Onze Duinen.
VOOR CALLANTSOOG
Zondag 14 Aug. 1938
Het groote
V,V.V. Strandfeest.
Callantsoog
voorheen en thans.
No. 4., ZATERDAG 13 Augustus 1938.
1e Jaargang.
De uitgave heeft plaats onder auspiciën der V.
V. V. Callantsoog.
i
i
CAl.LAMsGUG
BADBODE
REDACTIE:
A. C. BRUSSAARD, Secr. V.V.V.
Abonnement f 0,30 per seizoen
bij voorutbetalirg, franco per post.
fi
ADVERTENTIES t
per 10 regels per seizoen f3,50.
De Wedstrijd in het
maken van zandfiguren.
Aangifte voor Vrijdagmiddag 12 Au
gustus 4 uur bij den heer A. C. Brussaard.
Verzamelen op het dorpsplein bij de
muziektent Zondagmorgen 11 uur. De mu-
ziekvereeniging „Callantsoog" verleent haar
medewerking.
Ouders geeft Uw kinderen tijdens
het werken geen aanwijzingen; zij kunnen
daardoor van mededinging worden uit
gesloten.
Belangstellenden geeft onmiddellijk ge
hoor aan eventueele verzoeken van de dames
en heeren der regelingscommissie.
Prijsuitreiking 's middags ongeveer 5 uur
voor het huis van de burgemeester.
Concert van de muziekvereeniging
„Callantsoog".
Groepindeeling
I. Meisjes van
II. Jongens
III. Meisjes
IV. Jongens
V. Meisjes
VI. Jongens
VII. 15 jaar en ouder.
6
6
9
9
12
12
t.e.m.
8 jaar.
8
11
11
14
14
Wat vonden we Callantsoog veranderd
Al dadelijk trof ons, toen we per autobus
Callantsoog binnenreden, de groote verbe
teringen, die het dorpsplein, dat vroeger
met helm begroeid was, had ondergaan
een bloemperk met een vijver, een fontein
met een standbeeld, een mooie weg en tal
van nieuwe woningenMaar 't meest trof
fen ons de talrijke aardige zomerhuisjes, die
met het duinlandschap een harmonisch
geheel vormen.
Dat was in 1923 anders. Callantsoog was
toen eigenlijk nog geen badplaats. Wel
kwamen op Zondagen in tentwagentjes en
per fiets de bewoners der omliggende plaatsen
eens een dagje aan zee doorbrengen, maar
de badgasten, die in het dorp hun intrek na
men, waren gemakkelijk te tellen. Callantsoog
kon er toen hoogstens 80 (groot en klein)
bergen. Maar dan was ook "alles" vol.
Om van het heerlijke vrije strandleven te
genieten, moest men zich veel ontzeggen.
Wij hadden persoonlijk niet te klagen.
Onze woongelegenheid bij den heer Vos
was uitstekend. Bij slecht weer werd het
pension V. O. S. als vanzelf de verzamel
plaats van vele badgasten. Wel moesten we
's avonds bij een petroleumlamp zitten, maar
nog datzelfde seizoen kon een der badgasten
schrijven
"Vrijdagavond 2f| Augustus baadde Cal
lantsoog Voor 't eerst in 't electrisch
licht,
Dat was een bijzonder vroolijk gezicht.
Alle menschen weren in feeststemming;
ze dansten op 't vrije bal en op straat,
Tot 's avonds laat".
En dan het drinkwater. Dat moest ge
pompt worden en was op sommige tijden
zeer schaarsch. Toen vre evenwel vernamen,
dat in het volgend jc ar de waterleiding in
orde zou zijn, besloten we maar meteen
weer in te huren.
Het plan om van Callantsoog een bad
plaats te maken en grond beschikbaar te
stellen voor het bonwen van zomerhuisjes
werd toen reeds druk besproken. De reeds
vijf jaar\bestaande vereèniging voor vreem
delingenverkeer had Allerlei plannen om
Callantsoóg voor de badgasten aantrekkelijk
te maken. *Dit was gee,. gemakkelijke taak
de medewerking van vele inwoners was niet
groot. Hdt was of vv'e Callantsoogers in
hun „te" rustige omgeving niet gestoord
wenschten te worden. Maar V.V.V. hield
vol. Reeds was een veld met jonge dennen
beplant om Callantsoog aan een bosch te
helpen. Wat werd daar om gelachen„Dat
wordt niets", was vrijwel de algemeene
overtuiging. We kunnen de badgasten nu
aanraden, als er aan de zee te veel wind is,
eens een bezoek aan dit bosch te brengen. Men
kan er nu in de schaduw der dennen rusten.
