f?
Uitgave: Vereniging voor Vreemdelingenverkeer Bad Callantsoog,
Jewelweg 8 - Postbus 10 - 1759 ZG Callantsoog - Tel. 02248-1541
Red.: Mevr. C. H. KLOOSTERBOER-ISAKSSON, Postbus 19 - Tel. 02248-1323 Druk: PLUKKER, SCHAGEN Telefoon 02240-13034
Dorpsplein 1962-1963
Vrede en vrijheid
Men mag aannemen dat het niemand ontgaan zal
zijn dat in dit jaar herdacht werd dat er 45 jaar
geleden een einde kwam aan de verschrikkingen
van de Tweede Wereldoorlog. Het leek er op dat
alle mensen samen gingen, het leven weer waarde
kreeg en een tijdperk van vrede en vrijheid aan
brak. De kreet "nooit meer oorlog" werd alom
gehoord. Aan de opbouw van een vredesrijk kon
begonnen worden. Na de roes van de bevrijding
werd de balans opgemaakt. De gigantische puin
hopen in steden en dorpen in praktisch heel Eu
ropa vielen in het niet bij het geestelijk leed dat
de mensen trof door de berichten over miljoenen
omgekomenen en gesneuvelden. Toch trachtte
men in de na-oorlogse jaren een nieuw bestaan op
te bouwen. Helaas bleef het bij een poging. De
mensen in Korea, Vietnam, in de verschillende
Oost-Europese landen bijv. weten erover mee te
praten.
Aan het begin van dit jaar leek een kentering op
te treden. Het z.g. "IJzeren Gordijn" dat de vol
ken in Oost- en West-Europa gescheiden had,
werd opgeheven. In Zuid-Afrika worden, wat
voor korte tijd nog voor onmogelijk gehouden
werd, besprekingen gevoerd tussen de blanken en
de kleurlingen. Meerdere personen ervaren dit als
een definitief einde van de oorlogshandelingen.
Helaas de illusie op een duurzame vrede werd op
nieuw verstoord, nu door het uitbreken van de
Golfcrisis, waarvan de gevolgen bij een escalatie
niet te overzien zijn.
Men vraagt zich af waarom er steeds weer oorlo
gen uitbreken of dreigingen van oorlog zijn. Als
er een God bestaat, een Almacht, het Licht, de
Bron van alle goeds, waarom wordt er dan niet
ingegrepen! Waarom moet de één de ander
bestrijden? Anderen menen dat het leven beheerst
wordt door de wet van oorzaak en gevolg.
Ieder mens is in wezen op zoek naar vrede, naar
geluk. Het is jammer dat door velen zo weinig
spirituele waarde aan vrede, vrijheid, geluk ge
hecht wordt. De meeste mensen denken dat car
rière maken, rijkdom en goederen vergaren, ge
luk brengt. Wil men werkelijk in vrede leven, dan
dient men andere waarden aan het leven te geven.
Geloven in het goede, vertrouwen hebben in de
toekomst zijn geen utopische denkbeelden. Al
leen voor de mens in deze jachtige tijd moeilijk te
verkrijgen. Het ware leven is niet zo eenvoudig.
Iemand, die ernstig ziek was, vertelde eens, dat
een tiener haar troostte met de woorden "sterven
is niet zo moeilijk, het leven is veel moeilijker".
Voor de één verloopt de levensweg eenvoudiger
dan voor de ander.
Het is opmerkelijk dat de jeugd in de jaren na de
oorlog meer op zoek ging dan de volwassenen.
Uitingen als provo's, kabouters, dolle mina's,
hippy's, waren alle een zoeken naar iets. De
drugsverslaafden, alcohol- en gokverslaafden
willen de dagelijkse gang van het leven ontlopen,
maar hebben de juiste weg niet gevonden, het is
een weg die tot allerlei excessen leidt. De gevestig
de orde meent dat het een schoppen tegen de
maatschappij is. In feite is het een roep om hulp,
het geen raad meer weten met het leven, geen doel
voor ogen hebben.
Er was een heel klein vogeltje dat vanuit Amerika
de oceaan wilde oversteken. Als enige bagage had
het een grasstengeltje in de snavel. Als het beestje
moe werd, viel het sprietje uit de snavel op het
water. Het vogeltje rustte uit op het drijvende
takje. Vol zelfvertrouwen vloog het na een rust
periode weer verder.
Het ontbreekt ons mensen zo vaak aan vertrou
wen in een goede vlucht. Het leven is van geboor
te tot sterven één lange tocht. Het is aan ons men
sen om die weg te volbrengen. Soms recht toe,
recht aan, of... met rustperioden om na te denken
over hetgeen nog geestelijk bereikt moet worden,
hoe problemen opgelost kunnen worden.
Er is een tijd van vreugde en verdriet.
Er is een tijd van geboorte en sterven.
Er is een tijd van oorlog en vrede.
