#voisS2
INTERVIEWS (XI)
President Steyn voer uit tot hulp
Drog.fa. Fr. Posthuma
F. KAMSTRA
Tropenweelde
NIEUWLAND
voor
Men reist per Autobus
van de N.H.A.D.O.
De griezel mijns levens (als zoiets
bestaat, wat ik betwijfel, daar er dan
iets aan onze taal zou schorten) be
leefde ik vandaag toen een meneer
met schildklierhormoonogen en een
vergrote adamsappel om me heen
sloop, terwijl ik meende rustig van
een kop gerstekoffie op een terrasje
te kunnen genieten. Eerst zat hij me
steels te begluren drie stoelen verder
zuidwaarts, daarna merkte ik hem
zuid-oost ten oosten, op twee stoelen
afstand. Zou hij nog meer krimpen,
dan zou hij me in de rug zijn, en al
ben ik aan dagelijks gevaar gewend
sinds ik in de Badbode goede gedich
ten op de voorpagina geef, het blijft
iets onplezierigs iemand in de rug te
weten, die men niet vertrouwt.
Ik schoof mijn stoel dan ook onop
vallend opzij zodat het zicht verruimd
werd. Daar had hij blijkbaar op ge
wacht, die man, want hij stond on
middellijk op en trad op me toe alsof
ik hem geroepen had.
Je bent wel mager, dacht ik, en die
magere mensen zijn, volgens Shakes
peare en Kretschmer het gevaarlijk
ste. Ze snijen je zomaar zonder aan
leiding de keel af en staan dan op een
afstandje grappig te lachen. Ik was
dus op mijn hoede met die losse be
valligheid van hem die japans worste
len heeft geleerd.
„Meneer," zei de man, en zijn neus
stak bijna in mijn halsboord, „u schrijft
die interviews. Ik laat me intervie
wen!"
En hij meende het.
Ik rilde van afschuw. Deze man
geloofde dus dat ik échte interviews
houd, dat ik dus maar zo'n heel ge
wone journalist ben, die er ook slechts
door zijn baas op uit wordt gestuurd
om mensen lastig te vallen, zo'n kran
tenman! Foei! Foei, meneer! zei ik (in
mezelf).
Daarop diende ik hem van ant
woord. Ik zei hem nadrukkelijk dat
mijn interviews allemaal al gereed
waren, dat het me speet, dat ik hem
hoogst interessant vond en dat hij
wel héél bijzondere dingen zou zeg
gen, maar dat het me toch speet en of
hij niet een sigaret wilde accepteren
en een kop gerstekoffie. Op het laat
ste genereuze aanbod ging hij niet in.
Hij leek me wat verbitterd toen hij
heenging, maar een kwartier later zag
ik hem om collega Kettenborg heen-
snuffelen. Want ieder krijgt zijn deel
van het leed.
Na een halfuurtje stond ik op om
dat ik nog maar een halve kolom bij
elkander geschreven had en ik stootte
op een brede kring van mensen, een
eind weegs verder aan een rustiek
landpad. Toen ik de kring der nieuws
gierigen doorgeëlleboogd was, zag ik
wat de nieuwsgierigheid had opge
wekt: een gast in lichtgrijs kamgaren
zomerpak had madeliefjes willen pluk
ken en was daarbij terecht gekomen
in gierbak. Men had hem er snel uit
gehaald en omdat hij toch gered was
meende ik hem nu wel te kunnen in
terviewen. Hij zag er niet appetijtelijk
uit, maar juist onder dergelijke om
standigheden krijgt men meest een
scherp en onbevooroordeeld ant
woord. Dus vroeg ik hem hoe hij over
ons dorp als vacantieoord dacht. Hij
glimlachte met een zilverberkblad-
blank gezicht en zei: „Een lieflijk
dorpje, een mooie flora, aardige men
sen, het grint op de paden is van de
juiste grootte en vooral de honds
roos doet het hier goed."
