voor CALLANTSOOG. Zaterdag 21 Aug. 1948. No. 10. DORPSNIEUWS. RED ACTIE A. M. J. MOL Abonnemenl bij vooruitbet fl 1,—- per seizoen aling, franco per post. Druk Fa. K. VAN LOENEN 6 Zn. uLtg,cw-e deeft p taati, ande>i cuikpLcLen del It. V. It. QaClantba-ay. DE PAARDENSPORTDAG. Zondag 15 Aug. organiseerde de L.R. ..Westfriesland" met medewerking van de V.V.V. een paardensportdag. Het pro- gramma vermeldde 8 nummers. Om twee uur werd het programma geopend met de entree parade. Met een achttien paarden werd er deze middag ge- demonstreerd. Aardige staaltjes van dressuur werden ten beste gegeven en als we dan in aanmerking nemen, dat we hier paarden zagen, die in de week ook voor het gewone boerenwerk gebruikt worden, dan moeten we voor het werk van de instructeur de Graaf en zijn mensen respect hebben. Het mooiste nummer was ontegenzeggelijk het springen. Door de V.V.V. was voor de beste springer een lauwerkrans beschikbaar gesteld en dit bleek voor de deelnemers een prikkel te meer om alles op alles te zetten. Het was de heer Schoen, die met 4 straf- punten beslag wist te leggen op deze prijs. Ongeveer half vijf was de demonstratie ten einde. DE BRANDWEER GAF EEN VOORSTELLING. De commandant van onze plaatselijke vrijwillige brandweer, had het in zijn hoofd gehaald om ons en de gasten te laten zien, hoe omstreeks een eeuw geleden een brand werd geblust. De regie van deze, we zouden kunnen zeggen, voorstelling, was opgedragen aan Jan de Wilde en wij weten, dat dit dan in goede handen is. Er is inderdaad iets goeds en leuks van gemaakt en de ..medespelenden", leden van de brandweer en hun ega's, hebben de hen opgedragen taak goed vervuld. Het publiek, dat zich in grote getale op de buurt had verzameld, heeft onbedaarlijk' gelachen. Het was van de regisseur goed gezien om er een pantomine van te maken. Nu verviel men niet in overdreven geschreeuw, maar bleef het bij gebaren die, als zij goed worden uitgevoerd en dat werden ze, bij het publiek een gunstig onthaal hadden. Door veel gepraat zouhet mooie er van verloren gaan, hetgeen nu niet het geval was. Wij zagen dan hoe een bejaarde boerin, Mevr. E. Mooij Doom, aan de was stond met haar rug gekeerd van haar woning, toen zij tot haar grote schrik plotseling zag, dat haar hoeve in lichte laaie stond. De boer, Jan de Wilde, die op het land werkte werd gewaarschuwd en samen liepen zij radeloos om het brandende huisje. We zagen de boer de dorpsveldwachter, Jan Vos, waarschuwen, die dromerig op het hek zat voor het gemeentehuis. Hoe deze eerst met de boer meeging, om de zaak op te nemen en zich daarna langzaam naar de burgemeester, Ben de Vriesr begaf. Hoe de burgemeester traag kwam aanwandelen en na langdurige dis- cussies, zeer tot ongenoegen van de boer en boerin, eindelijk verdere maatregelen trof. Hoe elders twee „inwoners" stonden te houtzagen. Hoe langzaam ook deze rea- geerden op de waarschuwing, die hen werd gedaan. Daarna luidde werkelijk de kerk- klok en dat was als het ware „de hand steken in een wespennest". Want toen verscheen niet alleen de manlijke bevolking. maar ook het zwakke geslacht verscheen ten tonele, gewapend met emmers. Hit alle hoeken en gaten zagen wij ze verschijnen, alien gekleed in de ouderwetse klederdracht. Op dat moment hadden wij werkelijk ogen tekort. Toen werd met „kracht" aan de blussing begonnen. Uit de brandput werd water geput en met emmers vol werd de brand bestreden. Alles echter vooreerst tevergeefs. Wij zagen hoe Piet Bakker onvermoeid stond te water putten. Hoe hij het water uitstortte, of er emmers aanwezig waren of niet. Wij zagen hoe er een ruzie ontstond tussen „de dames", tot grote hilariteit van het publiek. Wij zagen echter ook de ware strijdlustige aard van deze dames, hoe ze elkaar in het haar vlogen, een vrouwen gewoonte om te vechten en hoe zij krab- bende bewegingen maakten, ook echt vrouwelijks als ze boos zijn. Tussen al die bedrijven door putte Piet emmer na emmer uit de put en kletste de waterige inhoud van zijn emmers over de kijvende vrouwen, totdat deze tot hun hemmetje doornat waren. De boerin was met dit vocht zo rijkelijk besprenkeld, dat zij bijna bnwusteloos ineen zakte. Zelfs werd op haar kunstmatige ademhaling toegepast op een wijze, zoals deze misschien een eeuw geleden ook werd toegepast, dat weten wij echter niet, in ieder geval het hielp, want zij kwam weer ter been. Eindelijk en ten laatste werd er een zeer oud „spuitje" aangesjouwd, men mompelde dat dit een ruitenwasser was eertijds, die een armetierig straaltje water gaf. Als dit inderdaad van vroeger tijden een ruitenwasser was, dan gaat ons thans een licht op waarom de vensters toen zo laag werden gebouwd. En nu kwam het grote moment. Plotseling loeide de sirene en verscheen de brandweer met haar modern matriaal. Toen zagen wij Piet Mooij, Siem Schagen, Jan Schager, Jaap Bakker en alle andere „ouderwetse brandblussers", met aan het hoofd hun commandant, in hun moderne kleding, leren jas, lange gummilaarzen en genummerde helmen op de buurt demonstreren. Toen zagen wij hoe gedisciplineerd alles werd uitgevoerd. Hoe ieder zijn taak had, Dirk bij de motor, en nog voor de spuit tot stilstand was gebracht, de slangen reeds werden uitgerold. 'In zeer korte tijd werd er water gegeven met drie stralen deze keer. Wij zagen ook hoe het publiek, dat bij de ouderwetse brand er met de neujj opstond, nu het op een lopen zetten en ruimbaan maakten, bang dat hun ook wat van dat nat werd toebedeeld. In een woord, het was afhetgeen ook wel op te merken was door het daverend applaus'van de toeschouwers. Door de V.V.V. waren nog vier prijsjes beschikbaar gesteld voor het origineelste costuum en de beste vertolking van de voorgestelde personen. Hiertoe was nog een jury aangezocht, bestaande uit een drie- tal gasten, de heren Hendriks, Van der Velden en Pim Tholen. Een algemene prijs werd de moderne brandweer toegekend, bestaande uit voor elk lid een B Voor de ouderwetse brandweer werden de prijzen toegekend aan: le prijs Mevr.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Badbode voor Callantsoog | 1948 | | pagina 1