VEERTIG JAAR „BELLO"
„DE RUSTENDE
JAGER"
U/Hlq ttensbergen
Internationaal
Trio Böhler
SCHOENWERK
bij A. C. Seewald
„Alsjeblieft geen
Een hotelier zegt er
het zijne van
u/arme zomer"
tenminste. Want iemand, die langer
dan vijf dagen in hetzelfde hotel ver
blijft, is wel degelijk verplicht bonnen
te geven voor die artikelen, die nog
op de bon verkrijgbaar zijn.
Ik kan U staaltjes laten zien uit
mijn correspondentie van mensen, die
hun bespreking van kamers bijna lie
ten afstuiten op die bonnenkwestie.
Daar ziet U uit, hoe goed het is, als
het publiek degelijk wordt voorge
licht. Wie meer dan vijf dagen blijft,
geeft bonnen. Zo is het. Officieel en
onherroepelijk. Als ik nu eens heel
boosaardig zou willen zijn, zou ik
kunnen zeggen, dat er touristen zijn,
die dit heel goed weten. Die blijven
vijf dagen hier, gaan vijf dagen elders
wonen, trekken dan weer voor vijf
dagen verderop en gaan net zolang
door tot zé een maand op reis zijn.
Dan hebben ze in die maand een
volle dertig dagen bonnen verdiend.
Dat zou ik kunnen zeggen, als ik een
boosaardig man was. Maar dat ben
ik niet. Ik ben een hotelier, die het
zich tot een plicht en een eer rekent,
het zijn gasten zo goed mogelijk naar
de zin te maken
Lezer, knoopt dit goed in Uw oor.
Gij, die hier Üw zomervacantie komt
doorbrengen, wéét, dat Uw gastheren
en -vrouwen in Bergen voor U klaar
staan, op elk uur van de dag en de
nacht, naar hpn beste kunnen en
weten.
Misschien is dat wel één van de re
denen, waarom gij zo graag in Bergen
komt?
Bezoekt
BERGEN N.H.
MODERN EN GEZELLIG
Dancing
Café-Restaurant
(Restaurant a la Carte)
VOOR BETER
Sportartikelen
Kerkstraat Tel. 2552
TENNISTOURNOOI
OP DE MOLENKROCHT
voor C-spelers en Juniores.
Voor tennisliefhebbers uit de kop
van Noordholland en onder de bad
gasten zijn er gedurende hét volgend
weekend aantrekkelijke wedstrijden
op de banen aan de Kruisweg te
Bergen.
Aan dit tournooi kunnen deelne
men spelers uit de C-klasse en junio
res (niet ouder dan 17 jaar). Degenen
die op de officiële lijst van A- en
B-spelers der K. N. L. T. B. voorko
men, vallen hier dus buiten. Zij krij
gen een kans om hun krachten met
gelijkwaardige tegenstanders te me
ten tijdens het ABC-badgasten tour
nooi in de eerste helft van Augustus.
Verwacht mag worden dat onder
de „mindere goden" velen de hun
hier geboden kans zullen benutten
om de nodige wedstrijdroutine op te
doen. Juist een C-tournooi, waar
ieder een goede kans maakt één of
meer rondes te overleven, is daar
voor uitermate geschikt. Het spreekt
wel van zelf, dat speciaal de jongeren,
die in voorrondes zullen worden in
gedeeld, de gelegenheid te baat zul
len nemen.
Men kan inschrijven voor enkel
spel, gemengd dubbelspel en dames-
of heren-dubbel. De inschrijving van
deelnemers sluit op Dinsdag 28 Juni.
Deze wedstrijden worden, als
steeds, georganiseerd door de eigena
res van het Tennispark „De Molen
krocht", Mevr. A. J. van Limburg
StirumBogtman. Leden van het
wedstrijdcomité zijn voorts de heren
J. J. H.' Schmidt en B. Verolme.
De wedstrijden vangen aan op Don
derdag 30 Juni en duren vier dagen
(de laatste twee dagen vallen dus
samen met de kermis).
De toeschouwers behoeven geen
entréegeld te betalen. Iedere aanhan
ger van de tennissport zal, voor zover
die al niet zelf meespeelt, dus tijdens
de finales op Zaterdag of Zondag wel
een kijkje gaan nemen in het tennis
park aan de Kruisweg.
„Mattenklopper".