Het jaar 1923 bracht nog in andere
opzichten groote veranderingen. De V.V.V.
had een verloting georganiseerd, die be
langrijke baten (spreek uit béten) opbracht.
Nu kon aan tal van lang gekoesterde wen-
schen voldaan wordeneen trap naar het
strand, een nieuwe vlet, een bank tegen de
duinen enz.
Ook werd in dit jaar het eerste strand
feest georganiseerd. Het was niet gemakke
lijk de Callantsoogsche jeugd daarvoor te
animeeren. En als ze dan na aanmoediging
van de volwassenen besloten mee te doen,
kwam er nog een nieuwe moeilijkheid n.1.
de aanmelding bij de regelingscommissie.
Als dan het lid der commissie in zijn bad
stoel zat om de aanmelding der deelnemers
op te nemen en op een 20 M. afstand een
paar jeugdige Callantsoogers in zijn richting
zag turen, dan zat er voor hem niets anders
op, dan „de stoute schoenen aan te trekken",
en naar hen toe te gaan om te informeeren
of ze aan de strandwedstrijd wenschten mee
te doen, wat dan ook altijd het geval bleek.
De Callantsoogers hebben me verteld,
dat het strandfeest nog altijd het glanspunt
van het seizoen is en dat nu het aantal
deelnemers soms meer dan 150 bedraagt.
En daar dit feest a.s. Zondag gevierd wordt,
zullen we de vorderingen in het maken van
zandfiguren weer kunnen bewonderen. Want
dat een 15-jarige oefening, vooral als ook
de grooteren mee doen, veel moois te zien
zal geven, daarvan ben ik vast overtuigd.
P. J. BOUMAN.
L
door A. van Hoepen
Technisch Ambtenaar b. d. Rijkswaterstaat
Over het ontstaan onzer natuurlijke
waterkeeringen de duinen zijn de
meeningen sterk verdeeld. In de 17de eeuw
werd algemeen aangenomen, dat de duinen
bij de Schepping waren gevormd. ?-Een eeuw
geleden meende men, dat het zand, waaruit
de duinen bestaan/ door de rivieren was
aangevoerd. Nadien is echter gebleken, dat
rivierzand niet doch rivierslib wel in
zee wordt afgevoerd. Verschillende geologen
beweerden, dat het zeezand werd aangevoerd
uit het Nauw van Calais. Uit proefnemin
gen gedurende vijf jaren verricht in het
Nauw van Calais bij oude zeevaarders
bekend als „De Hoofden" is gebleken,
dat de bodem steenachtig en schoongespoeld
is slechts kleine hoeveelheden zand yerden
aangetroffen. De meest gangbare "mèëriing
is thans wel, dat het zand van strand en
duinen afkomstig is van den zeebodem.
Aanvoer van zand naar het strand heeft
vooral plaats bij landwinden in korten tijd
kunnen zandruggen van beteekenis ontstaan.
Bij krachtige zeewinden wordt het zand naar
de duinen verplaatst en daar door rietscher-
men en bepoting vastgelegd. De eerste
plant, die aan duinvorming medewerkt is
het biestarwegrasdaarna volgt helm. Helm
is voor onze duinen van zeer groote waarde,
door haar eigenschap in stuivend zand goed
te groeien. Na verloop van enkele jaren
bereiken de wortels een diepte van 23
meter.
De hoogte en breedte der duinen is
zeer verschillend en wordt zooals uit het
vorensïaande blijkt, bepaald door zandaan-
voer, korrelgrootte, begroeiing e.d. Onder
Haarlem komen duintoppen voor tot 6070
meter boven A.P.
Beekman vermeldt in zijn „Nederland
als Polderland", dat op het einde der 13de
eeuw Callinghe en Huisduinen op een eiland
waren gelegen, terwijl Zipe een breede geul
was. Ten zuiden van deze geul lagen de
dorpen Pethem bider Zipe en Pethem dat
Hontsbosch hiet.
In een brief van Henrik van Brederode
van 1328 werd „aan die van Callinghe in
den Ooghe" toegestaan hun dijk, die zij
maakten van slik of wier „te etten met hun
beesten, onder toezicht van de schepenen
van den lande". Uitdrukkelijk verboden
was het gebruik van den helmdijk als weide
plaats.
De middeleeuwer zag in de duinen
slechts woesten grond, geschikt voor jacht
terreinen voor den graaf. Slechts enkele dor
pen langs de duinen plantten helm om ver
stuiving tegen te gaan.
In het begin der 16e eeuw drongen de
Hollandsche steden bij de regeering aan op
geregeld duintoezicht. Aan den Opperhout.
vester van Holland werd opgedragen te