i DE ONDERLINGE NEDERLANDSCHE In ieder huis! AKKERTJES DE WAARZEGSTER MENSCH en MAATSCHAPPIJ. Unicum Heden hier, morgen daar) Verzekert U daarom bfl d« „Onderlinge Nederlandsche" Verwaarborgd kapitaal ruim Voorschotheffing p. halfjaar f. 0.60 per f. 1000.- Grootste rlslcospreldlng. Inlichtingen I MOUSTVUUNniNO MV. SNIIK Ahceer: Verschil van opinie! 't Zou saai worden, als alle menschen dezelfde dingen prettig vonden. Dat doen ze dan ook niet. Alleen de Victoria-biscuits: die worden door iederéén gewaardeerd! gele 6auspoeder ver vangt boter in de spijzen en doet ware wonderen. Albumona juspoederstelt U in siaat veertig verschillende soor ten jus of saus te bereiden. Transparanta 3( aardappeltapiocavoor het maken van „vóór-oor- logsc'nc" schoteltjes. Hel hrsle, dal op de bon verkrijgbaar is. W. A. SCHOLTEN'S FABRIEKEN Elk „AKKERTJE" Is verpakt ln een cartonncn doosje, zooals hiernaast afgebeeld wordt. Let daar goed op! P<3 Nederlandsche Pijnstiller Bepaal llevei Uw keu» *en t- -oren Neem «ooul mei -,he eerit* hel. belle". Neem Sant< ondagsgedachte door Mr. R. HouwinkI Bij -den kapper. Herinnert gij u nog. dat gij laatst bij den kapper waart? Of vindt ge het te „profaan" over zoo wereldsche zaken te spreken aan den vooravond van den Zondag? Sla dan liever ditmaal deze regelen over, zij zouden u wellicht on gewild efgernis bereiden, kapper waren. Een kapper.' die zijn vak eer aan doet fd.w.z. die eruit haalt, wal erin zit!), is in de gelegenheid zich al knippend en scherend van een bui tengewone dosis menschenkennis te voorzien. Want wie „onder het mes" of „onder de schaar" komt. komt tegenover den spiegel te zitten en wie tegenover den spiegel komt te zitten, wordt of hij wil of niet door zich zelf met zich zelf geconfronteerd. En een der gelijke. al dan niet gewilde confronta tie toont méér van den mensch, dan hij in den 'regel wiar hebben wil. de heeren weten wel beter! dat deze confrontatie van het i k met zijn spiegelbeeld zich 'uitsluitend in den vorm van een pantomime voltrekt of voorgedragen wordt als een mono loog. Integendeel: meestal geschiedt zij onder een opgewekt, zij het volmaakt onbeduidend ^sprelc tusschen kapper en klant. En alt gesprek moet onbe duidend zijn, wil 't „ik" over voldoen de „vrijheid" beschikken, om met zijn spiegelbeeld te rade te gaan. Dan is er niets meer dan hij zelf en de spiegel en dan begint het noodlottige of bevrijdende gesprek van den mensch met zichzelf, waar van de kapper getuige mag zijn. Noodlottig is dit gesprek, wanneer de mensch in den spiegel slechts zich zelf vindt. Want dan is het oogenblik niet ver meer, waarop hij in den spie gel zijn doodenmasker ontmoeten zal, het vaal geheim van zijn eigen een zamen onvermljdelijken dood En dan is er maar tweeërlei meer mogelijk voor dezen mensch: dan moet hij leven om te vergeten wat hij zag in het huiveringwekkend spiegelglas, of hij moet het noodlot van zijn on ophoudelijk en onweerhoudbaar ster ven dragen met een zwijgende, stolcijn- sche gelatenheid. Doch dan is de vreugde geWluscht in zijn leven, de lach voorgoed gedoofd in zijn blik; dan is het kind in hem gestorven, ja-i ren wellicht vóór het aanbreken van' het uur van zijn lichamelijken dood. Maar ook bevrijdend, telkens op nieuw. kan dit gesprek van ons „ik" met zijn spiegelbeeld zijn. En het is dat. wanneer deze confron tatie van onszelf met onszelf uitloopt op een gesprek met den Ander, file achter ons spiegelbeeld staat en naar Wiens beeld wij geschapen zijn. Zulk een gesprek is bevrijdend, om