CONTACT MET DE EGMONDEN
Duisenden bloemen
ondanks sneeuw en vorst
Taxi tel. 1900
Supermarkt
TELEF. 1370
Egm. a. d. Hoef
Koopjes van de
week
nu 49
nu 89
nu 100
nu 99
Groente en
fruit
in gratis plastic
tas 2,00
Brood
Vleeswaren
Klompen in tientallen maten verkrijgbaar bij N. Pepping, Zandweg 16b, telefoon 1763
18 FEBRUARI 1970 NR. 921
Uitgave Drukkerij Belleman
Egmonderstraatweg 5
Telefoon (02206) 1201
Burg. Eymaplein 2a
Egmond aan Zee
Telefoon (02206) 1789
Advertentietarief15 ct. per wam
Bij contract belangrijke redactie.
Giro 368954
Het is een bijzonder snelle om
schakeling, wanneer men van de
met sneeuw en ijs bedekte wegen
maar een deur behoeft te openen,
om dan een paradijs van bloemen
en lentegeuren binnen te stappen.
Je houdt het niet voor mogelijk,
maar dat was het tijdens het voor
bije weekeinde wel in Egmond-
Binnen, waar de grote zaal van
Th. Swart was omgetoverd in een
prachtige tuin, waar duizenden
bloemen in een rijke kleurschake
ring hun volle pracht toonden tus
sen vrolijk klaterende fonteintjes
en luidruchtig zingende vogels.
De opening had vrijdagmiddag
reeds plaats gevonden. De heer
Th. Hoog, erelid van de Kon. Al
gemene Vereniging voor Bloem
bollencultuur, verrichtte de offi
ciële plechtigheid. Hij was er trots
op, daartoe te zijn uitgenodigd,
temeer daar hij onder de Egmond-
se kwekers meerdere relaties mocht
begroeten van vroeger. Kort ging
hij in op het verleden en de ont
wikkeling van de bloembollencul
tuur, terwijl hij voor de situatie
van het ogenblik, vooral waar het
de tulpencultuur betreft, minder
optimistische geluiden moest laten
horen. Speciaal de export, dat deel
van de handel, waar de meeste
kwekers zonder meer van afhan
kelijk zijn, gaat niet al te best. Hij
wenste de Egmondse kw'ekers,
ondanks deze minder florissante
omstandigheden, alle succes.
Natuurlijk, niet alle Egmondse
kwekers zijn even enthousiast over
de omstandigheden, waarin hun
broodwinning is komen te verke
ren. Maar een deel van hen weet
steeds weer de moed op te bren
gen, om met hun bloemrijke vak
voor de dag te treden op de meest
kleurrijke wijze. Met grote liefde
voor het vak, nemen zij een deel
van hun produkten onder speciale
behandeling. Zij trekken er de
mooiste bloemen uit en komen
daardoor tegelijk tot de ontdek
king, waartoe hun eigen produkten
in staat zijn. Want onder nagenoeg
dezelfde omstandigheden worden
er van hun bollen bloemen geteelt
in het buitenland, waarnaar hun
produkten worden verstuurd. Door
deze bloemenshow gaan zij dus
meer in hun eigen produkt gelo
ven, en dat is op zich al veel
waard. Eigenlijk moest het moge
lijk zijn, dat hier ten lande ver
blijvende buitenlanders deze show
ook konden zien, want zij zijn de
potentiële klanten. Misschien een
idee voor de volgende tentoonstel
ling.
Over de show zelf niets dan lof.
Het is toch al dankbaar werken
met bloemen, maar schikking is
een vak apart. De bekende arran
geur, Th. Ruiter uit Santpoort nam
dit weer voor zijn rekening, voor
de tiende achtereenvolgende keer.
Opvallend was de hoek, waarin
Frans Hilbers enkele bijzonder fij
ne bloemstukken had verwerkt.
Zeer smaakvol.
De voorzitter, de heer P. L. de
Waard, was de verschillende me
dewerkers bijzonder dankbaar. Hij
gaf een kort overzicht van de ont
wikkeling der bloemenshow die
dit jaar reeds voor de tiende keer
wordt gehouden.
BLOEMENKONINGIN
Het ligt een Egmondse bloembol
lenkweker niet bepaald gemakke
lijk, om tijdens de zware landar
beid aan een bloemenkoningin te
denken. Maar tijdens deze show
ging het niet om de bol maar om
de bloem en dan past het om iets
verder te kijken dan het eigen
bloembollenlandje en te gaan zien
wat voor moois Egmonds bodem
nog meer voortbrengt.