Toen betrok zijn gezicht, hij keek
naar zijn eens grijs, nu bruin costuum,
vervolgens naar mij en ik kreeg de
idee dat hij woedend werd. En dat
werd hij. Hij scheen me mijn vraag,
waarop hij zo braaf geantwoord had,
kwalijk te nemen want hij sProH0™TTkïjnde, ken je zo n <fing niet
briesend op me af. Ik wrong me sn.e'n;sse"
door de kring der nieuwsgierigen, die
even snel uiteenweek en begon te lo- j)e na z;jn verjaardag ontving
pen. De man achter mij aan. Ik won.^j me met zjjn blijkbaar vermoeide
Toen ik tenslotte omkeek, stond hij-rouw in een keukentje van drie bij
eenzaam op de weg. Hij schudde zijn,;er meter waarin ook nog plaats
vuist tegen me en riep alleen maar:,oor een kachel, drie stoelen en een
Bah! Bah! Bah! afel moest zijn.
„We wone in de bijkeuken", legde
Als de mensen echt slecht worden,.ij uit, „want we motte ruimte hebbe
kennen ze alleen nog maar leedver-:oor de gaste. Kopje thee of liever 'n
maak. iorrel?"
Goethe. „Kopje thee alstublieftzei ik,
ik zag, dat de vrouw al bij het
I a -p. heeblad had zitten wachten.
Ijl ws-xz-xt" fri lit "Dat's nou die meneer waar 'k
V»/ I VOOl Tl U ITioggerus mee gevare heb", legde hij
.'rij overbodig uit.
N.V. HOOGEWERFF, CHABOT VISSER
WIJNHANDEL
VAN STRAALEN MONSIEUR ERKELENS
KANTOREN TE:
Schiedam, Den Haag, Arnhem, Zutphen, Zwolle, Groningen
en Den Helder.
Reddingmaatschappij gaf treffende
demonstratie aan Bergens strand
neer de verbinding tot stand is geko-
MOOI
BERGEN.
De weergoden zijn Bergen welge
zind! Het bloemencorso onder een
milde zon, Shakespeare met slechts
één wolkbreukje van vijf minuten
duur, het Scapinoballet onder een
sterrenhemel! En een flinke wind uit
het Noordwesten tijdens de demon
stratie van de Noord-Zuid-Hollandse
Reddingmaatschappij, zodat de zee
overdekt was met wit schuim en de
Dorus Rijkers, een eind uit de kust,
lag te dobberen als een kurk. Voor de
toeschouwer was zeker geen beter
weer te wensen dan zo, Hoe meer zo n
reddingboot heen en weer geslingerd
wordt, hoe prachtiger schouwspel,
maar ook hoe meer bewondering men
krijgt voor het werk van deze stoere
mannen die in nacht en ontij in wer
kelijke stormen heenvaren naar ge
strande schepen om de schipbreuke
lingen van boord te halen.
Men weet het: de Reddingmaat
schappij moet het hebben van parti
culiere steun, door lidmaatschap en
collectes en wat men misschien niet
weet is, dat de vuurpijl die werd afge
schoten (de schietlijn) vijftig gulden
kost. Nog te weinig weet men af van
de werkzaamheden van de stations
aan onze kust die elk moment gereed
staan om in nood verkerende zeelie
den bij te staan. Daarom was deze
demonstratie, in samenwerking met de
V.V.V. en Paal 33 van Bergen aan
Zee, ten aanschouwe van een talrijk
publiek ook zo instructief.
Door de toelichtingen per luidspre
ker van de heer Wittpen, secretaris
der Maatschappij, kon men alle toe
bereidselen goed volgen: het op een
wagen zetten van de boot, het met
een tractor in zee rijden, het afvuren
van de schietlijn, het gebruik van de
broek, het apparaat waarmee zeelie
den van boord gehaald worden, wan-
men.