dat het ons losmaakt van onszelf; om dat het ons in de ruimte plaatst. Daar zitten wij met al onze gewich tigheid en onze zorgen, met onze grij zende haren en bedenkelijke rimpels. Maar daar is de Ander en Hij staat achter ons. zóó dicht achter ons. dat wij Hem niet zien' kunnen, wanneer wij ons mochten willen omdraaien in onze onuitroeibare nieuwsgierigheid. Doch témpeer wij goed in den spiegel kijken, zïën wij Hem achter ons staan en er is een glimlach om zijn lip pen; een milde, lichte glimlach als van een zeer gelukkig mensch. En deze glimlach- overstraalt ons spiegelbeeld, zoodat wij onszelf niet meer zien, maar alleen Zijn blijden, zachten lach. Wèg rimpels, wég zor gen. wèg grijzende haren, wèg onze dwaze, dikbuikige gewichtigheid! Wij praten over het weer met on zen kapper, 'een alledaagsch praatje, dat niets om het lijf heeft. Maar in den spiegel staat achter ons de Ander. Door onze eigen oogen heen ziet Hij ons aan en wij weten: Hij heeft onze haren geteld. En glimlachtend zien wij toe, hoe de kapper zijn schaar zet in onze overvloedige lokken. Verhaal door J. W. VAN DER MOLEN Het was een warme Julidag, die me voor den eersten maal in mijn leven deed besluiten naar de waarzegster te gaan; er dreigde onweer. Den gehee- len dag had ik in een ligstoel gelegen, de schaduw opgezocht, doch aldoor was de zon me weer op het spoor ge komen en moest ik me, ondanks mijn luiheid naar koeler oorden begeven, want het roode hoofd van mijn buur vrouw, dat tèlkens als een tulp achter het venster wiegde, had me reeds te veel afschuw voor de zon ingeboezemd. En nadat ik voor de zooveelste maal. mijn' stoel ln de schaduw terug moest trekken, begon ik bang te worden voor een soort noodlot dat me steeds zou blijven omzweven, in den vorm van zon, maar andere momenten weer als vrouwen of water. Het limonadëglas, waar ik al voor de tweede maal de laatste druppels uit wilde drinken, bracht reeds lang geen verkoeling meer, en voor een bezoek aan het café. dat aan mijn tuin grensde, bezat ik geen geld genoeg. Dit kleine feit, dat eigen lijk een gewoon geworden constateering voor me was, vèrhevlgde echter nog de gedachte aan een fatüm dat mij tot doelwit gekozen zou hebben en plotse ling was ik besloten bij één van mijn vrienden wat geld te leenen, om een iii. Het menschelijk geluk individueel en maatschappelijk, naar menschelijk gebleven maatstaven blinkt op aan den horizon der eeuwén. De opeenvol gende geslachten zijn als „beken, die" naar het beeld van den dichter Roland Holst „eens in verre zee van vrede monden." Maar de weg, die naar dit doel voert, vormt geen lijn, die in ononderbrokenheid voortschrijdt. Het gaat zig-zag. De geschiedenis der we reld vertoont perioden van opgang en neergang. Soms blijkt, bij nauwkeuriger ontleding, de opgang schijnbaar geweest te zijn; soms ook kan hetzelfde van den neergang gezegd worden. Zij, die overtuigd waren, dat de be stemming der monschheid het, overigens reeds vaak onjuist begrepen, „Aardsche Paradijs" is. verkeerden zelden in gun stige omftandigheden, omdat, temidden der mede-mensehen, hun stem veelal verklonk als die van den roepende in den woestijn. Dat is begrijpelijk en het behoeft, wanneer men in staat is bo ven het „oogenblikkelijke" uit te zien, allerminst te ontmoedigen. Een ideale, op liefde, begrip en broederschap geba seerde, maatschappij, die in een verre, haast nog niet in eeuwen uit te druk ken, toekomst zou verrijzen och het is alles zoo fantastisch afges lord! En bovendien: wat heeft de