"22SS* KOFFIE- MELBA N.C.V. De algemeene Volksschool legt de basis voor onze volkseenheid. De kunst van het schilderijen-zien. SURROGAAT ■13 BUSSÏNK VRAAGT VOORTAAN HET NIEUWE KINDERVOEDSEL DAT TIJDELIJK MOLENAAR S KINDERMEEL VERVANGT. VERKRIJGBAAR OP DE RUSTBON EN OP DE BESCHUITBONNEN Onze ruim 50-jarige erva ring op het gebied van Kindervoeding staat U borg voor de uitstekende kwaliteit van dit nieuwe Molenaars Kindervoedsel. po stilte fóór do ontlading— JUa druk op den kflop «n da energie komt vrij I Niet ccbter bij U! AU energie ontplooien wilt, denlct U clou aan iet» ander», V wordt-af- gtleid en xoo mislukt alles! Wil *t wél lukken, dan moet V van binnen tustie xijn, Dalmeijer'a schriftelijke psychologische persoonb'jkheidacur- ■usseo mfleen U rustiger cn du» tot groocer energie in staat, moet den pon cent invullen. HUriangi afknippen. Naam en .volledig adraa In «fruklelter» 36 ct. per pak a 250 gram Wat verlangt V voor Vic bon? U verlangt voor Uw bor levensmiddelen, die op eer hygiënische manier uitgoedt grondstoffen sij'n snmenge steld. U is daar zeker van. wanneer de naam W. A. Scholten op de rerpakkinf voorkomt. Bekend zijn W. A. Scholten'a Butaroma, Albumons, Transparante, aago, verpakt aardappel? meel, etc. W. A. SCIIOIiTEVs Aardappolmoel/abrieftcn Een Spaarbrief van de te 's-Gravenhage Is een uiterst sollede belegging Looptijd 14 Jaar. Grootte 600... 1000.- en 2500.-. Storting vanaf 8.- per maand. Korting bU betaling Ineens/76.-, 160.- en 375.-. Uitkeering kas 1028 In 1043; hoogste 896... 1792.- en 4480.-. laagste ƒ650.-, 13C0.- en 3250.-. Soliditeit: Rljkstoezlcht (Vorz.k.J. Nadere Inlichtingen, mede om trent een vertegenwoordiging, verstrekt de N.C. V. Spaarver- zelcerlng, Zeeatr. 88. Don Haae. BUfa-.MMitBÜlYfcWIrlBIfikmatefc Intellectualistisch Onderwijs moet plaats maken voor een muzische opvoeding. Ontplooiïng van de menschelijke gevoels- en karakterzijde. m. Met dit derde, tevens laatste artikel besluit onze medewerker op het ge bied van Opvoeding en Onderwijs zijn beschouwing over de opvoeding, zooals deze zich dient te ontwikkelen. Het probleem Is biermede natuurlijk niet volledig behandeld, hetgeen, ge zien de plaatsruimte, helaas tot de onmogelijkheden behoort, doch niet temin zijn ln deze serie eenige ge dachten en ideeën ontwikkeld, die den lezer toch tot nadenken moeten stemmen, temeer waar het hier te vens gaat om onze zelfstandigheid. (Redactie.) Indien de souvereinitelt, dus ons zelf standig -volksbestaan, thans op het spel staat en zij staat op het spel aan wordt het hoog tijd, dat de indivldueeie leden van ons volk gaan inzien, dat wij als volk ons gezamenlijk moeten inspan nen om ons van onze zelfstandigheid te verzekeren. Dat dit nooit zal kunnen geschieden, als we vasthouden aan de, ons volk verscheurende, opvoeding, zal na het voorgaande nauwelijks eenlg betoog be hoeven. Trouwens, we herhalen het, het is een verheugend feit, dat men zich alom steeds meer bezint op het probleem van onze zelfstandigheid en op de vraagstuk ken, die hiermede ten nauwste samen hangen en dan direct op één van de eer ste, zoo niet hét eerste belangrijke vraagstuk, n.1. op dat van onze opvoeding stuit Daarbij is Inderdaad 't Inzicht groeien de, dat wy ons als volk ln eenheid weer moeten leeren kennen en waardeeren, dat wij weer moeten leeren inzien, dat wy als kinderen va» één volk deze na- tuurUJke basis moeten koesteren als het dierbaarste bezit. Dit dierbaarste bezit, dit bewustzyn van een volk te zyn, his torisch gegroeid en zyn uitdrukking vin dend ln een hoog ontwikkelde eigen cultuur, die voor de wereld eên schat kamer beteekent, ls echter helaas poli tiek verkwanseld door een onverantwoor- deiyke party-opvoeding. ls