KERKDIENSTEN
Hans kon zijn spaarpot niet vinden,
en toch wilde hij een cadeau voor
moeder koopen.
De reis van de bejaarden
De schoolreisjes
S; AGENDA
NED. HERV. KERK, CALLANTSOOG
Zondag 15 juli, v.m. 10 u.
dr. Terlaak Poot
„de zekerste garantie"
en n.m. 7.30 u.
dr. Terlaak Poot
„de gemeente van Izébel"
Gasten en belangstellenden, die de kerk
wensen te bezichtigen, wenden zich tot de
koster, de heer Jn. Schagen, Dorpsstraat 5.
Als u zondags de kerkklok hoort luiden dan
duurt het nog l1/2 uur voor de dienst begint
en een kwartier voor de dienst wordt weer
geluidt.
GEREFORM. KERK, SCHAGEN
Zondag 15 juli, v.m. 10 en n.m. 7 uur
Ds. Jac. Plug. H. Avondm.
Contact adres, K. Unk, Zeeweg 47, Callantsoog.
KATHOLIEKE KERK, 't ZAND
Zondags, H. Mis 7 u„ 8.30 u. en 10.30 u.
Iedere zondag in hotel B. de Vries H. Mis
te 8.30 uur.
VOOR DE JEUGD
Hans liep door het huis, van boven naar
beneden en van beneden naar boven.
Moeder had al een paar keer gevraagd,
waarom hij toch zo heen en weer liep,
maar Hans wou het niet zeggen en hij
maakte zich er met een paar gemompelde
woorden af. Hans zocht iets. Hij zocht zich
krom. Hij zocht al een half uur, maar hij
kon het gezochte voorwerp niet vinden.
En tóch moest hij het vinden. Het was
heel erg nodig.
Over vijf dagen was moeder jarig en gis
terenavond, toen Hans met vader een eindje
wandelde, hadden ze afgesproken, dat de
jongen zijn moeder een nieuwe beurs zou
geven. Die had ze echt nodig, want de
oude was een prul. Om een beurs te geven,
moet je geld hebben, want als je een winkel
binnengaat, dan moet je betalen. Hans had
geld. Hij had een spaarpot, een klein blikken
busje, met een schroefdeksel er op. In die
spaarpot zat één gulden vijftig. Dat is ge
noeg voor een beurs. O ja, je kan er een
kopen van echt leer voor dat geldl Hans
was van plan om morgenmiddag naar de
winkel te gaan, maareerst moest hij
zijn spaarpot vinden. Hij wist, dat hij het
ding een week geleden erg goed had op
geborgen, maar hij kon er niet meer op
komen, waar dat was. En als hij die spaar
pot niet vondhoe moest het dan
Hoe moest hij dan een cadeau kopen
voor zijn moeder Ja, hij kon natuurlijk
naar vader gaan om geld te vragen maar
hij had al tegen vader gezegd, dat hij een
daalder in zijn spaarpot had. Dan zou vader
natuurlijk vragen, waar dat geld dan ge
bleven was. En jokken wilde Hans er niet
om. Dan moest hij eerlijk zeggen, datf hij
zijn spaarpot kwijt was. En zijn vader zou
antwoorden, dat hij dan maar niet zo slor
dig moest zijn en dat hij maar goed moest
zoeken.
Hij zocht nog wel een uur. Toen wist hij
zeker, dat hij de spaarpot niet vinden zou.
Overal was hij geweest. Hij had ook in de
keuken gevraagd bij Dientje, maar Dientje
had geen spaarpot gezien.
Om half zeven die avond zat Hans op z'n
kamer. Hij moest zijn schoolwerk maken.
Maar z'n hoofd stond niet naar schoolwerk.
Hij was er niet bij. Hij dacht steeds aan die
spaarpot, die hij niet vinden zou. Hoe moest
hij op een andere manier aan geld komen
Vragen kon je het niet. Niemand zout het
geven. Dan moest je iets verkopen. Een
deel van zijn postzegels Och nee, als hij
er tien verkocht voor een cent per stuk,
was het mooi. Maar wat heb je aan één
dubbeltje? In die paar dagen kon hij het
geld nooit bij elkaar krijgen. Ja, wat dan?