h-van- vandaag, wiens jaren gete: zijn (het menschelijk leven is uiteraard nu een maal begrensd) en die toch ook graag wat persoonlijk geluk wil genieten, aan de voorspiegeling eener toekomstige sa menleving, die zijn kindskinderen tot in den tienden graad nog niet eens zullen beleven. Het is één der kenmerken van den mensch, dat hij een „schepsel van het moment" ls. Met lange tijdsbestekken moet men niet bij hem aankomen. H-j meet en het is vergefelijk in diep ste wezen alles af naar de zestig of ze ventig jaar, die hijzelf gemiddeld op aarde te leven krijgt. Denken in ter mijnen van eeuwen valt hem zwaar. En dit geldt bij uitstek voor den mensch der twintigste eeuw. De laatste tien tallen jaren hebben,.als nimmer tevoren, op het leven een versnelling gezet. Het parool is gewordpn: zoo veel mogelijk in den kortst mogclijken tijd. Rus- bezoek aan de waarzegster te kunnen afleggen, die me hierover ongetwijfeld meer zou kunnen vertellen. De zon was reeds eenigen tijd ver dwenen, toen ik me op weg begaf. Ik wist niet dat haar huls zich aan een gracht bevond en enkele kinderen, die niet verder mee durfden gaan, dan tot de steeg ervoor, wezen mij uit de ver te haar woning. Doodstille boomen stonden weerspiegelend ln het water en keken nieuwsgierig haar kamer bin nen. Eindelijk stond ik voor het huis, waar ik me moest vermannen om aan de bel te trekken. Even vermoedde ik zelf een toekomst, want de bel klonk hol en dreigend, als in een verlaten huis. Er werd me echter weinig tijd voor overpeinzing gelaten, want reeds werd ik binnengeloodst door een brand- houtmagere vrouw en moest ik me buk ken om mijn hoofd niet aan de lage zoldering te stooten. Overal schemerde hel en toen de vrouw ging zitten, kreeg ze bijna iets vleermuisachtigs over zich. Voor mij stond een vaalroo- de stoel gereed, en terwijl ik ging zit ten, moest ik oppassen mijn voc'cn niet in een teil met water te steken, die vlak naast me stond. Vogeloogen grijns den me aan uit spinraghoeken, stoffi ge keelgeluiden klonken op en kleeden met gedrochtelijke dierfiguren lagen saamgebald of hingen neer aan de wan den. Bevend trok ik enkele kaarten uit een spel. Mijn handen legde ik op het ivoren tafelblad, waarop beslagen rea geerbuisjes lagen en luisterde naar haar wiegende stem. Ze sprak slecht Neder- landsch en de rimpels op haar handen leken smalle vuilkanaaltjes, maar als betooverd zat ik haar aan te staren. „Eens zal je verre reizen maken, eilanden, vrouwen, dagenlange bedwel ming van tempels en kathedralen. Hier bij mijn vinger ligt de sleutel van de zwarte vrouw. Ze woont ergens over het water en ziet verlangend uit naar je komst. Maar wat moeten deze twee vrouwen in het vosseteeken? Het kun nen verre vriendinnen zijn of kennis sen, doch hopdt je voor haar listen. Laat je onrust varen, want in de pla ten ligt het geluk besloten." Langzaam bewoog ze haar gestalte op de cadans van haar stem en ik hoorde hoe de bellen die ze in de ooren droeg meeruischten tot een hemelsche mu ziek. die eilanden van geluk en herin neringen aan exotische vrouwen in me wakker riepen. Een kater, die onhoor baar naderkwam was op mijn schoot gesprongen; zijn staart, die hij prinse lijk in de hoogte droeg, en die ik niet naar beneden durfde halen, streelde onbarmhartig over mijn gezicht. In de ooren van het beest ontwaarde ik af schuwelijke, maar fantastische ruw- steenformaties. „En dit is alles, wat ik itj je kaarten lezen kan." Nog onbewust stond ik op en betaalde mijn geleenden rijksdaalder, die dadelijk door een