het dan te verwonderen, dat, nu ve len dit steeds meer Inzien, ook de roep om een andere opvoeding wordt verno men? Zij wenschen voor hun volk weer een opvoeding, die ln de eerste plaats het geheel ziet en niet de deelen partyen een opvoeding, die ons verleden waar dig ls en niet in bekrompenheid en eng heid ontaardt. Een opvoeding, die ver eent en niet scheidt en die den blik weer leert richten naar bulten, zooals zy de den, die eens ons volk groot maakten Bij deze nieuwe opvoeding stellen we ons als doel ons volk voer oogen. Het gaat om het voortbestaan en de zelfstandigheid van ons Volk; ln het be lang van dit volk zullen al die maatre gelen genomen moeten worden» die zyn eenheid en aanzien vermeerderen. De volksgemeenschap als draagster van alle cultuur staat ons weer voor oogen. Niet langer gaat het ons om den individueelen mensch, doch om de gemeenschap van menschen, die ons volk vormt Het doel van de opvoeding ls dan ook allerminst van den Jongen mensch een losgeslagen intellectualist te maken, die meent, dat hy op zich zelf staande aan zijn menscheiyk verstand reeds genoeg heeft en verder alle niet voor het ver stand te doorgronden bindingen kan ont beren. De leuze: kennis ls macht, dient uit de nieuwe opvoeding geschrapt te worden. Niet, dat aan de ontwikkeling van het verstand geen waarde gehecht zou wor den. Natuurlijk wordt daar ook ln de nieuwe opvoeding waarde aan gehecht. Echter zyn er naast de ontwikkeling van het verstand andere zyden van den mensch, die minstens even belangryk, zoo niet belangryker zUn Indien de opvoeding thans nog groo- tendeels neerkomt op verstandsontwik keling, dan zien we daarin een uitvloei sel van bovengenoemde leuze. Het ls zeker niet te veel gezegd te beweren, dat onze opvoeding bijna uitsluitend hierop is gebaseerd. De gevoels- en ka- rakterzyde van den mensch zyn veel te weinig tot onploolïng gekomen. Er wordt niet gevraagd of iemand hulpvaardig, eeriyk en trouw ls, maar of hy „knap" is. Die knapheid biykt buitengewoon belangrijk te zyn, zóó zelfs, dat men, als de knap heid maar aanwezig ls, de hoedanig heid van karakter graag op den koop toe neemt. het diploma an- naar een bewUs van een lntellectueele prestatie; persoon lijkheid, karakter is bijzaak. Stellen we als Ideaal de eenheid van de volksgemeenschap voorop, achten we de binding aan do volksgemeenschap van uiterst gewicht, voor het lndlvldueele lid stellen we daarnaast den eisch. dat de individueele gaven tot ontwikkeling en ontplooiïng moeten komen. Echter en dit is een kenmerkend verschil met de voorafgaande opvoeding niet In de eerste plaats ten bate van het Individu zelf, doch ten dienste van de gemeen schap. De waarde van den mensch wordt De kleine bedelaar. Op een fraaie wUze. Eén arme kleine bedelaar, Zocht ln de nood zyn daagiyks brood. Het leven valt hem bitter zwaar, HU smeekt aan elk een woning, Maar vond volstrekt geen hulpbctonlng Op 't eind ontmoette hij een heer, Die schat op schat gewonnen had, Die zag meedogendv öp hem neer. En liet gulhartig bU zyn sterven Hem na zUn dood zUn schatten erven Zo zorgt de Opperzegenaar Voor den armen, kleinen bedelaar. Toen ging hij vroiyk, welgemoed. Al met zijn schat vluchts naar de stad Waar hy voorheen was opgevoed. HU schonk steeds troost aan de bedroefden Bood hulp aan hen die hulp behoefden. HU was de redder ln 't gevaar, Die arme, kleine bedelaar. HIJ had nu geld en goed genoog, Hy was tevreen, zoals voorheen. Toen hy "zUn lot geduldig droeg. Wijl hem geen tegenspoed meer drukte En zorgloos alles hem gelukte. Was hij gered nu uit gevaar Die arme. kleine bedelaar. Nu bood hU bUstand dag en nacht. En had erbaren met de armen wyi hy zijn lot heeft overdacht, Kan hem