NOORD-HOLLAND Adolf Hitier sprak te München. Bolsjewisme en Amerikanisme onder de loupe. DAGBLAD VOOR Hei loi van Europa wordi aan 'i Oosifront beslist Rede van dr. Seyss Inquart Duitsche troepen bieden verbitterden tegenstand. Uitgave: Dagblad voor Noord-Holland N.V. Alkmaar - Voordam C 9. Bureau der Scbager éditie: Schagcn: Laan 201. Telefoon 444 (2 lijnen) Postrekening 66189. DINSDAG 8 NOVEMBER 1943. SCHA'GEK EDITIE. 87e Jaargang. No. 262, 4 pagina's. Deze Courant verschijnt dagelijks Advertentie-tarief. Prijs der gewone advertenties in deze Editie 11 et. per m.M. By contract binnen een Jaar te gebruiken belang rijke korting. Tarieven voor le geheele oplage op aanvrage. Terugblik op de voorbije 20 jaren. Slechis Duitschland kon het bolsjewistische gevaar keeren. Géén herhaling van1918 De Führer heeft Maandag temid den van zijn oude garde in de zaal van den LSwenbraukeller te Mün chen deelgenomen aan de herden kingsplechtigheden ter gelegenheid van den negenden November. DaarbU heeft Hitier een rede ge houden, waarin hij o.m. het tijdperk der laatste twintig jaar met zijn ge weldige gebeurtenissen onder de lou- pe nam. Hij typeerde het Duitsche Rijk van 1914, de parlementair-democratische monarchie, waarin het jodendom was binnengedrongen in den staat, in het politieke leven en vooral ook in de zoogenaamde leidende klasse, en waarin het economische leven op velerlei gebied uitdrukkelijk domein van het jodendom werd. De politiek vart het toenmalige Rijk, aldus vervolgde de Führer, was slechts gericht op het behoud van den wereld vrede. Alleen al het feit, dat het Rijk van toen, hoewel het bijna dertig mil- lioen inwoners meer had dan Frankrijk, een kleinere legersterkte bezat, weer legt het best de later geuite beweering, dat de vrede toen door dezen staat be dreigd was. De omsingeling van Duitsch land had geen ander doel dan dat, het welk door talrijke Engelschcn volkomen openlijk werd uitgesproken, n.1. dat het Rijk als de organisch sterkste Europee- ■che kracht door een coalitieoorlog moest worden vernietigd, precies zooals Engeland in vorige eeuwen eerst Spanje, daarna Nederland en tenslotte Frank rijk in langdurige oorlogen had bestre den. Het kleine Britsche eiland, dat door tallooze „oorlogen langzamerhand een kwart van de geheele aardoppervlakte had onderworpen, deed niettemin bij het begin en tijdens den duur van den eer sten wereldoorlog geen afstand van de oude, afgesleten moraliseerende frazen, die Engeland tot dusverre nog in eiken oorlog vergezeld hebben: „Strijd voor de vrijheid der kleine volken, strijd voor de hervorming der wereld in den zin der gerechtigheid, strijd voor democratie, strijd voor de gelijkheid van alle ras sen". Na 1918 geen definitieve nederlaag. De Führer herinnerde eraan, dat ln weerwil van de geweldige wereldover macht tegen het toenmalige Duitsche Rijk op geen enkele plaats beslissende overwinningen werden behaald, zoodat ae definitieve ineenstorting minder was toe te schrijven aan de uitwerking van het zwaard dan wel aan den invloed eener ondermijnende propaganda. Een Amerikaansch president goochelde het democratische Duitschland van toen in veertien punten het ideale beeld van een nieuwe wereldorde voor. Het volk was politiek te weinig geschoold om door dezen nevel te kunnen heenkijken en vooral had het te weinig ervaring in het ernstig opnemen van democratische verzekeringen. De staatsleiding bestond uit zwakkelingen, die, in plaats van volgens hun plicht tot den laatsten ademtocht te vechten, den schijnbaar ge makkelijker weg van het vergelijk en daarmede van de onderwerping betra den. Zij werden daarbij aangezet door partijen en leiders, die niet alleen gees telijk. maar ook materieel