beenige hand werd omsloten. „Dank u wel, mijnheer, en bij gele genheid, mijnheerl" Daarna werd de deur achter me dicht geslagen, zoodat ik het scheldwoord dat de papegaai me nariep niet meer kon verstaan. Bijna gelukkig liep ik terug langs het water, want ik had diep in mijn verborgen toekomst mogen zien. Het noodlotsidee dat me beheerschte, was dus toch .maar een fictie geweest. tige bezinning, waarin het begrip „eeuw" een aanvaardbaar perspectief krijgt, moet met een' lampje gezocht worden. De zegetocht van de sigaret is daarvoor een alledaagsch, maarzeer overtuigend bewijs, 't Moet allfes gauw- gaüw; de ééne sigaret na de andere. He rooken van een sigaar en ik denk aan de normale tijden raakte uit de mode, omdat hot te lang duurde en men er den tijd niet meer voor over had., Zoo werd 8e sigaret het uiterlijke ken- teeken van 's menschen innerlijke ge jaagdheid en van 's menschen „momen- talitgit" om het zoo eens te zeggen. En ook op andere wijze openbaarde zich die jacht van ons hart. Dikke boeken, die tot nadenken dwingen, werden ge meden. Men wilde wél lezen, maar op conditie, dat binnen een paar uur de laatste bladzijde gehaald kon worden. Menschen, die elkaar amper kenden, sloten onberaden huwelijken en hoe vaak zag men niet, dat de trouw, die voor het geheele leven beloofd werd. niet langer dan een paar maanden stand hief-d! En die gejaagdheid nu is een slechte voorwaarde om met toegenegen aan dacht het oor te leenen aan het vreug- dige denkbeeld eener ideale doch nog vèr afgelegen toekomst. Om dat te kun nen doen moet en ik put opnieuw uit den dlchterschat van A. Roland Holst „om onze schouderen de mantel der stilte gehangen zijn." Onze voorouders, die zooveel kalmer leefden dan wij, waren wat d i t be treft in betere omstandigheden. Zij gunden zich wel den tijd. Toen P. C. Hooft een studiereisje naar Italië onder nam, had hij daar twee en dertig maan den voor noodig. De trekschuit in de jaren der snelheid dikwijls met 'n hoo nenden glimlach in de herinnering tc ruggeroepen was als het symbool van de rust en kan thans de tegenhanger van de sigaret genoemd worden. Maar het nadeel dier vervlogen eeuwen weer het feit. dat er het standsbesef rotsvast in lag verankerd en een ern stig beletsel opleverde om te geloo- ven in de komst eener maatschappij —het Aardsche Paradijs! waarin menschen als broeders in mcnschelij- ke gelijkheid met elkaar leven zouden Totdat de Fransche Revolutie met haar leuzen van Vrijheid. Gelijkheid en Broederschap de boeien probeerde tc breken. Ook in onze dagen heeft het stands besef hoewel in verminderde ma te zijn kracht behouden. Het is geen giftig verzinsel wanneer men beweert, dat er nog tallooze ..mevrou wen" zijn. die zichzelf van edeler ma kelij achten dan hun dienstbode in den keuken, en het is evenmin boos opzet als men volhoudt, dat er nog héél wat rijke heeren en dames ge vonden worden, die van oordeel zijn dat zij op de minder bedeelde sterve lingen kunnen néérkijken en dat tus- séhen hen en degenen, die geen cou ponnetjes 'knippen en niet van hun rente leven, doch voor het dageüjksch brood arbeiden moeten, een niet te overbruggen kloof gaapt en zij ver geten daarbij dan gewoonlijk, dat al les wat zijzelf bezitten bij de gratie van domme erfenissen verworven .werd, Voor deze menschen is een maatschappij van broederschap, vjaar- in iedereen die werken kan. ook zal moeten werken, geen ideaal, maar een schrikbeeld, en het feit. dat die maatschappij in haar strengsten vorm wellicht eerst overduizenden jaren