Van de N.Z.H.R.M.
De afgelopen zomer hebben we meerdere malen ge
attendeerd op de bootjes van de N.Z.H.R.M., die en
bij de strandexploitanten en bij de verschillende strand
opgangen en op de Zeeweg geplaatst werden.
Hoewel het niet in onze bedoeling ligt van de Badbode
een blad te maken voor gaven en giften, vinden we
het toch zeer prettig U te kunnen mededelen, dat in
de bootjes de afgelopen zomer een behoorlijk bedrag
aan giften binnenkwam.
In 1959 was de opbrengst slechts f25,terwijl in
1960 bijna f 100,-gegeven is en dit jaar ruim f 100,-.
Namens N.Z.H.R.M. alle milde gevers en ook kleine
gevertjes heel veel dank.
Strijd tegen de zee.
De dijken zijn hecht,
De dijken zijn sterk.
Een wijsgeer heeft gezegd:
Het is slechts mensenwerk.
De stranding van de Libertas
Elders in dit nummer schreven wij reeds, dat wij
ons ternauwernood kunnen indenken, hoe in de jaren
omstreeks 1900 een redding verliep.
Wij waren nog jongens, zo begint onze verteller in
Groote Keeten. We woonden in een klein huis, in
de buurt van het Café van Maarten Bakker, of neen,
Arie zat er nog in, de vader van Maarten.
Op een avond, het was noodweer, zei vader„Als
daar maar geen ongelukken van komen". De wind
bulderde om ons huisje, de lamp ging heen en weer
en zo nu en dan dachten we, dat het water tot het
Kerkhof kwam. (Het Kerkhof is een stuk grond in
de duinen bij Groote Keeten, overigens zouden wij
gaarne vernemen, hoe deze naam ontstond).
De duinen, of zoals U wilt de dijk, aan de kant van
de Duinweg, waren er toen nog niet. Er waren geen
verharde wegen naar Callantsoog en geen weg naar
het strand.
Op die stormavond meende Arie Bakker iets te
horen, maar omdat we wel 5 min. van zee woonden,
dachten allen dat het de wind was, die om onze
oren huilde. Tot Jan Hollander plotseling riep:
„Dér kommen der een paar over het duin. Wie
zijn dat?" Inderdaad kwamen er twee mannen aan
strompelen, meer dood als levend. Zij hadden het
licht gezien van het café en waren daar op af ge
gaan. Arie begreep hun niet en riep Jan er bij.
Jan Hollander had juist een poosje gevaren en men
dacht dat hij iedere vreemdeling wel zou kunnen
verstaan.
Jan, die enkele jaren op een boot in Emden geweest
was, had geluk. Het waren Duitsers, die met hun
schip „de Libertas" op de stranden gelopen waren.
Zij hadden een lading hout aan boord en daar zat
ook al werking in.
Nu U begrijpt, aldus onze verteller, al wat lopen
kon naar het strand. Maar toen men bij het schip
aankwam, was er niets meer van overlevenden te be
speuren. Het schip, dat geheel van hout was, bleek
een stuk speelgoed voor storm en golven. De lading,
hout en duigen voor cement, werd door de storm
in de opzwiepende golven meegenomen tot in het
Kerkhof.
De mannen, die zelf van de Libertas afkwamen,
vertelden hoe zij op het licht in het café waren af
gekomen. Omdat zij de weg niet kenden, hadden zij
sloten en greppels moeten trotseren voor zij bij Bakker
aankwamen.
Daardoor was ook de hulp voor de andere opvaren
den te laat gekomen.
Zo ging het vroeger wel meer in afgelegen kust-
plaatsjes. Voor men de hulp van een naburige red
dingsboot kon inroepen, was de bemanning vaak
reeds verdronken. De afstanden waren te groot,
communicatiemiddelen waren van dien aard, dat
schip en bemanning verdronken zouden kunnen zijn,
voor de kustbewoners iets bemerkt hadden.
Ondertussen heeft de strandvonderij de dag na de
stranding beslag gelegd op het hout dat toen nog
aanspoelde. De Libertas was een prooi der golven
en slopershanden hebben deze boot tenslotte van de
aardbodem weggeveegd.
Prettige feestdagen en een gelukkig 1962 voor alle vrienden
en bekenden en tot ziens
WIL STRIK, M.V.R. - Biak, Ned. Nw. Guinea
Ten afscheid*
Wij hadden deze zomer reeds van de heer Mooy
vernomen, dat hij voornemens was zijn functie als
voorzitter van de „V.V.V. Bad Callantsoog" neer
te leggen. Bij navraag bleek ons dat de heer Mooy
in 1946 tijdens de voorjaarsvergadering tot voor
zitter benoemd werd. Alle ledenvergaderingen werden
trouw door hem geprecideerdook op de werkver
gaderingen en de Federatievergaderingen was hij
steeds aanwezig.
