Bergenscne
Bad-, Duin- en Boscbbode
Drie-en-dertigste jaargang No. 1 Abonnemen,spriis:II^oor?eT„eL v.v.v. Zaterdag 11 luni 1Q4Q
Een traditie wordt, voortgezet
In de schaduw
vari de Padishah
KAPITEIN JONAS
Losse nummers 25 cent J
WEEKBLAD
Redacteur: W. OLIEMANS,
Ranonkelstraat 38, Alkmaar
UitgaveN.V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h Herms. Coster Zn.
Voordam 9, Alkmaar Tel. 3320 Postgiro 37060
Voor advertenties: N. SLUYTER,
Dorpsstraat 23, Bergen, Tel. 2447
Burgemeester ftuggens
zegt er het zijne von
Jaarlijks is het een belangrijke ge
beurtenis als de Badbode in Bergen
in het begin van het seizoen weer
verschijnt en steeds voldoe ik gaarne
aan het verzoek van de redacteur
cm enkele regels in het eerste num
mer te schrijvdh.
De Badbode heeft een goede tradi
tie hoog te houden en wij in Bergen
verwachten elk jaar weer een Bad
bode, die gelijkt op die, wslke de
i eéiste redacteur Dirk Klomp
ons placht te bieden. Het was steeds
een orgaan van een speelse geest,
met gedegen artikelen en met leuke
grappen, dat echter tevens en in de
I eeiste plaats onze seizoenbedrijven
diende. De Badbode was een reclame
1 voor Bergen! En Bergen was steeds
i trots op zijn Badbode.
De laatste jaren was er wisseling in
de redacteuren begrijpelijk, want
het is geen kleine taak en allicht ziet
men er een volgend jaar tegen op om
1 die last naast de gewone arbeid weer
I op zich te nemen. De diverse redac
teuren hebben ons echter niet teleur
gesteld de Badbode na de oorlog
werd goed verzorgd en de Bergena-
ren zijn erkentelijk voor de moeite,
die de heren Van Kampen en Valk-
hoff zich in de laa'tste twee jaren voor
I onze Badbode hebben getroost.
Dit jaar treedt de Heer Oliemans
als redacteur naar voren. Wij roepen
hem allen een welkom toe en bestor-
men hem direct met een aantal ver-
I zoeken.
y Voor alles vraagt men om aan de
j gastenlijst de grootste aandacht te
I schenken; volledig en tijdig dient zij
te zijn, anders voldoet zij niet aan
1 de bedoeling.
Dan ziet men gaarne „ondoorzich-
tige" reclatneartikeltjes over Bergen
S en deszelfs onderdelen en spotternij
en sotternij, waarover men in het
dorp kan schertsen. De Badbode
moet een doelmatig maar jolig blad
1 zijn; beschaafd en traditioneel.
Dan heeft het gemeentebestur nog
enkele speciale verzoeken aan de re-
j dacteur om aan de lezers paplepels-
I gewijs in te geven: (de dosering laat
het aan hem over)
Het publiek dient te weten, dat al-
I leen in het gemeentelijk natuurreser-
I vaat en in 't Oude Hof vrije wande-
I ling toegestaan is. Voor de duinen
ten Noodden en ten Zuiden van de
ZeeWg i, van de Fransman af naar
zee, moet men een provinciale wan-
delkaart hebben. Alom in het dorp
zijn die verkrijgbaar.
De Rijkswaterstaat staat niet toe,-
dat men door de zeereep loopt. Dit
is de duinstrook van 70 meter breedte
langs de gehele kust. Ook met een
Voor de derde maal sinds de bevrij
ding gaat de Badbode weer in zee,
voor de derde maal ook staat er weer
een nieuwe naam als visitekaartje
van de redacteur in de kop van dit
blad. Een naam, die voor vele Berge-
naren onbekend zal zijn, omdat het
geen Bergense naam is. Toch heb ik,
zij het dan ook na enige aarzeling,
gemeend, de uitnodiging te moeten
aanvaarden, om de redactie van deze
drie-en-dertigste jaargang op mij te
nemen. Tijdens de voorbereidingen
voor dit eerste nummer van de Bad
bode heb ik mijn oor hier en daar te
luisteren gelegd en van verschillende
zijden vernam ik bezwaren tegen het
feit, dat de redacteur, die thans dit
blad verzorgt, geen Bergenaar is,
zelfs niet in Bergen woont. En toch
ben ik ingegaan op het verzoek. Om
de doodeenvoudige reden, dat er an
ders geen Badbode zou zijn. Want
het bleek niet mogelijk, ondanks
ijverige speurtochten in het dorp aan
der duinen rand, iemand te vinden,
die bereid was, zijn krachten en
dat moeten er vele zijn aan dit
blad te wijden.
Dat maakt de taak, van de Badbode
iets goeds te maken, zeker niet min
der zwaar, temeer, waar mijn voor
gangers ieder voor zich hun sporen
cp dit terrein hebben verdiend en U
een seizoen lang week aan week ver
rasten met een blad, dat in Neder
land zijn weerga niet vindt. De opzet
provinciale wandelkaart is dat ver
boden terrein.
Onze zee is gevaarlijk voor vér
zwemmers. Op de gevaarlijke zuig-
plekken zijn bordjes op het strand
geplaatst. Die zijn niet bedoeld als
kapstok, doch als waarschuwing voor
allen.
Onze zomergasten zijn hier harte
lijk welkom. Wij gunnen hun veel ge
not in ons heerlijke Bergen; maar wij
ergeren ons aan mensen, die papieren
en rommel achterlaten^^Hfet aange
naam verpozen.