verrijzen zal. biedt 'hun geen troost, want het merkwaardige verschijnsel doet zich -voor, dat deze menschen in dit opzicht boven hun „momentali- teit." uitstijgen en met afschuw dc mogelijkheid van de hand wüzen, dst hun nakomelingen het eens zonder familiekapitaal en de daaraan verbon den weelde en macht zullen moeten stellen. De hartstocht van het ..stands besef" doet de komende eeuwen plot seling bij anticipatie voor hen leven; zij worden als het ware ..groot", maa*- het is helaas de grootheid van het kleine en dat beteekent in dit r»v' dat zij de benepenheid in het kwa draat bereiken Het is duidelijk: de zulken wenschen een ander Aardsch Paradijs dan dat. waarover ik u reeds bij herhaling sprak en van hen is bii de uitdraging van het ideaal, dat ik u schetste, slechts een schamne^en lach te verwachten. Welnu laat hen lachen! Aan de poort van het Parüsche kerk hof „Père Lachaise" staat in eenvou dige letters het Latijnsche gezegde- ..Spes illorum immortalitate plena est", dat men, vrij vertaald, verstaan mag met: ..De hoop van hen. die hier heen gebracht werden, is thans door dc onsterfelijkheid in vervulling ge gaan." Het wordt gaarne verkondigd en ook zij, die het vette 'dezer aar de genieten, zijn dan nog wel, als genadige vriendelijkheid jegens den minderen man. bereid het toe te ge ven dat In Gods Onsterfeliikheid alle menschen gelijk zijn en dat in den hemel het ééne kind den Vader niet meer nabij is dan het èndere. Prèch- tigMaar het standsverschil blijft in- tusschen tot op de uiterste grens van het leven gehandhaafd en zoo wordt gij rechtevenredig met de dikte uwer aardsche portemonnaie naar het kerk hof gereden, waar gij uw laatste aard sche rustplaats vindteerste tweede. derde, vierde of v ij f d e klas!! Er zal eenmaal een menschheid ko men. die niet meer zal kunnen en willen gelooven. dat een dergeliikr dwaasheid, die tot aan het graf volge houden werd. ooit heeft bestaan. H. P. VAN DEN AARDWEG VAN DE STEDE AAN HET SPAARNE. Steden zijn^ls menschen. Over het „marktplein" met zijn „tien straten", zooals een recent schrij ver de stad van Heer Lèm, de hoofd stad onzer provincie noemt, daveren de slagen van Sint Bavo's torenklok eri even later parelen er de klanken van het carillon, bespeeld door de vaardige handen van den beiaardier Maarten Janszoon Coster op zijn hoog voetstuk, die naai' het traditioneele grapje wil een bladzijde van zijn bock zal omslaan, zoodra hij de sla gen van de klok weerklinken ..hoort" blijft onbeweeglijk, dus hoort blljkbaa- niets. Rondom staan dc luisteraars. Dit beeld, geregeld waar te nemen in de Spaarnestad. getuigt er van dat zij haar oude traditie van kunst zinnig centrum de eeuwen door is blij ven handhaven Niet alleen dc beiaard- •onrerten evenwel tooden de artistie ke belangstelling aan van hejf Haarlem- sche publiek, men ziet deze tevens aan den grooten toeloop naar de concerten in den goeden, ouden Sint Bavo kor telings een improvisatieconcert door vier onzer beste Nederlandsche orga nisten naar die in het concert gebouw. naar de voorstellingen in den Stadsschouwburg, de exposities in het Frans Halsmuseum en zoo al meer Helaas is het concertgebouw foei- leelijk. zoodat men er moeilijk of niet in de vereischte stemming kan komen en is de schouwburg te klein, dan dat er stukken in ten tooneele gebracht kunnen worden die een meer dan ge wone bezetting^ of montage eischen Daarom is het maar weer gelukkig da' de stad van Hals. van Ostade. van Brouwer en zoo vele anderen door de vlotte treinverbinding