maandag 20 december 1971
Red.Mevr. C. H. KLOOSTERBOER ISAKSSON, Zeeweg 12 - Tel. 02248-323
Uitgave Vereniging voor Vreemdelingenverkeer - Bad Callantsoog Nieuw adres VVV kantoor: Jewelweg
Verhuur en Abonnementen VVV kantoor - Telefoon 02248 - 338
DrukFa. K. VAN LOENEN en Zn. - Schagerbrug - Tel. 02247-272
Vrede op aarde voor de mensen van Goede Wil.
Enige tijd geleden ontvingen we een
uitgave van de geïllustreerde pers „Kerst
mis 1945". We veronderstelden dat in dit
blad, direkt na de oorlog uitgegeven, wel
enkele interessante onderwerpen behan
deld zouden worden.
In eerste instantie lazen we de herinnerin
gen van de schrijver over Kerstmis in de
oorlogsjaren voorzien van een inleiding,
waarin allen herdacht werden, die tijdens
de jaren '40-'45 omgekomen zijn.
Het is vanzelfsprekend dat in 1945 vooral
rond de Kerstdagen en de jaarwisseling
meer aandacht aan die oorlogstijd besteed
werd.
We vragen ons echter af wat er nu, dertig
jaar na die verschrikkelijke tijd, veran
derd is. In 1945 was een periode aangebro
ken van daadwerkelijke vrede. Nu in 1971
is er wel geen wereldbrand, maar in feite
zijn we weer even ver als in het begin der
veertiger jaren.
Alleen het treft ons niet persoonlijk. Viet
nam is ver weg, in Oost Pakistan is Dacca
gevallen, de vrije staat Bangla Desh is uit
geroepen en de wapenstilstand zal waar
schijnlijk spoedig tot stand komen. West
Pakistan en ook India zullen alles in het
werk stellen om met hulp van de Verenigde
Naties tot een accoord te komen. We staan
er eigenlijk geen ogenblik bij stil dat er na
de tweede wereldoorlog nog nooit over de
gehele wereld vrede geheerst heeft.
Opstanden in Zuid Amerika, vrijheidsbe
wegingen in Afrika, waar Nigeria-Biafra
het grootste conflict werd, zijn dagelijkse
kranteberichten. Sinds 1945 heerst in Zuid
en Oost Azië nog steeds oorlog, Korea,
Vietnam, nu India en laten we vooral niet
vergeten hoe dicht we in de vijftiger jaren
zelf betrokken waren bij het voormalige
Oost Indië, nu Indonesië.
In het nabije Oosten streeft een groot deel
van de Arabische wereld naar de totale
vernietiging van Israël. De spanningen in
West en Oost Berlijn zijn schijnbaar min
der geworden. Laten we hopen dat dit zo
blijft.
Wel vragen we ons af hoe het mogelijk
is dat het mensdom nog steeds niets ge
leerd heeft. Sommigen geven de gehele
kapitalistische wereld de schuld, anderen
willen het lot van de mensheid in de schoe
nen schuiven van de groep olieconcerns en
wapenindustrieën.
Er zijn er ook die fatalistischer denken en
zich er afmaken met de idee, dat er altijd
wel oorlog zal blijven. Een feit is echter,
dat we langzaam maar zeker aan de onder
gang werken. We hebben geen enkel gees
telijk verweer, als 't totaal mis gaat, geven
we de schuld aan God, die 't wel zo gewild
zal hebben. Helaas is dat voor al die „af-
schuivers" totaal niet waar, alleen wij men
senkinderen, zijn het die de oorlogen en
andere moeilijkheden veroorzaken.
In een boekje, dat in 1954 verscheen „de
wereld gaat aan vlijt ten onder" beschrijft
Max Dendermonde een research centrum
waar gewerkt wordt aan een systeem om
de mens in staat te stellen nog harder te
werken.
De verwikkelingen, die zich daarbij voor
doen zijn legio, de gehele gemeenschap
raakt in de ban van de onderzoekingen.
Iedereen komt tenslotte tot de ontdekking
dat het beter is de tijd te verbeuzelen met
iets prettigs, dan „je zelf voorbij te lopen",
geen geestelijk verweer te hebben.