Het leven kent veel facetten om tot vrede te ko
men. In het westen, bij de Christenen, wordt men
opgevolgd met het geloof in God de vader, de
Zoon en de Heilige Geest. In Azië denkt men dat
de ziel van het ene leven in het andere overgaat.
Het is opmerkelijk dat bij de jongere volwassenen
naar het geestelijke waargenomen wordt. Door
meditatie en rituele gebruiken tracht men de bron
waarheid, vrede en geluk te zoeken. "New Age"
is geen onbekend begrip. Men gaat terug tot de
godsdienst van de oude Germanen, de Edda, 'n
oud-noors prozawerk over de goden, is hun bij
bel. De Christenen en andere gelovigen willen van
dit streven niets weten. Men verzoent Wodan
de God der Germanen niet met de God van Is
raël door beiden God de Vader te noemen. En de
draak uit de Edda kan niet met de slang uit het
paradijsverhaal vergeleken worden.
Van een Noorman, die tot het Christendom be
keerd was, wordt verteld dat hij bij zonnig weer
tot God bad en bij zware storm Wodan aanriep,
overdag de God uit de Bijbel belijdde en 's nachts
droomde van Wodan.
Het is jammer dat zo weinig mensen die zich
Christenen noemen, nauwelijks aandacht beste
den aan de geestelijke nood van de naasten, ter
wijl politieke bemoeiingen meer en meer de voor
keur krijgen. Voor de omstandigheden, hoe erg
ook, in Afrika, Amerika, Azië, Oost-Europa, de
Golf, is meer belangstelling dan voor de plaatse
lijke omgeving. Soms krijgt men de gedachte dat
de displaced persons, de etnische groepen, de
vluchtelingen, die in de straat, het dorp of de ei
gen stad wonen, nauwelijks opgemerkt worden.
Dat dit groeperingen geen troost nodig hebben,
geen levensweg behoeven af te leggen.
"Een glimlach of een groet,
doet ieder mens, maar vooral
een eenzame veel goed."
Niemand weet wanneer de levensweg afgelopen
is. Het zou vreselijk zijn als aan het einde van de
loopbaan, die leven heet, van ons mensen gezegd
moet worden: "Wees u zelf, zei ik tegen iemand.
Maar hij kon niet, hij was niemand".
Men denkt vaak dat men zich iemand kan noe
men, als men veel geld en goederen heeft. Maar
wat heeft men met het leven gedaan, hoe stond
men tegenover de partner, hoe zijn de kinderen
opgevangen, hoe is er troost gegeven aan zieken
en eenzamen, hoe zijn de talenten benut, hoe
heeft men de vrede, de innerlijke waarheid gevon
den en hoe is die doorgegeven?
Men moet niet denken dat het aan het begin van
onze jaartelling zo veel beter was dan nu. Ook
toen waren er oorlogen, machthebbers die de be
volking onderdrukten. Ook toen was er slechts
een kleine groep mensen die het Kind kwamen
aanbidden. Er waren slechts weinigen, die de
waarde van het leven, de vrede in het hart onder
kenden.
In de Bijbel lezen we: "En het geschiede in die da
gen, dat er een gebod uitging van keizer Augus
tus, dat de gehele wereld beschreven zou worden.
En Jozef ging ook van Galilea naar de stad Da-
vids, die Bethlehem genaamd wordt, met Maria
zijn vrouw, die zwanger was". Vol vertrouwen in
vrede, gingen zij op weg, een onbekende toe
komst tegemoet. Zij gingen naar een plaats, die
zij niet kenden, waarvan zij niet wisten of ze er
welkom waren. Daar in die onbekende stad, mid
den in het land vonden ze onderdak in een hut,
zonder licht, zonder water, en daar werd hun
kind geboren, een zoon, die zij naar de Godde
lijke boodschap, Jezus noemde.
Ieder jaar wordt de geboorte van dit Kind ge
vierd, door gelovigen en door mensen die zoeken
de zijn. Ieder jaar rondom Kerstmis, heerst er
vreugde of verdriet, geboorte en sterven. Maar
ook ieder jaar mag men leven in de hoop dat er
vrede zal komen, niet alleen tussen de volkeren en
machten, maar ook in de naaste omgeving, in de
familie.
Moge het laatste decennium van deze eeuw ons
allen een leven in liefde, in vrede, in vrijheid
brengen.
Gezegende Kerstdagen.
Ik vraag niet om een leven zonder strijd:
De vrede is het waard er voor te vechten.
Als in mijn hart maar groeit de zekerheid
dat 'k mij door alles meer aan U ga hechten.
Ik vraag U niet dat ik begrijpen mag
waarom Gij deze weg hebt gewezen.
Mijn denken is verward en elke dag
brengt nieuwe twijfel, doet opnieuw mij vrezen.
En toch geloof ik: Gij maakt alles goed.
Maar geeft MIJ alstublieft een beetje moed.
Nel Benschop