BADBODE VERKRIJGBAAR
te BergensBinnen in:
Eerste Berger Boekhandel,
Oude Prinsweg;
Boekhandel P. de Haan, Stationsstr
Boekhandel G. Schoelink,
Oldenburglaan;
Bureau van V, V. V., naast Postkant.;
Bergense Kunsthandel P. Hopman,
Kerkstraat 3;
de zaak van J. M. Thomas,
St. Antoniusstraat 13;
Kunsthandel J Ruyter, Hoflaan 2 en
krantenkiosk Stationsplein.
Te Bergen aan Zee:
in de zaak van J. Passer en
K. Volgers, v. d. Wijckplein 13.
Eenentwintig Juni. De langste dag
van het jaar, de dag waarop de zon
haar hoogste punt aan de hemel be
reikt in haar dagelijkse cirkelgang, de
dag ook waarop de zomer begint.
Voor een badplaats als Bergen be
tekent dat ook, dat het voorseizoen
geëindigd is en dat het tijd wordt om
te gaan spreken van „"we zitten mid
den in het seizoen". Dat was voor
ons aanleiding om eens een praatje
te gaan maken met de eigenaar van
een der grootste hotels in Bergen,
een man die jaren en jaren in het
vak zit en het dus weten kan. „Wat
denkt U ervan, zal dit jaar goed wor
den, kunt U dat al peilen? Hoe wa
ren de eerste maanden? Noemt een
insider dit nu een goede of een slech
te of een middelmatige zomer? Hoe
staat het met het bezoek aan ons
dorp?" ziehier enkele vragen, die
ons door het hoofd speelden, toen
wij ons op weg begaven, gehuld in
een regenjas en knikkend tegen een
frisse wind uit Noordelijke altijd
maar Noordelijke richting, met
boven ons hoofd dikke grijze wolken,
die in een eindeloze opvolging vanuit
zee aanrolden en die de ondergaande
zon zorgvuldig aan het oog onttrok
ken. Wij voor ons hadden de indruk,
dat het dit jaar helemaal geen zomer
zou worden en nu kan onze mede
werker Odysseus U wel verteld heb
ben, dat het in de regen en in de
wind in Bergen óók goed toeven is,
wij wilden toch wel eens weten, hoe
de man-van-het-vak daarover denkt.
„Slecht weer, meneer?" zei Uw en
mijn vriend, de hotelier, „helemaal
geen slecht wëer. Tenminste niet voor
Bergen-binnen. Wel voor zee natuur
lijk. Met dit onbestendige weer gaan
de mensen niet naar zee. Dan blijven
ze dicht bij huis, net zolang tot er een
gloeiend hete dag komt. Als U het
mij vraagt, mag het 't hele seizoen
door zulk weer blijven. Nou ja, met
een beetje meer zon natuurlijk, maar
warm moet het niet worden. Die war
me zomer van '47 was voor mijn hotel
bar slecht
Onze vriend haastte zich, daarbij
te zeggen, dat dit natuurlijk zijn per
soonlijke mening was en dat het best
mogelijk was, dat een ander er weer
heel verschillend over dacht. Maar hij
had geen klagen, op geen stukken na.
„Ja maar", zeiden wij, „trekt nu
eens een vergelijking met vorige ja
ren, hoe valt Uw opvatting dan uit?"