in handen van het buitenland waren. Zoo kwam het tot den 9en, den lOen en den llden November 1918. In vertrouwen op de plecltig gege ven verzekeringen had het Duitsche volk zijn wapenen neergelegd en zelfs zijn staatsvorm veranderd. Daarmede waren de voorwaarden van onze vijanden niet slechts nage komen, maar zelfs nog overtroffen In nauwelijks een anderen staat der wereld kon het jodendom triomfen vieren als in den toenmaligen No- vemberstaat. Niettemin begon nu een tijd van de laaghartigste kapita listische plundering en afpersing. De democratische republiek van Wei- mar werd door de democraten van het Westen stelselmatig doodgemarteld. De prognose van Clemenceau, dat er la Duitschland twintig millioer. manschen te veel waren, was even openhartig bru taal als bijvoorbeeld het onverbloemde dreigement van Engelsche politici van thans, dat er in Indïë honderd otwee honderd millioen menschen te veel zou- cer zijn. Da vervulling va.i den eisch van Clemenceau was 'astbaar dichtbij. De Führer herinnerde zijn oude s'rijd- makkers eraan, hoe hij toen in de dagen van de ineenstorting het besluit nam tegen deze ontwikkeling op te treden, de natie op te roepen om haar van haar inwendige gebreken te genezen en de voor de verdediging van het bestaan noodige krachten weer te mobiliseeren. Hij herinnerde aan zijn onversaagd wor stelen om de harten van het volk en hoe het besef van de onafwendbare noodza kelijkheid eener oplossing van de pro blemen, die op het volk drukten, lang zaam groeiden. 8 Nov. 1923 Hij herinnerde aan den 8sten Novem ber 1923, toen een stap naar een derge lijke oplossing beproefd werd en mis lukte. en de nationaal-socialistiscne be weging haar ernstigsten tegenslag leed en haar eerste martelaren in den strijd voor de vorming van het niéuwe Rijk kreeg. Als wü ons thans dezen 8sten No- vember van twintig jaar geleden herinneren dan worden wij gegre pen door tweeërlei besef: ten eerste, welk een wonderbaren wtcg onze be weging heeft afgelegd, welk een kracht van vertrouwen onze aanhan gers bezielt. Als eenmaal ln komen de eeuwen de geschiedschrijving, on- cïnvloed van het voor cn tegen van een strijdenden tyd, de jaren der na- t ionaal-socialistische geboorte cri- tisch zal onderzoeken, dan zal zij wel niet kunnen nalaten te consta- teeren, dat hier sprake is geweest van de wonderbaarlijkste overwin ning van het geloof tegenover de vermeende elementen van bet zake lijk mogelijke. De tweede gedachte, die thans bij ons opkomt, kan slechts deze zijn: Wat zou ei uit Duitschland en Europa geworden zijn, als de 8ste en 9dé November 1923 er niet geweest waren en de nationaal- socialistische gedachtenwereld het Duit sche Rijk niet veroverd had? Want het overnemen der macht in 1933 is onver brekelijk verbonden met den 8sten No vember 1923. Op dezen dag werden voor de jonge beweging voor het eerst de geesten gescheiden. De zwakken verwij derd, de blijvenden echter bezield met een nog toegenomen, versterkt fanatis me. Lang voor het jaar 1933 telde het r.ationaal-socialisme reeds millioenen aanhangers in de volksgemeenschap van onze partij. Wat zou er echter geworden zijn van Europa en vooral van ons Duit sche Rijk en ons geliefde vaderland, in dien Duitschland gebleven was, wat het toen was, de democratische, onmachtige staat van Weimarsche origine? De post-Europeesche binnen-A»ia- tisch-bolsjewistische kolos zou zijn be wapening voltooid en het doel der be oogde vernietiging van Europa nooit uit het oog verloren hebben. Het Duitsche F ijk zou tegenover deze wereldmacht in militair opzicht slechts een vorm van een weinige weken durende weerstands kracht gefeest zijn. Hoe ongegrond de gedachte was, Europa bijv. door Polen te laten