„DE RUSTENDE
JAGER' BERGEN (N.H.)
„ONDER HYPNOSE'
„BOOMERANG"
JAN PONSTIJN
GEMEUBILEERD TE BERGEN
AAN ZEE.
Pers.
A. V.
Elzenlaan 12.
Fam. Blokker, A'dam 10
de Groote Beer, Elzenlaan 26.
Fam. Romp, Zeist 8
De Spoorklok, Julianalaan 16-18.
Fam. Bont, A'dam 7
Fam. Brumitielkamp, A'dam 4
Jac. Kalffweg: 8.
Fam. Hemer, Drachten 4
Jac. Kalffweg: 10.
Fam. Kamphuysen Jurgens,
Velp
Anna Marie, Julianalaan 10.
Fam. Souverijn, A'dam 6
Kerkstraat 5.
Fam. Appelboom, Hoorn 7
Kerkstraat 11.
Fam. Weertman, A'dam 6
Kerkstraat 13.
Fam. Monprey,Dordrecht 6
Paulinestraat 5.
Fam. Schuddeboom, Zaandijk 6
Paulinestraat 9.
3
VerspUckweg 9.
Fam. Royaar, A'dam 6
VerspUckweg 11.
Fam. Nooy, A'dam 9
VerspUckweg 13.
Fam. v. d. Kroft, A'dam 4
Witteweg 19 a.
Fam. Drijber, Hardenberg 7
KERKDIENSTEN:
Ned. Herv. Gemeente (Ruïnekerk).
8 Aug. 10 u., Ds. H. N. Bierman.
Herv. Evangelisatie Maranatha
in Rehoboth.
8 Aug. 10.30 u dienst.
Gereiorm. Kerk.
8 Aug,, 9 u, en 10.30 u., Ds. J. H.
Telkamp en 4.30 u. Ds. F. Pijlman Jr.
van Katwijk aan Zee.
Parochiekerk H. H. Petrus en Paulus.
Op Zondag H.H. Missen, te 6, 7 en
9,15 (Hoogmis).
Kindermis (uitsl. voor kinderen en
jeugdgroepen) 8.15 uur.
In de week H. Mis 7.45 uur en 8.30
uur.
Lof op Zondag 7 uur en Donder
dag 7,30 uur. Biechten: Zaterd. van
46 en 7-8,30 uur en elke morgen
tijdens de H. H. Missen.
Kerkje te Bergen aan Zee:
8 Aug., v.m. 11 u., Ds. A. A. Wild
schut, Ned. Herv. Pred .te A'dam.
Liturg, dienst.
Vertrek tram uit Bergen 10.27 u.
HET GERUCHT GAAT
Uw red. heeft een scherp gehoor
voor gefluisterde geruchten. Hij ving
er nu een op, dat de moeite van het
vertellen waard is. Het gerucht gaat,
dat de directie van De Rustende Ja
ger de werkelijk zeer fraaie lichtver-
siering, welke de overbuur tijdens de
Verlichtingsavond aan zijn Hotel-Rest.
De Oude Prins had weten te toveren,
zo mooi vond, dat zij zelf volgend
jaar op die beroemde V. V. V.-avond
ook zoiets, of nog fraaiers gaat ma
ken. Maar daar is geld voor nodig en
nu gaat het gerucht verder, dat de
hr. Straathof, bedrijfsleider van Bi
oscoop De Rus nu reeds begonnen is
met sparen. Stellig zullen voorgevel
en terras van onze Rus dan een der
gloriepunten van de Verlichtingsavond
1949 worden. Want de spaarpot van
de hr. Str. zal gevuld worden, reken
maar! Dat begint nu al, dank zij de
films van deze week. Vrijdagav. 6,
Zaterdagav. 7, Zondagav. 8 Aug., om
8u. en Zondagmidd. om 2.30 trekken
vast drommen filmliefhebbers op, om
Dana Andrews te zien. Kent ge hem
niet? O nee, dat kan haast niet, want
ge zaagt waarschijnlijk zijn beroemd
ste film „De beste jaren van ons le
ven" nog niet. (DIE BINNENKORT,
20 AUG. IN DE RUS KOMT!!). Nu,
deze week speelt hij in „BOOME
RANG", e^n eerlijk filmwerk, dat zo
maar niet ongemerkt aan u voorbij
zal gaan, En de volgende dagen, dus
Maandagav., Dinsdagav., Woensdag-
av. en Dinsdagmidd. en Woensdag-
midd. op de gebruikelijke tijden,
komt de spaarpot voor het Lichtfeest
nog weer voller, door een echte cir
cusfilm „ONDER HYPNOSE" met
sterren als Anne Crawford e. a.
