CALLANTSOOG
21 aug.
Red. Mevr. C. H. KLOOSTERBOER - ISAKSSON, Zeeweg 12 - Tel. 0 2248 - 323
Uitgave: Vereniging voor Vreemdelingenverkeer - CALLANTSOOG.
Verhuur en Abonnement^
Druk: Fa. K. VAN LOEb
VVV-kantoor - Telefoota 0 2248-338
iN Zn. - Schagerbrug \Tel. 02247-272
Callantsoog, vroeger en nu.
Zo omstreeks 1900 leefde de bevolking in
de gemeente Callantsoog onder zeer sobere
omstandigheden. Het dorp bestond hoofd
zakelijk uit twee rijen huizen, gescheiden
door een grasveld en zandpad. De huizen
bevonden zich in de kom van het dorp, de
Oude en Nieuwe Laag genaamd. Nog in
't begin van de twintigste eeuw lagen een
tiental boerderijen rond 't plein verspreid.
Slechts twee boerderijen (thans buiten be
drijf) zijn behouden gebleven op 't Dorps
plein. In vroeger jaren hadden de boeren
beslist geen eenvoudige taak. Door aan
houdende droogte in de zomermaanden
was er vaak geen of te kort hooi voor win-
tervoer. De weinige koeien, die op stal
stonden, werden dan gevoerd met stoppels.
De Callantsogers werkten in die periode
merendeels bij de dammen of helmbeplan
ting. Sociale voorzieningen waren er niet.
Als er geen werk was, werd er geen geld
uitgekeerd, zodat aan de meest noodzake
lijke levensbehoeften niet voldaan kon
worden.
Iets anders zag de toestand er ruim vier
eeuwen geleden uit. Althans als we het
wandbord in de Ned. Herv. Kerk mogen
geloven, dat, als volgt begint:
1200 Een Eyland was ik eerst, omcingelt
door de zee.
1300 Seer Volk en Neeringh-rijk, mijn
Scheepen van de Rhee,
1510 Tot Ses en dertigh Stuks,
alleen ten Haringh gingen,
wijl Veelen voor de Wal,
de Versche Zeevisch vingen.
1553 Twee dorpen 't Oogh genaamt,
zijn voor mijn tijd Geweest,
1570 Het Laetste door den Vloed vernielt,
Waarvan men Leest,
Dat Neffens Kerk en School,
drie Hondert Huysen stonden.
In die tijd was 't Oogh of Callinghe ge
naamd een zeer welvarend dorp. De sche
pen brachten de verse en gezouten vis ver
naar het Zuiden en ook landinwaarts, tot
Veere en Arnemuiden. Ook in de 17e en
18e eeuw waren er onder de bevolking nog
vele zeevarenden, onder hen commandeu-
ren en schippers, zoals de commandeur
Maarten Mooy van de walvisvaarder „de
Frankendael".
Door allerlei omstandigheden, eerst de
overstromingen, daarna de afsluiting van
enkele zeegaten, raakte de zeevaart in ver
val terwijl een groot deel van de zeelui
naar elders vertrokken. Tot de tweede we
reldoorlog wisselden perioden van armoe
de zich af met perioden van betrekkelijke
welvaart.
In de dertiger jaren, toen een begin ge
maakt was met het vreemdelingenverkeer,
begon voor de Callantsogers een betere tijd
aan te breken. Na de tweede wereldoorlog
was werkgelegenheid ook buiten de woon
plaats mogelijk, terwijl door de snelle groei
van het tourisme de middenstanders een
beter bestaan gekregen hebben.
De gemeente Callantsoog is na de veertiger
jaren snel gegroeid, terwijl momenteel een
zeer groot uitbreidingsplan in de woning
en recreatiesector in voorbereiding is.
Onder de bevolking komen nu veel foren
zen voor, die gemakkelijk door de autoch
tone bevolking opgenomen worden.
Verenigingen en instanties.
Doordat het hoogseizoen dit jaar duurde
tot 14 augustus j.1. wordt er in de laatste
weken van augustus weinig voor gasten en
kinderen georganiseerd. Een gevolg hier
van is dat we, in tegenstelling tot andere
jaren, in de laatste Badbode van dit sei
zoen over iets meer ruimte beschikken.