Die koopman, die drie dagen geleden aan
de deur was, verkocht borstels en dweilen
en die had op zijn karretje ook speelgoed.
Poppetjes en autotjes, had Hans gezien.
Autotjeshm ja
Hans had twee maanden geleden van oom
Frits een doos gekregen met tien kleine
autotjes. Hij was er zuinig op geweest,
't Was natuurlijk niet leuk, om die prach
tige autotjes te verkopen, maar moeders
verjaardag ging toch voor allesVijftien
centen per stuk? Dat leek een beetje veel.
Een dubbeltje !Dan had hij toch een gulden.
Daar kon hij zeker een beurs voor kopen.
Zou hij het op school proberen? Och nee...
wie had er nu een dubbeltje in zijn zak?
De meesten natuurlijk niet. En dan gingen
ze thuis om een dubbeltje vragen en dan
zouden ze moeten vertellen, waarvoor dat
was en dan kwam het uit. Niet op school.
Maar waar dan? Hans lag er in zijn bed
over te suffen en hij nam een besluit. Toen
Toen hjj de volgende middag om halfvier
thuiskwam, deed hij de autotjes in een, tas
en hij sloop ongemerkt weg. Hij had zijn
fiets meegenomen en hij reed naar de
andere kant van het stadje, waar de mensen
hem niet kenden. In de Sterrenlaan zou hij
beginnen. Hij zette zijn fiets tegen een hek
en met kloppend hart belde hij bij een
voordeur aan. Een dame deed open. „Dag
mevrouw", zei Hans, „wil u nog mooie
autotjes kopen voor uw kinderen?" De
dame keek verwonderd in de tas. Ik| heb
geen kinderen" zei ze. Ze keek Hans nog
na, toen hjj het tuinpad afliep. Nu de vol
gende deur.
Een jongen van een jaar of zestien deed
open. „Wil je nog mooie autotjes kopen?"
vroeg Hans. De jongen had er wel zin in
en hij verdween met een autotje naar
binnen. Hij kwam terug met een heer.
„Verkoop jij autotjes?" vroeg de mijnheer.
En waar woon je? „O, zei Hans, „dat doet
er niet toe. Ik moet geld hebben, ziet u,
en nu verkoop ik mijn autotjes. Ze zijn
eerlijk van mij", ,,'k Zou zulke gekke dingen
maar niet uithalen, want dat mag niet"
zei de meneer. Hans merkte wel, dat hij
geen kans had en kreeg het benauwd) Hij
draaide zich om en omdat de mijnheer
bleef staan kijken, reed hij maar liever
de Sterrelaan uit. Op de Meerweg pro
beerde hij het nog aan drie huizen) maar
hij verkocht niets. En toen hjj zijn fiets
nam, om naar 't vierde huis te gaan, zag
hij een agent, die van zijn rijwiel stapte
en achterdochtig naar hem stond te kijken.
De meneer had gezegd, dat het niet
mocht. De agent stond naar hem te loeren.
Neehij moest er maar mee ophouden,
want hij verkocht toch niets.
Toen Hans met al zijn autotjes thuis kwam,
had hij haast kunnen huilen van teleur
stelling, maar een flinke jongen huilt niet.
Met een lang gezicht stond hij in de gang.
Toen werd er gebeld en daar was de gas-
man. Hij kwam de meter opnemen. Hans
deed hem open en de man kwam binnen.
Hij ging naar het kastje van dei gasmeter
toe, opende het deurtje enDaar stond
de spaarpotEn nu herinnerde Hans het
(Zich ook plotseling weer. Hier had hij zijn
spaarpot opgeborgen. Hij greep de spaarpot
en rende er mee naar boven. Met een mes
zat hij te prikken tot al het geld voor hem
op t afel lag en die middag ging hij er nog
op uit en hjj kocht een mooie beurs
voor moe. Het werd een fijne verjaardag en
moeder was dolblij met het prachtige ge
schenk. Hans heeft nooit verteld van die
auto's, maar hij is dol op dq gasman. Dat
vindt hij toch zo'n aardige man
De reis van de bejaarden, geachte lezers
en lezeressen die de leeltijd nog nieti heb
ben bereikt om zo'n reis mee te mogen
maken, betekend voor hen heel veel.