Het antwoord was precis, wat wij
verwacht hadden. „Het bezoek neemt
over de gehele linie af. Het geld
wordt duurder; meneer, vooral onder
de minder draagkrachtigen. Die heb
ben geen reserves meer, die zijn uit
geput. Daarom is het mijn vaste over
tuiging, dat de zgn. duurdere zaken,
de betere hotels, drukker bezet zijn,
dan de etablissementen, waar men
goedkoper terecht kan en als dit zo
door blijft gaan, zullen die nog een
harde dobber krijgen. Maar ook bij
mij loopt het bezoek terug. Ik zal U
een paar cijfers geven. Met Pasen
1946 had ik 110 weekenders. Dit aan
tal liep in de volgende jaren terug
langs 90 en 70 naar 55 in 1949. En
vooral het laatste getal geeft een
goede vergelijking, omdat dit jaar Pa
sen maar drie dagen vroeger viel dan
in 1946 het geval was. Weet U, wat
wel toeneemt: dat is het dagbezoek,
het dagtourisme, Enorme hoeveelhe
den dagjesmensen passeren ons dorp
én wat zij hier verteren, het bedrag,
dat dus onze ingezetenen en daarmee
de hele gemeenschap ten goede komt,
is een heel aanzienlijk bedrag. Duide
lijk valt te constateren, dat de dag-
touristen lang gespaard hebben en na
veel wikken en wegen him reis heb
ben vastgesteld. En als het dan een
maal zover is, kijken ze ook niet op
een gulden meer of minder
Ons gesprek werd onderbroken
door het binnen treden van een aan
tal buitenlanders, wier grote auto voor
het hotel had gestopt. Op zichzelf
niets bijzonders, buitenlanders in Ber
gen. Men ziet en hoort er Engelsen en
Belgen, Zwitsers en Amerikanen, maar
toch een gerede aanleiding tot een
volgende vraag. En het antwoord op
die vraag deed dan ook niet op zich
wachten: „Veel buitenlanders. Bij
voorbeeld heel veel Denen. Ik zal U
iets vertellen, wat Uw lezers zal inte
resseren. Er bestaat een denkbeeldige
cirkel, die loopt van Kopenhagen
over Hamburg, Niëuweschans, Leeu
warden, de Wieringermeer, Amster
dam, Amersfoort, Oldenzaal en zo
weer terug naar Denemarken. Langs
die cirkel beweegt zich een onop
houdelijke stroom Deense touristen,
die per auto reizen. Veel landbou
wers zijn er bij en andere mensen
die met het agrarisch bedrijf zijn ver
trouwd en er hun bestaan in vinden.
De Wieringermeer is de grote trek
pleister, want daar valt voor hen wat
te zien en wat te leren, In beide
richtingen beweegt die stroom reizi
gers. En al heb ik Bergen niet ge
noemd in deze cirkel, feit is, onom
stotelijk vaststaand feit, dat negentig
procent van die touristen zijn route
over Bergen neemt en dat van die
negentig procent weer negenennegen
tig procent hier blijft overnachten.
Daar hebt U een voorbeeld van wat
propaganda vermag. Op de dagen bij
voorbeeld, waarop in Alkmaar de
kaasmarkt wordt gehouden, is het
hier in Bergen veel drukker dan an
ders, De mensen weten, dat Bergen
van een aparte bekoring is en dat
willen ze niet missen.
Ik zeg U nog eens, ik bekijk deze
zaak alleen vanuit mijn standpunt.
Het is best mogelijk, dat een pension
houder er weer heel anders over
denkt en U moet mijn opvatting dan
ook niet weergeven als de alom
geldende.
Een heel opmerkelijk feit is ook,
dat naarmate de tijden terugkeren
naar de normale, de mensen veel
eisender worden. Dat is hun goed
recht natuurlijk. Wie met vacantie is,
mag eisen stellen. Maar die eisen
moeten binnen de perken van het re
delijke blijven. Kijkt U eens hier:
Veel gasten zeggen: In een hotel be
hoef ik geen bonnen te geven. Dat
heeft de regering bekend gemaakt.
De hotelhouder krijgt toewijzingen en
daarvan moet hij ons te eten geven.
Dat zeggen ze en zo is het ook. Bijna
Deze week is het veertig jaar ge
leden, dat de tramverbinding tussen
Alkmaar en Bergen-aan-Zee tot stand
kwam. In, ons vorige nummer heeft
onze medewerker P. van Mook hier
over het een en ander verteld. Thans
publiceren wij een tweetal foto's die
betrekking hebben op dit veertigjarig
jubileum. Op het linkerplaatje ziet U
de Zwaluw, één der locomotieven, die
veertig jaar geleden de tram trokken
en die allen namen hadden. Als con
trast vindt. U daarnaast een opname
van de locomotief, die onder het
'spoorwegpersoneel bekend staat als
„Hoki-poki" vanwege zijn waggelen
de manier van voortbewegen, Veertig
jaar zijn verstreken sinds de oudste
opname werd gemaakt, In veertig
jaar kan veel gebeuren en veel ver
anderen, Maar men moet toch wel
heel goed zoeken, om tussen de Zwa
luw en Hoki-poki grote verschillen te
ontdeklfen. Misschien is dat wel één
van de redenen, waarom wij ons dier
bare trammetje niet willen missen
