maandag 20 december 1971 Red.Mevr. C. H. KLOOSTERBOER ISAKSSON, Zeeweg 12 - Tel. 02248-323 Uitgave Vereniging voor Vreemdelingenverkeer - Bad Callantsoog Nieuw adres VVV kantoor: Jewelweg Verhuur en Abonnementen VVV kantoor - Telefoon 02248 - 338 DrukFa. K. VAN LOENEN en Zn. - Schagerbrug - Tel. 02247-272 Vrede op aarde voor de mensen van Goede Wil. Enige tijd geleden ontvingen we een uitgave van de geïllustreerde pers „Kerst mis 1945". We veronderstelden dat in dit blad, direkt na de oorlog uitgegeven, wel enkele interessante onderwerpen behan deld zouden worden. In eerste instantie lazen we de herinnerin gen van de schrijver over Kerstmis in de oorlogsjaren voorzien van een inleiding, waarin allen herdacht werden, die tijdens de jaren '40-'45 omgekomen zijn. Het is vanzelfsprekend dat in 1945 vooral rond de Kerstdagen en de jaarwisseling meer aandacht aan die oorlogstijd besteed werd. We vragen ons echter af wat er nu, dertig jaar na die verschrikkelijke tijd, veran derd is. In 1945 was een periode aangebro ken van daadwerkelijke vrede. Nu in 1971 is er wel geen wereldbrand, maar in feite zijn we weer even ver als in het begin der veertiger jaren. Alleen het treft ons niet persoonlijk. Viet nam is ver weg, in Oost Pakistan is Dacca gevallen, de vrije staat Bangla Desh is uit geroepen en de wapenstilstand zal waar schijnlijk spoedig tot stand komen. West Pakistan en ook India zullen alles in het werk stellen om met hulp van de Verenigde Naties tot een accoord te komen. We staan er eigenlijk geen ogenblik bij stil dat er na de tweede wereldoorlog nog nooit over de gehele wereld vrede geheerst heeft. Opstanden in Zuid Amerika, vrijheidsbe wegingen in Afrika, waar Nigeria-Biafra het grootste conflict werd, zijn dagelijkse kranteberichten. Sinds 1945 heerst in Zuid en Oost Azië nog steeds oorlog, Korea, Vietnam, nu India en laten we vooral niet vergeten hoe dicht we in de vijftiger jaren zelf betrokken waren bij het voormalige Oost Indië, nu Indonesië. In het nabije Oosten streeft een groot deel van de Arabische wereld naar de totale vernietiging van Israël. De spanningen in West en Oost Berlijn zijn schijnbaar min der geworden. Laten we hopen dat dit zo blijft. Wel vragen we ons af hoe het mogelijk is dat het mensdom nog steeds niets ge leerd heeft. Sommigen geven de gehele kapitalistische wereld de schuld, anderen willen het lot van de mensheid in de schoe nen schuiven van de groep olieconcerns en wapenindustrieën. Er zijn er ook die fatalistischer denken en zich er afmaken met de idee, dat er altijd wel oorlog zal blijven. Een feit is echter, dat we langzaam maar zeker aan de onder gang werken. We hebben geen enkel gees telijk verweer, als 't totaal mis gaat, geven we de schuld aan God, die 't wel zo gewild zal hebben. Helaas is dat voor al die „af- schuivers" totaal niet waar, alleen wij men senkinderen, zijn het die de oorlogen en andere moeilijkheden veroorzaken. In een boekje, dat in 1954 verscheen „de wereld gaat aan vlijt ten onder" beschrijft Max Dendermonde een research centrum waar gewerkt wordt aan een systeem om de mens in staat te stellen nog harder te werken. De verwikkelingen, die zich daarbij voor doen zijn legio, de gehele gemeenschap raakt in de ban van de onderzoekingen. Iedereen komt tenslotte tot de ontdekking dat het beter is de tijd te verbeuzelen met iets prettigs, dan „je zelf voorbij te lopen", geen geestelijk verweer te hebben. Trouwens de laatste jaren verschijnen er steeds meer boeken die cosmische catastro fen beschrijven, voor „nachtmerries van de technologie" waarschuwen. Vooral de boeken, die