beschermen, behoeft thans niet meer te worden bewezen. Even dwaas was de veel voorkomende meening, dat men misschien den bolsje- wistischen kolos had kunnen sussen, dat zijn plannen tot verovering der wereld door een vreedzaam en zichzelf steeds verder ontwapenend Europa uit den weg zouden zijn geruimd. Dit maakt op mij den indruk, alsof de de kippen en ganzen op zekeren dag te genover de vossen de plechtige verkla ring zouden willen afleggen, dat zij niet meer voornemens zijn de vossen het toe slaan te verhinderen, in de hoop de vossen daardoor tot vegetariërs te kun nen maken. Het bolsjewistische gevaar was urgent. Deze bolsjewistische kolos, aldus ver volgde de Führer, zal tegen Europa storm loopen, zoolang hijzelf niet gebro ken en verslagen is. Of wil iemand mis schien beweren, dat Finland den we reldvrede bedreigd heeft? Niettemin werd het aangevallen en zonder het in grijpen van Duitschland zou reeds in 1941 zijn bestaan aan een nieuwe vree- selijke beproeving blootgesteld zijn ge weest. Niemand zal ook in ernst gelooven, dat de Estlanders, de Letlanders of de Littauers den Oeral hadden willen ver overen. Niettemin heeft de Sovjet-Unie besloten deze menschen uit hun landen te verjagen en naar Siberië weg te voe ren. Ook Roemenië was stellig niet van plan den Kaukasus en de petroleum- bronnen van Bakoe in bezit te neir maar Rusland heeft hardnekkig ernaar gestreefd, niet alleen den mond van den Donau, maar ook de Roemeensche pe- troleumvelden en zelfs den geheelen Balkan te bezetten en te gebruiken als springplank voor verdere expansie. Tegenover dezen stormloop, die sedert bijna tweeduizend jaar Europa steeds r uit het Oosten bedreigt, kan slechts een enkele staat met succes optreden, en dat is Duitschland. En al is deze worste ling voor ons volk ook grenzeloos zwaar, zij bewijst toch, dat zonder of te gen Duitschland geen enkele staat dit gevaar zou kunnen weerstaan, dat elke hoop der verschillende Europeesche vol ken, door goed gedrag of door een vleien der Moskovieten misschien consideratie te verkrijgen, hoogstens een kinderlijke domheid of een jammerlijke lafheid is. Zij bewijst echter vooral, dat de mee ning, als zou in plaats van Duitschland een andere, misschien zelfs een niet- F.uropeesche mogendheid dc bescherming van dit continent op zich kunnen ne men, niet slechts gedachteloos is, maar een waarlijk moreele zwakheid open baart. Het is echter vooral het volledige gebrek aan inzicht bij burgerlijke poli tici, als men in vele landen doet alsof men gelooft, dat het joodsch-plutocrati- sche Westen het joodsch-bolsjewistische Oosten :al overwinnen. Neen, het tegendeel zal het geval zijn: op zekeren dag zal het joodsch-bolsje wistische Oosten het jodendom van het Westen t ntheffen van zijn taak nog lan ger te moeten huichelen. Het kan dan volkomen openlijk het uiteindelijke doel bekendmaken. De joodsche democratie van het Westen loopt n.1. vroeg of laat zelfs op het bolsjewisme uit. Dezelfde naieve menschen echter, die nu geloo ven in Stalin den geest gevonden te heb ben, die voor hen de kastanjes uit het vuur haalt, zullen het wellicht sneller dan zij kunnen vermoeden beleven, dat de opgeroepen geesten der onderwereld hen-zelf ombrengen en wel in hun eigen landen. Dat in dezen oorlog Engeland weer de drijvende kracht was, dat het met de joden samen oorzaak, ontketening en voeren van den oorlog in zich vereenigt, beteekent slechts een herhaling van de gebeurtenissen van den eersten wereld oorlog. Dat echter dergelijke geweldige historische gebeurtenissen niet twee maal tot hetzelfde resultaat leiden, kan dan als zeker worden aangenomen, wan neer de krachten van eens zich niet la ten vergelijken met die van thans. Dat