met de hoofd stad. bijna als een buitenwijk daar van kan worden beschouwd, zoodat men bij belangrijke kunstmanifestatie* gemakkelijk even kan overwippen naar de groote zuster, die eens eeuwen geleden de jongere oogrooïende kleine was. doch als hoofdstad des 'ands tot ongekenden omvang uitdijde Bii de vergeliiking dringt zich de ge dachte op hoe steden als menschen rijn. hoe zij leven en groeien en een eigen karakter vertoonen. dat in hoo- ge mate wordt beïnvloed door den omgang. Haarlem houdt tusschen den „metro pool" en de provinciestadjes het mid den Men vindt er straatjes, grachtjes en steegjes waarin men. er ronddwa lend op een stillen zomernamiddag, nu en dan bijna zou verwachten een min streel of een hellebaardier te ont moeten. Doch een of twee straten verder, soms zelfs een enkele hoek om. waant men zich eensklaps in he* daverende. grootestadsleven. hoewe1 dit onder de huidige omstandigheden door het ontbreken van de motorvoer tuigen aan levendigheid heeft inge boet Gelegen aan den verkeersweg en aan de spoorlijn, die onze twee groot ste steden. Amsterdam en Rntterdar~ met elkander verhinden heeft Haarlem van die heide iets meegekregen, mid delerwijl door haar onmiddelliik con- 'act met de mindere wereldsche zus- •ers. daarvan de teruggetrokkenhe'd 'evens bewarend De hnnMcff>'Vijnj*pr achten Haarlem stijf" zij »it de pro vincie vinden haar „Wuft" 7M bcM en tevens is zij geen van die »we* 7J{ heeft sleoh's haar eigen karakter zooals wij allen dat hebben mede be paald door milieu en nmcanr Bjintse Blinxma. OrnCIEFLE MEDEDKELmOKT*. Verplicht* opgave door teler» bQ mtsooc.t of verminderd* opbrengst van aardappelen. Nogmaals word: medegedeeld, dat Iedere teler, volgen» art. 6 en Ba van h*t Aard- appelbesluU V.V.O. 1940, verplicht la. on middellijk aan de P.LC.A. opgave te doen. zoodra hij weet of verwacht, dat zijn aardappelopbrengst geringer zal zijn dan in normale omstandigheden en bij een ge zond gewas verwacht kan worden of In dien de hoeveelheid aardappelen, welke hij voorhanden of in voorraad heeft, sterker ln gewicht of hoedanigheid ach teruitgaat dan ln normale omstandigheden en bij gezonde 'aardappelen het geval zal zijn. Pfeardentaxatiemarkt. De vastgestelde panrdcntaxatlcmarkt tc Schagen zal niet worden gehouden op Donderdag ZB Augustus, maar op Maan dag 23 Augustus. DE PROV VOEDSELCOMMISSARIS VOOR NOORD-HOLLAND. Bezoek Bureau Voedsclcommlssarts. Om teleurstelling: te voorkomen, wordt nogmaals bekend gemaakt, dat. ln ver band met personeelsbeperklng, bezoeken aan het Bureau te Alkmaar slechts kun nen worden afgelegd na ontvangst van een schriftelij ken oproep. Tn de aanvrage moet de reden van het bezoek worden vermeld. Men wordt aangeraden zich zoo veel mogelijk tot de P.B.H.'s te wenden. Amateurstabak. Met Ingang van l Aug. J.l. Is de volgende regeling voor het verwerken van door amateurs geteelde tabak ln werking getre den: l. Als amateurteler wordt ln deze rege ling beschouwd diegene, die uitsluitend voor eigen gebruik tabak verbouwt. 2 Als fermenteurs en kervcr» van amateurstabak treden uitsluitend op: 1. P J, M. Albers, Hoogestraat 8. Druten, fermonteur; P. D. van Maaren, Bloemendaal 8—7. Zaltbom- mel, kervcr: 2. Dlepenveensche Tabaks- centralisatie. Diepenveen fermenteur. Harms ten Harmsen, Noordenbergstraat 125, Deventer, kerver: 3. N.V. Vh T. A. Pool. Groote Noord 88. Hoorn, fermenteur en kerver; 4 fa. Wed. C. D. v. d. Helm. Thorbeckegracht 8. Zwolle, fermenteur en kerver: 6. fa. Roelfsema. Gaslaan l. Winschoten fermenteur en kerver: 6. fa. P. D. Schllte, Nleuwestraat 18—17. 