1918 CALLANTSOOG 1958
Filmnieuu/s.
Gevonden en Verloren
Moeilijkheden
Lampionoptocht
Concert Accordeonveren.
Administratie: R. KOELEMEIJ, Dorpsplein 34, Tel. 02248338, b.g.g. 245
Druk: Fa. K. VAN LOENEN 6 Zn. Schagerbrug Telefoon 02247272
Deze foto toont een overzicht van de belangstel
ling bij de prijsuitreiking van het zandfiguren
m alken.
Hierboven burgemeester Correljé die de prijswin-
Woensdag 20 augustus in hotel „Callant", de
prachtige kleurenfilm, ,,De baby-sitters van de
Marine". De titel zegt U reeds dat dit geen drama
tische film is. Integendeel deze film zult U laten
rock en rollen van het lachen. De vloot is binnen
met een salvo.... een lachsalvo. De Jantjes heb
ben een baby, gevolg een lachsalvo over de golven
van de oceaan. Al met al een dolkomische film
met onvoorstelbare verwikkelingen.
Vrijdag 22 augustus „Drei Madels vom Rhein". Een
kostelijke film met prachtige kleuren-opnamen,
waaraan de Rijn zo rijk is. U kunt U verlustigen
aan de vrolijke echt aloude schlagers vom Rhein"
met humor en romantiek.
Heeft U al eens een Rijnreis gemaakt, zo ja, dan
kunt U deze reis op deze film nog eens meema
ken. Heeft U de Rijn. nog niet gezien, maakt dan
van deze gelegenheid gebruik. U zult er geen
berouw van hebben.
Gevonden: een stofbril; kinder-shirt, zonnebril,
half gouden hartje met ketting, gouden horloge.
Verloren: portemonnaie m. inhoud, blauwe zwem
broek, zilveren horloge, zonnebril, badminton-
racket, een pop, badmantel en gouden dameshor
loge.
Inlichtingen dagelijks op gemeentehuis van 9-12 u.
naars bekend maakt. Vol verwachting klopt het
hart van de vele deelnemers(sters), hetgeen wel
tot uitdrukking komt op de spannende trekken op
het gezicht van velen.
Voor onze arbeidende bevolking is niet altijd em
plooi te vinden in het dorp Callantsoog. Veelal
moet men het elders zoeken en dat gaat best. De
zeewering vraagt veel arbeid en de meeste onder
ons, vinden daar hun werk. Niet altijd komt men
bij dezelfde baas waar men eens voor heeft ge
werkt, men moet ook wel eens veranderen. Dan
komt men weer onder andere omstandigheden te
staan. De werkmethode is anders, de schaftgele-
genheden zijn anders, kortom men moet zich aan
passen bij hetgeen men daar vindt. Dit was ook 't
geval met een paar arbeiders die deze zomer bij
een nieuwe baas aan de zeewering aan de slag
gingen. Het begin was niet bepaald bemoedigend.
De eerste dag al regen, met gevolg dat men zich
in het schaftlokaal moest vermaken. Dit schaft
lokaal was een woonschuit. Onze plaatsgenoten
voegden zich gemakkelijk bij de anderen. Er werd
behoorlijk geboomd.
Werkt men niet, de spijsvertering gaat door. Eén
der Ca'llantsogers moest de plaats opzoeken, waar
men volgens de dokter tenminste éénmaal per dag
naar toe moet gaan. Nu was die plaats niet moei
lijk te vinden. Die schuit was geen labirynth van
kamers, gangen of w^t dies meer zei. Het vinden
dus en het betreden van die plaats bracht geen
moeilijkheden. Wel echter het verlaten. Dat ging
minder gemakkelijk. Na een lange tijd kwam de
mede-plaatsgenoot tot de ontdeking dat zijn ka
meraad nog steeds niet was teruggekeerd. Deze
begon argwaan te krijgen en ging op zoek. Natuur
lijk was zijrt eerste loop daar naar toe waar zijn
vriend had te kennen gegeven naar toe te zullen
gaan. De klap was meteen raak. De man bevond
zich daar inderdaad, nu niet bepaald meer in een
prettige stemming. Zoals gebruikelijk is bij der
gelijke gelegenheden, sluit men de deur achter
zich. Deze man had dit ook gedaan, niet wetende
dat men van binnen uit deze deur niet meer kou
openen. Al wat deze man ook probeerde niets
hielp en was aangewezen op hulp van buitenaf,
dat tenslotte wel kwam, maar naar de zin van de
gevangen wel wat laat, hetgeen wij wel kunnen
indenken.
Vrijdag 8 augustus was weer een van die triestige
dagen zoals wij er dit jaar veel te veel krijgen. In
de avonduren zou de eerste lampionoptocht wor
den gehouden, waarop zoveel kinderen hun zin
nen hebben gezet. Er was geen wind, doch daar
tegenover stond dat uit een zwaar bewolkte lucht
regen viel zonder bepaald uitzicht op beterschap
voor de avond. Toch te omstreeks 6 uur kwam er
een klein lichtpuntje aan deze donkere hemel. Het
werd droog, geen wind en niet te koud. Zou het
toch nog ideaal weer worden voor de optocht?
Was de aanvang bepaald op zo ongeveer 9 uur,
ruim voor die tijd kwam de jeugd al opdagen. Het
werd 8 uur, de lucht verslechtte weer, er kwam
een klein spatje door. Het werd een fijne lelijke
motregen. Toch maar doorzetten. De muziek was
inmiddels gearriveerd en nadat alle deelnemers
(sters) door Kees van Eek voorzien waren van een
„spekkie" trok de stoet achter de muziek aan door
het dorp, vergezeld door ouders en talloze be
langstellenden.
Evenals vorige jaren waren er nu ook weer ver
schillende kinderen, die hetzij een cowboy, een
pierrette, een Japanse en wat al meer voorstel
den. Toch leek ons de belangstelling wat het aan
tal deelnemers betrof kleiner dan andere jaren.
Het weer was hiervan zeker wel de oorzaak.
Binnenkort zal nog eens zo'n optocht worden ge
houden en laten wij dan toch maar weer hopen
op beter weer.
De accordeonverenigingen „De Golfbrekers" uit
Callantsoog, Polders Glorie uit Breezand en de
Wioka's uit Juliandorp hebben dan toch nog geza
menlijk bij de school in Callantsoog een uitvoering
kunnen geven. Het weer werkt nu eenmaal niet
mee dit jaar en hoewel het droog was en niet te
veel wind, was het toch nog wel wat te koud.
Daarom was het bezoek zeker wel beneden de
verwachting gebleven, hetgeen wel jammer was,
want hetgeen door deze verenigingen onder lei
ding van hun directeur, de heer Pruim, wordt ge
presteerd, is zeker de moeite van het aanhoren
waard. Zo ook was het de vorige week.
Hopenlijk kom'en de verenigingen volgend jaai
weer terug onder gunstiger omstandigheden.
TONKNUPPELEN
Vorige jaren bestond er van de zijde van de man
lijke badgasten nog wel enige belangstelling om
deel te nemen aan dit vermaak. Ook voor de kij
kers was er nog wel aardigheid aan.
Het ligt nu in de bedoeling dat zaterdag 16 aug.
's avonds te ongeveer half acht, nog enkele vaat
jes zullen worden stuk gegooid.
Dus verwachten wij U op het Dorpsplein om Uw
vernielzucht op de vaatjes te doen botvieren.
Foto H. Rotgans