voor CALLANTSOOG.
't QaMcuvUaag.
u-ati w-eieeA.
Zaterdag 19 Aug. 1950. No. 11.
Het bezit van een zomerwoning
of bungalow te CALLANTSOOG
Bouwt daarom te
CALLANTSOOG
DORPSNIEUWS
RED ACTIE
B. OUWERLING.
Abonnement fl 1,.per seizoen
bij vooruitbetaling, franco per post.
Druk t
Fa. K. VAN LOENEN Zn.
SDe uityav-e Pieeftt
ptaati, o-tidel audfucien deA V.
U.U. QaECcuitbao-ty.
VI.I
Een donkere nacht. Zwaar stormweer.
Hoge golven beuken onbarmhartig de kust.
Donkere gestalten bewogen zich langs het
strand. Wie waren het en wat deden zij
daar Het waren burgers uit het dorp, die
op zo'n nacht daar langs het strand liepen,
zoekend naar voorwerpen en hout, door de
golven aangespoeld en turend over de
de kokende vulkaan van water naar schepen,
wier lichten mogelijk in de duisternis op-
doemden. Gij hebt misschien wel eens de
term „strandjutters" gehoord. Welnu, wij
zouden hen met die naam kunnen betitelen.
In vroeger eeuwen was deze benaming
allesbehalve vleiend. Uit oude geschriften
weten wij, hoe in andere landen, zij langs
de kusten dikwijls schepen met opzet lieten
stranden, om zich van de lading meester te
kunnen maken. Over 't lot der zeelieflen
bekommerden zij zich niet. Gij alien hebt
mogelijk wel eens gehoord, hoe ze een koe
met een lantaarn om de hals op de duinen
lieten lopen. 't Licht, dat zich verplaatste,
werd door de zeelieden voor een ander
schip aangezien, 't geen zij volgden met het
noodlottige gevolg dat ze strandden. De
mentaliteit dier mensen is in de loop der
eeuwen veranderd en ook daar hebben zij
hun leven veil voor dat der schipbreuke-
lingen.
De benaming ..strandjutters", kunnen we
hier omschrijven met ..zoekers naar aan-
gespoelde voorwerpen".
In zulke nachten zijn zij paraat. Want
hoe vaak gebeurt het niet, dat bij storm-
achtig weer een schip gedwongen wordt,
zijn deklading over boord te werpen.
Gij badgasten hebt ongetwijfeld reeds
vele wandelingen langs het strand gemaakt.
Wat ziet ge er dan al niet liggen. t Is waaj,
't is alles waardeloos voor U. Doch het is
buiten kijf, dat op een nacht als boven
aangehaald, ook wel eens iets aanspoelde,
dat de mannen, die daar liepen, welkom
was. En 't is natuurlijk dat zij wijselijk daar-
over zwegen. Zo'n buitenkansje en vooral
het aangespoelde hout, dat 's winters als
brandhout werd gebruikt, was voor hen.
die dikwijls in dat jaargetijde werkeloos
waren, 't enige wat we voor hen als bron
van inkomsten konden bestempelen. Zo was
voor 50 jaar de toestand in de meeste
dorpen langs de kust. Dikwijls heerste er
bittere armoede. Ook de aanblik van Callants-
oog was armelijk. Wie van U toen hier
een kijkje had kunnen nemen, zou evenals
nu nog, twee rijen huizen gezien hebben,
die het grasveld begrensden. Maar wat voor
huizen waren het. Oude bouwvallige ge-
bouwen met ingezakte daken en scheve
muren en daartussen oude bouwvallige
huisjes. Die zijn thans bijna alien verdwenen
en hebben plaats gemaakt voor nieuwe
woningen. Gij kent ze. Ze zijn van zodanige
aard, dat men ze zomers aan badgasten kan
verhuren.
BETEKENT
de zekerheid van een jaarlijkse vacantie
in een rustige familiebadplaats
Inlichtingen ten raadhuize (Tel. K 2248-212)
Was het eerst de aanleg der dammen,
welke enige verbetering bracht in het bestaan
der mensen uw komst naar hier om enige
dagen van zee, strand en frisse lucht te ge-
nieten, was ongetwijfeld voor hen financieel
een tweede uitkomst Ze bracht in 't dorp
meerdere welvaart. Want werkeloosheid
betekende vroeger, dat men afhankelijk werd
van de liefdadigheid. Wie ziek werd, moest
maar zien hoe hij er zich door heen kon
slaan. En wanneer men oud werd, was men
overgeleverd aan de bedeling. Nu weet ik
wel, dat het boven aangehaalde niet alleen
het lot der burgers heeft verbeterd. De vele
sociale maatregelen in de laatste jaren door
de staat ingevoerd, hebben er ook het hunne
toe bijgedragen.
En zij verdienen het. Want de bevolking
van dit dorp en ook van andere zee-
dorpen, is waarlijk een goed slag van
mensen. Zij komen iedere vreemdeling
vriendelijk tegemoet en uit gesprekken, die
gij misschien wel eens gevoerd hebt, met
hen, zult ge bemerkt hebben, dat zij een
warm kloppend hart bezitten voor iedereen.
De Callantsogers waren voorheen buiten-
gewoon aan hun dorp gehecht. Afgelegen
in de kop van Noordholland, vormden ze
als 't ware een op zichzelf staande kleine
gemeenschap, ik zou bijna zeggen kunnen
„een kleine kolonie, waar de een op de
andere was aangewezen. Er heerste een
sterke gemeenschapszin, 't geen men in de
grote stad ontegenzeggelijk mist. Gelooft
niet, dat zij hun dorp gauw zouden verlaten.
En indien er een was, die zulks deed,, zag
men hem. al spoedig weer terugkeren. Zij
waren gehecht aan hun dorpje gelijk de
hond aan zijn meester, Dat alles is thans
wel wat veranderd sinds de betere ver-
bindingen met de omliggende dorpen. Nu
zij uit hun isolement verlost zijn, zijn ook
anderen hier komen wonen, terwijl dorpe-
lingen hun „home ergens anders hebben
gevonden. Het waren vroeger de namen
Mooi, Bakker, Baken, Vos en nog enkele
andere, die er domineerden. Ik geloof, dat
ik me niet vergis, wanneer ik zeg, dat des-
tijds de helft der bevolking tot elkaar in
familiebetrekking stond.
In een Notedop.
Zaterdagavond 12 Augustus gaf de
V.V.V.-toneelgroep een zeer geslaagde op-
voering van: „Het begon in een gracht"
Vele badgasten warm aanwezig en vol lof
over het gebodene.
Na afloop bleef men nog enige uurtjes
gezellig bijeen.
Een in alle opzichten zeer geslaagde avond.
De rode-haan kraait geen Victorie.
De voetbalwedstrijd BrandweerBad
gasten is een klinkende overwinning voor
de Badgasten geworden. De eindstand 103
spreekt voor zichzelf. De organisatoren