AANBEVOLEN VOOR BERGEN.
In Parijs had in een straat de vol
gende wedstrijd plaats: Mannen moes
ten in snelwandeltempo in een café
een koffer met dameskleren halen,
dan terugwandelen, zich uitkleden en
zich hullen in die dameskleren en zo
weer naar dat café terug 'gaan. Een
slager uit die straat liep in een da-
mescnderjurk, al kushanden werpende
naar de uit de ramen hangende en
bulderende menigte.
Succes verzekerd, V. V. V.
PRIJSVRAAG!!!
Naast de prijsvraag voor kinde
ren nu een voor „volwassenep"
Gevraagd:
EEN KORT VERHAAL,
een
„MAL GEVAL"
spelende
aan zee, in duin of bos, in ho
tel, pensioen, villa of zomer-
boet, een visavontuur, een rui
ter- of andere sportherinnering,
een echte thriller; in één
woord: wat er uit vernuftige
breinen voortkomt.
Bekendmaking prijswinnaars
in 't laatste nummer.
Jury: de heren Mr. A. F. Kamp,
Theo J. v. d. Wal en R. J.
Valkhof f. Inzendingen bij de
redacteur.
Prijzen: de bij Uitg. Herms.
Coster, Voordam, Alkmaar te
verschijnen herdruk van Mevr.,
van Reenen's boek
„DE HEERLIJKHEID BERGEN
IN WOORD EN BEELD".
Doet allen mee, ook gij, die
denkt, geen „schrijver" te zijn!!
Zegt het voort!!
HET KUNSTENAARSCENTRUM.
Een aandachtig Badbode-lezer in
Bilthoven schreef ons: „Wat zijn er
toch een belangrijke personen in Ber
gen!" Het is waar en een groot deel
van die belangrijke personen toont in
dit seizoen nu al in snelle opeenvolging
van tentoonstellingen in het Huis met
de Pilaren zijn werk. Hedenmiddag
heeft de opening plaats van een nieu
we tentoonstelling, deze keer van
werken van de beeldhouwster Mevr.
J. KouwenaarBijlo, en van de hr.
Bos Eysen, ten Holt, Lugt, K. Nie-
haus en Nieuwenhuis.
NOGMAALS CORRESPONDENTIE
met D. L. B. te Bergen.
Nu U mij antwoordt: „dat het een
oplettend lezer reeds na een paar
nummers van de Badbode niet ver
borgen kon blijven, dat Uw redac
teurschap er een zou zijn van sussen
en plooien, van laveren en schippe
ren. En ja, dan kun je natuurlijk een
kat geen kat meer noemen en dan
worden voor het duinlandschap ge
vaarlijke ruiters een schoon silhouet
op een duintop" word ik vals als een
kat en schaar me aan de zijde van die
schone silhouetten op een duintop
(als zij maar niét ons natuurreservaat
vernielen).
Bioscoop
Vanaf Vrijdag 6 Aug. a.s.
met: Anne Crawford
Succes-Toonfilm (Toegang 18 jaar)
Een circusfilm bij uitnemendheid
Vanaf Maandag 9 Aug. a.s.
De grote Amerikaanse actie-film
met: Dana Andrews
M.P.E,A.-film (Toegang 14 jaar)
AVONDVOORSTELLINGEN te 8 uur
Vrijdag - Zaterdag - Zondag - Maandag
Dinsdag - Woensdag
MIDDAGVOORSTELLINGEN te 2.30 uur
Zondag, Dinsdag en Woensdag
Vanaf Vrijdag 20 Aug. a.s.
DE BESTE JADEN VAN ONS LEVEN
Onze tijd is een gemakzuchtige
tijd, hetgeen onze vaderen en voor
vaderen overigens ook zeiden. Licht
en verwarming stromen in en door
onze kamer door het omdraaien van
een schakelaar of kraan; pap wordt
ons, zelfs nog warm, netjes in flessen
afgeleverd, en aardappelen en worte
len worden voor ons geschrapt; men
snijdt de kool voor ons en de soep
groenten. Wensen we twee kilometer
ver te reizen, dan fietsen we, nemen
bus of tram of vragen een „lift". Onze
kleding kopen we als confectie; onze
ramen laten we lappen, onze bel
poetsen. Want: tijd is geld. De vraag
is alleen maar; waarom zijn we dan
niet rijk met al deze tijdsbesparing?