's Gra- venhage, fermenteur en kerver: 7. An- dreas Kreykamp's Tabaksbedrijven N.V., St. Mlchaelstraat 2. Rteyl by Tegelen. fermenteur en kerver. Aan geen andere onderneming ls het toegestaan amateurs tabak te verwerken. 3 Elke amateur, die zijn tabak door een der bovengenoemde ondernemingen wil laten verwerken. Is verplicht zich onmiddellijk schriftelijk bij een der hierboven genoemde fermenteurs ter registratie aan te melden. Tabak toe gezonden door een niet gereglstreerden amateur, wordt onbewerkt en ongcfran- kcerd aan den afzender geretourneerd. 4. De hoeveelheid tabak die door een ama teur wordt ingezonden, mag niet kleiner zijn dan 1 kg. 5. De amateurs ontvangen van den fermenteur. bU wlen zij z^ch hebben laten reglstreeren aanwijzingen omtrent den toestand, waarin en de wijze, waarop de tabak moet worden Ingezon den. Voldoen zij aan deze aanwijzingen niet, dan zijn de fermenteurs verplicht d« ingezonden tabak te weigeren. 6. De tabak mag uitsluitend worden aangebo den om te worden verwerkt tot rook-, shag- of gekorven pruimtabak. Alleen voor fermentatie en alleen voor kerven wordt geen tabak geaccepteerd, 7. De tabak kan zoowel Individueel als collec tief worden Ingezonden Het voornemen tot collectieve inzending ontheft den amateur niet van den plicht zich Indivi dueel bij een fermenteur te laten regl streeren. Dezelfde amateur mag van den oogst 1943 niet vaker dan twee maal tabak inzenden. Na 31 Januari 1944 Ingezonden tabak wordt geweigerd. 8. De kervers zijn verplicht aan de amateurs terug te leve ren: aan pruimtabak 80 pet. en asn rook en shagtabak 72 pet. Belde gerekend naar het gewicht der ongcfermentcerde tabnk op het moment van ontvangst door den fermenteur. 9. Het ls verboden 'amateurs tabak, hotzU ln bewerkten, hetzij ln onbe werkten toestand te verhandelen. 10 Aan amateurs mogen ten hoogste de vol gende bedragen in rekening worden ge bracht: a. door den fermenteur f 0.70 re- glstratleloon per amateur per jaar. met Inbegrip van omzetbelasting, te voldoen bij de registratie, b. door den kerver f 1.20 per kg wegens fermenteer- en kerfloon, met Inbegrip van accyns en omzetbelasting, onder rembours te vol doen by ontvangst van het gekorven pro duct. De toezending van de onbewerkte tabak dient franco te geschieden, de vracht en bijkomende kosten voor terug zending van het gercede product zijn eveneens voor rekening van den amateur. Het vervoer van de onbewerkte en de bewerkte tabak geschiedt geheel voor re kening en risico van den amateur. Overtredingen van deze voorschriften vallen onder de bepalingen van het eco nomisch Sanctlebeslult resp. het Prijs- beheerschlngsbesluit of de Tabakswet. Inlichtingen fabrikanten houten hulshondeiyke artikelen. De Gemachtigde voor de Prijzen wyst op een In de Nederlandsche Staatsoau- rent van 6 Augustus 1943 verschenen Uit voeringsvoor sArlft van het Prijsvor- mlngsbeslult 1941. volgens hetwelk fabrl- kanten van houten huishoudeUJke artike len de verplichting Is opgelegd om vóór 1 September 1943 inlichtingen betreffende de prijsberekening der door hen vervaar digde artikelen te verstrekken Boven dien zijn zU Verplicht in hun bedrijf mon sters van bovenbedoelde goederen, voor zien van de vereischte gegevens, gereed te houden, teneinde lleze op eerste aan vraag aan de bevoegde ambtenaren te toonen. Uitstel van deze verplichtingen kan ln geen geval worden verleend. De formulieren waarop de Inlichtingen moeten worden verstrekt, zyn op aan