met de egmonden
W\
75 jaar aannemen en uitvoeren
Het afscheid van een dorpsdokter
f* t/ vj*?
11 J-.\ 1
C
li
SIS)
Kijkdag
fietsen
Hoog water
contact
17 SEPTEMBER 1980 NUMMER 1472
UITGAVE:
DRUKKERIJ BELLEMAN B V.
Egmonderstraatweg 5
1934 AA Egmond aan de Hoef
Telefoon 02206-1201
Burg. Eymaplein 2
1931 GC Egmond aan Zee
Telefoon 02206-1789
Redactie en foto's: Gerard Belleman
Advertentie-tarief:
losse plaatsingen 30 ct per mm
Bij kontrakt belangrijke reduktie
Layout en montage: Jan de Raadt - Jaap Eeltink
Als we zouden schrijven: "Jan de timmerman bestaat 75 jaar",
dan weten vele Egmond-Binners, dat het Bouwbedrijf Gebroeders
Apeldoorn driekwart eeuw spijkers met koppen slaat. Een
jubileum dus om even bij stil te staan en terug te blikken op alle
wederwaardigheden van een gelukkig gezond draaiende timmer-
bedoening, waardoor in de loop der jaren miljoenen spijkers zijn
verwerkt in degelijk hout, om de mens zijn onderdak te geven,
't Is mooi om je brood te kunnen verdienen door het geven van
onderdak, een broodwinning, die in dit bedrijf gestalte kreeg door
de jaren heen met de uitoefening van het pure timmermans
ambacht.
Want dit 75-jarige bouwbedrijf
oefent nog het echte ambacht uit, al
zijn er in de tientallen jaren
duizenden huizen tussen de hout
krullen en het zaagsel vandaan
gekomen. Theo Apeldoorn, zoon
van Gert Apeldoorn, een van de
vroegere gebroeders, waaraan het
bedrijf het eerste deel van zijn
naam ontleent, kan er uren over
vertellen.
Hij leidt nu het bedrij fals nazaat
zogezegd van de vroegere gebroe
ders Gert, Cees, Jan, Leo en Simon
Apeldoorn, zoons van Jan Apel
doorn, die in 1905 de eerste steen
van het timmerbedrijf legde en als
Jan de timmerman door het leven
ging. Genoemd vijftal is de oor
sprong van de huidige naam en
hoewel Theo Apeldoorn Gz. nu het
bedrijf voortzet, weet hij zich
gesteund door mensen, die uit
dezelfde sfeer voortkomen, zonen
van genoemde vijf, zijn eigen
broers Niek en Jos en twee zoons
van ome Cees, te weten Jan en
Niek.
De namen zeggen al dat het
helemaal in de familie zit. Voor de
rest is het een stukje sibbekunde,
waar ik altijd al moeite mee heb
gehad, hoewel bovenstaande pre
cies klopt. Maar nog even dit.
Egmond-Binnen en Egmond aan
Zee blijken in dit bedrijf goed te
harmoniëren, want Afra Apel
doorn, zus van Theo, trouwde met
de van derp afkomstige Engel
Stam. En dat is de man, die al zo'n
20 jaar het zuivere ambacht in
stand houdt, want hij vermag met
hamer en beitel o.a. een spiltrap in
elkaar te knutselen, die om zijn
vorm en konstruktie hèt ware
vakmanschap uitstraalt.
Klompen repareren en
schaatsen slijpen
Vroeger ontstond er in de werk
plaats aan de Herenweg een slijp
steen, die in een bak met water
draaide. Daarop werden schaat
sen geslepen en tussendoor werden
klompen gerepareerd. En als er
een van de dorpsgenoten het land
van St. Adelbert defenitief vaarwel
had gezegd in ruil voor het hierna
maals, dat ongetwijfeld boven
Egmond-Binnen aanwezig was,
dan maakte Jan de timmerman de
doodkist, want ook dat hoorde
erbij.
De handleiding daarvoor is nog
in het bedrijf te vinden. Het lag dan
ook voor de hand, dat je als
timmerman meteen begrafenis
ondernemer was en mede de
overledene naar de laatste rust
plaats droeg. Een van de gebroe
ders, Gert in dit geval, heeft het ook
jaren gedaan en het gevolg is, dat
zijn zoon Theo, de huidige direc
teur, nog secretaris is van de
plaatselij ke begrafenis vereniging,
omdat er vroeger kisten werden
gemaakt.
