te Monnikendam. In
1904 werden Zusterhuis en Pensio
naat naar Bergen overgeplaatst en van
die tijd dateert het belangrijke werk,
dat daar in het „Pensionaat" aan de
Loudelsweg 20 te Bergen verricht
wordt.
En nu zal het er 8 Juli feest zijn.
Op de dag zelf draagt de Bisschop
van Haarlem, Z. H. E. Mgr. Huybers
in besloten kring van feestvierende
Zusters een pontificale Mis op, waar
bij stellig de vorige Directeur, de De
ken van Amsterdam, Mgr. v. d. Burg
aanwezig zal zijn. En de Zondag daar
op is receptie.
Namens de zeer velen, die zich ver
heugen in dit gedenkwaardige feest
van deze nuttige instelling op velerlei
gebied (Kweekschool voor onderwijze
ressen, ongeveer 120 leerlingen, Pen
sionaat met ULO en LO, 150 leerl.,
Huishoudschool, een honderdtal in
terne en evenzoveel externe leerlin
gen) biedt de Badboderedactie aan de
„Congregatie-in-het-goud" haar harte
lijke gelukwensen aan.
HET GERUCHT GAAT
dat de kermis 1948 een bijzondere
kermis gaat worden. Niet alleen, dat
het een eerste klas volksfeest zal zijn
van echte gezonde jolijt, van „in vrij
heid" de bloemetjes buiten zetten,
van ware levensvreugde, maar boven
al gekenmerkt door orde, door een
totaal ontbreken van dronkenschap,
gelal en gebras, burengerucht en an
dere onsmakelijkheden. Verder gaat
het gerucht, dat alle exploitanten van
kermistenten en -kramen, en boven
dien alle plaatselijke houders van
restaurants, dansgelegenheden en ijs-
tenten een gedeelte van hun recette
gedurende de kermisdagen willen
afstaan ten bate van Stichting 1940
1945, zodat ook de weduwen en we
zen ,van hen, die streden en vielen
voor ónze vrijheid, zullen bemerken,
dat de kermis 1948 in Bergen in de
ware zin van het woord een „unieke"
kermis genoemd mag worden: een van
„zelf genieten en anderen laten mee
genieten". De sympathieke Stichting
heeft het aardige postgironummer
194045 (dit voor hen, die „thuis" ker
mis vieren).
KORTE GESCHIEDENIS.
19381939: Vreemdelingenverkeer.
19401945: Verkeerde vreemdelin
gen.
1945heden: Vreemdelingenverkeer,
De Z.E. Rector van het Retraitehuis, waarvan we deze mooie luchtfoto
kunnen plaatsen, was zo vriendelijk, ons in de spiegel van Bergens leven,
die de Badbode wil zijn, iets van die mooie instelling te tonen.
Aan vele bezoekers, pension- of
hotelgasten van Bergen zal het mis
schien niet bekend zijn, dat Bergen
niet alleen een badplaats is met veel
boslucht, zon en zee om een herstel-
lingskuur door te maken voor de ge
zondheid van het lichaam, maar dat
het óók een herstellingsoord bezit
van hogere geestelijke orde.
Bij 10.0C0den Katholieken in Noord-
Holland en daarbuiten is Bergen be
kend en gezocht om zijn retraite-huis
aan de Loudelsweg, waar het hele
jaar door mensen komen om zich
geestelijk te verkwikken en gezond
te worden.
In een rustige sfeer van stilte, na
denken en gebed, afgewisseld door
ontspanning, verblijven zij daar drie
dagen en gaan blijmoedig en gesterkt
weer naar huis terug.
Van af de opening van het huis op
30 Juli 1927 tot en met '47 kwamen er
ruim. 60.000 dames en heren, jonge
mannen en jongevrouwen een beslo
ten retraite houden. Onberekenbaar
veel geestelijke volksgezondheid van
hot beste soort is daar bewaard ge
bleven. Daar wordt toegepast, wat
wel eens teveel vergeten wordt: Mens
Sana in corpore Sano. En dat bete
kent hier:
EEN GEZONDE ZIEL IN EEN
GEZOND LICHAAM!