het huidige Duitschland een andere staat is dan het Duitschland van 1914- 1918 zal wel voor niemand meer een ge heim zijn, zooals de 9e November 1943 ock niet meer gelijkt op den 9den No vember 1918. De grootste oorlog begon De woesteling, waarin wij ons sedert 1939 bevinden is te geweldig en uniek, dan dat zij met de maatstaven gemeten zou kunnen worden van kleine twisten tusschen staten. Wij strijden nu in het vijfde jaar van dezen grootsten oorlog aller tijden. Toen hij begon, was de vijand in het Oosten nauwelijks 150 km van Berlijn verwijderd. In het Westen bedreigden zijn vestingen, den Rijn, het Saargebied lag in het vuur van zijn ar tillerie. Aan de Belgisch-Nederlandsche grens loerden de bij verdrag verbonden trawanten van Engeland en Frankrijk op nauwelijks 100 km afstand van onze grootste industriegebieden, terwijl democratische regeering van Noorwegen de overeenkomsten bekrachtigde, die haar op zekeren dag in het kamp over eenkomsten bekrachtigde, die haar zekeren dag in het kamp van onze vijanden moesten voeren. De Balkan droeg m zich de latente gevaren van de ergste verrassingen. Italië was door de houding van den koning en zijn kliek tot een niet-oorlog- voerende status gedwongen en Duitsch land was zoodoende geheel alleen op zichzelf aangewezen. Omsingelingsring verpletterd. En nu, mijn partijgenootcn, heeft ieze nationaal-socialistische staat ln geweldige historisch unieke slagen -lezen omsingelingsring verpletterd en met het heldendom van zijn sol daten de fronten bijna overal ver over de 1000 kilometer van de gren zen van het rijk verplaatst. Onze vijanden zijn bescheiden geworden. Zie vervolg pagina 2. Mussert tijden» zijn rede in de groote zaal van het rivoli-theater te Utrecht op de belangrijkste bijeenkomst der gecombineerde vergaderingen, welke door het Arbeitsbereich der N.S D A P en N.S.B. in het kader van den .Dag der Solidariteit" In alle deelen van ons land werden gehouden. Hier spraken de Rijkscommissaris. Rijksminister dr. Seyss-lnquart en de Leider Arbeitsbereich der NSDAP/Stapf/Pax m De bommen op Vaticaanstad. Anglo-Amenkanen zijn verantwoordelijk. De verklaring over den bomaanval op Vaticaanstad, Zondagavond door het geallieerde hoofdkwartier in Noord- Afrika gepubliceerd, wordt te Berlija beschouwd als een ondubbelzinnig b»* wijs voor de verantwoordelijkheid der Anglo-Amerikanen. De geallieerde verklaring zegt: «Of schoon het klaarblijkelijk onmogelijk is, bij nachtelijke operaties met vol komen zekerheid vast te stellen, waar de bommen gevallen zijn, heeft een grondig onderzoek naar de operaties, in den nacht van 5 op 6 November on dernomen, aangetoond, dat de beman ningen stellige instructies hadden om Vaticaanstad niet te bombardeeren". Deze formuleering beteekent, aldus zegt men in toonaangevende Berlijn- sche kringen, dat in tegenstelling tot vroegere beweringen ook in den betref- fenden nacht vijandelijke vliegers on derweg waren. De Duitsche constatee ring over het binnenvliegen van af zonderlijke vijandelijke vliegtuigen wordt daarmede gestaafd. „Dag der solidariteit.' De N.S.D.A.P en de N S.B. hebben Zondag in verschillende plaatsen van ons land gecombineerde vergadei ngen gehouden, welke bijeenkomsten stonden ia bet kader van den „Dag der solida riteit". Te Utrecht, de hoofdstad der Nat. Soc. Beweging der Nederlanden, spra ken de Rijks-Commissaris, dr. Seyss- lnquart, en de Leider van bet Neder- landsche volk, Mussert. VVU laten hier eerst de rede van dr. Seyss-lnquart volgen. Mijnheer Mussert! Nederlandsche erf Duitsche kameraden! Wij zijn hier bijeen gekomen om twee gebeurtenissen in de geschiedenis van het Duitsche volk te herdenken en de heer Mussert heeft de beteekenis van