WIJ VERTIKKEN HET STAM STOOMT Uurwerk Optiek K. M. GERRITSEN Goud Zilver HOOGVORST'S Jaap Carpentier en Henk van den Idsert exposeren bij ICC.B. *2)e ^Vancouver yó in de open luckt Schrama Kroon Pottenbakkerskunst van eerste orde Dirk Hubers en zijn schalen 4\A'cts^ ten koste van Uw goederen onze prijzen te „drukken". Wél geven wij tijdelijk 20% korting op het stomen van Japonnen en 10% korting op alle andere stoom- en verfgoederen N.V. STOOMWASSERIJ STOOMVERVERIJ CHEM. WASSERIJ FIJN-STRIJKINRICHTING Depot: KAREL DE GROTELAAN20 TELEFÖON 2130 BERGEN Kerkstraat 6 - Tel. 2465 KUNSTENAARS-CENTRUM-BERGEN Expositie Kunstzaal „De Rustende Jager" BERGEN SCHILDERIJEN Jaap de Carpentier en Henk v. d. Idsert 8 Juli 4 uur t.m. 22 Juli 10—12.30, 14.30—17.30. 19.30—22 uur Zondagmorgens gesloten MODELSLAGERIJ Kerkstraat 4 Tel. 2028 Bergen Uw adres voor de betere worstsoorten Schotels Assorti in elke vorm en grootte N.V. HOOGEWERFF, CHABOT VISSER WIJNHANDEL VAN STRA ALEN MONSIEUR ERKELENS KANTOREN TE: Schiedam, Den Haag, Arnhem, Zutphen, Zwolle, Groningen en Den Helder. Ditmaal dan is de beurt aan twee jongere schilders, Jaap de Carpentier en Henk van den Idsert (eerlijk ge noemd in alphabetische volgorde). Zij zullen de kunstzaal aan de Karei de Grotelaan gedurende twee weken be zetten. Hoewel op het moment dat ik dit moet schrijven er geen spoor van hun schilderijen is te bekennen, mag ik met de onbescheidenheid die me zo siert, wel reeds opmerken, dat het werk van deze jongeren onder ling nogal verschilt. Blauw tegen rood zou men het kunnen noemen. Dat ze toch bij elkander komen ligt niet aan hun leeftijd, maar aan het represen tatieve karakter van hun schilderijen. Globaal gezien verschillen de on derwerpen niet zozeer: bomen en stillevens vormen bij beiden de hoofdgroep. (Dat wil zeggen: voor zo ver ik hun werk eerder heb gezien, maar wie weet wat die lui in hun hoofd halen bij deze expositie!) Dus we krijgen een paar jongeren met schilderijen waarbij men niet behoeft te vrezen voor een zoekplaatje ge steld te worden. Beiden produceren veel, wat ver heugend is. Of de kwaliteit er onder lijdt zal ik de volgende week wel zeggen, als ik de expositie gezien heb. Ik doe dat des te liever nu een dér exposanten mij er op heeft gewezen dat mijn kritieken tot dusver meer al gemeen waren (oppervlakkig, bedoelt hij natuurlijk, maar hij zei het niet), en hij heeft gelijk. Dat is een kwestie van stofwisseling, geloof ik. Ik zal wat meer phosphor tot me nemen in de vorm van griet, schol of tong, en kele suikerklontjes meer en wat gist (voor de B-vitaminen, die, zoals alge meen bekend, de geestelijke aftake ling tegengaan). Maar zover is het nog niet, ik heb nog een week de tijd en in die week kunnen onze lezers ge heel onbevangen de kunstzaal betre den om zich een oordeel te vormen over deze beide jonge mensen. Men zal in ieder geval een rijke collectie zien, daar de beschikbare ruimte toe laat zoveel op te hangen als voor een goed overzicht nodig is. Vandaag (Za terdag) is de officiële opening om 4 uur. Onze lezers zullen zeker de goe de smaak bezitten aanwezig te zijn als blijk van vertrouwen in de jonge ren en uit sympathie met het streven van het K. C. B. Enthousiast publiek bij schitterende prestatie DE VANCOUVER BOYS' Band is er dus geweest, tot groot genoegen vooral van de jeugd. In het Open luchttheater, dat heel wat meer men sen kon bevatten, dan er waren (bui ten de hekken stond nog een drom burgers, die de toegangsprijs niet kon of wilde betalen) speelden de Cana dese jongens onder leiding van Ar thur Delamont een lang programma, dat niet zo erg goed overeenstemde met het gedrukte program. Het pu bliek werd steeds enthousiaster naar mate de uitvoering vorderde, naar on ze volksaard die wil dat 'men begint met devoot te zijn. Natuurlijk had on ze jeugd het grote aandeel in de le vendigheid waarmee de verschillende nummers begroet of toegejuicht wer den. Het was dan ook een buitenge woon prettige avond. De Band (van typische samenstelling, een mixture van fanfare, harmonie en jazz) speel de vlekkeloos, zowel ensemble als so lo. De jongens gaven blijk van een technische beheersing als zeker zel den voorkomt. Toch is het dé vraag wat men nu eigenlijk wil. Ik althans heb me niet aan de indruk kunnen onttrekken dat alles op technische weergave gericht is op de vlakke ma nier waarop de grote massa in Ame- rika verzot is. Wat mr. Delamont klassiek