Hoe gevaarlijk en ook voor schepen
met geringe diepgang moeilijk te be
varen ons strand is, bleek duidelijk
toen de President Steyn, dat is de
naam van de Egmonder reddingboot
onder commando van schipper Ten
Bruggencate, door de tractor in zee
gezet, strandde op een zandbank, er
heen gedreven door de stevige wind.
Maar ook daar weten de mannen iets
op en al spoedig had men „vlot roer
en dook de boot in de schuimende
koppen, op weg naar de Dorus Rij
kers, die verondersteld werd een in
nood verkerend schip te zijn.
Aan de wal had de heer G. Wijker
de algemene leiding, en niet eerder
dan op zijn fluitsignaal (wanneer de
boot te water is) is de schipper de
baas. De tractor, Zeeleeuw genaamd,
verdient deze naam: ze kan 24 uur on
der water blijven mits de pijpen er
boven blijven.
Het werd een mooie demonstratie
met grote belangstelling gevolgd,
niet in het minst door de jeugd. Die
redders in hun oliepakken en met
zwemvesten aan, de Zuidwester op, in
hun blauwe, speciaal geconstrueerde
boot, op de hooggolvende zee als een
speelbal heen en weer geworpen,
maar toch hun doel kennend en het
bereikend: het dwong grote bewon
dering af voor de bekwaamheid en
moed dezer eenvoudige Egmonders.
Zij, die de demonstratie zagen, zul
len zeker de Maatschappij niet verge
ten wanneer er een collecte is of mis
schien zelfs zullen zij een vrijwillige
bijdrage storten of lid worden. Zij, die
de demonstratie niet bijwoonden mo
gen bij elke storm denken aan het
noodzakelijke reddingwerk op zee,
misschien dat zij dan ook handelen
als onze toeschouwers.
OPERACONCERT
Het Nederlands Opera Kwartet,
Marjo Ingen Soet, sopraan, Toop van
Domburg, alt, Leo Larsen, tenor en
Jan Duiveman, bas, met de pianist
Joh. Kat, gaf Dinsdag in de Dancing
van De Rustende Jager een opera
concert. Er werden werken gezongen
van L. van Beethoven, W. A. Mozart,
G. Bizet, C. W. Gluck, G. Meijerbeer,
F. von Flotow, 0. Nicolai, G. Verdi
en G. Puccini. De weinige aanwezi
gen hebben volop genoten. Het was
voor Bergen een evenement op muzi
kaal gebied en de muziekliefhebbers
die verstek hebben laten gaan, mo
gen zich beklagen.
Bij elk nummer werd een korte toe
lichting gegeven,
Marjo Ingen Soet zong met haar
stralende sopraan „Un bel di vedro-
mo" uit Madame Butterfly van Puc
cini, Toop van Domburg met haar
volle, warme, bezielende alt vergast
te de aanwezigen op „J'ai perdu mon
Euridice" uit Orphée van Gluck.
Ook de heren traden solistisch op:
de tenor zong het mooie, maar moei-
Zottnebrandcrêmes, Zonnebrandoliën
Zonnebrillen, Badmutsen
Eau de Colonnes
Oldenburglaan 15, Tel. 2716
lijke „O paradiso dall'onde uscito" (o
heerlijk paradijs) uit l'Africane van
Meijerbeer, terwijl de baszanger met
zijn voorname, rijpe geluid de zaal in
verrukking bracht met de aria „Notte
e giorno faticar" uit Don Giovanni
van Mozart en „Als Büblein Klein"
uit Die lustigen Weiber van Windsor
van Nicolai. Van de overige nummers
noemen wij nog het duet voor sopraan
en tenor „Parlez moi de ma mère"
uit Carmen van Bizet en het duet
voor alt en bas „Ja, was nun?" uit
Martha van von Flotow,
Het publiek gaf op ondubbelzinnige
wijze uiting aan zijn waardering van
het gebodene door het vijftal kunste
naars (de pianist werd niet vergeten)
te overladen met bijvalsbetuigingen.