Trouwens de laatste jaren verschijnen er
steeds meer boeken die cosmische catastro
fen beschrijven, voor „nachtmerries van
de technologie" waarschuwen.
Vooral de boeken, die betrekking hebben
op het leven van buiten dit territorium
trekken de belangstelling. „Waren de Go
den Astronauten", „Zij kwamen van andere
planten", „De eeuwige mens" zijn in korte
tijd bestsellers geworden. In die boeken is
er o.a. sprake van grote catastrofen, die de
aardbol geteisterd hebben. Tijdens opgra
vingen en onderzoekingen hieromtrent
kwamen ook vele andere zaken aan het
licht. Er zijn skeletten gevonden, die veel
ouder zijn, dan men voor enkele jaren voor
mogelijk gehouden zou hebben. Het merk
waardige is echter dat bij het onderzoek is
komen vast te staan dat op veie verschil
lende plaatsen 'n scheppingverhaal verteld
werd corresponderend met het oude schep
pingsverhaal uit de Bijbel.
In Popol Vuh, de bijbel van de Maya's bij
voorbeeld staat een scheppingsverhaal
waaruit we enkele zinnen citeren:
„Zo spraken zij"
„Er zij licht Laat de hemel en de aarde
zich verlichten"
„En zij schiepen de aarde". „Aarde" zeiden
zij, En meteen was ze geschapen.
Ook het verhaal van de moedermaagd is
niet vreemd bij de Maya's en bij andere
vroegere beschavingen. Een watervloed
(zondevloed) waarbij slechts één man de
ramp overleefde vinden we in de literatuur
van Litauen, Hindoestan, Egypte, Grieken
land, bij de Eskimo's en de Lappen, terwijl
ook onder de oudste bevolking van Ameri
ka deze sagen en legenden bekend zijn.
De goden in deze overlevering gaven aan
hen, die de aarde bewoonden een bepaal-
opdracht, werd deze niet vervuld dan volg
de een catastrofe
Met de bijbel zijn deze verhalen nauw ver
want, evenals het verhaal van de grote ster
die de mensheid de weg zou wijzen naar
het licht.
Rond de verhalen, sagen en legenden van
vroeger heerst een zweem van mystiek.
Een mystiek, die tegenwoordig ook door
velen rond Kerstmis gevoeld wordt. Men
weet zich geen raad meer met de Kerstda
gen, De kerken stromen leeg. De geestelijke
en politieke chaos neemt met de dag toe.
De oude mysteriën spreken niet meer tot
de mensheid, de religieuze vormen zijn in
verval geraakt. In de jachtige nerveuze
wereld hebben we geen tijd meer om naar
de innerlijke stem te luisteren. We geloven
't wel en zullen wel zien wat er van komt.
Maar daar kunnen we de toekomst niet
vanaf laten hangen. We moeten er allen
aan medewerken dat de wereld van mor
gen er beter zal uitzien dan die van nu.
We moeten bereid zijn ons de omstandig
heden van de ander in te denken. Welke
plaats wij hier op aarde ook innemen, of we
een land als India of Israël leiden of slechts
een bescheiden etentje voorschotelen aan
de gast aan de Kersttafel, we moeten één
ding voor ogen houden, dat we door wat
licht te geven er misschien toe kunnen bij
dragen dat de opdracht, die de goden in
vele sagen en legenden geven, een uitein
delijke vrede op aarde te weeg brengen
zal voor de mensen van Goede Wil.
Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de he
mel zijn tijd, er is een tijd om te doden en
een tijd om te helen, een tijd om te lachen, een
tijd om te wenen, een tijd om te zwijgen, een
tijd om te spreken, een tijd van oorlog en een
tijd van vrede.
Kerstmis.
Ook dit jaar zullen we weer graag alle
zieken, eenzamen en bejaarden in de ge
meente Callantsoog een kerstgroet bren
gen.
Wilt u hieraan met ons meehelpen?
Wij stellen uw medewerking zeer op prijs.
U kunt uw gaven daartoe
doen toekomen aan één der
dames van de Kerkeraad
van de Ned. Herv. Ge
meente alhier. Mocht u er
de voorkeur aan geven te
gireren, dan kunt u dit
doen op gironr. 45 16 43
ten name van de Ned.
Herv. Kerk, Callantsoog.