neemt is voor ons niet meer dan wat halfzachte stemmingsmuziek, terwijl wat wij een klassiek geworden wals noemen voor deze bandleider slechts een melodie is, bruikbaar voor syncopen. Wat wij derhalve onder muziek verstaan, was deze avond af wezig. Wat er wel was? Een gedisci plineerde groep jongens, die met veel plezier en uitzonderlijke bekwaam heid de moeilijke zettingen uitvoerde en daarmee het hart stal van de luis teraars. Ook vocaal bleek een viertal uitverkoren in een liedje: Blue Water. Komen de Boys wederom hier, ze zullen enthousiast worden ingehaald. (Tussen haakjes: had de Bergense burgerij niet in groter getale het thea ter kunnen vullen, ware het slechts uit dankbaarheid voor hetgeen Cana da voor ons deed'? Het gold hier geen beroepsband maar een stel jongens, dat louter voor genoegen speelt, en ons land bezocht juist om de banden met ons land te verstevigen). De grootste sortering vindt U bij de Banketbakkers O. Prinsweg 1 Tel. 2562 waaruit men, onmiddellijk Hubers her kent. Met de schalen, die een andere eis stellen, is een ander probleem ge steld: de vlakvulling van een cirkel. Vroeger werk van deze keramist gaf veeleer een wisselwerking te zien tussen figuur en achtergrond, d.w.z. dat men zowel de aangebrachte ver siering als figuur kon beschouwen als de uitgespaarde achtergrond, daar ze beide een sterksprekende, levende kleur bezaten. Er heeft echter een evolutie plaats gevonden in de riph- ting van de zelfoverheersing van de figuur. De cirkelvormige schaal met meest een gedifferentieerd grijs als grond vraagt nu een versiering als vlakvulling, zelfstandig levend met als grens de schaalomtrek. Men zou kun- De potten en schalen van Dirk Hu bers zijn van origine gebruiksvoor werpen zoals alle potten en schalen, en als zodanig kan men ze zien en blijven zien. Het oudste aardewerk ter wereld was ongetwijfeld onver sierd en had de kleur der aarde, ge kleurd door het bakproces in zon of vuur, De mens echter met zijn drang tot schoonheid, heeft toch reeds in verwonderlijk vroeg stadium zijn ke ramiek, al bleef het steeds gebruiks voorwerp, Versierd. Eerst door ingrif- fingen van geometrische structuur, later door beschildering. In de hune bedden heeft men aardewerk gevon den gekenmerkt door „diepsteek", waarbij de lijnen meeliepen in de vorm van het vaatwerk, Al heeft een versiering op zichzélf geen nuttige waarde, zij was toch niet onafhanke lijk van het versierde voorwerp. En ditzelfde principe nu treffen we ook aan bij Dirk Hubers. Toch schijnt het punt van uitgang verschillend. Bij de ze moderne pottenbakker is het op pervlak, cylindrisch als bij vazen of cirkelrond als bij schalen, een pro bleem van vlakvulling, niet alleen minder primitief dan bij onze voor zaten, maar ook meer onttrokken aan de eigenlijke doelstelling: een ge bruiksvoorwerp te maken. In het hij zonder geldt dat de schalen. Bij de vazen immers is de binnenkant prac- tisch onbewerkt, en zonder schade aan het totaalbeeld kan men er bloe men inzetten. Bij schalen daarentegen is de binnenkant de versierde kant, en legt men er b.v. fruit op, dan heeft de versiering geen zin, of althans ze werkt niet zoals de maker zich dat heeft ingedacht. Wat Hubers vazen betreft, hun werking berust op de vorm, op de kleur en op de diepte werking van het oppervlak. Het is een statisch spel van contrastwerking, monumentaal en daardoor direct aan gepast aan de (meest hoge) vaas- vorm. De versieringen zijn van een grote rijkdom aan figuren die overi gens alle eenzelfde kenmerk dragen, nen spreken van een sierbord, waar aan dus het nut-op-zichzelf ontbreekt. Deze schalen stellen inderdaad een probleem. En. Dirk Hubers, met zijn sensitief gevoel voor de beweging der lijnen (zoals duidelijk al uit zijn va zen spreekt) leeft zich eigenlijk ten volle uit in de oplossing van de door de cirkel gestelde taak. Met stippen, cirkel, krommen en rechten wordt het vlak gevuld, niet statisch als in vori ge schalen maar dynamisch. Ener zijds volgt Hubers hier het principe van de schilderkunst, maar naar aes- thetische „wetten" die geheel anders zijn dan voor een vierkant of recht hoek, anderzijds echter blijft de aan passing aan de schaalvorm bestaan. Ongetwijfeld is in de schalen de ke- ramieke evolutie het verst voortge schreden en ziet men hier de volle maat van een kunstenaarsschap, dat weinigen bezitten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1950 | | pagina 2