Zomer 1980 (maandag 21 juli)
/^RALElRu
"Nacht van Egmond"
in het geel met
Joop Zoetemelk
Aldert Dekker 40 jaar in de kaas
"CONTACT MET DE EGMONDEN"
23 JUU 1980 NUMMER 1464
Foto's: Gerard Belleman Azn.
«4i
Na het overweldigende sukses in Parijs zal Joop Zoetemelk en
nog vele andere groten, zoals Hennie Kuiper, Johan van der Velde,
Jan Raas, Gerrie Kneteman en persoonlijk door Henk Sterk in
Parijs gekontrakteerd de groene truidrager Rudy Pevenage, in
Egmond aan Zee rijden. Nu hebben we bijna alle truien, nl. de gele,
de groene, de witte en de tweede plaats van Hennie Kuiper.
Dit parkoers zal worden gere
den: Wilhelminastraat, Prins Hen
drikstraat, dr Wiardi Beekman-
laan, Prins Bernhardstraat, finish
Wilhelminastraat ter hoogte van
de Trompstraat. Het parkoers zal
geheel worden verlicht en van een
geluidsinstallatie voorzien. De fa.
Konijn zal de verlichting aan
brengen en aan enkele van u om
een lichtpuntje verzoeken.
Het plaatsen van dranghekken
zal door de voetbalvereniging Eg-
mondia geschieden en de ongeval-
lendienst, waar wij geen gebruik
van hopen te maken, is in handen
van de reddingsbrigade. Voor in
schrijving van de "dikke banden
race' blijft Egmond nog achter ten
opzichte van de Alkmaarse café's,
waar al verschillende deelnemers
zich hebben opgegeven, dus Eg-
monders, geeft u nu op bij "De
Kooperen Visch" of Bernard
Harms.
De entree voor de "Nacht van
Egmond" is 10,-, maar u kunt nu
in de voorverkoop 2,50 reduktie
krijgen. In "De Kooperen Visch"
kunt u de te winnen bekers en een
van de gele truien van Joop
Zoetemelk aanschouwen.
Er wordt verzocht tijdens de
ronde uw kinderen-en huisdieren
achter de dranghekken te houden
en het parkoers die avond vrij te
houden van auto'Wilt u dit ook aan
uw buitenlandse gasten meedelen.
OPGELET! Op uw entreebewijs
kan een prijs vallen, nl. een
compleet slaapkamerameui to
ment, aangeboden door Westen--
brink Meubelen. De trekking zal
geschieden tijdens de profronde,
waarna de winnaar een cheque ter
hand zal worden gesteld. De bloe
men voor deze ronde worden door
Sjaak Houtenbos aangeboden.
Laten we hopen op een zeer
sportief wielerevenement en een
voorbeeld aan Parijs nemen waar
liefst zo'n half miljoen mensen
langs het parkoers stonden en niet
een incident is geweest. Organisa
tie Profwieler Promotion wenst u
een geslaagde avond
aT
Op de eerste augustus zal menigeen met een stukje kaas uit het
vuistje rond lopen, wanneer men dan even bij Aldert Dekker aan
de Julianastraat 37 te Egmond aan Zee langs gaat om hem te
feliciteren. Hij herdenkt dan, dat hij veertig jaar geleden voor het
eerst een kaaspakhuis binnenstapte op het Waagplein te Alkmaar,
terwijl hij toen niet kon vermoeden, dat die stap de eerste zou zijn
van een hele reeks, die zijn verdere leven definitief zou be
ïnvloeden.
Aldert kijkt er nu op terug en
vindt die eerste stap tussen een van
de meest edele zuivelprodukten
voortgebracht door en ontsproten
aan de grasgroene weideland
schappen van het Hollandse pol
derland, altijd nog een hele goeie.
Laat bij hem het woord kaas vallen
en hij zal je vergenoegd vertellen
over jonge en belegen soorten, over
magere en zoetemelkse kaas, over
volvette en schralere produkten,
die zich weer laten onderscheiden
in Hollandse-, Leidse-, Goudse en
Edammerkazen en je komt niet om
de konklusie heen, dat hij er kaas
van heeft gegeten.