deze herinnering en deze herdenking samengevat door onze samenkomst en dezen dag te bestempelen als den dag der solidariteit. Ik neen dit woord over. Ook voor mij is juist deze dag, die gewijd is aan twee tragische oogenblik- ken in het Duitsche volk, de dag der solidariteit Want ik vat deze kenmer king zoo op, dat deze dag ons in de eerste plaats duidelijk bijbrengt het belang van de saamhoorigheid en het belang van het aaneengesloten blijven van een volk en in de tweede plaats, dat deze dag een soortgelijke verma ning is voor de omstandigheid, dat wij allen, of wij nu in volksgemeenschap zijn bijeengebracht o.' meer dan dat in een gemeenschap van gezindheid, altijd en in alle omstandigheden bereid moe ten zijn voor deze gemeenschap tot het uiterste op te komen. Kameraden, November 1913 bewij-t ons juist het tegendeel. Toen heeft het Sovjet-aanvallen brachten weer geen succes. De strijd bij Kiel duurt voort. UIT HET HOOFDKWARTIER VAN DEN FÜHRER, 8 Nov. (D.N.B.). Het opperbevel der weermacht maakt bekend: Op de landengte van Kertsj had den ook gisteren de met sterke strijdkrachten ondernomen aanval len der bolsjewisten slechts geringe plaatselijke successen. Al dagen lang gedragen zich in dezen frontsector op bijzondere wü- ze het Brandenburgscbe pioniers bataljon 71, welks commandant, majoor Schneider, in de laatste ge vechten is gesneuveld, en in den stryd op den grond gebruikte dee len van de negende luchtafweer- divisie. Aan het front van den Dnjepr ver liep de dag, afgezien van succesvolle eigen aanvallen, rustig. Bij de voort zetting van onze aanvalsactie ten zui den van Nikopol werd een ingesloten vijandelijke groep strijdkrachten uit eengeslagen en nieuwe gevangenen en buit binnengebracht. In het gevechtsgebied van Kief bie den onze troepen op breed front aan bolsjewisten, die met verre superieure strijdkrachten oprukken, verbitterde tegenstand. In deze met onverminderde felheid voortdurende afweergevechten hebben zich de Frankisch-Sudetenduitsche 183ste divisie, onder leiding van lt.-ge neraal Dettling en de Oost-Pruisische 217e lnfanterie-aivisle onder leiding van lt.-generaal Poppel bijzonder on derscheiden, In het onoverzichtelijke meren- en moerassenterrein van het penetratie- gebied van Newel staan eigen gevechts groepen ln afweerstrijd tegenover, vrij sterke «ijanaelijke strijdkrachten. Pogingen van de bolsjewisten om het penetratiegebied naar de kanten uit te breiden, mislukten. Uit de overige sectoren van het cen trale en noordelijke oostelijke front werd ook gisteren slechts plaatselijke -,v~-kennings- en stoottroepenactiviteit gemeld. De stryd in Italië. Aan het Zuid-Italiaansche front blijft de vijand met geconcentreer de strydkraebten hardnekkig onze stellingen ten noordwesten van den Volturno aanvallen. Daarbij is het vooral bij Venafro tot felle en voor dc Britten en Amerikanen uiterst verliesrüke gevechten gekomen. Snelle Duitsche gevechtsvliegtuigen hebben doeltreffende aanvallen in scheervlucht gericht op vijandelijke concentraties van auto's. Formaties vijandelijke vliegers zijn gisteren overdag de bezette westelijke gebieden binnengevlogen en zijn bij weersomstandigheden, die slecht zicht boden, doorgedrongen tot in West- Duitsch gebied. Ook storingsaanvallen in den afgeloopen nacht hadden slechts gering effect. Vijf Britsch-Amerikaan- sche vliegtuigen werden neergeschoten. Duitsche vliegtuigen hebben ook in den nacht van 7 op 8 November afzon derlijke doelen in het stedelijk gebied van Londen met bommen van zwaar kaliber bestookt. 