Van huisuit zijn aannemers ook
brandweerlieden. Ze bouwen hui
zen en als het moet spuiten ze een
brandend huis ook weer uit. Opa
Jan Apeldoorn was' brandweer
man, vader Gert spoot er ook meer
dan eens op los en Jan Ceesz. weet
er als ondercommandant ook over
mee te praten. Theo en Niek Gz.
vertellen erover en ondanks dat zij
nu bezig zijn om alles te regelen
rond de veel zorgen vragende
omvangrijke bouwwerken, waar
mee het bedrijf zich nu onledig
houdt, zien zij zeer veel waa*^|in
de instandhouding van eeirait-
gebreide klantenkring, waarvoor
dagelijks klusjes worden verricht,
inclusief de levering van doe-het-
zelf-materialen.
Van een polderbruggetje
tot hele straten
Wat het 75-jarige bouwbedrijf
Gebr. Apeldoorn reeds heeft ge
bouwd, zou je niet voor mogelijk
houden. Ging het vroeger om de
vele huis-, tuin- en keukenklusjes,
ook werden er polderbruggetjes
gebouwd, beschoeiingen aange
legd en tussendoor de reeds ge
noemde doodkisten getimmerd,
terwijl de agrarische Egmond-
binner er ook goed terecht kon voor
een wagenwiel.
Vele klusjes zijn gebleven maar
het bedrijf heeft zijn vleugels wijd
uitgeslagen over de omgeving,
waar we nu hele straten vinden, die
oorspronkelijk door de Gebr.
Apeldoorn zijn gebouwd. In Eg
mond-Binnen kwamen door, dit
bedrijf de Visweg en de Fazanten
laan van de grond, een groot aantal
huizen aan de Herenweg en o.a. de
Duinweg, de oude en reeds weer
verdwenen Adelbertusschool en
ook het dorpshuis "De Schulp".
Het lijstje is niet volledig, want
bouwde dit bedrijf reeds voor de
oorlog al vele boerderijen in de
Wieringermeer en o.a. de kerk in
de Zuidermeer, na de oorlog was
het bijzonder aktief in Egmond aan
Zee, waar de eerste fabriek van
Veltkamp werd gebouwd, de hui
zen t.o. de Prins Hendrik-Stichting,
restaurant "De Klok", "Lido", de
hoek rond boekhandel Dekker, de
huizen aan de P. Schotsmanstraat,
W. Beckmanlaan, Jac. Scholplant
soen, de W. Dreesweg, Troelstra-
weg enz. terwijl vroeger ook pen
sion "Golfzang" van de grond werd
getild en de nieuwe zaal van
restaurant "Altenburg".
Er bestaat een zeer goede sa
menwerking met de Stichting Ei
gen Woningbezit in Heemskerk,
waarvoor het bedrijf vanaf de
oprichting van deze stichting, nu 20
jaar terug, hele dorpsdelen liet
verrijzen. Uitvoerders op deze
werkevjfcn Jan en Niek Cz. en Jos
Gz. en ae sfeer in het bedrijf is
uitstekend, getuige het feit, dat
verschillende werknemers al meer
dan twintig jaar tot de vaste kern
behoren.
75 Jaar
opbouwend werken
't Is geen kleinigheid om al 75
jaar "opbouwend bezig te zijn"
zoals in de uitnodigingskaart staat
geschreven. En dat directeur Theo
Apeldoorn dat reden genoeg vindt
voor een feestelijke herdenking,
zullen velen, die met bedrijf heb
ben samengewerkt en dat nog
doen, volledig kunnen onderschrij
ven. Op donderdag 25 september
wordt het feest gevierd. Dan zal er
een receptie worden gehouden in
café Swart van 16.00-19.00 uur en
De vijf Apeldoorns, die met
pl.m. 20 vaste medewerkers het
75-jaar jonge bouwbedrijf ge
stalte geven. In het midden
directeur Theo Apeldoorn.
wij denken dat er velen aanwezig
zullen zijn, temeer omdat dit
bedrijf voor een belangrijk stuk
werkgelegenheid zorgt, dat in deze
tijd op zich al een felicitatie waard
is. Van harte
G. A. Belleman
"Jooi, wat oort ik, legt dokter Elle in het ziekenhois?"
