voor CALLANTSOOG.
1
't GaMarvUcuxg,
u-cut uudteeA.
Zatcrdag 10 Juni 1950. No. 1.
SXe uLtyau-e Pieeftt
U.U. Ga£iatitfot-aq.
Het bezit van een zomerwoning
of bungalow te CALLANTSOOG
bouwt daarom te
CALLANTSOOG
DORPSNIBUWS
REDACTIE
B. OUWERLING.
Abonnement fl 1,per seizoen
bij vooruitbetaling, franco per post.
Druk t
Fa. K. VAN LOENEN Zn.
Vorig jaar hadden wij het voorrecht
kennis te maken met de heer J. C. Vis,
Callantsoger van geboorte, thans leraar aan
een U.L.O.-school te Utrecht. Voor de
oudere Callantsogers een goede bekende.
Als zoon van wijlen Meester Vis, die
zijn beste krachten heeft gegeven aan de
school te Callantsoog in de jaren 1882—1910,
heeft hij zijn jeugdjaren doorgebracht in het
Callantsoog van een halve eeuw terug.
Toen we het verzoek tot hem richtten enige
bijdragen te schrijven voor de ..Badbode",
zegde hij ons onmiddellijk alle medewerking toe
Het is een interessant en boeiend verhaal
geworden over 't Callantsoog van weleer.
Het dorp en zijn bewoners, het strand en
de zee, hij kan ze niet vergeten.
Wij hopen, dat wij de Heer Vis deze
zomer voor het vele werk, dat hij in het
belang van onze Badbode" heeft verricht,
persoonlijk kunnen bedanken.
Hier volgt zijn eerste bijdrage
De vreemdeling, die zijn schrede naar
't dorp Callantsoog richt, zal, na de Zijper-
dijk gepasseerd te zijn, in de verte het kleine
kerkje gewaar worden, dat zich sinds 1671
op een kleine heuvel bevindt.
Wandelend langs de voet der duinen,
waarachter zich het bekende „Zwanenwater"
bevindt, ziet hij de vele zomerhuisjes, die
in de loop der jaren daar gebouwd zijn en
voor de bezetting der Duitsers, bewoond
werden door badgasten, doch thans door
inwoners, wier huizen door de bezetters zijn
afgebroken, of door oorlogs-handelingen
werden vernield.
Eertijds stond op een kleine heuvel daar
een machtig bouwwerk, in de volksmond
„de Villa" genaamd. Het geleek meer op
een hechte vesting, een bastion. Menige
zeeman zal het misschien daarvoor hebben
aangezien. Ook dit gebouw, een unicum in
de omtrek, is op last van de bezetter onder
slopershanden gevallen.
Wanneer men die plaats voorbij is gegaan,
komt men het dorp binnen, rustig en
landelijk gelegen aan de voet der duinen.
Het eeuwig golfgeklots, dat ons in de oren
klinkt, doet de vreemdeling, die daar niet
aan gewend is, wonderlijk en weldadig aan.
De frisse zeewind, die hij opsnuift, de vele
vogels, die hij over zich heen ziet scheren,
zijn hem onbekend.
Het dorp zelf bestaat uit 2 rijen huizen
en aan 't eind ontwaart zijn oog het grootste
gebouw van het dorp, n.l. de Openbare
Lagere School met de woning van het
Hoofd der School.
Schrijver van dit artikel en andere die
zullen volgen, brengt jaarlijks enige dagen
in dit dorp door. Bij't hinnenkomen daarvan
richt hij steeds allereerst zijn ogen op dat
gebouw. En geen wonder. Vanaf 1882 tot
1910 was zijn vader er H. d. School. Hijzelf
BETEKENT
de zekerheid van een jaarlijkse vacantie
in een rustige familiebadplaats
Inlichtingen ten raadhuize (Tel. K 2248-212)
werd er in 1886 geboren en was tot 1901
inwoner van Callantsoog. Dat is bijna 50
jaar geleden, Nog herinnert hij zich terdege,
zijn kinderjaren, daar doorgebracht. Geen
wonder, dat hij zich bereid verklaard heeft
over Callantsoog, haar bewoners, het leven
aldaar, de opkomst als badplaats, het een
en ander mee te delen. Hij is ervan over-
tuigd, dat en de badgasten en ook de be
woners verlangend zijn nog eens te lezen,
hoe 't hier 50 jaar geleden was, de langzame
groei en toenemende welvaart. tot op de
huidige dag.
Laat mij, uit eerbied voor mijn vader,
beginnen met een korte beschrijving te
geven van de man, die er zoveel jaren ge-
werkt heeft, geacht en bemind door zijn
dorpelingen. Wie van de ouderen herinnert
hem niet meester met zijn grijze baard",
hun onderwijzer, de vraagbaak voor ieder.
Wie zich ook tot hem richtte, om raad of
daad, hij kwam nimmer tevergeefs. Toen
hij in 1910 wegens gezondheidsredenen het
onderwijs verliet, zagen velen hem node
vertrekken. In 1919 overleden, werd hij op
't rustige kleine kerkhof ter ruste gelegd.
Behalve H. d. Sch. waren zijn werkzaam-
heden nog vele andere. Hij bekleedde het
ambt van Ambtenaar van de Burgelijke
Stand, organist in de kerk, of, wanneer het
orgel, vanwege de vochtigheid van het kerk-
gebouw er was toen nog geen verwarming
in't gebouw onklaar was, van voorzanger.
Verder was hij Secretaris van de polder
..Callantsoog" en van de polder ,,'t Hoekje"
en voorzitter van de Noord- en Zuidhollandse
Redding Maatschappij. En voor al die
functies, die hij gedurende al die jaren met
nauwgezetheid heeft uitgeoefend, was hij
ongetwijfeld „the right man in the right
place".
Rest mij in dit artikel nog een andere
bekende persoonlijkheid naar voren te
brengeniemand, die nog in het land der
levenden is. Ik bedoel de „oud-schipper"
van de reddingboot, de Heer Maarten
Mooij Jbz., lid van de plaatselijke Commissie
van toezicht der N. en Z. H. R., oud 86 jaar.
Hij werd door H. M. Koningin Wilhelmina
begiftigd met de Gouden Medaille van de
Orde van Oranje Nassau en heeft als
..schipper" nog andere onderscheidingen
verworven, ook uit het buitenland.
Hij en vele anderen, waarover in een
ander artikel, kan men rekenen tot „de Helden
der Zee".
Voor de Badgasten.
Gedurende deze zomer zult U enige tijd
uw vacantie in Callantsoog doorbrengen.
Wij zijn zo vrij, U het eerste nummer
van de Badbode" toe te zenden. Dit blad
wordt onder auspicien van de V.V.V.
Callantsoog 1 maal per week gedurende
het badseizoen uitgegeven.
De inhoud is zeer gevarieerd en geeft
het antwoord op verschillende vragen.
Zo kunt U er in vinden
De dienstregeling der N.A.C.O., lijn R.
1