geen beter hoop thans strelci Dan a.m de armen mild te delen, Zo juicht hU vroiyk door het land, Verlost nu van de bedelstand. Olj mensdom, denkt nu vroeg cn laat Dat God beloont, wie hem niet hoont Maakt op ZUn hulp dus altyd staat Want HIJ kan troost en hulp steeds geven HU is de redder In ons leven, HU ls ons aller toeverlaat. En redt een ieder in zUn staat. bepaald door de waarde, die hy heeft voor de volksgemeenschap, door den dienst, dien' hij ten aanzien van de volksgemeenschap vervult. Daarom kan ook de egoïstische Intellectualiteit nooit het laatste woord van een opvoeding zyn die de eenheid en den band van het geheele volk in haar vaandel draagt. WU willen opvoeden tot een volks verbonden en sterk karakter; tot een persooniykheld. die als hoogste goed zyn gaven ln dienst van het geheel stelt. wy willen de kinderen van ons volk opvoeden tot nuttige leden van de ge meenschap. die hun taak op de gestelde plaats met bewustzyn van den dienst, dien ïe daarmede verrichten, vervullen Welke plaats zy innemen, zal afhangen van hun gaven, maar op elke plaats zUn ze een volwaardig organisch lid. WU willen, dat leder lid bewust deel van het groote geheel zal zijn, deoi zal hebben aan do cultuur van zyn volk, zich volksverbonden zal voelen, kortom, dat teder lid weer zal leven ln den geur van zUn volk. De grondslagen van deze opvoe ding zullen gelegd moeten worden door de eene. algemeene volksschool, die niet scheldt, doch vereent, door de eene algemeene volksschool, die de opvoedingsplaats zal zUn voor de Jeugd van héél ons volk. Het onderwys van die nieuwe volks school zal zoo Ingericht moeten worden, dat niet alleen de verstandelijke ontwik keling tot haar recht komt, doch dat alle gaven van hoofd èn hart tot ont plooiïng gebracht worden, Daarvoor zal het overwegend Intellec tualistische karakter van het onderwys plaats moeten maken voor een opvoe ding, die de hoogere gevoelens van den mensch. zUn kunstzinnigheid tot ontplooi ing brengt. De grondslag dient gelegd te worden, dat ieder, zy het ook ln ver schillende mate hetgeen afhangt van de persoonlykheid deel zal hebben «an de waardevolle cultureele uitingen van zijn volk; de verschillende kunsten zul len veel meer dan thans het geval ls. tot het volk gebracht moeten worden en de school zal hierbij prachtig voorberei dend werk kunnen doen. Indien het In tellectualistische onderwys plaats msakt voor een muzische opvoeding, een op voeding niet gewijd aan het verstand al leen, doch vooral aan het gevoel, aan de muzen. Aan het rekcnonderwUs zal daar om niet langer de belangrijkste plaats Ingeruimd moeten worden, doch aan het moedertaal-onderwUs. De moedertaal toch ls de band, de binding tusschen alle leden van hetzelfde volk. liet bewustzyn „volk", de volks verbondenheid ls ondenkbaar zonder den band der gemeenschappelijke taal. Elk volk, dat zyn zelfstandig bestaan lief heeft, zal, aan het moedertaal-onderwijs de meeste zorg besteden, Dit onderwijs mag echter niet Intellectualistisch ont aarden ln uitsluitend onderwys ln de juis te schrUfwyze. doch dient vooral gericht te zyn op het uitdrukken van eigen ge voelens en gedachten en het genieten van de waardevolle literaire producten. Naast de moedertaal ls de geboorte grond heilig voor elk volk, dat zich zelf respecteert. De liefde tot den geboorte grond. leder van nature aangeboren, zal verdiept moeten worden. Daarom zal de heemkunde by ons onderwijs een belang- ryke plaats moeten Innemen. Om het eigen heem dient het onderwys als het ware gegroepeerd te worden. Ten nauwste hiermede verwant ls het geschiedcnlsonderwUs. Het bestaan als zelfstandig volk ls altyd een historisch gegroeid bestaan: zoo ook de verbonden heid aan den