PRIJSVRAAG STAM STOOMT f 75.- f 75.— OM EEN DAS, kort verhaal door THEO J. VAN DER WAL EENS PER JAAR! Wat betekent STAM STOOMT voor Bergen? Gratisstomen toteen bedrag van of Gratis wassen tot een bedrag van Doet mee en dingt mee! Stam Stoomt - KareideGrotelaan20 PESIE's NATUURBAD Wilt U de juiste tijd? M. VELDMAN Ik heb een man gekend die een an dere man een kwaad hart toedroeg en hem deswege trachtte te vernieti gen. Waarom er tweedracht was, weet ik niet, men zegt echter dat het kwade bloed tussen beiden gezet was toen de man die ik gekend heb de andere man met precies dezelfde das zag lopen als hij reeds sinds jaren droeg. Die das heb ik ook gekend en ik moet op grond van de indruk die ik van deze das kreeg, aannemen dat men althans een zeer aannemelijke reden voor de haat had genoemd. De vernietigingsdrang moest bedwongen blijven binnen de perken die de wet ten aanzien van menselijke agressie in vredestijd stelt. Dat vereist zelf beheersing en schept tegelijkertijd scherpzinnigheid om toch aan de be geerte naar wraak te kunnen voldoen. De man die ik gekend heb ontdekte dat de man wie hij een kwaad hart toedroeg regelmatig gebruik maakte van de publieke telefooncel. Hij kon van zijn huis uit duidelijk de cel zien en even duidelijk zijn vijand. Vaak had hij broedend op weerwraak voor het raam gestaan en bepeinsd op wel ke wijze hij de man die zijn das de eer had ontroofd de enige te zijn op deze wereld, te vernietigen, niet li chamelijk maar geestelijk. En zijn door lange jaren gewet brein schiep ineens het gruwelijk eenvoudige en gruwelijk doeltreffende plan, dat oor zaak werd van het schrijven van dit verhaal en van de totale (geestelijke) ondergang van de andere man. Deze liep op een middag als gewoonlijk naar de telefooncel om een relatie te bellen of om verslag te geven aan zijn principalen of om wat ook. De cel stond op een klein plein, gevormd door de kruising van enkele straten. Er was verkeer van voetgangers, ook van enkele voertuigen. Een agent van politie stond geposteerd op een tiental meters afstand. Hij had op zijn ronde vijf minuten gewonnen en die versleet hij nu rustig op het trottoir. Zo was dus het algemene aspect. De man die ik gekend heb zag zijn vijand de cel binnenstappen en zijn hand in zijn vestzak steken om een dubbeltje te zoeken. Op dat ogenblik sloeg de man die ik gekend heb met zijn eigen telefoontoestel het nummer van de cel aan, die hij intussen van achter de gordijnen in het oog hield. In de cel ging de bel over. Hij zag zijn vijand verrast opkijken, aarzelen of hij de hoorn van de haak zou ne men of niet. Er was verwarring, Ten slotte nam de man de hoorn op en riep onzeker: Hallo? De man die ik gekend heb, zei dringend: „Ja, hallo? Meneer, loopt u zo snel mogelijk weg. Er ligt een tijdbom onder de tele- phooncel!" De andere man verstarde een mo ment, gooide toen de hoorn snel neer, duwde even snel de zware deur open en rende zo hard als hij kon weg. Een hardhollend man op plaatsen waar geen tramhalte of station is, wekt de argwaan van politieagenten. De agent op het trottoir maakte geen uitzondering, hij sprong onmiddellijk in de houding van argwaan en riep de hollende man toe: „Hédaar!" De aangeroepene riep slechts: „Een bom. Een bom!" Onmiddellijk was het verkeer ont wricht. Allen renden in de veiligste richting: de man achterna die kon weten waar de bom lag. Vele straten verder eiste de agent uitleg. Hij kreeg die. Hij belde het bureau op van uit een