Zo bieden de Bl^^HHm hun
woonplaats weer voor efflele maan
den aan de gasten -ar..
Wij hopen allèn, dat vele duizen
den dit jaar weer een goede, kracht
gevende vacantie in Bergen zullen
genieten en dat U onze woonplaats
zo zult gaan waarderen, dat U er
gaarne wilt wederkeren.
Mcge de Heer Oliemans er in sla
gen met de Badbode de spreekbuis
van Bergen tot onze gasten te zijn.
Daartoe is een nauw contact tussen
Bergen en de redacteur zeer gewenst.
Wij staan voor de Badbode open!
Dr. W. Huygens,
Burgemeester.
van de Badbode is nooit geweest,
slechts een advertentiemedium te zijn,
waarin dan ook de „officiële" mede
delingen hun plaats vonden. Al mijn
voorgangers hebben er naar gestreefd,
van de Badbode, van Uw Badbode
een blad te maken, dat men na lezing
niet laat slingeren en vergeet, maar
dat men meeneemt en bewaart, om
dat het zijn lezers iets zegt. En wie
van mening is, dat in de afgelopen
jaren de heren Klomp, Van Kampen
en Valkhoff daarin niet zijn geslaagd,
moet dat dan maar even komen ver
tellen.
En ziet, deze prestatie zal Uw
nieuwe redacteur moeten evenaren.
Vindt U het dan verwonderlijk, dat
hij zich even moest bezinnen eer hij
ja zei? Een Arabisch spreekwoord
zegt; „Het is zwaar, te leven in de
schaduw van de Padishah".
Gelukkig bleek al spoedig, nadat
de kogel eenmaal door de kerk was,
dat er van alle kanten sympathie be
stond, dat het wedcrverschijnen van
de Badbode met enthousiasme werd
begroet. Dit medeleven, deze steun,
was als het zonlicht, dat de schaduw
vervlakt en hem tenslotte doet oplos
sen. En daar staat dan Uw redacteur
en hij kan niet anders, zelfs niet in
de schaduw van de Padishah.
Hij presenteert U Uw Badbode in
het besef, dat iedere Bergenaar, iede
re badgast dit eerste nummer begroet
onder het uitspreken van vele goede
wensen. Ook dit seizoen zult U vele
bekende namen aantreffen, namen,
die U in het verleden hebben verteld
over het onnoemelijk vele, waarover
te vertellen valt, als men ogen heeft
om te zien en oren om te horen.
Maar ook nieuwe medewerkers heb
ben hun steun toegezegd en boven
dien twijfel ik er niet aan, of een
stroom van copy zal mij bereiken.
Van mijn kant wil ik gaarne verkla
ren, dat ik dat medeleven op hoge
prijs stel en dat het mij zal helpen
bij de allerminst lichte taak.
Wij allen hebben gemeenschappe
lijke vrienden. Die vrienden zijn onze
gasten, die ook deze zomer weer Ber
gen tot hun verblijfplaats hebben uit
gekozen. Als wij door gezamenlijke
krachtsinspanning erin slagen, die
vrienden iets waardevols voor te
zetten, zullen wij straks, ais het sei
zoen ten einde loopt, kunnen terug
zien op een arbeid, die zichzelf
beloonde.
W. Oliemans.
Hij woont in Bergen. In 'n leuk klein
huisje, verscholen tussen het groen.
Maar hij is nooit thuis. „Wat moet
ik er doen", zegt hij. Gelijk heeft»
ie. Want wie, zoals hij, z'n hele leven
gezworven heeft over de brede dei
ning van alle oceanen ter wereld, is
overal thuis. En die ouwe huishoud
ster, die z'n potje kookt en z'n sok
ken stopt, kan 'em gestolen worden,
't Is, dat je nou eenmaal moet eten
en niet met je tenen door je kousen
kunt lopen, maar anders
En dan zwerft hij door het dorp,
zit een poosje op een bank, maakt
een praatje met zijn vele vrienden, en
om vijf uur kun je hem vinden ach
ter zijn vaste tafeltje in zijn vaste
café, waar zijn hand speelt met het
voetje van z'n borrelglas. Omdat
jenever gezond is, voor de wurmen,
en nog lekker ook. Je zoudt hem
anders zijn bijna zestig jaar niet aan
zien. Een wandeling naar zee is voor
hem een peuleschilletje. Hij loopt
graag naar zee en staart dan lang
naar het Westen. Waaraan hij dan
denkt, weet hij alleen, maar er staat
altijd zo'n „far-away look" in z'n
ogen. En als hij terugkomt en je hebt
het geluk hem tegen het lijf te lopen,
komt er steevast een verhaal. Een
verhaal uit z'n vele belevenissen. En
mij, als één van z'n beste vrinden,
heeft-ie het privilege geschonken om
zulke verhalen aan U verder te ver
tellen. Lang zijn ze niet, en heel
ernstig ook niet, maar ze zijn het
aanhoren waard.
Ja, hij is een geestig man, die ouwe
kapitein Jonas van de wilde vaart.
Als-ie z'n jour heeft tenminste. Let
U maar op en houdt U zijn naam in
de gaten. Kapitein Jonas. Kapitein
Zebedeus Jonas. Laatstelijk schipper»
naast-God op de tramp „Hillegonda"
van de rederij „Overschie" te Rot
terdam. Thans gepensionneerd. En
woonachtig te Bergen. In een leuk,
klein huisje, verscholen tussen het
groen.