EN DIT GEBEURDE
TIJDENS DE FEESTDAGEN IN DE EGMONDEN
"CONTACT MET DE EGMONDEN" 3 MEI 1967 NO. 776
De geboorte van prins Alexander was nog lang geen feit,
toen de beschuiten met het gebruikelijk beleg reeds in het
gemeentehuis lagen opgeslagen. Toen het prinsenkind een
maal was geboren, vonden zij hun weg naar de feestende
kinderen van alle scholen en de kolonietehuizen.
's Morgens vond voor het raadhuis van Egmond aan Zee
een aubade plaats, waaraan door honderden kinderen werd
deelgenomen. Burgemeester en wethouders en het voltallige
gemeentepesoneel konden met genoegen kennis nemen van
het enthousiasme der jeugd. De feestvreugde was algemeen
en heeft zich na afloop van de aubade op stemmige wijze
voortgezet op het gemeentehuis, waar B W en het ge-
meentepersoneel een toast uitbrachten op „moeder en
kind", zoals burgemeester Bakker het stelde. Zoals u op
onze foto ziet, liet men zich de oranjebitter goed smaken.
's Avonds vond te Egmond aan de Hoef een fakkeloptocht
plaats. De rondgang ging door het gehele dorp en zelfs
zeer kleine kinderen namen, ondanks het late uur, aan de
optocht deel. Zij hadden weliswaar lampions, want een
fakkel is voor een kleintje een alte levendig vuur. Het
flakkerende schijnsel van de fakkels was een ieuk schouw-
Fanfarecorps "Lamoraal van Egmont" zorgde voor de mu
zikale en feestelijke opluistering, zodat overal waar de op
tocht langs trok, veel belangstelling op de been was. Voor
de fakkeldragers zelf was het ook een nieuwtje, want je
loopt tenslotte niet altijd met een fakkel rond. Dus als de
gelegenheid zich voordoet, dan maak je er gebruik van.
En zo was het ook in Egmond aan de Hoef feest, ai moe
ten wij hier aan toevoegen, dat het enthousiasme nu niet
direct overtuigend was. Soms lijken de mensen wel niet
goed meer te weten, hoe men feest moet vieren
Een feestelijke opening kan het beste geschieden in een
feestelijke sfeer. En als die sfeer er al is, zoals vrijdag j.1.
door de geboorte van prins Alexander, dan is er weinig
meer nodig, om het feest totaal te maken.
En zo geschiedde bij Foto Jonker. De zaak is reeds 60 jaar
lang een begrip in de Egmonden. Wanneer men nu ziet,
wat er uit gegroeid is, dan neemt men beleefd zijn hoed
af, want het is een zaak, om "U" tegen te zeggen. Door
de kamerruimte er aan te trekken, heeft men een riant
breed winkelpand verkregen, waar men niet zomaar voorbij
loopt. En dat is ook niet de bedoeling. Dit bleek ook tijdens
de openingsuren, waarin vele belangstellenden blijk van hun
waardering gaven. De sfeer was feestelijk en echt Egmonds.
Dat de receptie wat langer uitliep, dan in de bedoeling lag,
hinderde niet. Door deze verbouw heeft de Voorstraat weer
een belangrijke verbetering ondergaan en daar hier ook
weer de nodige zakelijke durf aan de dag wordt gelegd,
lijkt ons een hartelijke succeswens zeker op zijn plaats.
Het Egmondse zakenleven breidt zich steeds meer uit of
verandert zeer snel van beeld. We zagen een manufacturen
zaak gaan en een nieuwe kapsalon komen. Het was koning
innedag en het feest van de eerste mei, toen kapsalon Ria
van Dam haar deuren opende. Er was weer een feestelijke
sfeer en die werkte ook hier mee aan een sfeervolle ope
ning. De dameskapsalon is in Louis XVI-stijl ingericht en
u ontwaart daarvan iets op de foto.
De wanden zijn bekleed met de Franse lelie, terwijl de
spiegels ook onmiskenbaar onder diezelfde invloed zijn ver
vaardigd. Ook hier een zakelijk initiatief, waarbij men niets
aan het toeval heeft overgelaten. Met deze nieuwe vesti
ging is de Voorstraat nu twee riante kapsalons rijk, zodat
het niet alleen voor de Egmondse ingezetenen gemakkelijk
moet zijn, om ter plaatse volop terecht te kunnen, maar
speciaal ook voor de duizenden vrouwelijke gasten, die
speciaal in de vakantie er verzorgd uit willen zien. Ook
hier veel succes.