En wat de schilders betreft: zij krij
gen de juiste verf in tubes, geprepa
reerd linnen en karton, op maat ge
zaagde spielatten. Het materiaal le
vert geen weerstand meer op. En nu
heb ik steeds het gevoel dat onze tijd
hier een fout maakt. De onderschat
ting of zelfs afkeer van handarbeid
werkt niet alleen de gemakzucht in
de hand, ook de onze tijd zo aankle
vende „nervositeit". Toch zullen er
steeds mensen zijn die behoefte heb
ben aan het zelfmaken van hun ge
bruiksvoorwerpen: zij bouwen hun
eigen huis, radiotoestel, boot, meu
belen, ze bakken hun eigen servies,
vervaardigen de kleding voor het ge
hele gezin en voeden de baby zelf.
Ik wil niet beweren dat Jan Pon-
stijn baby's voedt, maar zijn huis heeft
hij zelf gebouwd en hij heeft zich toe
gelegd op het drijven van vazen,
meubelmakerij, boekbinden, tuinaan
leg, kunstnijverheid en nog het een
en ander, alles buiten zijn eigenlijk
schildersvak om. Ponstijn is de ty
pische vertegenwoordiger van een
mensensoort dat gedrongen wordt tot
vormgeving met de handen, die de
weerstand van materiaal wenst te
voelen, die strijdbaar is en afkeer
heeft van serviliteit.
Jan Ponstijn werd in 1883 te
Amsterdam als zoon van een ar
chitect geboren. Behalve van zijn
vader ontving hij les van H. P.
Koekoek, later volgde hij het
onderwijs aan de Rijksnormaal
school voor Tekenonderwijzers,
waarna hij bij het architecten
bureau van C. van Arkel kwam.
Meer aangetrokken tot schilde
ren en tekenen werd hij tenslotte
tekenleraar. Door zijn zwakke ge
zondheid trok hij zich betrekke
lijk vroeg uit zijn betrekking te
rug en gaf zich daarna geheel
over aan de vrije kunst.
Mijn waardering voor Ponstijn gaat
vooral uit naar zijn etsen, die hij nog
maar sinds kort en onder de moeilijk
heden van materiaalschaarste ver
vaardigt. Hij was al bijna zestig jaar
oud toen Koeman hem de geheimen
der etskunst uitlegde. Zijn eerste pro
duct, een boek met een roos er op,
is een houterig geval, stijfjes en zon
der leven. Maar zijn laatste producten
(dode vogels, stadsgezichten, waaron
der de wolkenkrabber van Amster
dam in de mist, doodshoofden, schoe
nen) tenen een prachtig vakman
schap, zijn warm van kleur en ge
durfd geëtst. Wat hij gepoogd heeft,
en waarin hij is geslaagd, is achter
grond en schaduwpartijen toon te
geven met behoud echter van de
structuur van de ets. Met dit werk
bewijst Ponstijn niet alleen zijn
ONS BADFEUILLETON:
ADAM IN BALLINGSCHAP
(Vrij naar de liefdesroman van
Nicöla Santos).
Niet voor kinderen.
(Inhoud vorige hfdst.: Na een
leugen van Eva, dat Ad's meis
je Marian met een ander, met
Marcel, verloofd is, houdt hij
het viertal Eva, Jo. Mimi en
Carla, dat op het eiland schip
breuk geleden heeft, gevangen.
Achtereenvolgens hebben zij
een poging gedaan, weg te ko
men, Het laatst Carla. Evenals
van Jo redt Ad ook haar leven.
Dan geeft' hij ze de vrijheid
weer).
IX.
Ad had zijn gevangenen vrij gege-
vpn. Ze konden nu gaan, maar ze
hadden gekozen, nog een dag te
wachten. Nu ze vrij waren vonden ze
de herinnering aan hun gevangen
schap niets verschrikkelijks. Jo voel
de het vrij zijn bovenal. Carla had zo
kunstenaarschap, maar ook dat het
overwinnen van moeilijkheden hem
een stimulans is. En in dat opzicht
staat hij de Middeleeuwse kunstenaar
nader, dan de hedendaagse.. Hetgeen
vele jongeren tot voorbeeld moge
strekken.
Theo J. van der Wal.
