CALLANTSOOG j^eg zeemeeuw! „Het Zu/aneniA/ater" Boer of boer. AQEN DA Spelen te Callantsoog. Spelen te Groote Keeten. Gooi* geen flessen kapot. 10 jaar plattelandsvrouw/en (4) Administratie: R. KOELEMEIJ, Dorpsplein 34, Tel. 02248338, b,g.g. 245 DrukFa. K. VAN LOENEN Zn. Schagerbrug Telefoon 02247-272 U kunt dagelijks bezoeken. In de komende dagen staat de heide weer in bloei. Maakt U eens een flinke wandeling in „Het Zwanenwater". Toegangskaarten a fl. 1,— per persoon. Kinderen beneden 10 jaar 50 cent. Dagelijks vei'krijgbaar bij de jachtopzichter J. van Honschooten, Zuidschinkeldijk 1. Telefoon 02248 - 308 of 214. Als v/e het woord „boer" uitspreken, wekt dit, zoals met de meeste woorden of be grippen het geval is, bepaalde gedachten- associaties. Maar er zullen weinig woorden zijn, waarvan de werking op onze gedachte zo uiteenlopend is als bij het woord „boer". Bij een groot gedeelte van de Nederlanders doet het denken aan een lomp en onintelli gent wezen. De meeste stedelingen noemen iedere plat telandsbewoner of dorpeling een boer en vereenzelvigen die dan dikwijls ook met wezens die nog niet de hoogte van ont wikkeling hebben bereikt, om mens ge noemd te worden. Daarentegen ziet een groot gedeelte van de plattelandsbevolking de boer als een oppermachtig wezen, met veel bezittingen en hierdoor is dan veelal de tegenstelling tussen boer en arbeider, waarbij de laatste dan beschouwd wordt als een slemiel die geheel van de eerste afhankelijk is. En dan zijn er nog enkele mensen, die iemand boer noemt, als hij koeien heeft. En vragen we de wezenlijke boer zelf wat hij is, dan zal het antwoord zijn, dat de boeren de enigen zijn die niet uit onze maatschappij gemist kunnen wor den. Het een en ander demonstreert wel, dat er wat dat betreft, in 't algemeen weinig begrip voor elkaar is. Op een plaats als Callantsoog, waar vooral in 't seizoen alle soorten mensen samen zijn, zou nauw kon- takt tussen die mensen onderling en met de plaatselijke bevolking, een grote ver dienste zijn. Dat enig kontakt aanwezig is, kan niet worden ontkend, maar dat dit zó is, dat begrip voor elkaar wordt gekweekt, is twijfelachtig. Hoe vaak ontdekt men in de blik van een badgast een vriendelijk maar ietwat meewaardig lachje,1 als hij zo even een praatje met een boer maakt. Hoe vaak horen we de boeren niet zeggen, dat ze wel wat beter worden van de badgasten, maar dat het toch allemaal maar „kouwe kaklui" zijn. Slechts een enkeling zal de moeite doen zich in de positie of kwaliteit van de ander in te leven. Velen zijn er, die in de bezigheden van de ander iets belachelijks of minderwaardigs zien. We spreken over de maatschappelijke lad der, klassifiseren de mensen en stellen ons voor dat de best geschoolden en zij die de meeste welstand hebben, deze ladder het hoogst hebben beklommen. Indien we de boer een plaats op deze ladder zouden geven, zou het te betwisten zijn of hij onder of bovenaan de ladder zou moeten worden geplaatst. We zouden de keuterboertjes onderaan kunnen zetten en de herenboeren boven, maar hebben we dan de juiste voorstelling Waarschijnlijk niet. Het maatschappelijk peil kan toch niet alleen bepaald worden door materialis tische welstand of -kennis--Ik zou dus voor willen stellen, te spreken over de maat schappelijke ketting, waar we dus niet allen boven elkaar, maar naast elkaar staan. In dien één schakel weggenomen zou worden is de ketting in stukken en onbruikbaar. Als we dit wat meer voor ogen houden, merken we, dat we evenveel eerbied ver schuldigd zijn aan de kleinste zwoeger op het land, als aan de grootste autoriteit, dat kennis en welstand niet in het minst onze menswaardigheid bepalen, veeleer nog wordt die bepaald door onze houding ten opzichte van onze medemensen. J. de V. Zeg zeemeeuw in de zomerhemel, waar vlieg jij met zo'n vaartje heen? Zeg, geef mij toch je blanke vleugels, zo nu en dan een keer te leen! 