INTERVIEWS (IX)
B. SANTING
Ons brood is U bekend
Probeert U ook eens ons gebak
NIEUWLAND
BERGENBERGENbergen
Vandaag probeerde een juffrouw
mij te interviewen, maar daar loop ik
niet in. Het is net als zou de veroor
deelde tot de beul zeggen: Laat mij
nou eerst jouw kop afhakken, en dan
jij de mijne.
Deze juffrouw dan voerde een troep
middelbare meisjes aan (hoogste
klassen, wat je onmiddellijk zag aan
de smaak voor japonnen). Haar hele
charme was gelegen in haar intel
lect, en intellect bespeur je pas wan
neer je een gesprek voert. Dat ging
over Sartre en Michailjow en even
vlot als ik spreek over het weer,
waar ik ook geen verstand van heb.
Deze juffrouw bezat daarmee een on
gekende cerebrale charme. Dat was
weliswaar alles wat aardig aan haar
was, maar wie het hoge niet eert, is
het lage niet weerd, zegt het spreek
woord.
Dus zij voerde een troep middel
bare meisjes aan uit Den Haag of
Rotterdam of zo en het oordeel van
deze meisjes over ons dorp als va-
cantieoord wilde ik kennen.
Ik zei dat tegen de juffrouw, nadat
ik haar het woord ontnomen had.
Onmiddellijk kwam ze in actie. De
meisjes moesten op een rij staan,
wat ze gichelend deden. Ze wierp een
sartristische blik op de rij. Toen
werd het stil en ze stelde mijn vraag.
„Meneer gaat nu de rij langs en
ieder op z'n beurt geeft kort ant
woord, begrepen?"
Ze hadden het begrepen. Ik slechts
ten dele, wat niet wegnam dat ik op
nummer één toetrad met mijn vraag
in mijn ogen.
„Mooi," zei het meisje.
Ik wachtte op nadere argumente
ring, maar de juffrouw zei: „Volgen
de!" En zo ging het, ieder op z'n
beurt zei „mooi" of „lelijk".
Het resultaat was dat ik van de
negentien meisjes achttien antwoor
den „mooi" kreeg. Eén zei „lelijk".
„Annemarie," aldus wendde de juf
frouw zich tot dat meisje, „je moest
je schamenl Meneer wóónt hier, het
is zijn dorp!" En met haar blik be
zorgde ze het arme kind een neurose.
Toen ze verder trokken, keken de
meisjes nog eens om en wuifden, be
halve Annemarie die door de juf
frouw ergens over werd onderhouden.
Daarop zocht ik het bij meer aard
se charme. Met zoveel gasten in ons
dorp is dat gemakkelijk. Ik vond een
dame bereid zich te bevrijden uit
haar chloroforme stemming van lek-
ker-helemaal-niks-doen.
Ik zou haar uiterlijk het best kun
nen beschrijven door te vermelden
wat ze niet aanhad, want wat ze wel
droeg mocht geen naam hebben. Haar
gelaat (over de rest wil ik zwijgen)
was van nature fraai geboetseerd,
maar de dame had er zelf de laatste
hand aangelegd. En knap, heel knap!
Alles wat de cosmetische industrie,
waar ook ter wereld aan schoon
heidsmiddelen heeft gefabriceerd, had
zij met kennis van zaken benut. Zo
was haar hoofd geheel weg in dc
fijnste tinten.
Onder het stellen van mijn vraag
keek ik naar die plaats in het hoofd
waar bij een gewoon mens de ogen
zitten. Ook bij deze dame ontdekte
ik ze na enige tijd achter een prach
tig floers van wimpers.
De dame antwoordde vlot: „Het is
hier een mooi dorp, al zijn er wat te
veel gasten van mindere stand. Het
zou ideaal zijn, wanneer des zomers
de autochtone bevolking het dorp
verliet, want, u neemt het me niet
kwalijk, hoop ik, zó is het geen ge
zicht, al deze mannen en vrouwen in
confectie."
En ze vlijde zich behagelijk achter
over in haar stoel.
„Gossie!" dacht ik, en nog wat,
maar dat laat ik niet drukken.
BLOEMENCORSO
Molenstraat 3, Tel. 2581
GARAGE
Breelaan 52 Tel. 2200
Auto's zonder chauffeur
Verhuur van nieuwe SOLEX-rijwïelen
Wij komen met Bello aangetuft
door 't stadsrumoer totaal versuft
óm even aan te sterken
onder Bergen's beuken en berken.
Al 't gesapig klepelklankje
legt in onze mond het „Dank je!"
voor de landelijke rust:
Bergen, 't is een lust
en van ouds éen heerlijkheid;
't is ook niet te veel gezeid:
de parel die de koopman zocht
denk eens aan de Vinkenkrocht!
de schat uit boerenakker;
kortom, het is een stakker
die in ons landje toefde,
over kaas en klompen snoefde
en niet eens d'aloude kerk
bezocht en ons van Reenenperk.
Daar. heb je de Ruïne,
iets voor een vitrine,
maar ach, zo levensgroot
Was 't niet bij 't kaas en brood-
oproer, ten tijde van Bossu?
