MA A^FN SLAGERIJ
Voor de laaFshe maal
Onze fijne Vleeswaren zijn de fjnste Vleeswaren
2 AUGUSTUS:
<~lDilliam iShakeópeare in het (Openluchttheater*
Twee edellieden van Verona (blijspel)
DE TWEE EDELLIEDEN van Ve
rona is een van Shakespeares vroe
gere werken, een blijspel met veel, in
die tijd geliefde, woordspelingen. Dit
spel zal Woensdagavond na het
bloemencorso in het Openluchtthea
ter worden opgevoerd, waarbij we
aannemen dat ieder door de naam
van Shakespeare dusdanig wordt
aangetrokken dat elke plaats in het
theater bezet zal zijn.
Voor hen die nog nooit van
Shakespeare gehoord hebben geven
wij een korte levensbeschrijving:
William Shakespeare, in de omgang
Bill genoemd, werd in 1564 in Strat
ford aan de Avon in Engeland gebo
ren. De juiste geboortedatum is niet
bekend, wel die van de doop: 26
April. Zijn ouders behoorden tot de
gegoede middenstand, hoewel men
niet precies weet welk beroep de va
der uitoefende. Men zegt slager,
schoenmaker of wolhandelaar. Wel
bekend is dat Shakespeare Sr. soms
in geldelijke moeilijkheden verkeer
de, zonder dat dit afbreuk deed aan
zijn stand. Bill ging naar de latijnse
school. Op 18-jarige leeftijd trouwde
hij met Anna Hathaway, die acht
jaar ouder was dan hij, en uit dit
huwelijk werd een dochter geboren:
Susanna. Daar men in die tijd even
goed kon rekenen als wij nu, be
speurde men dat de geboorte van dit
dochtertje wel erg vroeg uitviel,
waarop de jonge Bill niet al te goed
meer stond aangeschreven. Dat bleek
toen hij verdacht werd van stroperij
op het goed van Thomas Lucy, een
ridder, waarbij het niet buiten hand
tastelijkheden bleef. William Shakes
peare achtte het toen het beste er
vandoor te gaan en hij ging naar
Londen.
Shakespeare, als toneelschrijver, is
geen komeet. Zijn tijd was een tijd
van grote mannen. De gevluchte jon
geman kwam dus niet in een stad
waar men wachtte op zijn genie 1 Hij
kwam in een samenleving waarin
Marlowe (schrijver van Tamburlane
the Great) de grootmeester was en
Ben Jonson het zou worden, terwijl
nog een hele rij van superieure
schrijvers leefde. Hij (Shakespeare)
meldde zich aan bij het toneel, ko
pieerde stukken, verbeterde ze soms,
speelde kleine rolletjes en langzamer
hand trad hij meer en meer op de
Voorgrond, Niet zonder de afgunst op
te wekken der anderen, die in hem
een concurrent gingen zien. Daaruit
is te verklaren waarom Jonson sma
lend spreekt over Shakespeares ken
nis van Grieks en Latijn. Ook waar
om Greene (die zelf heel goede stuk
ken schreef) Shakespeare een „up
start crow" noemt (een omhoogge-
klommen kraai), die zich siert met
andermans veren, maar eigenlijk maar
een factotum is die zich verbeeldt de
enige „shakescene" te zijn. D, w. z.:
met een woordspeling op de naam:
iemand die het publiek kan schokken
en grijpen.
In zijn eigen werken speelde
Shakespeare vaak mee (b.v, als de
geest in Hamlet), maar ook in het
werk zijner collega's. Hij schreef in
totaal 36 stukken. Sedert 1599 was
hij reeds mede-eigenaar van twee
theaters: het Blackfriars- en het
Globetheater. Het merkwaardigste
echter is dat Shakespeare zich ten
slotte geheel terugtrok (1609) en in
zijn geboorteplaats ging wonen, waar
hij zeer geëerd werd en in 1616
stierf.
Niet zo heel lang na zijn dood werd
hij vergeten en eigenlijk is het pas de
19de eeuw geweest die ten volle zijn
grootheid heeft begrepen, terwijl wij
thans menen dat, spreekt men van
een litterair genie, maar één naam
genoemd kan worden: William
Shakespeare.
iTlX li lUiJlil Breelaan 12 - Tel. 2123
Tot in de puntjes verzorgd
Dick Gabel in de Rus.