En dat we er met de bloemen al
leen nog lang niet zijn, werd ge
toond tijdens de verkiezing van
Egmonds bloemenkoningin, waar
bij de 19-jarige Coby Kramer als
eerste uit de bus kwam.
De jury stond voor een moeilijke
taak, de heer P. L. de Waard voor
een dankbare want het was aan
hem de pas gekozen koningin te
decoreren en te feliciteren.
BLOEMSCHIKWEDSTRIJD
20 dames hadden een werkstukje
ingestuurd, waaruit bleek, dat er
in de Egmonden zeer veel kunst
zin leeft. De jury stond voor een
bijna onmogelijke taak, maar
kwam tenslotte tot de volgent^
rangschikking Nr. 1
Mevrouw Zwart, Meeuwenlaan 11j
Egmond aan Zee; Mevrouw Valke-
ring, Marshallstraat, Egmond aan
Zee won de tweede prijs, terwiiL
Mevrouw Zentveld, Kerkplein W*'
Egmond-Binnen de derde prijT
ontving.
ZAKENSHOW EN
FOTOTENTOONSTELLING
In de zaal van café ,,'t Haasje"
showden verschillende zakenmen
sen met hun producten, terwijl de
Egmonds fotoclub DEFA een
expositie hield in het gebouw
JOEB, temidden van een huisvlijt-
tentoonstelling.
De fruitmand, door de exposeren
de verenigingen beschikbaar ge
steld, ging naar S. Jonker, Emma-
straat 31, Alkmaar, daar hij zijn
stem had uitgebracht op de foto,
die de meeste stemmen van het pu
bliek kreeg. De prijs werdbij lo
ting toegewezen.
De foto was nr. 3 „Moeder met
kind".
Prijswinnarrs van de huisvlijtten-
toonstelling 1 P. Evers; 2 Afra
Baart; 3 Louk Weijers, 4 J. Boen
dermaker; 5 André Baart.
De diverse uitslagen
Groepen. 1 C. Valkering; 2 H.
Zomerdijk; 3 Firma de Waard.
Groep 2: 1 P. Burger; 2 Jac. Val
kering; 3 Jac. Burger.
Groep 3: 1 P. L. de Waard; 2
Gebr. Hotpman; 3 Gebr. Baltus;
Groep 4: 1 KI. Burger; 2 Jac.
V alkering-Pepping.
Hopman.
Bloemstukjes: 1 Mevr. Zwart; 2
Mevr. Valkering; 3 Mevr. Zent
veld.
Groepen 90 potten en meer: 1 J.
dijk; 3 J. de Waard en Zn.
Valkering en Zn.; 2 H. Zomer-
Groepen 50-90 potten en meer
1 P. Burger; 2 J. Valkering; 3
Jac. Burger.
Groepen 30-50 potten: 1 Gebr.
Hopman; 2 P. L. de Waard; 3 ge
zamenlijke broeiers.
Groepen 1-30 potten: 1 N. Bur
ger; 2 Jac. Hopman.
Categorie potten hyacinthen: 1 Fa.
J. de Waard; 2 Fa. J. Valkering.
Beste potten tulpen: 1 J. Valke
ring en Zn.; 2 Jac. J. Valkering.
Beste potten narcissen: 1 P. Bur
ger; 2 Fa. J. de Waard en Zn.
Beste potten bijgoed: 1 H. Zomer
dijk; 2 P. Burger.
ANTON PEPPING
16 JAAR IN BRAZILIË
Wij spraken hem van de week in
zijn ouderlijke woning, waarin hij
weer was teruggekeerd na 'n lange
periode van werken en zwoegen
in het onmetelijke Zuid-Amerika.
Zijn verlof van 3 maanden zit er
bijna al weer op, want volgende
week vrijdag gaat hij weer heen,
om zijn werk voort te zetten tus
sen een bevolking, die elke hulp
bitter hard nodig heeft, zowel van
hun eigen regering als van hen,
die zich voor hun welzijn willen
geven. Een van die laatsten is An-
ton Pepping van de orde der
Kruisheren. Hij is 44 jaar.
Reeds 16 jaar werkt hij onder
de Brazilianen. Met nog 9 confra
ters poogt hij daar iets te doen,
waaraan de bevolking van dat on
metelijke land later iets heeft.
Hij woont in de stad Campo Belo
in het Zuiden. Het is een stadje
met pl.m. 30.000 inwoners en het
is gelegen in de staat Minas Ge-
rais.
