I
'T WITTE KERKJE
mm mi
vP
\<S
<V
REISBUREAU
„DE MAGNEET"
2e blad 28 Aug. 1948
Wat Bergen betekent voor
D. Boom te Rijswijk
„U wilt weten, wat Bergen bete
kende en nog steeds betekent voor
laten we zeggen een onderwijzers
familie?
Met deze ontboezeming wilt U dan
wel genoegen nemen:
Al sinds 1926 bezoeken mijn vrouw
en ik min of meer jaarlijks dit ont-
spannings-oord in 't Noorden van
Noord-Holland, waar 'n vriendelijke,
gastvrije, eenvoudige familie in een
van de mooiste gedeelten van 't dorp
Bergen steeds gereed staat ons met
toegenegenheid te ontvangen, met een
hartelijkheid, die in de vele jaren, dat
wij er komen, is uitgegroeid tot
vriendschappelijkheid. Ja, zo zijn de
Bergenaren.
Als na een jaar van inspannende
arbeid in de hoofdstad de eerste va-
cantiedag was aangebroken, haastten
we ons per trein of boot .vooral, 't
Lustoord te bereiken.
De aankomst met 't vrolijk klinge
lende treintje vanuit Alkmaar was en
is nog steeds een feestintocht. Afge
stapt bij halte Sparrelaan verruim je
de borst om dieper adem te halen,
teneinde de heerlijke geuren van het
hout in te snuiven. Hoofd omhoog
om een blik in de schone allee te
werpen en dan bovenal te genieten
van die weldadige rust, die over je
komt. Dit alles al doet je zenuwen
ontspannen en maakt je bij toverslag
tot een ander mens. Telkenjare blijft
dit een onuitsprekelijk genot. En
zoals we het dit jaar met een vroege
vacantie mochten beleven, werden we
bij 't entree bovendien begroet met
de welluidende, druppelende toontjes
van de nachtegalen.
En is men eenmaal in zijn home ge
nesteld, wat staat je dan te wachten
aan Natuurschoon. Op de wandelin
gen, of je je nu begeeft naar bos, wei,
zee of duin, altijd word je getroffen
door de prachtige vergezichten, over
koepeld door een hemelstolp van het
fijnste transparant en daarin, daar
door en daarover een wemeling van
allerhande scheppingen: van de plom
pe melkkoe tot 't fijne veldmuisje;
van de hoge linde tot 't nederigst
heideplantje, van de statig klapwie
kende reiger tot 't staag roepende
roodstaartje, van de wentelende, stille
vlinder tot de onvindbare luidruch
tige sprinkhaan.
Is men liefhebber van eenvoudig
schetsen, dan heb je zelf ook wat te
doen en kom je tijd te kort opi de
verschillende vergezichten, duintjes,
sloten en boerderijen, stulpjes, bos-
ages, landwegjes, ja wat niet al in je
schetsboekje vast te leggen.
Zo zien we, dat hier te kust en te
keur is en voor elk wat wils.
In welke tijd van het jaar ook,
steeds vertoeven we met lust in dit
prachtig oord en met dankbaarheid
vervuld voor al wat Bergen biedt aan
schoonheid, levensvernieuwing en
herwonnen levenskracht, nemen we
telkens afscheid van dit lieflijk woon
oord onzer vrienden.
Blijve mens en natuur steeds zo
samenwerken om 't vacantie-oord
Bergen tot een ideaal vacantieverblijf
te houden".
In de Muziektuin
Nog altijd heerst er veel wanbegrip
over de blaasmuziek en haar beoefe
naars. Er zijn er nog te velen die een
Harmonie- of Fanfare-orkest het liefst
vergelijken met een gezelschap onge
vaarlijke lieden zonder enig nut voor
de maatschappij, die zich zelf verma
ken met musiceren en in de veron
derstelling leven, dat zij ook anderen
nog genot schenken. Zij die zo rede
neren weten op geen stukken na, wat
er in werkelijkheid wordt gepresteerd
door de Muziekverenigingen welke
tot in de verste uithoeken van ons
land zijn verspreid.
Door vele muziekliefhebbers wordt
ten onrechte het Harm, of Fanfare
corps als iets minderwaardigs be
schouwd, en men noemt het hooghar
tig hoempa-muziek, en vergeet dan
totaal, dat het juist deze ensembles
zijn, die voor de culturele en muzi
kale ontwikkeling van ons volk van
zeer groot belang zijn.