vraag kosteloos verkrijgbaar by den dienst van den Gemachtigde voor de Prijzen. Bagynenstraat 1 te Deventer. Schenrpremle oogst 1944. Nu de zaaltyd van het wlnterkoolzaad spoedig aanbreekt of ln sommige streken reeds ls aangebroken, kan het dienstig zijn nog eens de aandacht te vestigen op de regeling, welke t.a.v. oogst 1944 voor het vcrleenen der sehcurpremle geldt. Deze scheurpremle bedraagt f 300 per ha doch zal tot f 500 per ha worden ver hoogd. Indien er voorzoover: a. op het bedrijf winterkool- of winterraapzaad wordt verbouwd en geoogst boven de oppervlakte, welke de teler uit hoofde van een hem opgelegde of door hem over genomen verplichting moet verbouwen b, de op het bedryf voor den oogst 1944 met aardappelen bcteelde oppervlakte grooter ls dan die, welke voor den oogst 1942 met aardappelen ls bebouwd. De aardappelteelt, welke in de plaat* treedt van de verplichting tot verbouw van kool- of raapzaad, telt by de berekening van de verhoogde scheurpremle niet mee Om voor bovenstaande seheurpremir- In aanmerking te komen moeten de tc scheuren perceelen zoo spoedig mogelijk bi' den productiecommissaris worden op gegeven en. voordat met het scheuren wordt begonnen, schriftelijk zyn goedge keurd. Afleverlnr van Kallmeststoffen. De Import van Kallmeststoffen verloopt naar wensch. waardoor het mogeiyk .'s reeds thans een derden Kallbon «eldle te verklaren. Er zullen voornameiyk Kali- routen 20 en 50 pet geleverd worden ^e hoeveelheid nntentkall. die verwacht wordt ls ln verhouding tot de hoeveel heid ruwe kai;zout*n klein, zoodat de verbruiker* er ernstig rekening mede -^rten houden om waar eenlgszlns mo- IHk. voor de kallbemesttng cehrulk te maken van de ruwe katlzouten (V. 40 en '0 pet t Het wachten met den aankoop "an deze kalizouten. Jn de hoop latei In K seizoen 'och nog wel oatentkall te nen betrekken zal zeker tot telcur- -teiiing lelden, terwijl het dan te laat zal -Mn ;»r>worripr em nrj r->we kallrouten uit te strooien Het ligt In de bedoeling de hesch.'kbaar komende hoeveelheid patent, kali naar die gebieden te doen verzenden waar men In verband met dc gewassen voornamelijk op deze kalimeststoffensoort is aangewezen. Vro*g«r U«m het ttatkg Op dc Ncdcrlaodtch* r«* En het lost* op d* k*d* Een paar honderd Uiten th*c .r T Keg Terpalde s* In p*kj*s |T En. nu d*t n «top-geiet. fDrinken -w* een geurig kop|* Ven Keg'. T.T.T -Ubtet. anci oooraaot Uoot is huueetf Die levert zijn Scheerzeep- bort S la bij zijn leveran cier. want hij krijgt dan nog Adelaar-Scheerzeep van oude kwaliteit! ZELFS DE MEEST CONSERVATIEVE THEEPOT voelt zich niet te deftig om Nettie te schenken. IEDEREEN) ZEGT: KKT-PEET ECHTI Uitsluitend verkriicbiar 1» hrperkte hoeveelheid voor hotel., rotau/.nts, petuiont, klootten, ziekenhui zen en andere groote in.tellins» o. C I. M. HILLING Hccrengrmcht 435 - Amiterdam(Q A'eef lohonncs hield vroeger kippen,em' nvrou* gebruikte de eitics voor het p p beslag. Klaar nu zijn die kip- pen wég. en laatst was neef jf kwaad.omdat ie geen ff /es meer kreeg! klaagde mijdr noodt ik vroeg verbaasd: »Heb jij dan nog nooit vanPANKO f v, 5 Heeft U nog koffiebon traast Pim D&n naar den kruidenier en I Unicum gehaald! 'n Beetje t water, 'n weinig Unicum, wat heete melk en U weet niet of U ooit zooiets fijns proefde! Da'a niet overdrc- j ven, da's wéAr! Proef 't maar! Pim' s prima Knjfiesurrogaat Verloepfconlior VQD dt! Plooh Kclfwbrondcnjt:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad Noord-Holland, Schager editie | 1943 | | pagina 3