Deze laatste Badbode verschijnt zaterdag
28 augustus a.s. Secretarissen van vereni
gingen en instanties, die van de vrij geko
men ruimte gebruik willen maken om de
aanvangstijden van train- en oefenavon-
1 den bekend te maken, een bepaalde cursus
onder de aandacht te brengen of hun win-
terprogramma mede te delen, verzoeken
we vriendelijk daarvan schriftelijk bericht
te doen tot uiterlijk maandag 23 augustus
a.s. of telefonisch (323) tot en met zondag
22 augustus na 19.00 uur.
Een volk dat leeft
Bouwt aan zijn toekomst.
Elders in dit nummer schreven we over
een expositie in Schagen, gesrganfceerd
voor z.g. zondagsschilders, waaraan onder
meer de Callantsoger Jac. J. Vos deelL-'
neemt. Nu is het echt niet zo, dat wajde
vakantiegangers geregeld op pad willen
sturen. Jarenlange ervaring in het orga
niseren van evenementen voor de gasten
heeft ons echter geleerd, dat zodra de grote
stroom vakantiegangers vertrokken is, een
andere categorie gasten komt, die naast
wandelen, zonnen en baden, ook wel iets
van de omgeving wil zien.
Het leek ons daarom wenselijk iets mede
te delen over de mogelijkheden van een
middag- of dagtrip, naar Wieringen en
omgeving.
Wieringen zelf, een voormalig eiland, biedt
een heuvelachtig landschap, afgewisseld
met weiden en korenvelden.
Naast de hoofdweg, die over Wieringen
naar o.a. de Afsluitdijk voert, verbinden
smalle wegen en paden de vele dorpen en
gehuchten.
Voor watersportliefhebbers is het Amstel-
meer gecreëerd, bij den Oever ligt 'n groot
bos, Robbenoordbos.
In den Oever zelf is een grote visafslag,
de vloot van garnalenvissers is betrekke
lijk omvangrijk. In den Oever kan men
ook in het gebouw Zuiderzeewerken aan
de Sluisweg een overzicht verkrijgen van
inpolderingen, bouw Afsluitdijk enz.
In de Wieringer Museumboerderij, Hof
straat 36 is een z.g. zomerstal met attribu
ten en curiosa.
Het plaatsje Oosterland heeft een middel
eeuwse kerk „de Michaelskerk" bouwtijd
circa 1100. In deze kerk staat 'n zeer fraai
kerkorgel.
Het hele landschap noodt de toerist tot
wandelen, maar wil men liever meer van
dit poldergebied zien, dan is een tocht naar
Wieringerwerf of één der andere plaatsen
in de Wieringermeer zeker aan te bevelen.
De in 1930 droog gelegde polder (een tot
vijf meter onder de zeespiegel) is thans een
prachtig polderland, met vele boerderijen
waarvan enkele te bezichtigen zijn.
Bij de VVV Wieringermeer kan men des
gevraagd inlichtingen bekomen.
Behoort men tot die automobilisten, die
er niet tegen op zien kilometers af te leg
gen, dan moet men beslist de Afsluitdijk
over rijden. Vanaf het monument op de
Afsluitdijk heeft men een fantastisch uit
zicht. Een bezoek aan de aardewerkfabriek
in Makkum ligt dan zeker in de route.
Naast het alom bekende Delfts Blauw is
het Makkums aardewerk zeker zo interes
sant om als souvenir mee te nemen. Dit
werk, met de hand beschilderd, is echter
niet goedkoop, maar zeer fraai van kleur
en vorm.
Hindelopen, niet ver van Makkum, is ook
bekend als kunstcentrum, n.1. van handbe
schilderde houten stoelen, tafels etc.
Het polderland kan men goed overzien met
alleen de tocht naar Wieringen of als men
verder gaat naar de Wieringermeer of over
de Afsluitdijk, waarvan men terecht kan
zeggen „Een werk, waarin een klein volk,
groot kan zijn".