Zeer zeker, er zijn verenigingen die
het in de muziek-kunst nog niet ver
gebracht hebben .hierbij bedenke men
echter, dat het allen mensen zijn, die
-
Eén van de weinige gebouwen in ons
dorp, die wat omhoog streven.
Daarom heeft het, hoewel niet bij
zonder groot, toch de aandacht. Ook
om zijn kleur en lijn. Onwillekeurig
valt het oog er op van de vreemde
ling, die in tram of wagen Bergen
binnenkomt. Maar ook, wie in de
Sparrenlaan op de overweg van de
tram staat, heeft er rechtlijnig zicht
op. Het lijkt wel, of architect
Boeijinga in 1926 bij de plaatsbepa
ling met deze lijn rekening gehouden
heeft. Louter toeval natuurlijk!
Ook valt ,,'t witte kerkje" op door
zijn kleur. Alleen: Als je er dicht bij
komt, dringt de gedachte zich op:
„Doe d'r wat an!"
Er zal ook wat aan gedaan wor
den. Het restauratieplan is nog maar
6 weken oud en reeds is zes mille
van de 12 bijeen. Dan komt er 'n
orgel in, dit gebouw waardig, en zal
„zij" in haar wit gewaad als jonk-
vrouwe ook omringd worden door
enkele cederen van de Libanon en
wat dennen en sparren uit haar eigen
land.
Het is eigendom van de Gerefor
meerde Kerk.
Haar nummer, Dr. van Peltlaan 31,
houdt gelukkig geen verband met de
interne moeilijkheden der Geref. ker
ken. Die zijn gelukkig haar gespaard
gebleven.
Tot nu toe werkte daar een candi-
daat in de theologie of emeritus
predikant. Langzaam maar zeker
neemt echter het aantal gemeentele
den toe, en vooral in Juli en Augus
tus is het 'n lieve lust, als de scharen
„opgaan".
De scharen, want 7 weken achter
een zijn er zelfs drie Diensten op de
zelfde Zondag, en deze zijn alle drie
verrassend goed bezet.
Deze Gereformeerden leven in een
overgangstijd; hopen in de naaste toe
komst op een „volwaardige" kracht,
een predikant in volle, actieve dienst.
Dan moeten echter alle zeilen bijge
zet.
Maar dit heeft iets bekoorlijks voor
een schipper: alle zeil enbij, zodat de
boot niet uit het roer loopt en gang
houdt.
Vivat, crescat, floreat ecclesia
refcrmata Bergensis.
TELKAMP.
Banketbakkerij
Tel. 2562
IJsbuffet
Oude Prinsweg 1
uit liefhebberij de muziek beoefenen,
en dat het enorm veel moeite en stu
die vereist om het tot iets te brengen.
Toch zijn er. in ons land vele ver
enigingen, die zo ver gevorderd zijn,
dat zij bijna gelijk staan met een be
roepsorkest.
Herhaaldelijk komt men op con
coursen tot topprestaties door een
schitterende vertolking van de door
grote Meesters gecomponeerde mu
ziekstukken. Is hiermede niet een be
wonderenswaardig stuk culturele ar
beid verricht?
Daarom, méér waardering en be
langstelling voor de blaasmuziek en
haar beoefenaars!
J. P. Admiraal,
Seer. Bergen's Harmonie.
Notities van een gast
ZIELESMART.
Volgende week moeten wij afscheid
nemen.
De gedachte daaraan vervult mij
reeds nu met weemoed. Toch weet ik,
dat het zo niet kan blijven. Ik moet
weer terug naar een ander, die thuis
wacht en wharaan ik door knellende
banden gebonden ben
Wat hebben wij het heerlijk gehad,
hier samen in Bergen. Zo rustig en
onopvallend, door niemand gestoord
of met achterdocht gejegend. Mocht
iemand mij eens jouw kamer zien
binnengaan en wellicht een glimp van
je opvangen door een kier van de
deur, die ik steeds zorgvuldig achter
mij sloot, dan zou hij toch nooit an
ders gedacht hebben dan „die twee
horen bij elkaar".
Steeds trof ik jou daaraan, op die
zelfde plaats, in geduldige afwachting,
op welk uur van de nacht ik ook bin
nenkwam.
Nooit vroeg jij waar of bij wie ik
geweest was of wat ik gedaan had
voor ik bij jou terugkwam.
Samen met jou waande ik mij in
Arcadië. Jij inspireerde mij tot de
zoetste dromen.
Ach, waarom mag dit alles niet
eeuwig duren. Waarom moet het gro
te geluk juist altijd zo korstondig zijn.