"Ase sterft 't ele derp!"
Met een zorgelijke blik staarde de zegsman voor zich uit, rolde de
tussen z'n lippen hangende sigarepeuk heen en weer tussen de ver
.van elkaar liggende mondhoeken om 'm vervolgens met een
welgerichte boog op de straat te mikken, precies in het rooster van
een straatriool. "Zou ie ze eige niet beter kenne make?" was de
volgende overpeinzing.
Op dat moment was hem nog niet
bekend, dat dokter Helle voor
zichzelf het besluit had genomen er
mee te stoppen. Hij is zondag 65
jaar geworden dus 't wordt al wat,
hoewel zijn ziekte het besluit
gemakkelijker maakte want an
ders had hij er waarschijnlijk nog
niet over gedacht.
Hij is weer terug uit het zieken
huis, voelt zich nog wat zwak na
een zware ingreep maar hij is
optimistisch. Toen ik thuis in zijn
huis op 't duin met hem en zijn
vrouw zat te praten, kon er elk
moment een baby geboren worden,
niet bij hun maar bij Nel en
JanGuus Kareis. En dat, het echte
werk van een arts, het op de wereld
brengen van een nieuw mensen
kind en dat leventje in zijn sterke
handen houden, dat ziet hij als de
mooiste afsluiting van zijn dokters
loopbaan.
Hij moest en zou baby Kareis en
zijn moeder nog ondersteunen. Het
kind is er en de eerste aanraking
met de vreemde wereld buiten de
veilige moederschoot waren de
zorgende handen van dokter Helle,
zoals ruim 1600 kleine schreeuwen
de mensjes dat voor hem hadden
ondervonden, inklusief vader Jan
Guus en moeder Nel, want ook zij
horen bij dat aantal Egmondse
Dokter Helle begon bij het
begin en eindigde bij een begin:
een nieuw leven, de geboorte van
Mare, zoon van Jan-Guus en Nel
Kareis.
juttertjes, dat in de 32 dokter-Helle
jaren het levenslicht zag.
Moet je dat hier
ook doen?
Op Tweede Kerstdag van het
jaar 1948 zat dokter Helle in het
grote lege huis aan de Voorstraat te
praten met dokter Belonje, zijn
voorganger. Er was net nog een
stoel over, want het gehele meubi
lair van de familie bestond verder
uit een tafel, een babycommode en
een wieg plus een twijfelaar, die
mede oorzaak moet zijn voor de
grondvesting van hun oudste zoon,
die hem later iets opmerkelijks zou
zeggen.
Maar even terug naar die Twee
de Kerstdag in 1948. Er werd
gebeld en dokter Belonje zou die
lastige patiënt wel even te woord
staan. Na tien minuten was hij
terug: "Zo, even een kies getrok
ken". "Wat, moet je dat hier ook
doen?", vroeg de nieuwbakken
dokter. "Ja, dat hoort er ook bij".
Het is aardig om hier te vermelden,
zonder inbreuk te plegen op een
discrete patiënt/dokter - verhou
ding, dat die door hevige kiespijn
gekwelde Egmonder Jan Kareis
was, de vader resp. schoonvader
van Jan-Guus Kareis en Nel Glas,
waar nu de laatste "dokter-Helle
baby" werd geboren.
Dokter Helle zal een af
scheidsreceptie worden aan
geboden op vrijdag 3 oktober,
's avonds om 19.30 uur in de
zaal van de Prins Hendrik-
Stichting. Het komitee heeft
bij de Rabobank onder nr.
3157.58.333 en bij de N.M.B.
onder nr. 65.13.23.606 een
mogelijkheid geopend voor
eenieder, die zich geroepen
voelt iets bij te dragen aan
een passend afscheid. Wilt u
daarbij vermelden:
"Afscheid dokter Helle".
leiding van zijn eigen woorden:
"Ik heb veel dingen verkeerd
gedaan, ik heb veel nagelaten en ik
zal mijn fouten nooit vergeten."
Even is het stil in het grote huis
op 't duin, waaromheen een storm
achtige wind waait en uitraast over
het groengolvende duinlandschap.