Als zo'n tocht is beëindigd, dan komt men
tot de conclusie dat men zo'n dertien uur
in de weer is geweest, een prestatie voor
mensen op die leeftijd, die respect afdwingt.
Als men zo het gezelschap overziet, wanneer
het samen in hotel de Vries vooi] die dag
het laatste kopje koffie nuttigt, dan sta je
er versteld van dat men over het algemeen
nog zo „fit" is
Ook dit jaar konden wij dat weer met
genoegen constateren. Het antwoord, dat
burgemeester Correljé als voorzitter van
de commissie die de tocht organiseerd, van
diverse sprekers ontving, nadat hij een over
zicht van de reis had gegeven, getuigde daar
dubbel en dwars van.
De heer Waker bracht weer als vanouds
zijn liedje, mevrouw Kruit-Kossen betuigde
haar dank, niet begrijpend, dat er onder
de bejaarden nog lieden waren, die hoewel
daartoe wel in staat, toch niet aan de tocht
willen deelnemen.
Dirk Mooij en P. Vos spraken nog over
het (verdwenen) haantje van onze kerk
toren en de heer Kalf sprak zjjrn hart
grondige wens uit, dat Maarten Mooij volgend
jaar de reis weer mee zal maken.
Dan was er nog als spreker Dr. Terlaak
Poot, die ook in de leeftijd is gekomen,
dat hij een uitnodiging ontvangt om aan
deze tocht deel te nemen. Hij heeft dit
zo we uit z'n mond mochten vernemen,
met plezier gedaan. Zeker, omdat hijzelf
de leeftijd heeft, sprak hij, dat hij niet
met „oudjes", maar met een „jeugdclub"'
was uitgeweest. Moet je nou nog peultjes?
Maar eerlijk hoor, een klein beetje gelijk
had hij wel, het was een zeer opgewekt
gezelschap, dat wast al het water van de
zee niet af.
Het slotwoord was voor de voorzitter,die
nog speciaal hen dank bracht, die met
geldelijke steun mogelijk hebben gemaakt,
om ook deze tocht weer te organiseren.
Vrijdag zijn de laagste klassen van de O.L.
school weer uit geweest. De tocht ging naar
Schoorl, Bergen en Alkmaar. Hoewel wat
fris, hebben zjj toch een mooie dag gehad
en kwamen zij weer voldaan thuis, waar
ook zij weer werden opgewacht door de
muziek, omringd door vele ouders en be
langstellenden.
Maandag zijn de middelklassen op reis ge
weest. met als eindoel Volendam en
Marken. Zij troffen prachtig zomerweer,
dat dat echter werd verstoord door een
zware onweersbui in de middaguren.
Hun thuiskomst was wel wat stil deze
keer, want ons fanfarecorps, dat altijd aan
wezig is, kon deze keer zijn medewerking
niet verlenen. Werkzaamheden van ver
schillende leden die aan de zeewering wer
ken, was hiervan de oorzaak.
Toch was er weer flinke belangstelling bij
de thuiskomst.
Zomerfeesten 1956 te Callantsoog
DINSDAG 17 JULI
Bazar, Lepelaarsweg
WOENSDAG 18 )ULI
Bazar, Lepelaarsweg
S VRIJDAG 20 JULI
i Autopedrace
DINSDAG 24 JULI
Vliegerfeest J
DONDERDAG 26 JULI
Buurtfeest, koppensnellen
Zomerfeesten 1956 te Groote Keeten
*1 ZONDAG 22 JULI
Strandfeest
DINSDAG 24 JULI
Volksspelen
4* Agenda voor augustus volgt nog. S
Nadere bijzonderheden volgen in de Badbode.
4* Voor Callantsoog wordt dit nader bekend ge-
N maakt bij de secretaris V.V.V. Dorpsplein 34, 4*
i voor Groote Keeten bij winkelier A. v. Scheijen.
i Om deze festiviteiten te doen slagen vragen wij
S de medewerking van onze gasten zowel als van 4
de inwoners. De feesten zijn voor volwassenen
4> (dames en heren of paren) en kinderen.