En dan de loodzware druk van de
last der verplichtingen, die mij terug
roepen naar een omgeving, waar een
intiem samenzijn met jou is uitgeslo
ten, omdat daar voor jou geen plaats
is naast een, die vóór jou was.
Soms kan ik het niet langer ver
dragen, word ik opstandig! Met ge
weld wil ik dan alles van mij afschud
den, wat ons verder gelukkig samen
zijn in de weg staat!
Andere ogenblikken, die van bezin
ning, zie ik echter de onmogelijkheid
in van de voortzetting van onze re
gelmatige ontmoetingen. Het zou mij
mijn betrekking kosten, wanneer ik
hier bij jou bleef. En'zonder werken
kan men nu eenmaal niet leven, al is
de wederzijdse genegenheid ook nog
zo groot
Zo zal dan het afscheid onverbid
delijk komen,... Nog slechts luttele
nachten O, als ik eraan denk
Maar jou'. jou zal ik no.oit verge
ten mijn heerlijk ledikant in
Bergen.
Jan van Duinen.
WIJ PRAATTEN MET
Corn. Jonker, de bekende toonkuns
tenaar, die wel Schoorlenaar is, maar
op het terrein „muziek" toch heel
veel banden met Bergen heeft. Praat
men met hem, dan is zijn betoog één
ontkennen van de opmerking, die wel
gemaakt wordt, alsof Bergen geen be
langstelling voor muziek heeft. Als
koordirigent heeft hij zichzelf en an
deren van het tégendeel kunnen
overtuigen. Of zijn baantje steeds over
rozen gegaan is? Dat zeker niet.
Maar Jonker is een doorzetter, een
die weet wat hij wil, en die veel
in zijn mars heeft. Wij praatten over
zijn werk als dirigent van het Man
nenkoor, zeven jaren voerde hij daar
de dirigeerstok (en tijdens het gesprek
komt uit, dat hij ook de eerste orga
nist van het aardige Kerkje in Bergen
aan Zee was, welke taak nu zijn
„rechterhand" Nico Akkerman ge
trouw vervult).
„En uw madrigaalkoor?" vragen
wij, en daar hebben wij de levendige
verteller eerst recht op zijn praat
stoel: het Madrigaalkoor is niet te
denken zonder deze dirigent, waarmee
hij de cultuur omhoog wilde brengen
(zijn ideaal) en dit lukte glansrijk.
Maar ook met het Gemengd Koor
waarvan hij nu om zijn overdrukke
werkzaamheden afscheid moest ne
men, bewees hij, dat Bergen wel de
gelijk van goede muziek houdt On
der het gesprek kwamen natuurlijk
solisten als Simon Halie, Sam Swaap
en Maart je Kliffen naar voren, die
onder zijn leiding met dat koor soli-
eerden. En welke naam nog met ere
genoemd werd? Die van Mevr. Taets
v. Amerongen, want zij was en is
steeds bereid te helpen met raad en
daad.
Doch ook op ander gebied is Jon
ker met Bergen hecht verbonden. Im
mers hij is de muziekpaedagoog aan
Daalder's Meisjesschool. Vraagt eens
aan meisjes van die school, of zij be
langstelling voor „muziek" krijgen!
Dank zij Jonker s echt levend onder
wijs, dat aansluit bij de literatuur- en
kunstgeschiedenislessen. En de lessen
met demonstratie zijn echte concer
ten. Noemen we maar een, die daar
optrad: onze dierbare Laurens Bogt-
man. Ja, Corn. Jonker weet, wat de
moderne jeugd vraagt.
We praatten nog even over zijn
onvergetelijke Matthauspassion-uit-
voeringen (met Jo Vincent e. a.) in de
Grote Kerk te Alkmaar, maar kwamen
toch telkens weer terug op zijn werk
in Bergen, dat hem dierbaar is. Als
later gezegd wordt: ja, Bergen houdt
van muziek, is dat voor een groot
deel aan deze Schoorlenaar te danken.
presenteert tijdens de Kaasmarkt
Alkmaar:
11.15 uur tocht naar Bos, Duin en
Strand, 1.25 p. p.
12.45 uur tocht naar het „Rijk
der duizend eilanden", Wierin-
germeerAfsluitdijk, 3.75 p, p.
incl. rondvaart.
Plaatsbew. a. d. Touringcar of
V. V. V. gebouw Kaasmarkt.
U kunt vooruit plaatsen reser
veren.
Centr. Kantoor Kl. Noord 73,
HOÖRN.
Tel. 4009—4480 (K2290).