De Donderdagavondprogramma's
in de schouwburgzaal van De Rus
tende Jager munten bijzonder uit
door de goede keuze van gezelschap
pen. Zo'n programma is steeds de
moeite waard, ook wanneer het warm
weer is!
Vorige Donderdag (d. w. z. de 20ste
j.l.) was Dick Gabel er met Lizzy
Valesco en Cas Rus, terwijl de Bal-
samo's goocheltoeren verrichtten. Het
schitterende weer deed de mensen
naar bos en strand gaan, zodat slechts
een deel der zaal gevuld was. Ten
onrechte: bos en zee lopen niet weg
en Dick Gabel met zijn gezelschap is
er maar die éne avond!
Ik houd van een conferencier als
Dick Gabel om de eenvoud der voor
dracht, om de fijne kneepjes, om de
van hem uitstralende gezelligheid. En
om het bewegelijke gezicht. Dick Ga
bel maakt een programma af, tot de
kleinste détails is een verhaaltje of
liedje, een schets of een grimas ver
zorgd. Dat geeft een echt gevoel van
behagelijkheid! Buitendien waren er
aardige voordrachtjes, gezongen door
Lizzy Valesco op charmante wijze,
terwijl er vaak een verrassende af
wisseling was.
Cas Rus speelde harmonica en
piano (plus een dier electrische appa
raten die smeltende tonen voort
brengen, waarvoor mijn bewondering
niet zo groot is). Hij deed het zo, dat
het publiek met de voeten trappelde,
wat „bis" betekent. Opmerkelijk hoe
het Hollandse publiek van populaire
muziek houdt.
Voor goochelen heb ik zeer beslist
een zwak. Ik vind niets mooiers dan
een kennelijke truc die men niet door
heeft. Wat kan, weten we zo lang
zamerhand wel; het is ten hoogste
tijd dat we weten wat óók kan! Daar
zorgde dan Balsamo voor: de man
met kaarttrucs. Ongelooflijk hoe hij
daarmee speelt. Ook de wijze van
voordracht is prachtig. (Tussen haak
jes, en meer voor het gezelschap dan
voor de lezers, het volgende: de goo
cheltoeren na de pauze, in het bijzon
der die met de enveloppen en met de
zes kaarten, zijn te doorzichtig. Ik
zal het geheim niet verklappen, maar
de Balsamo's kunnen wat voorzichti
ger zijn!).
Het geheel was een fijne, werkelijk
ontspannende avond en mochten deze
mensen weer hier komen (we hopen
het!) dan verwachten we zeker meer
publiek.
Bezoekt nu ook onze antiek-afdeling,
het is zeker de moeite waard.
Verder 'n grote collectie op 't gebied van
kunstnijverheid, zowel van binnen- als
buitenland.
Expositie van Karei Colnot,
etsen van J. v. Meurs.
Vrjj entrée. 's Avonds geopend.
Bergensche Kunsthandel - Fa. P. Hopman
Voor de laatste maal, want Woensijag a.s. is het. De glorie
dag voor Bergen, de dag van het Bloemencorso. Bloemencorso
1950. Kunnen wij slecht voor de dag komen? Moeten wij op
het laatste ogenblik nog even improviseren? Neen, burgers, en
neen, gasten, dat kan niet, dat mag niet! Het is nu Zaterdag.
Nog vier dagen hebt u de tijdi om iets moois te maken. De
wereld is vol bloemen, hele velden zijn overdekt met dahlia's
in allerlei kleuren. Er zijn margrieten, galjardia's, helianthen.
Er zijn veldbloemen. De korenhalmen zijn geel, de zuring rood,
de lijsterbes is reeds oranje. Zie om u heen, alles is kleur.
Maak er gebruik van! Woensdag moét de grote dag zijn, het
begin van de nieuwe glorie, zodat we elk jaar opnieuw ons
corso hebben. Hét corso!
Rechts
Vrouwen Vrede
bond, 1938:
Smeedt zwaarden
om tot ploeg
ijzers
Links
Attie Akerboom
met versierde flets,
1939
Boven
Naar de Strato
sfeer door Graft-
dijkenOtten, 1932