betrekking hebben op het leven van buiten dit territorium trekken de belangstelling. „Waren de Go den Astronauten", „Zij kwamen van andere planten", „De eeuwige mens" zijn in korte tijd bestsellers geworden. In die boeken is er o.a. sprake van grote catastrofen, die de aardbol geteisterd hebben. Tijdens opgra vingen en onderzoekingen hieromtrent kwamen ook vele andere zaken aan het licht. Er zijn skeletten gevonden, die veel ouder zijn, dan men voor enkele jaren voor mogelijk gehouden zou hebben. Het merk waardige is echter dat bij het onderzoek is komen vast te staan dat op veie verschil lende plaatsen 'n scheppingverhaal verteld werd corresponderend met het oude schep pingsverhaal uit de Bijbel. In Popol Vuh, de bijbel van de Maya's bij voorbeeld staat een scheppingsverhaal waaruit we enkele zinnen citeren: „Zo spraken zij" „Er zij licht Laat de hemel en de aarde zich verlichten" „En zij schiepen de aarde". „Aarde" zeiden zij, En meteen was ze geschapen. Ook het verhaal van de moedermaagd is niet vreemd bij de Maya's en bij andere vroegere beschavingen. Een watervloed (zondevloed) waarbij slechts één man de ramp overleefde vinden we in de literatuur van Litauen, Hindoestan, Egypte, Grieken land, bij de Eskimo's en de Lappen, terwijl ook onder de oudste bevolking van Ameri ka deze sagen en legenden bekend zijn. De goden in deze overlevering gaven aan hen, die de aarde bewoonden een bepaal- opdracht, werd deze niet vervuld dan volg de een catastrofe Met de bijbel zijn deze verhalen nauw ver want, evenals het verhaal van de grote ster die de mensheid de weg zou wijzen naar het licht. Rond de verhalen, sagen en legenden van vroeger heerst een zweem van mystiek. Een mystiek, die tegenwoordig ook door velen rond Kerstmis gevoeld wordt. Men weet zich geen raad meer met de Kerstda gen, De kerken stromen leeg. De geestelijke en politieke chaos neemt met de dag toe. De oude mysteriën spreken niet meer tot de mensheid, de religieuze vormen zijn in verval geraakt. In de jachtige nerveuze wereld hebben we geen tijd meer om naar de innerlijke stem te luisteren. We geloven 't wel en zullen wel zien wat er van komt. Maar daar kunnen we de toekomst niet vanaf laten hangen. We moeten er allen aan medewerken dat de wereld van mor gen er beter zal uitzien dan die van nu. We moeten bereid zijn ons de omstandig heden van de ander in te denken. Welke plaats wij hier op aarde ook innemen, of we een land als India of Israël leiden of slechts een bescheiden etentje voorschotelen aan de gast aan de Kersttafel, we moeten één ding voor ogen houden, dat we door wat licht te geven er misschien toe kunnen bij dragen dat de opdracht, die de goden in vele sagen en legenden geven, een uitein delijke vrede op aarde te weeg brengen zal voor de mensen van Goede Wil. Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de he mel zijn tijd, er is een tijd om te doden en een tijd om te helen, een tijd om te lachen, een tijd om te wenen, een tijd om te zwijgen, een tijd om te spreken, een tijd van oorlog en een tijd van vrede. Kerstmis. Ook dit jaar zullen we weer graag alle zieken, eenzamen en bejaarden in de ge meente Callantsoog een kerstgroet bren gen. Wilt u hieraan met ons meehelpen? Wij stellen uw medewerking zeer op prijs. U kunt uw gaven daartoe doen toekomen aan één der dames van de Kerkeraad van de Ned. Herv. Ge meente alhier. Mocht u er de voorkeur aan geven te gireren, dan kunt u dit doen op gironr. 45 16 43 ten name van de Ned. Herv. Kerk, Callantsoog.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Badbode voor Callantsoog | 1971 | | pagina 1