kruidenierswinkel. Het bureau belde de militaire commandant op. Deze de mijnopruimdienst. Binnen een kwartier was het pleintje, bene vens honderd meter van elke er op uitkomende straat afgezet en waren alle bewoners via achterdeuren, bal- cons, regenpijpen en brandladders ge vlucht. Behalve de man die ik gekend heb. Hij zat rustig achter zijn gordijn tje te kijken. Na nog een kwartier, waarin vreemd geklede mannen met vreemde annaraten om de telephoon- cel rondslopen, werd; de afzetting op geheven. Er lag geen bom. Daarop werd de man wie een kwaad hart werd toegedragen verzocht even mee te gaan naar het bureau. Hij vol deed daar opgelucht aan omdat de op gejaagde bewoners een onwelwillende houding schenen aan te nemen. Op het bureau moest hij wachten. Na een uur werd hij verhoord. Hij verklaarde naar waarheid dat hij was opgebeld in de cel en dat ie mand hem de mededeling had gedaan betreffende de tijdbom. Hij kon zich echter de stem niet herinneren; hij wist niet of een man, een vrouw of een kind had gewaar schuwd. Het was desniettemin een een dringende stem. Men keek hem een beetje twijfelend aan. Hij moest wachten. Na een uur kwam een dokter, die hem vroeg of hij wel eens eerder stemmen had gehoord. Hij antwoordde ontkennend. Of hij dan wel eens op zijn hoofd was gevallen? Daar ieder een wel eens op zijn hoofd gevallen is, gaf hij een bevestigend antwoord. De dokter knikte en ging heen. De man wachtte. Na een uur kwam een ziekenauto, waarmee hij naar een kliniek gereden werd. Men was erg vriendelijk voor hem. Men liet hem een poosje alleen, maar observeerde hem ongemerkt. Toen werd hij weer gehaald en naar de directeur-geneesheer geleid. Die sprak met hem. Hij liet zich het gehele verhaal vertellen, ook van die val op zijn hoofd. „Wanneer was dat?" vroeg hij. „Ik denk, toen ik een half jaar oud was, van de commode," antwoordde de man. De directeur-geneesheer knikte. „U kunt naar huis gaan," zei hij, „iemand heeft u voor de grap opge beld." HIJ GING NAAR HUIS. Maar de bewoners van alle huizen van alle straten rondom de telefooncel wisten al dat hij naar een kliniek voor gees teszieken was gebracht. En toen ze hem zagen was hun verontwaardiging verdwenen, er echter voor in de plaats gekomen een spottend plezier. Men wees naar hem en zei: „Hij is ge tikt!" Men ging hem zoveel mogelijk uit de weg. „Hij drinkt te veel," zei ie mand. Ook anderen gaven redenen op. Alleen de man die ik gekend heb bleef rustig thuis zitten, wachtend tot zijn vijand zou verhuizen naar een stad waar niemand hem zou kennen. Dat gebeurde na twee weken. Sinds dien is de man, die ik gekend heb, ten volle bevredigd in zijn begeerten en is hij de enige die zo'n das draagt als hij draagt. Het gehele jaar kunt U een beroep doen op Uw RODE KRUIS Deze keer doet het een beroep op U In de week van 7 t/m 12 Aug. wordt Uw bijdrage afgehaald GEEF EENS PER JAAR BLIJMOEDIG EN GUL Hef besfe antwoord op deze vraag vergezeld van de beste slagzin op STAM STOOMT wordt beloond met Iedere week publicatie van één der antwoorden in dit blad Inzendingen tof 15 Augustus a.s. aan ons depót CYlotitieó van een gaót De dubbelganger Bergen is momenteel overbevolkt met gasten. Gasten, die zijn toege stroomd uit alle dorpen en steden van ons land en zelfs uit het buitenland. Geen wonder, dat de inboorlingen van Bergen en andere permanente bewo ners in het geheel niet opvallen, noch voor keïinissen uit de vreemde, noch voor elkaar. En dat terwijl van de