KINDERMATINEE, Zaterdag 2.30 u.
Kan je goochelen of buikspreken?
Nee?
Nou, dat valt ook niet mee
Antonini, die kan het! En vast!
Ook komt in de Rus nog de
poppenkast!
DE KAPEL VAN WIMMENUM
(OP HET WOUD),
die in 1865 door brand vernield werd.
uit: „De Heerlijkheid Bergen" door
wijlen Mevr. M. van Reenen-Völter,
waarvan een herdruk zal verschijnen
bij N. V. Herms Coster te Alkmaar.
Volgens sommige schrijvers werd
zij gesticht in 1360 door Hugo van
Assendelft, abt van Egmond, en was
zij gewijd aan de Heiligen Cosmas en
Damianus. Volgens een memorielied
zou de stichting van veel vroeger
dagtekenen en graaf Willem I van de
tocht naar Damiate in 1218 een beeld
van de Heilige Cosmas medegebracht
hebben, dat te Wimmenum gesteld
werd tot hulp voor degenen, die, van
het Egmonder klooster komende,
langs de duinkant noordwaarts moes
ten reizen. Dit memorielied luidt als
volgt:
MEMORYE EN LIEDT VAN
'T CAPELLEKEN VAN COSMAS
EN DAMIANUS TOT BERGEN
IN NOORDT-WIMMENUM.
't Dorp Bergen leyt in Kennemerlant,
Sint Cosmis daer aen de duynkant,
Van Damiaten hyer ghebracht,
Van Ed. Luyden hooch geacht.
Die hadden nimmermeer verlies,
Maar wonnen daer het guide vlies,
Dat was een kettingh van root gout.
Daeröp, vrijmoedighlijck en stout,
Soo trocken sij ten strijde dan
En hielden neder menich man.
Het beeldt van Cosmis, opgherecht
Tot Damiaten, so men seght,
Wiert van Graef Willem hyer
ghebracht,
Als overwinnaer hooch gheacht.
Dat was aen sijnen croon een tack,
Als hiy met 't schip de kettingh brack,
Dat Haerlem in sijn waepn thoont.
Als helden, die met eer ghecroont,
Nu heerschen over haer vijant,
Hyer hebben de banier gheplant.
Sint Cosmis voor de reysent man
Een hulpe moest verstrecken dan,
Die,, van 't Egmonder clooster aen,
Langs duyncant wilde noortwaert
gaen
Die soude voor dit beelt, wel let,
Vooreerst noch storten haer ghebedt.
Doen dit hyer eerst gheplant is, waer,
Daer schreeff men elff hondert jaer.
ONZE MUZIEKTENT.
Dinsdagavond zal er weer prettige
muziek klinken aan de Hoflaan. Dan
concerteert de Harmonie weer onder
leiding van de hr. Pranger en het pro
gramma is als altijd goed verzorgd.
Geopend wordt met een mars „Enge
landvaarders" en verder bevat het
programma werken van Goudnod, Do
nizetti, Zeiler, Verdi e. a.
Het zal weer een beste avond wor
den, tot genoegen van de vele gasten
en de enthousiaste uitvoerenden zelf.
lang al verlangd; die kon nog wel
'n dag wachten. Ze wist, dat ze haar
huwelijk opnieuw zou beginnen,
't Enige van vroeger zou zijn, dat
Boet haar man bleef. Mimi had ook
reeds lang gewacht. Om haar proef
tijd met Nol kwam 't nu niet meer op
een dag meer of minder aan. Jo kon
zeker wachten; niemand wachtte op
haar. Het was nog haar vacantie.
Eva wachtte dolgraag nog. Ze wist,
dat ze geen kans bij Ad had en toch
hoopte ze nog. Dwaasheid: Ad bleef
Marian trouw! Ze tekende met
haar tenen 'n figuur in "'t zand. 'n A.
Met de tenen van de andere voet
tekende ze er 'n E, doorheen. Dé
vloed zou 't monogram gauw voor
altijd uitwissen. Ad kwam bij hen.
Rustig zei hij: „Zo is dus afgespro
ken: ik ga naar 't land, 'n boot voor
jullie halen en dan spreek ik meteen
met de roeivereniging af, dat ze naar
jullie Ark komen kijken. Saluut dan.
Ik ga eerst nog even zwemmen!" Hij
wuifde jolig ten afscheid. Hij floot.
Het klonk heel opgewekt.
Wordt vervolgd.