't Is hier zo goed nu, in de zomer, omringd door zon- en zand en zee, geen werk, geen drukte en geen zorgen, wie voelt zich daarbij niet te vree? Maar' in de stad teruggekomen, daar zou ik met zo'n vleugelpaar, eens fijn het stadsgewoel ontvluchten, al was het voor een uurtje maar! A. S. de V. Zondag 28 juli, zandhopen maken Maandag 29 juli, zangavond, gem. koor „Zanglust" Donderdag 1 augustus, volksspelen Zondag 4 augustus Koppensnellen op het strand Woensdag 7 augustus, vliegerfeest Zondag 11 augustus, Groot strandfeest, zandfiguren maken. Dinsdag 13 augustus, lampionoptocht Vrijdag 23 augustus, lampionoptocht Wijzigingen voorbehouden. De aanvangs tijden worden nader bekend gemaakt in de „Badbode" en aan de bekende adressen. Zondag 28 juli, zandhopen maken Zaterdag 3 aug., vossenjacht Vrijdag 9 aug., lampionoptocht Woensdag 13 aug., koppensnellen Zondag 18 aug., autorace op het strand Let verder op de bekendmakingen op de bekende plaatsen en op het strand. Herhaaldelijk spoelen er op het strand fles sen aan. In enkele zit wel eens een briefje met de naam van een Engelsman (of vrouw) Het is altijd leuk, eens naar zo'n adres een kaart te sturen. Menig Callants- oger jongen of meisje heeft zo een vriend of vriendinnetje in Engeland gekregen. Maar, de meeste flessen zijn leeg. Nu komt het vaak voor, dat vooral de jeugd zich aan het stukgooien van deze flessen bezondigd. Met kracht worden ze dan op de stenen dammen geworpen en blijven daar als brok ken ons prachtige strand ontsieren. Bovendien vormen ze een bijzonder ge vaar voor een ieder die op blote voeten loopt. Uiteraard zijn dat er in de zomer zeer velen. Namens hen allen, doen we dus een be roep op alle gooi- en smijtlustigen. Blijf van de flessen af, of breng ze even vlak tegen de rietschermen voor de duinen. Daar liggen zó veilig en vormen ze geen gevaar, voor argelozó badgasten. Toer, de afdeling enige maanden haar maandelijkse bijeenkomsten had gehouden, werd er aandacht aan besteed, om jaarlijks een reisje te gaan maken. Natuurlijk waren allen hiervoor. Zo verscheen er een autobus op het toneel. Onder luid gekrakeel werd ze door de be pakte en beladen vrouwen bestegen. Alles moet vrij vlug achter elkaar worden afgewerkt, om ons toch een indruk te ge ven, hoe het er op zo'n reisje toe gaat. De zakjes met snoep werden voor de dag gehaald en Mevr. Schenk toonde een hevige eetlust. Daar was zij bepaald op voorbereid, want een formidabele zak met broodjes werd geopend en met een gulzigheid die er zijn mocht, werden de tanden in de verse kadetjes gezet. Over de slanke lijn zul len we maar niet meer praten. Om in enkele uren weer te kunnen geven, wat er in die 120 maanden van hun bestaan is gepasseerd, moet alles natuurlijk met straaljagersnelheid worden afgewerkt. Na zang van het koortje, volgde Engelse les van Mevr. van Scheij en-Baken. Deze toonde zich een kundige leerares, met niet minder kundige leerlingen, Mevr. Hoog- vorst-de Boer en Atie Eriks. Ze konden in ieder geval al tot tien tellen. Een show van pitrietwerkjes, werd met veel charme ten tonele gebracht. Zij die hieraan medewerkten, waren echte show dames. De schoonheidsspecialiste, in dit geval Mevr. Baken-Zwaan, zette Mevr. Dik-Hellenberg, behoorlijk in de poeder en de rouge. Zij had succes met haar werk, want zien derogen werd Mevr. Dik enkele guldens meer waard. En die bakker Dik maar zit ten te glunderen. Er was nog meer show, maar daarover de volgende keer.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Badbode voor Callantsoog | 1957 | | pagina 1