Opmerkelijk hierbij mag zijn,
dat een derper - want dat is hij -
die om zijn derperschap veel weet
van zee en strand en duinen en des
te minder van het boerenbedrijf,
uitzonderingen daargelaten, een
kaaskenner werd, die precies weet
vast te stellen wat de smaak is van
zijn klanten, die hem dagelijks
bellen vanuit België, om bij menier
Decker duizenden kilo kaas te
bestellen, waarvan de smaak wel
moet voldoen aan de eisen, die
Vlamingen en Walen er aan stellen,
want die smaak kan wel eens heel
anders zijn.
Aldert Dekker weet dat en zit dan
op zijn verkoopstoel achter zijn
bureau van het nieuwe NCZ-ge-
bouw, net even over de Friese brug
te Alkmaar, de orders van zijn
klanten haarfijn uit te schrijven en
wijst als het moet ook de partij
kaas aan, waaruit de bestelling
moet worden klaargemaakt.
Desnoods steekt hij nog even een
monster om al proevend er zeker
der van te zijn, dat de smaak aan de
eisen beantwoordt. Want verkopen
is een vak en dat bestaat niet alleen
uit het droog noteren van een
order. Nee, Aldert speelt op zeker
heid, hij moet precies weten welke
kaas naar zijn klant verzonden
wordt en hij houdt een oogje in het
zeil, dat zijn kazen voorzichtig
worden behandeld, want het is
tenslotte een levend produkt! Zijn
klanten vragen meer dan eens, of
hij de kazen zelf heeft gezien en dat
moet hij bevestigend kunnen be
antwoorden, dan zit 't goed.
In het grote pakhuis van de NCZ
heerst grote aktiviteit. Hier wor
den de duizenden kazen, aange
voerd door de zuivelfabrieken uit
Noord-Holland en van verder, op
geslagen, behandeld, gekeerd en
gekeurd. Op gigantische stellingen
liggen de kazen te rijpen. Bij elke
stelling staat aangegeven, wan
neer ze zijn geproduceerd, waar ze
vandaan komen, wat het gehalte is,
enz. Uit deze stellingen worden de
kazen aangewezen, die voor trans
port klaar moeten worden ge
maakt.
De gekozen kazen komen op een
transportband en worden afge
voerd naar de expositie-afdeling,
waar ze stuk voor stuk verpakt
worden. Op die afdeling ontmoet
ten we Cor Gravemaker, die ook al
zo'n dertig jaar tussen de kazen
erop heeft zitten. Aldert Dekker
kent al zijn medewerkers. Hij weet
wat hij aan zijn collega's heeft en
dat komt een goed produkt ten
goede.
In de sfeer van het zuivel-
gebeuren maakten wij van de
veertig-jarige jubilaris bijgaande
foto. Op zijn kantoor in Alkmaar
vertelt Aldert Dekker, hoe hij
begon. Hijkan zich nog als de dag
van gister herinneren, hoe hij als
jongen van 17 jaar een ouwe sok om
zijn\ hand kreeg gestoken, die
gedrenkt was in olie.
De hele dag stond hij dan
Edammertjes mooi glanzend vet te
wrijven en aan het eind van de dag
glom hij zelf ook. Maar onder
tussen gaf hij zijn ogen goed de kost
en in de loop der jaren zei de
buitenkant van het edele zuivel-
produkt hem nagenoeg alles over
de kern van dit puur hollandse
broodbeleg. Het lag dus voor de
hand, dat Aldert Dekker meer
verantwoording kon gaan dragen.
Want door zijn veertig-jarige er
varing laat hij zich de kaas niet van
't brood eten. Zijn jubileum zal dan
ook niet ongemerkt voorbij gaan,
ook niet omdat Aldert Dekker een
zeer hoge taakopvatting heeft, die
beste eens in een apart daglicht
gezet mag worden. Onze felicita
ties