voor CALLANTSOOG. 1 't GaMarvUcuxg, u-cut uudteeA. Zatcrdag 10 Juni 1950. No. 1. SXe uLtyau-e Pieeftt U.U. Ga£iatitfot-aq. Het bezit van een zomerwoning of bungalow te CALLANTSOOG bouwt daarom te CALLANTSOOG DORPSNIBUWS REDACTIE B. OUWERLING. Abonnement fl 1,per seizoen bij vooruitbetaling, franco per post. Druk t Fa. K. VAN LOENEN Zn. Vorig jaar hadden wij het voorrecht kennis te maken met de heer J. C. Vis, Callantsoger van geboorte, thans leraar aan een U.L.O.-school te Utrecht. Voor de oudere Callantsogers een goede bekende. Als zoon van wijlen Meester Vis, die zijn beste krachten heeft gegeven aan de school te Callantsoog in de jaren 1882—1910, heeft hij zijn jeugdjaren doorgebracht in het Callantsoog van een halve eeuw terug. Toen we het verzoek tot hem richtten enige bijdragen te schrijven voor de ..Badbode", zegde hij ons onmiddellijk alle medewerking toe Het is een interessant en boeiend verhaal geworden over 't Callantsoog van weleer. Het dorp en zijn bewoners, het strand en de zee, hij kan ze niet vergeten. Wij hopen, dat wij de Heer Vis deze zomer voor het vele werk, dat hij in het belang van onze Badbode" heeft verricht, persoonlijk kunnen bedanken. Hier volgt zijn eerste bijdrage De vreemdeling, die zijn schrede naar 't dorp Callantsoog richt, zal, na de Zijper- dijk gepasseerd te zijn, in de verte het kleine kerkje gewaar worden, dat zich sinds 1671 op een kleine heuvel bevindt. Wandelend langs de voet der duinen, waarachter zich het bekende „Zwanenwater" bevindt, ziet hij de vele zomerhuisjes, die in de loop der jaren daar gebouwd zijn en voor de bezetting der Duitsers, bewoond werden door badgasten, doch thans door inwoners, wier huizen door de bezetters zijn afgebroken, of door oorlogs-handelingen werden vernield. Eertijds stond op een kleine heuvel daar een machtig bouwwerk, in de volksmond „de Villa" genaamd. Het geleek meer op een hechte vesting, een bastion. Menige zeeman zal het misschien daarvoor hebben aangezien. Ook dit gebouw, een unicum in de omtrek, is op last van de bezetter onder slopershanden gevallen. Wanneer men die plaats voorbij is gegaan, komt men het dorp binnen, rustig en landelijk gelegen aan de voet der duinen. Het eeuwig golfgeklots, dat ons in de oren klinkt, doet de vreemdeling, die daar niet aan gewend is, wonderlijk en weldadig aan. De frisse zeewind, die hij opsnuift, de vele vogels, die hij over zich heen ziet scheren, zijn hem onbekend. Het dorp zelf bestaat uit 2 rijen huizen en aan 't eind ontwaart zijn oog het grootste gebouw van het dorp, n.l. de Openbare Lagere School met de woning van het Hoofd der School. Schrijver van dit artikel en andere die zullen volgen, brengt jaarlijks enige dagen in dit dorp door. Bij't hinnenkomen daarvan richt hij steeds allereerst zijn ogen op dat gebouw. En geen wonder. Vanaf 1882 tot 1910 was zijn vader er H. d. School. Hijzelf BETEKENT de zekerheid van een jaarlijkse vacantie in een rustige familiebadplaats Inlichtingen ten raadhuize (Tel. K 2248-212) werd er in 1886 geboren en was tot 1901 inwoner van Callantsoog. Dat is bijna 50 jaar geleden, Nog herinnert hij zich terdege, zijn kinderjaren, daar doorgebracht. Geen wonder, dat hij zich bereid verklaard heeft over Callantsoog, haar bewoners, het leven aldaar, de opkomst als badplaats, het een en ander mee te delen. Hij is ervan over- tuigd, dat en de badgasten en ook de be woners verlangend zijn nog eens te lezen, hoe 't hier 50 jaar geleden was, de langzame groei en toenemende welvaart. tot op de huidige dag. Laat mij, uit eerbied voor mijn vader, beginnen met een korte beschrijving te geven van de man, die er zoveel jaren ge- werkt heeft, geacht en bemind door zijn dorpelingen. Wie van de ouderen herinnert hem niet meester met zijn grijze baard", hun onderwijzer, de vraagbaak voor ieder. Wie zich ook tot hem richtte, om raad of daad, hij kwam nimmer tevergeefs. Toen hij in 1910 wegens gezondheidsredenen het onderwijs verliet, zagen velen hem node vertrekken. In 1919 overleden, werd hij op 't rustige kleine kerkhof ter ruste gelegd. Behalve H. d. Sch. waren zijn werkzaam- heden nog vele andere. Hij bekleedde het ambt van Ambtenaar van de Burgelijke Stand, organist in de kerk, of, wanneer het orgel, vanwege de vochtigheid van het kerk- gebouw er was toen nog geen verwarming in't gebouw onklaar was, van voorzanger. Verder was hij Secretaris van de polder ..Callantsoog" en van de polder ,,'t Hoekje" en voorzitter van de Noord- en Zuidhollandse Redding Maatschappij. En voor al die functies, die hij gedurende al die jaren met nauwgezetheid heeft uitgeoefend, was hij ongetwijfeld „the right man in the right place". Rest mij in dit artikel nog een andere bekende persoonlijkheid naar voren te brengeniemand, die nog in het land der levenden is. Ik bedoel de „oud-schipper" van de reddingboot, de Heer Maarten Mooij Jbz., lid van de plaatselijke Commissie van toezicht der N. en Z. H. R., oud 86 jaar. Hij werd door H. M. Koningin Wilhelmina begiftigd met de Gouden Medaille van de Orde van Oranje Nassau en heeft als ..schipper" nog andere onderscheidingen verworven, ook uit het buitenland. Hij en vele anderen, waarover in een ander artikel, kan men rekenen tot „de Helden der Zee". Voor de Badgasten. Gedurende deze zomer zult U enige tijd uw vacantie in Callantsoog doorbrengen. Wij zijn zo vrij, U het eerste nummer van de Badbode" toe te zenden. Dit blad wordt onder auspicien van de V.V.V. Callantsoog 1 maal per week gedurende het badseizoen uitgegeven. De inhoud is zeer gevarieerd en geeft het antwoord op verschillende vragen. Zo kunt U er in vinden De dienstregeling der N.A.C.O., lijn R. 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Badbode voor Callantsoog | 1950 | | pagina 1