In elk geval, zo is het nu:
eerwaardig en kapotgeschoten
rendez vous voor kleinen en groten.
Vandaar naar 't Oude Hof.
Hier ging de tijd per slof
met zachte muiltjes aan,
lieflijk lachend door de Sparrenlaan.
De duinen zijn er breed,
de zomer is er heet,
maar 't beste is, naar ieder weet,
het ijsje uit de ijscokeet.
Zoals de ouden suygen aan het leven,
blijven de kinderen aan de lolly kleven.
Waar de leeuwerik met de kaaskluut kroelt,
waar de badgast met de dorpling joelt:
Bergen, hoe groot is reeds uw faam,
het wachten is op wereldnaam.
Chris Dekker.
V_
cYlotitieó van een gaót
De pleegdochter
Pleegdochter of -zoon en stiefmoe
derlijke bedeling worden veelal als
synoniemen aangemerkt. Er zijn ge
vallen, waarin dit juist is. Er zijn
echter ook gevallen, waarin de liefde
van de stiefmoeder voor pleegdochter
of pleegzoon de liefde van een moe
der voor haar eigen kind evenaart.
Zo ook in de verhouding stiefvader
pleegkind.
Zonder op het kwartier afgestem
peld tramkaartje stappen wij nu over
op een verhouding pleegkind-stief
vader, met volledig respect intussen
voor alle stiefmoeders. Uitdrukkelj'k
zeg ik een verhouding, omdat het hier
betreft één van veelvuldig voorko
mende verhoudingen. Neen, beste
lezeressen in het bijzonder, maar ook
beste lezers, er volgt in deze „notitie"
geen onthulling van een of ander
schandaaltje op een gebied, waar zich
de menselijke zwakheden het meest
openbaren. Wel een ander schandaal
tje, waarbij ge- (lees: mis-)bruik werd
gemaakt van de naam van een zeer
hoge gezagsdrager, die er ambtelijk
veel pleegdochters op na houdt, zo
veel zelfs, dat hij ze niet allemaal
kent. Dit vermocht echter een van
zijn onbekende pleegdochters er niet
van te weerhouden, alle pogingen in
het werk te stellen hem eens een
echt prettige dag te bezorgen, Zij
nam daartoe zeer uitgebreide voor
zorgsmaatregelen.
In een gerenommeerd hotel werd
de nodige plaatsruimte gereserveerd,
onder de grootst mogelijke discretie
om de pleegvader voor rustversto-
rende belangstelling te vrijwaren. Bij
de „nodige plaatsruimte" bedenke
men, dat zeer belangrijke personen
als deze pleegvader doorgaans een
groot gevolg hebben en zich zelfs
buiten-ambtelijk niet aan represen
tatieve verplichtingen kunnen ont
trekken. Zelfs vorstelijke namen
werden fluisterend genoemd
Wie weet, hoe moeilijk het is om
in het hoogseizoen in Bergen slechts
één kamer te bemachtigen, zal met de
hotelhouder de langdurige onrendabi-
liteit van zijn kamers betreuren. Ook
de pleegdochter vond het zonde, dat
er zoveel ruimte zo lang onbenut
bleef en zoveel eerste klas personeel
doelloos rondliep. Zij- -arrangeerde
keurig verzorgde en door de aanzit-
tenden in hoge mate geapprecieerde
diners op de welklinkende en beta
ling van alles waarborgende naam van
haar pleegvader, in de wandeling
„paps" genoemd. Vanzelfsprekend be
hoorde daarbij het charteren van
auto's voor het vervoer van de gas
ten, die weliswaar allen over een
eigen wagen beschikten, maar van
wie redelijkerwijs toch niet mocht
worden verwacht en verlangd, dat zij
zich bij het nuttigen van de royaal
ingeschonken dranken zouden moe
ten beperken omdat zij zelf nog
achter het stuur moesten.
Intussen werd alles in en om het
hotel dagelijks keurig schoonge
maakt, opgepoetst en aangeharkt om
op welk moment dan ook in ieder
geval hét moment pleegvader een
waardige ontvangst te kunnen be
reiden.
Hét moment is niet gekomen en
zal niet komen.
De pleegvader, inmiddels vervan
gen door een andere pleegvader,
bleek niets te weten van de goede
voornemens van die ene dankbare
pleegdochter, die hij onlangs nog
gastvrijheid had verleend.
De hotelhouder zal ongetwijfeld
met sceptische gevoelens ten aanzien
van pleegdochters zijn onbetaalde
rekeningen hebben verscheurd.
De pleegdochter moet zich nu te
vreden stellen met de van rijkswege
aan bepaalde personen kosteloos ver
strekte diners, na afloop waarvan de
bewegingsvrijheid in belangrijke mate
is beperkt. Bovendien zal haar nieu
we pleegvader haar aanstonds eerst
over de knie leggen omdat zij stout
geweest is en haar dan met een zucht
toch als pleegdochter moeten accep
teren, omdat haar rijke fantasie juist
op één punt tekort schoot: het be
denken van een manier om op eerlijke
wijze in haar eigen onderhoud te
voorzien.
Jan van Duinen.
BLOEMENCORSO