140.000 br. ton scheepsrulmte vernietigd. Zooals in een extra bericht is bekend gemaakt, heeft de Duitsche luchtmacht opnieuw een zwaren slag toegebracht aan vijandelijke troepen- en ravitail- leeringstransporten in hét. westelijke deel van de Middellandsche Zee. For maties gevechtsvliegtuigen hebben in stoutmoedige scheervlucht voor de N.- Afrikaansche kust een uit 22 volgela den troepentransportschepen bestaand, door acht torpedojagers beschermd convooi aangevallen. Talrijke bommen en torpedo's troffen 13 groote passa giersschepen met een gezamenlijken in houd van 140.000 brt., alsmede twee torpedojagers vernietigd. Reeds bij het vertrek werden ver scheidene der getroffen transportsche pen in brandenden en zinkenden toe stand waargenomen. Met de vernietigde schepen vonden vele duizenden jonge Amerikaansche en Britsche recruten hun graf in de golven. Na de ontruiming van Kief. De ANP-correspondcnt tc Berlijn meldt: Uit de officieele Duitsche front- berichten blijkt sedert eenige dagen sterk toegenomen felheid der ge vechten in het gebied van Kief, waar de met een groote meerder heid ondernomen aanvallen der Sovjet-Russen, die vooral ten noor den der stad de Duitsche troepen met ovcrvleugeling bedreigden, de Duitsche legerleiding hebben ge noopt, haar strijdkrachten uit Kief terug te trekken nadat eerst alle helangryke objecten der stad waren vernield. Van de uiterst hevige gevechten, die thans reeds wekenlang den gehee len zuidelijken vleugel van het front in het middelpunt der belangstelling doen staan, stellen die in het gebied van Kief alle andere in de schaduw. Het is aan te nemen, dat van Duitsche zijde het besluit Kief te ontruimen, noode is genomen, daar het verschaffen van winterkwartieren aan de troepen door het verlies van de stad aanzienlijk bemoeilijkt 's. De bolsjewisten beschik ken thans ook bij Kief over een brug- gehoofd aan deze zijde van den Dnjepr dat groot genoeg is voor het onderne men van aanvallen met een operatief doel. Het fs waarschijnlijk, dat- zij niet alleen zullen trachten, verder naar het westen op te rukken, waartoe het ter rein in verpand met het ontbreken van natuurlijke hindernissen gunstig is, doch tevens pogingen zullen onderne men door een opmarsch naar het zui- den door te dringen tot in den rug van de Duitsche strijdkrachten in den groo- ten saillant van den Dnjepr en deze zoo mogelijk af te snijden. Dit hebben zij reeds eenmaal op kleinere schaal gepoogd van het gebied ten zuidoosten van Krementsjoeg uit. Zij wisten een gevaarlijke situatie voor de Duitschers te scheppen en zelfs de stad Kriwoirog binnen te dringen, doch eind October wisten de ijlings ln den strijd geworpen Duitsche reserves den Sovjet-Russischen opmarsch staan te brengen en de operatieve plannen van den tegenstander te verij delen. Zelfs konden de Duitschers met succes tot tegenaanvallen overgaan Zoo is op het oogenblik ten zuiden van Nikopol nog .een Duitsche tegenaanval aan den gang. Duitsche volk deze solidariteit verge ten. Daaruit ontstond de verschrikke lijke ineenstorting van zijn geschiede- denis. Die ineenstorting blijft een eeuwige vermaning voor ons allen om nooit de solidariteit, deze door God gewilde saamhoorigheid van een volk te vergeten. November 1923 echter, die toen bij den afloop der gebeurtenissen niet tot succes heeft geleid, maar die dooden zag liggen op de straten en pleinen, bewijst ons, dat het tijdelijk mislukken van een daad, die gesteld werd uit de diepste volk- sche verantwoordelijkheid, nooit ver geefs is. Want van dezen dag af, van dezen offergang der partij uit, stroomt geleid en altijd waakzaam gehouden door onzen Führer de oneindige kracht door het geheele Duitsche volk, die dit volk heef opgeroepen, heeft wakker geroepen en capabel, groot en sterk heeft gemaakt toi. deze enorme prestatie, die het thans noodig heeft om het tegen zijn vijanden vol te