Wij meenden dit afscheid niet ongemerkt voorbij te
moeten laten gaan. Immers, tijdens de 15 jaar dat
Mooy voorzitter was, is ons dorp, van een toen
nog grotendeels door de oorlog verwoeste omge
ving, uitgegroeid tot een welvarende gemeente.
Deze groei bracht ook de nodige werkzaamheden
met zich mede voor de voorzitter van de V.V.V.
De heer Mooy heeft in de loop der jaren vele
moeilijkheden moeten overwinnen. Maar Mooy zou
Mooy niet geweest zijn, als hij bij de pakken was
blijven neerzitten. „Wat gedaan moet worden, kan
niet uitgesteld worden", is zijn devies.
Aan de foto, die bij dit stukje geplaatst werd, is
een verhaal verbonden, dat het karakter van de
heer Mooy goed weer geeft. Wij wilden n.1. voor
dit artikel een foto. De familie, die wij er naar
vroegen, bleek niets geschikts te hebben. Zo een
foto nemen, was al te doorzichtig, meenden wij.
Begin december was het geluk met ons. Een foto
graaf van buiten Callantsoog kwam voor wat op
namen voor ansichtkaarten. Na telefonisch overleg
zou een der V.V.V.-bestuursleden met Mooy be
spreken een foto van het V.V.V. kantoor te laten
maken. Mooy „was er glad voor". Het bestuurslid
ging opgewekt naar huis en zou nog wel met de
fotograaf overleggen. Maar wie de heer Mooy kent,
zal begrijpen dat hij niet rustig bleef afwachten.
Mooy, die na het eten de „grijze lelijke eend" van
de fotograaf zag rijden, stapte er maar direct op af.
Hij zou de zaak wel even in orde brengen. Hij
volgde de auto, vatte post op een bepaald punt in
het dorp en wachtte geduldig tot de fotograaf zijn
shots gemaakt had. Op dat moment was het gedaan
met de rust van onze voorzitter. Hij stapte op de
fotograaf toe, sleepte hem mee naar het V.V.V.-
kantoor en liet enkele foto's nemen. Mooy ging
tevreden naar huis, het werk was klaar.
Wie schetst de verbazing van het bestuurslid, toen
hij hoorde dat het V.V.V.-kantoor ook even „en
passant" geknipt was. „En Mooy dan?" „Mooy?",
was de vraag, „maar die heeft juist aan mij gevraagd
of ik het kantoor wilde nemen". „Ja. maar staat die
er zelf ook op". „Nee". Wat nu te doen? De foto
graaf wist nog wel iets. Mooy had zo tussen neus
en lippen door te kennen gegeven dat hij zijn huis
ook nog wel eens op „portret" wilde hebben. Dus
weer naar Mooy. En met het smoesje „het zou wel
leuk zijn als U er zelf bij ging staan", kwam einde
lijk de foto tot stand.
Impulsief en actief is en blijft Mooy. Moest er iets
in het belang van de V.V.V. gedaan worden, dan
zette hij ook zijn gehele persoonlijkheid in. En daar
voor willen wij hem vooral danken.
Heer Mooy, wij hopen dat U van nabij nog vele
jaren getuige mag zijn van de bloei van de V.V.V.
Dank voor alles, wat U meende in het belang van
de V.V.V. te kunnen doen.
Abonnementen.
Omdat ons is gebleken, dat er in het afgelopen
seizoen enkele klachten binnen gekomen zijn over
onregelmatige bezorging van dit blad, willen wij nu
reeds een andere regeling voorstellen. Deze komt
hier op neer, dat een ieder, die zich op dit blad
geabonneerd heeft, geacht wordt tot wederopzegging
abonnee te blijven. Nieuwe abonnementen (dit blad
verschijnt in het seizoen 12 keer) kunnen nu reeds
schriftelijk worden opgegeven bij de redactrice. De
wijze van betaling zal bekend gemaakt worden in
het eerste nummer van het zomerseizoen.
Wij zijn er van overtuigd dat door deze regeling
klachten over de bezorging uitgesloten zullen zijn.
De verlichte Kerk van Callantsoog op een
mooie zomeravond
Voor Callantsogers en gasten delen we mede dat
de volgende Kerkdiensten gehouden zullen worden
Ned. Herv. Gemeente - Callantsoog
Zondag 24 december, 10 uur v.m. Ds. Gunning (dienst voor
jong en oud, kinderzang) Onderwerp: „De ware Rijkdom".
Maandag 25 december, 10 uur v.m. Ds. Gunning (het zangkoor
Plattelandsvrouwen) Onderwerp„De naam van het kind".