Het gebied ligt nabij de "Steen
bokskeerkring". Wie zich dat uit
de aardrijkskunde nog kan herin
neren, weet dat dit ten zuiden is
van de evenaar en dat vanaf die
denkbeeldige lijn tot over de eve
naar naar het noorden de "kreeft-
keerkring" ligt. Tussen deze twee
lijnen is het zeer warm. Het is de
tropische baan rond de aardbol,
daar waar de zon praktisch lood
recht boven staat. Voor een Euro
peaan is dat wel eens zwaar, voor
al wan^ ^r men zich ook nog in
moet ^imen.
Anton Pepping is leraar aan een
gymnasium, dat zij daar zelf heb
ben gesticht. Hij geeft 23 uur les
in wiskunde per week. De school
heeft leerlingen. Er is ge
brek acff onderwijsmogelijkheden.
De orde der Kruisheren stelt zich
de zielzorg ten doel, maar weet
dat die zorg het beste is te geven
door een goede sociale zorg, waar
van weer een van de belangrijkste
onderdelen het onderwijs is. Op
hun school is het mogelijk, dat
iedereen leert, of hij geld heeft of
niet. Zij die er toe in staat zijn,
betalen de kosten, waardoor het
mogelijk is, dat anderen weer op
gevangen kunnen worden. "Zolang
er gebrek blijft, geven wij onder
wijs, als het niet meer nodig is,
trekken wij ons langzaam terug".
Een groot deel van de bevolking
is echter nog analfabeet. Dit houdt
in dat er van "terugtrekken" nog
lang geen sprake is.
In de avonduren worden er land-
bouwlessen en boekhouden gege
ven. En dan zondag, een rustdag
voor iedereen, stapt hij op zijn
scooter en rijdt het binnenland in,
omdat hij nog zo'n 9000 zielen
tellende parochie heeft te bedie
nen. Hij keert dan pas 's avonds
weer terug en maandagmorgen om
8 uur staat hij weer voor de klas.
Het is een absolute noodzaak,
om met een groot idealisme be
zield te zijn, want anders is dit
niet op te brengen. Anton Pepping
is zo'n man en gaat er weer graag
heen, want het is zijn levensdoel.
Tijdens ons gesprek drongen zich
meerdere vragen bij ons op en
speciaal daar waar het de politiek
van de regering betreft. Hij wilde
daar niet over praten, hun weg is
de geleidelijke, waardoor de men
sen op een hoger plan komen te
staan, zodat zij zich later een be
tere positie kunnen verwerven.
Wanneer wij ons hier deson
danks toch met de politiek van dat
land bezig houden, dan is dat
buiten zijn verantwoording, maar
geheel aan ons. In Brazilië over
heerst het feodale stelsel, dat wil
zeggen dat er een zeer groot ver
schil heerst tussen arm en rijk.
Deze situatie heerst daar reeds
eeuwen en is tot nu toe in stand
gehouden. De armoede op het
platteland is schrijnend, Het ge^
om
3 flessen Azet Appelsap 98
3 flessen Limonade
Gazeuse 98
3 Mars repen 79
10 Koetjes-repen 98
3 gevulde repen 69
1 pak Sprits, van 62
1 pak Marleentjes, van 100
250 gr. Fruitsticks, van 115
3 p. Croquet Biscuit, v. 117
15 grote zoete Sinaasappelen
(zonder pit)
Alleen donderdag en vrijdag:
500 gr. Witlof 69
500 gr. Hutspot 49
1 krop Sla 45
1 Drents Krentenstoet 98
6 Sungold Kadetjes 49
100 gram Pork 49
100 gram Bloedworst 29
100 gr. Leverkaas 59
volg is dat velen naar de steden
trekken. Daar strijken ze neer aan
de rand van de stad en zij moeten
zich zelf een krotje bouwen van
oude kratten en golfplaten. Sani
taire voorzieningen zijn er natuur
lijk niet. Dat er veel armoe en
ziekte voorkomt ligt voor de hand.
En wat doet de regering van Bra
zilië Deze bouwt zich in het bin
nenland een grandioze nieuwe
hoofdstad, een statussymbool, die
miljarden kost, dat moest om de
wereld te laten zien, waartoe men
daar in staat was. Het is de stad
Brasilia.
Alle regeringsdiensten moesten
daar heen verhuizen. Maar huizen
bouwen voor de paupers is er niet
bij. En ze moeten ook hun mond
houden, want daar zijn ook nog
wel middelen voor.
De Europese missionarissen zien
deze omstandigheden zeer goed.
Zij willen graag veel doen en doen
dat ook, om de armoede te bestrij
den, maar ze mogen niets zeggen.
Ze zouden zich onmogelijk maken
en uitgewezen worden. Dan kun
nen ze helemaal niets meer begin
nen. Je moet een onbaatzuchtig
'mens zijn, om het daar vol te kun
nen houden.