Bergenaren iedereen iedereen kent, iedereen alles, zo niet alles dan toch altijd wel iets van iedereen afweet en dikwijls zelfs nog veel meer interes sants of pikants dan ieder ander weet, met als gevolg, dat de nieuwtjes, tot de interessante of pikante of interes- sant-pikante categorie behorend vooral tot de laatste combinatie met sneltreinvaart door iedereen aan iedereen worden doorverteld. Om de verdenking van mij af te schuiven, dat ik met mijn wel wat uit voerige en ingewikkelde inleiding de Bergenaren wil beschuldigen van el kaar te roddelen, wil ik mijn bedoe ling duidelijker formuleren: de zomers hebben de Bergenaren geen tijd om over, van en met elkaar te praten, dan hebben zij het te druk met de gasten. Ook daarom vallen zij niet op. En als er dan een enkeling van de Bergenaren is, die zich bij tijd en wij le op straat kan vertonen en daarbij voor alle vreemdelingen opvalt, dan is het zeker een bijzonder type. Zo fietste dan een Bergenaar met een speciaal gecoiffeerde baard onderaan zijn markante hoofd langs de Eeuwige Laan, toen een auto met Brits natio naliteitsteken vlak bij hem stopte. De inzittenden wenkten hem. Iedereen weet hoe moeilijk het is in Bergen door de doolhof van straten en lanen de weg te vinden. Zo ver wachtte deze Bergenaar niet anders of de Engelsen zouden hem de weg vragen naar de Oude Prinsweg, waar zowel het bureau van de V. V. V. als het postkantoor staat, naar de Karei de órotelaan, waar de tentoonstel lingszaal van het Kunstenaarscen trum Bergen niet alleen Hollandse, maar ook buitenlandse belangstel lenden trekt. Of om zich te bekla gen: deze toevoeging van Jan van Duinen naar de Achterweg, waar de redacteur van de Badbode woont. Of naar een hotel of naar wie weet wat buitenlanders hier zouden willen zoeken Er werd niet naar de weg gevraagd. Er werd Engels gesproken en omdat niet alle Hollanders Engels verstaan, werden er veel gebaren bij gemaakt, in dit geval enthousiaste gebaren. De Bergenaren hebben mij meerma len blijk gegeven zich in het seizoen niet al te gauw over iets te verbazen. Aan deze in het Engels aangesproken Bergenaar was duidelijk te zien, dat hij zich ver verheft boven ieder kleindom. Toch keek hij even verrast, toen hem de slanke arm van een ech te Engelse Lady om de hals werd ge legd en hij onder deze voor hem ten opzichte van zijn vrouw compromitte rende omstandigheden met haar door een cameralens „genomen" werd. Ook enkele heren van haar gezel schap wilden zich op een plaat laten vereeuwigen metBernard Shaw, Ik weet dat de Bergenaren veel voor de gasten over hebben. „Maar", zo vertelde een rasechte Bergenaar mij, „de buitenlanders mogen denken wat zij willen, als zij maar niet den ken, dat wij afstand doen van de rechten op onze Bernard Shaw, al heet hij hier dan ook doodgewoon Foeke Kamstra". Jan van Duinen. EEN RIDDERSPEL: VROUWEN in het Openluchttheater Het Zuid- Ned. Toneel geeft op Woensdagavond, 8 uur, in het Open luchttheater een opvoering van het ridderspel Vrouwenschaeck, geschre ven door Jan Bresser. Mooie vrouwen en schone costuums, alles in techni color. Het mooiste in Nederland aan de Hoofdweg Bergen-Alkmaar Bergerbus stopt voor het Bad 't Z1ó l\euó zoaló mijn neezeit 3£leedt u naar zee en zon c~17laar meer nog naar uw leejtijd! Koopt dan een kwaliteits-uurwerk bij KI. Dorpsstraat 9 Tel. 2778 Vakkundige Reparatie-inr.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Bergensche bad-, duin- en boschbode | 1950 | | pagina 3