Al wordt er een prinsenkind geboren, het "gewone" leven
gaat door. Nou ja, gewoon was het nu ook weev niet en
zeker niet feestelijk. De boerderij van de weduwe Ligthart
werd 'n prooi der vlammen. Nadat men de brand ontdekt
had, was er geen half uur meer nodig, om van de boerderij
niets meer heel te laten. Letterlijk alles ging verloren. Een
groot geluk was, dat men 's morgens het vee naar de wei
gebracht had, want tenslotte wordt het weer lente-aclitig.
Mevrouw Ligthart kon ternauwernood uit de brandende
boerderij gered worden. Daarbij liep zij nog enkele ver
wondingen op.
De boerderij was 42 jaar oud en klokgaaf. Een Simca van
1963 en een hooischudder gingen verloren, evenals het
totale huisraad. Alleen de kleding, die men aanhad was het
enige, wat nog overbleef. Op onze foto ziet u, hoe intens
de brand gewoed heeft. De nog staande muur is door de
hitte ook totaal waardeloos geworden, zodat een bulldozer
hier alleen nog iets nuttigs kan verrichten.
r\v..
n blijde en zingende kinderschare, zoals u op df fc- k
"ziét, geeft te Egmond aan de Hoef blijk van haar vreugiK''
om Koninginnedag en omdat zij op die dag natuurlijk
niet naar school moeten. Is dat alleen al reden tot juichen,
destemeer was het de feestelijke kinderoptocht en daarop
volgende tractaties en dan in het verschiet een kostelijke
filmmiddag in de zaal van de heer Verdegaal.
'ongens wat een feest, 's Morgens begon het met V J kiyS
yyaubade op het raadhuisplein. Burgemeester Bakker en J
r voorzitter van het oranjecomité, de heer P. Simons name-..'
de aubade in ontvangst, waarna de enthousiaste kinder
schare door beide heren werd toegesproken. Of de kinderen
daar veel van gehoord hebben, valt sterk te betwijfelen.
Maar voor hen is dat niet belangrijk. Als de dag van gister
herinneren wij ons nog de kinderspelen van vroeger, waar
bij wij een zak met wel tweehonderd knikkers wonnen en
het mooiste was, dat ieder kind een prijs won. Wat waren
wij gelukkig. Hopenlijk hebben de kinderen van nu er
ook zo van genoten
De feestelijke sfeer was in Egmond aan Zee ook volop
aanwezig. Het is voor de kinderen een grandioos feest
geworden. Een kleurrijke optocht trok door Egmond's
straten en in die optocht kon men de meest vreemde figuren
ontwaren. Natuurlijk waren er veel versierde fietsen, maai
er liepen ook muizen, een ezel en daar was ook de woon
wagen van Pipo en Mammaloe. En aan het hoofd van die
feestelijke stoet liep fanfare "Eensgezindheid" uit Egmond-
Binnen.
De feestelijke klanken van dit corps droegen in hoge mate
tot de feestveugde bij. Het corps was zelf bijzonder trots
op de nieuwe costuums, waarin het aan de kop marcherende
tambourcorps was gestoken. Egmond aan Zee had min of
meer de primeur van het eerste officiële optreden in deze
nieuwe uitmonstering. Vóór het optreden in Egmond aan
Zee hadden de tambours hun costuums al vol trots laten
zien aan de inwoners van Egmond-Binnen, waarna zij voor
het eerste optreden naar Egmond aan Zee togen.
De vlaggende Voorstraat was een kleurrijk schouwspel voor
de vele belangstellenden, die langs de weg stonden. Op het
plein aan de Duinstraat werd het feest met kinderspelen
voortgezet, waar het bijzonder gezellig aan toe ging. Onder
tussen had het schoolvoetbalelftal van de "Van Speyk-
school" ook nog lauweren weten te oogsten. Na afloop
van de wedstrijd werden zij in luid toeterende auto's door
het dorp gereden. Er kon "geen kip" meer door. De kinde
ren van Egmond aan Zee zullen dit feest niet gauw ver
geten. Hulde aan de organisatoren.