houden. Ziet U, kameraden, zoo bewijst No vember 1918, dat elk optreden tegen de solidariteit dood, vernietiging en einde beteekent en zoo bewijst November 1.923, dat elk optreden uit volksche ver antwoordelijkheid, ook wanneer het niet terstond tot het succes leidt, toch tenslotte de overwinning voor volk en gemeenschap zal beteekenen. Nationaal-Socialisten! Een beschou wing. over deze historische gebeurtenis sen bewijst ons, dat moedige volkeren niets verdragen dat van nadeeligen in- vloed is op hun vrijheid. Het is uitge sloten, dat men een Germaaasch volk op den duur doet buigen Het verweert zich en laat zich liever vernietigen, al vorens zich te laten buigen en zijn vrij heid en Innerlijke kracht prijs te geven Ook dit Inzicht brengt ons de beschou wing van November 1918. die scheen te bewijzen, alsof wij Duitschers ons wil den buigen, die echter leidde tot No vember 1923. die het eerste verzet be- teekende tegen een schijnbaar hopelon- zen toestand Wat konden die paar mannen toen tegen de overmachtige Entente, tegen het nog heel groote en sterke Frankrijk er. de almachtige tegenstanders onder het eigen vo!k feitelijk willen? Wat konden zij hopen' Die hebben niet gevraagd, maar zij zijn aangetreden omdat zij wisten en omdat hun inner lijke stem hun heeft toegeroepen: Jullie moet thans voor Duitschlands eer en vrfiheid aantreden. Thans verstaan wij den diepen zir van beide Gebeurtenissen. Toen wij ir November 1918 de ineenstorting beleef den. viel het niet te verwonderen, dat ve'en van ons aan den zin van het ge beuren in het geheel begonnen zijn tc wanhopen. Vier jaren en meer van de zwaarste offers werden gebracht, hel dendaden, die haars gelïiken in de ge schiedenis nog nauweliiks gehad heb ben. werden volbracht En dat alles zou 'evérpeefs geweest zijn? En toen kwam November 1923 weer trad een vast.1 eraden schare en werd neergeworpen en neergeslagen en weer ko.i hij iemand de gedachte onV-nmen: Waartoe' Het is zinloos! Neen. kameraden, uit het gebeu ren van de laatste jaren zien wij in, dat alles een diepen zin heeft Gehad en voorbestemd was ln de Voorzienigheid, dat de Ineenstor ting van het jaar 1918 gekomen Is, opdat met t oogenblik van de diep ste geschoktheid ook 't oogenblik aanwezig was van ln zich zelf te keeren om het Duitsche volk ln staat te stellen tot de groote taak. die het te wachten stond, toen de bolsjewisten ln Juni 1941 met hon derden divisies naar onze Oostgrens waren opgetrokken Op dat oogen blik heeft het Duitsche volk, dat weet wat lydeu beteekent. ook de kracht gevonden dit gevaar te boven te komen Hetzelfde geldt voor November 1923. Het is niet een rechtstreeksche zegetocht naar de macht geweest en hoe zwaarder een zoodanige strijd is, hoe meer offers er gebracht zullen moeten worden, des te sterker wordt een volk voor de laatste beproeving. Kameraden! Alles is een duidelijke weg naar deze laatste groote beslissing, waarin wij thans geplaatst zijn en die 'het aanschijn van Europa, doch daar naast ook van de geheele wereld, voor generaties, waars hijnlijk voor eeuwen op Europa zal bepalen. Want het beeld van de wereld, zooals wij het in het jaar 1914 en tevoren gehad hebben is volledig veranderd. Wat men toen kun bestempelen als overheersching van Europa en van het Europeesche ras is voorbij. Nieuwe machtsgroepeeringen. Nieuwe machtsgroepeeringen vormen thans de wereld. De machtgroepeering Oost-Europa en Azië, met de Slavisch- Ostisch Mongool achtige volkeren, voortgekomen uit de Steppe, is het, die altijd weer om de zooveel eeuwen toestormt. Eens was het Dzjinghis Khan, daarna waren het andere. Thans is het 't bolsjewisme van Stalin. En aan den anderen kant over den Atlan- tischen Oceaan vormt