Dinsdag 26 december, nam. 4 uur Kerstfeest v/d Zondagsschool.
Zondag 31 december, nam. 7.30 uur Ds. Gunning (Oudejaars
avond-dienst). Onderwerp „De grote verzoendag".
Maandag 1 januari, v.m. 10 uur, Ds. Gunning (Nieuwjaarsdienst).
Onderwerp: „God is getrouw".
Geref. Kerk - Schagen
Zondag 24 december, v.m. 10 uur en nam. 7 uur, Ds. H. P.
Rutgers, Anna Paulowna.
Ie Kerstdag 25 december, v.m. 10 uur, Ds. W. H. Gispen.
7 uur n.m. Jeugddienst onder leiding van Ds. W. H. Gispen.
2e Kerstdag 26 december, v.m. 10 uur, Interk. Zangdienst, voor
gangers Ds. D. ter Stege (Overveen) en Ds. W. H. Gispen.
Zondag 31 december, Oudejaarsdag, v.m. 10 uur en nam. 7 uur
Ds. W. H. Gispen.
Maandag 1 januari, Nieuwjaarsdag, v.m. 10 uur, Ds. W. H. Gispent
R.K, Kerk - 't Zand
Zondag 24 december, v.m. 9.30, 10 en 10.30 uur H.H.Missen.
nam. 24 uur PI. Gezongen Nachtmis (geen vrije plaatsen).
Ie Kerstdag, 25 december, v.m. 5.30 uur, Gezongen Nachtmis,
(vrije plaatsen).
v.m. 9.30, 10 en 10.30 uur H.H.Missen.
2e Kerstdag, 26 december, v.m. 7, 8.30 en 10.30 uur H.H.Missen.
Zondag 31 december, v.m. 9.30, 19 en 10.30 uur H.H.Missen.
nam. 7 uur, Lof met Predikatie.
Gelegenheid om te biechten 21 en 22 december van 16 tot 20
uur nam., 23 december tot 10 uur v.m. en van 15 tot 20 uur
nam., 24 december uitsluitend van 17 tot 19 uur nam.
Overpeinzingen van een dorpeling.
Wanneer U deze krant in huis krijgt, is het alweer
Kerstmis en zijn we de kortste dag al gepasseerd.
De dagen beginnen langzaam maar zeker langer te
worden en voor je er erg in hebt, hebben we de
langste dag weer te pakken.
Een half jaar zit daar tussen. En dat is eigenlijk
maar kort. Maar toch is het verschil tussen de
kortste en langste dag wel heel groot. Vooral voor
Callantsoog. Mensen die Callantsoog alleen kennen
in de zomer, zo omstreeks de langste dag, zouden
vreemd opkijken wanneer ze nu eens ons dorp
zouden zien. Een stille buurt zonder auto's, een
strand zonder mensen en winkels waar je zo maar
aan de beurt bent, zonder dat je behoeft te wachten.
Men zou dan echt de indruk krijgen dat Callants
oog sliep. Een rustige, diepe slaap. En toch is dat
helemaal niet waar. Het dorp is nog klaar wakker.
Er wordt nog gewerkt, gepraat en gedacht. Ja, ook
gedacht. Er worden weer plannen gemaakt voor de
komende zomer. Een zomer, waarin er weer meer
gasten zullen komen, die daarmee zullen zorgen
voor leven en nering, maar ook voor problemen.
Ja, wanneer U zo, als U 's zomers hier als gast
bent, dingen tegenkomt die U liever anders zou
zien, of dingen die U eigenlijk wel graag zou willen
zien, helemaal niet tegen komt, dan kunt U er ge
rust op rekenen dat dit alles heus wel de aandacht
van de Callantsogers heeft gehad. En dat ze er
over gedacht hebben en gepraat.
Doch om problemen op te lossen heb je verschil
lende dingen nodig. En één er van is tijd. En zo
als ik al opmerkte, het is verbazend hoe weinig tijd
er maar is tussen de kortste en de langste dag.
Veel te kort om alles zo te maken, z oals li het
graag zou zien.
En daarom zult li in de komende zomer wel weer
iets terugvinden van de probleempjes van vorig jaar.
Maar li zult toch vóór alles Callantsoog weer
terugvinden, zoals het li ongetwijfeld lief is ge
worden. Callantsoog met z'n strand, z'n bewoners
en de vele andere goede dingen. En mede daardoor
zal het nieuwe jaar voor li weer een goed jaar
worden, wat U van harte wordt toegewenst door
een dorpeling.
Door ruimtegebrek konden we niet verder ingaan op het afscheid
van de heer MooyEr bleven enkele Kerstverhalen liggen.