bodem. Daarvoor heeft ook het geschledenls- onderwUs een uiterst belangrijke taak Hoe wetnlg ls dit begrepen; het biykt wel hieruit, dat door het bestaande ge schiedenisonderwijs onze volksgemeen schap ondermijnd is. Op bUna geen gebied blijkt de ver deeldheid van onze verschillende soorten scholen zoo duidelijk al9 op het gebied van het geschtedenlsonder- wUs, dat gegeven wordt. Elke soort school beteekent practlsch een eigen geschiedenisopvatting. Het belang van geschiedenisonderwUs voor het ge heel, voor het bewustzyn van een volk, speelt hierby niet de minste rol. Dat ons volk dit tientallen Jaren aan vaard heeft, bewijst, dat het bewustzijn kinderen van één volk te tUn verloren is gegaan. De behoefte aan een eenvormig ge schiedenisonderwUs onder leiding van den staat, waardoor etndeiyk eens de ware belangen van ons volk geleerd worden, is zeer groot. Dan zullen zij als helden van ons volk geëerd worden, die met opoffe ring van persoonlijke belangen onze volksgemeenschap het beste gediend hebben en tot den bloei ervan heb ben bUgedragen. Vormt de moedertaal den band. die alle leden van hetzelfde volk bindt, dan moet de gezongen moedertaal In vreug de en droefheid, ln vrede en strijd onver- brekeiyke banden slaan, niet alleen tus schen de leden, maar ook tusschen de generaties van hetzelfde volk By ons zingt evenwel elke soort school haar eigen liederen. Wordt ergens an ders duideiyker door geïllustreerd, dat wU met onze bestaande opvoeding tot verdeeldheid op een totaal verkeerden weg zUn? In de nieuwe volksschool zal aan het gemeenschappelijke lied een zeer ruim? plaats toekomen. Waarom zou ons volk niet opgevoed kunnen worden tot goede zangers, met gevoel voor muziek? Waar om zou ons schoone volkslied een van de schoonste ter wereld niet door heel ons volk gezongen kunnen worden als uitdrukking van onze eenheid en «aam- hoorlgheld? Ten slotte zal ook aan teekencn, hac «lenarbeid en gymnastiek een belangrijk deel van de opvoeding besteed moeten worden, willen wc opvoeden 'ot karak tervolle persooniykheld In bijzonderhe den treden zou te ver voeren Thans reeds moge gebleken z.ijn. dat vooral het bindende element in de op voeding naar voren moet komen De toekomstige, algemeene volksschool dient de basis voor onze volkseenheid te leggen; Indien zy het niet doet. wie zal het dan doen? De school, zooals wij haar thans ln volksontblndende verscheidenheid kennen, legt die basis niet. Integendeel' Daar de komende opvoeding over onze toekomst, d w.z over ons zelf standig bestaan als volk beslist, ls 't hoogste tijd om tot een nieuwe op voeding te komen, die de eenheid von ons volk als doel stelt, dat wil dus zeggen tot een volksche opvoeding. a. AALDERINK WAAR EENS DE BURCHT VRONE.... I HET tAMOELDKO DORP S*- PAMC^Afc Langs den bochtlgen weg, langs ring vaarten met molens en over hooge brug gen, rammelt de generatorbus van Alk maar naar den LangedUk. Een blonde conductrice knipt de kaar tjes en als de papierrondjes neerdwarre- len op den schuddenden vloer, schokt langs de vensters van het vehikel een overweg, een rytje huisjes, een cafè-ln- ruste, een kerkje de chauffeur brengt zijn broodwinning tot staan Sint Pan- cras. Er !s gelachen ln de bus en daarom ls na het uitstappen een stemming ln mU gerezen, alsof het Sint Pancras ls. dat er schuld aan heeft, dat de vroolljkheid ver der gegaan ls en ik blijven moet. Als ik om mU heen kijk, denk lk: Huls- je, boompje, beestje 't ls al net als overal. Het meisje ln.de bus wuift.... dan ben ik alleen. Aan den weg voor de hulzen, tuintjes, die opgemaakt zUn als voor een verMer- wedstryd het Hikt wel, alsof de dorps liefde van den Pancrassenaar ln zUn voortuintje wordt gekweekt en daar tot bloei