En Bergen is zo klein,
Daarom is het corso er.
Daarom is Bergen zó rein.
In de lucht de ster,
Op de grond het vee,
En in de lucht de ster.
En 't mooie water van de zee
En daarom is het corso er.
Daar, om het mooie land,
Ligt het water
Aan de kant.
En dat gesnater
Van de eenden
Tot het water,
Van park tot hof.
Toen het gesnater
Van de eenden tot het hof.
Eric
(9 jaar)
jubileum - tentoonstelling
in de Nieuwe Kunstzaal aan
het Kerkepad bij de Ruïne
SCHILDERIJEN VAN
De Alkmaarse Aquariumvereniging
„Rode Rio" organiseert van 17 tot en
met 27 Augustus a.s. in de aula van
het Murmellius Gymnasium haar eer
ste grote tentoonstelling.
Na de keuring der aquaria door eni
ge prominente figuren uit de Neder
landse Bond „Aqua-Terra" zal de ten
toonstelling officieel worden geopend
door de heer R. Bakker, wethouder
van Onderwijs der gemeente Alkmaar.
Reeds meerdere malen is in de pers
de aandacht bevestigd op de grote
vlucht, welke de liefhebberij in het
houden en kweken van tropische vis
sen gedurende de laatste jaren heeft
genomen.
De tentoonstelling brengt voor elk
wat wils. Zowel de ervaren kweker
als de belangstellende leek zal hier
zijn hart kunnen ophalen.
Het zal wel niet nodig zijn over de
paedagogische waarde van een derge
lijke expositie uit te wijden.
De schoonheid van de natuur in
haar meest gevarieerde vormen wordt
hier binnen ieders bereik gebracht.
De toegangsprijs is zo laag gesteld,
dat ook voor de man met de smalle
beurs de mogelijkheid is geopend eni
ge uren te genieten van de kleuren
pracht en rust, welke van een goed
verzorgd aquarium uitgaan.
In het bijzonder ook voor de school
jeugd is de tentoonstelling belangrijk.
Voor een bezoek in klasseverband is
de toegangsprijs slechts 10 cent per
leerling.
Bij tijdige kennisgeving aan de se
cretaris van de tentoonstellingscom
missie zal voor deskundige rondlei
ding worden gezorgd.
GARAGE
Breelaan 52 Tel. 2200
Auto's zonder chauffeur
Verhuur van nieuwe SOLEX-rijwielen
„Ja, maar dat bier ben ik u nog al
tijd schuldig."
„Nou, dat nemen we dan de vol
gende keer. Heb je met al die gasten
nou nooit last met je talen?"
„Nooit", zei hij trots, „Ze verstane
me allemaal. Ze kenne tegen main
alles smoese asse ze maar niet in het
Latijn of het Grieks beginne."
„Óf in het Pools", zei de vrouw
glimlachend.
„Ja, dat's waar, dat mot ik u nog-
„Mais non, main gueie
maal niet", zei Engel, „weissen Sie
was, you lay down hier your Bref-
kort, hier on the table, déponer ici,
hier an main geben. ik gaan sofort
toch naar de bus."
De Fransman knikte glimlachend
en legde zijn kaart op tafel. „Nou
ziedu 's", zei Engel, „wat 'n gemak je
d'r van heb as je je tale spreekt.
Wacht, ik loop een stukkie mee, dan
zei ik u effetjes naar 't tremmetje
brenge."
Oosterweg 15 Tel. 2371 „Ik weet het, Engel", zei de vrouw,
^ie blijkbaar haar gedachten meer
ENIGE SPECIAALZAAKiaan over de vraag hoe ze over
IN BERGEN
iur twee Fransen, een
van Alkmaar naar Bergen
Schoorl, Groet en Camperduin
aan Zee