"Wat bedoelt u dokter?". Peinzend
gaat hij verder: "Mijn leven is vol
geweest, want arts zijn is niet
alleen het behandelen van wonden,
het is veel meer". "Als je nu weet
dat ik dit zochten het ook vond,
dan weet je meteen dat ik dit 32
jaar kon doen". "Maar ik heb
zoveel nagelaten, een woord, een
bemoediging, even attent zijn,
zomaar even je gevoel uiten
"Vooral de laatste jaren had ik
zwaar gebrek aan tijd, vroeger kon
ik alles maar tenslotte weet je dat
je moet gaan".
Zijn leven was erg vol
Dokter Helle, een man van
weinig woorden, soms in zichzelf
pratend de dingen uitleggend, hij
uitte zich nu en legde zijn ziel op
tafel. Uit zijn woorden sprak een
enorme betrokkenheid met alle lief
en leed om hem heen, een onrust en
een sterke gedrevenheid, terwijl
hij naar buitenuit de kalmte zelve
lijkt.
Hij moest veel, enorm veel en dat
deed hij zoveel als menselijk
gesproken mogelijk was. En als er
dan meer van hem verlangd werd
dan in zijn vermogen lag, dan was
soms onbegrip zijn deel. Dat be
zorgde hem dan slapeloze nachten,
omdat hij zich machteloos voelde.
Maar alles omstandig uitleggen
ligt niet in zijn aard, hij is dokter
Helle en geen ander. Zijn leven was
erg vol.
"Ik heb zoveel
nagelaten"
Er is bijna niemand denkbaar,
die zo nauw betrokken is bij lief en
leed in een gezin dan een huisarts.
Naar hem wordt hoopvol opgezien,
wanneer ongeval en ziekte een
zwaar en dikwijls onuitwisbaar
stempel drukken op een familie.
Dit legt tegelijk een zware last op
de schouders van een arts, die met
zijn pure menselijkheid zich als
geen ander realiseert, dat hij moet
handelen, deskundig en doelbe
wust.
En als er dan grote vreugde is om
een herstel, of diepe droefheid,
omdat ondanks alle zorgen toch
een leven werd afgebroken, dan
moet hij attent zijn en zijn ge
voelen tot uitdrukking brengen
want er is geen groter leed dan dat
ene. Ik filosofeer hierover in mijn
verhaal over dokter Helle. Het
dringt zich naar voren naar aan-
-j7
V*N
Een orchidee, getekend door dokter Helle. Hij heeft verschillende hobbies,
waaronder tekenen en schilderen. Deze tekening maakte hij in het
ziekenhuis en heeft voor hem een bijzondere betekenis. Daarom nemen
we hem hierbij op.
In de avond van zijn 25-jarig
jubileumfeest, nu bijna 7 jaar
geleden, zei zijn oudste zoon:
"Vader, we hebben nooit veel aan
je gehad maar nu weet ik waar
om" En dat waarom vindt zijn uit
leg in het hele dorp, waarop hij al
verliefd werd, toen hij in de donkere
decemberdagen van 1948 met zijn
oude jeep verkeerd reed en daar
door meer van het Egmondse
landschap zag dan in de bedoeling
lag. Zijn besluit stond toen al vast,
hier zou hij leven en werken. Hij
begon aan het begin en eindigde
aan het begin een baby geboren
laten worden.
G. A. Belleman
woensdag
donderdag
vrijdag
zaterdag
zondag
maandag
dinsdag
woensdag
donderdag
17
9.30—21.48
18
10.29—22.58
19
11.44—24.00
(ddod-tij)
20
1.08-13.00
21
1.53—14.25
22
3.02—15.27
23
3.47—16.13
24
4.27-16.52
25
5.15—17.32
Op donderdag IS september
en vrijdag 19 september 1980
van 17.00 tot 18.00 uur bestaat er
weer gelegenheid om op het
politiebureau der rijkspolitie te
kijken of uw gestolen fiets bij de
gevonden exemplaren staat. U
wordt echter wel dringend ver
zocht om opde genoemde tijden
te komen kijken.
U moet van vermissing van
uw fiets uiteraard wel aangifte
hebben gedaan bij de politie. Er
wordt GEEN fietsenverkoping
gehouden