zich iets nieuws. Het Amerikaansche continent wordt tot het Westelijke Halfrond van Roo- sevelt samengevat en verheft zich met een machtigen en onbeperkten aan spraak op heerschappij en daarginds in Oost-Azië vormt zich eveneens een nieuwe groepeerinp. Dan blijven wij, Europeanen, nog over. Dat zijn de vier groote machtsgroe pen, die thans de wereld beginnen te vormen, bepaald door den bodem, door het klimaat, door de natuurkundige ge steldheden, en op grond daarvan sterker bepaald door de rassen, die op dien bo dem zijn gegroeid, gedragen cn gestuwd in de geschiedenis door den geest, door de innerlijke houding, door de maat schappelijke vormen, die zich jnist uit dit bloed en de specifieke raseigen schappen van deze volkeren ontwikkeld hebben. Al het andere dat er in de wereld is, speelt een tweede rol. Die gebieden en volkeren zijn in machtspolitiek opzicht niet vormgevend. De vier machtsgroe pen, die thans bezig zijn te ontstaan, worstelen met elkaar om de vorm geving van de werled. Kameraden: iets is ons, vooral aan ons Nationaal-Socialisten, duidelijk. Het is niet de organisatie, het zijn niet de formaties, het zijn niet de program ma's, die geschiedenis maken, het zijn de menschen. De menschelijke geest, zooals hij uit zijn bloed geschapen wordt, is het die de geschiedenis maakt, die zijn hoogste voltooiing vindt altijd in de heel groote mannen, die uit het volk' of uit een ras geboren worden en als leiders voorop gaan. Daarom moeten wij ons met de geestelijke eigenschappen bezighouden en moeten wij ons afvragen: waar ligt de laatste impuls voor de uiterlijke militaire en politieke verschijnselen? Wat is het bolsjewisme? Zoo wil ik eens over het Oosten spre ken, over de bolsjewieken. Wij hebben deze volkeren reeds eenmaal ln de jaren 1914, 1915 en 1916 meegemaakt toen wij in den eersten wereldoorlog tegen Rusland zijn opgetrokken. Toen kwam ons de Russische soldaat tege moet en maakte op ons den indruk van een op de een of andere wijze handelbaren en tenslotte goedmoedi- gen boer. Hetgeen thans op ons af komt is heel iets anders. Men zal zeg gen het bolsjewisme heeft hier andere menschen gevormd, het heeft deze menschen in 'n nieuwen vorm gebracht, maar hetgeen wij thans zien, dat was in hen aanwezig. Het bolsjewisme heeft het positieve, het goede van den Russischen boer ondedrukt en het heeft twee eigenschappen, die in deze men schen altijd sluimeren, te voorschijn gebracht. Ook deze eigenschappen kunnen uit het landschap worden afgeleid. Dat landschap immers is oneindig groot. De Steppe maakt melancholiek. U zult zeggen, de zee is ook groot, maar de zee is altijd in beweging. Zij is dynamisch, zij verwekt in ons krach ten. terwijl de Steppe groot en als dood is. Zij maakt melancholiek, zij maakt bereid om te lijden De menschen van de Steppe hebben bepaald een heim wee. Zij voelen zich bevredigd wan neer zij kunnen lijden, wanneer zij gekweld worden. En het tweede is de onbegrensdheid van de Steppe. Zij maakt losbandig en teugelloos. Deie menschen kunnen in een roes gebracht worden, waaruit zij bepaald elementair losbarsten, zooals wij dat juist kunnen constateeren aan die stormloopen uit het Oosten, die altijd weer tegen Eu ropa komen aanrollen. Deze beide eigenschappen heeft het bolsjewisme tot een „politicum" gemaakt. Het laat de menschen lijden door hun alles te ontnemen wat slechts mogelijk is. Dat kan het zich veroorloven omdat deze Ostische menschen in het lijden zelf een zekere bevrediging vinden en wel voor een doel, dat weer sterk losban dig is, voor de proletarische wereld revolutie. Zie vervolg pagina 2.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad Noord-Holland, Schager editie | 1943 | | pagina 1