komt met ontelbare bloemen ln duizend-en-één tint bU een tweesprong de molen van Timmerman, afgekeurd om bewaard te blijven, zooals hy daar staat op zijn betonnen voetstuk. (Teekenlng G. Dekker) samengeschaard om een twaalftal oude boerenplaatsen en wat arbelderswonlnk- Jes, bedachtzaam als ging het er om de partij van een verslagen veldheer te kiezen. En zoo werd Sint Pancras tot een grappig allegaar van bouwsels zonder stijl, een dorp vol merkwaardige con trasten. Eens was hier de hechte burcht Vrone. die ln de dertiende eeuw den vooroaam- sten weg naar West-Friesland beheersch- te. Het was niet makkeiyk by Vrone door te breken ln die jaren, temeer daar de boeren en het water van de ZUpe zul ke beste bondgenootcn waren. Zestienhonderd Noordhollanders zijn nu rond het eeuwenoude kerkje gaan wo nen en zy hebben het zich aangenaam trachten te maken met de middelen, die binnen hun bereik lagen. Toen kwam er welvaart door de tuln- derU; de oude boerenplaats kreeg een ultbouwtje zus en 'een koepeltje zoo: het arbeidershuisje vergrootte zijn vensters en verwydde zyn blik over een land schap, dat niet meer alleen groot en groen was van weiland, maar dat ge- leldeiyk-aan tuinderijen uit UJn vrucht baren bodem deed opbloeien. Een dorp. leeiyk door een warwinkel van styi? Neen. het Is een der liefste vlekjes in ons Westfriesche land. zooals het daar ligt tusschen de lapjes wel, waar een enkele koe graast, met zUn kassen, waar nijvere handen arbeiden en zlin landhuisjes met een vruchtboom hier en daar. l. Wensch. Arbeid en krachten Hart en gedachten. Ruimte voor vrUheld, Hoogte voor blijheid. Vrienden weinig en vUanden veel, Laat me dat, God, en Ik heb mUn deell René de Clercq. Wim Sonneve'd's Cabaret in het Amsterdamsch Concertgebouw. Hella Haasse heeft tot twee malen toe Wim Sonneveld en de zijnen waar schijnlijk het beste Nederlandsche caba retgezelschap, dat oott voor het voet licht trad aan voortreffelijke schet sen en liedjes geholpen Zij maakte ln één slag naam als talentvol en fUnzln- nlg kunstenares Maar alle kunstuiting behoeft t!1d en men moet zich thans af vragen of Hella Haasse niet het gevaar gfat Toooen in te korten tijd te veel van lehzelf te vergen. Want dezen dertien ceer is zij minder geslaagd, zoodat Opu® Hl" niet oe*»ee1 en al een „opus" '^'loemd kan worden. Naar mUn «maak was de ontknooping •an ..De Primadonna" dat overigens een goede dialoog had. srof en doorzich tig. en de schets ..Verlntles voor strijk- •nMnimcn'^o" w9>-in de hoofdrol elcen- 'llk vertolkt Werd door een zeer Intiem u-l„od'nocink vn'i smakeloos Maar er was >SAk veel goeds De /Pianoles" de '-ecoh'ed"ntR von het genlaaedo en od- ^♦ondiee kind dot haor v'endtnnet1es op het zonnige nlein hoort spelen, ter- "•Ut 7ii7e'f hnnv vinger' oUn tokkelt on do »o van het klavier werd rr,-,-*o*"'Mk "li ontr v<md door Erl Rf" 'hé ve" 'kt tn de „Garderobière" vol lcvenswUsheld en speelsche spotter nij was Sophle steln op haar best De conférence van Sonneveld zelf was, als steeds, geestig, vlot en beschaafd. cor van der lugt—melsert verlaat het tooneel. Cor van der Lugt—Melsert, die se dert 1938 het vaste gezelschap van den Amsterdamschen Stadsschouwburg heeft geleld, zal met Ingang van 1 Augustus a.s. wegens gezondheidsredenen zyn func tie neerleggen. Dit, voor bepaalde kringen stellig uiterst onwelkome, bericht houdt uiter aard in. dat Cor van der Lugt—Melsert het tooneelieven ook al zal hij zonder twijfel een belangstellend toeschouwer blijven een definitief vaarwel gaat toeroepen. Een eervolle loopbaan staat op het punt afgesloten te worden. Het fh m.t. nog niet het Juiste oogen- blik om In den brcede uit te welden over de groote brteekenls. die Cor van der Lugt—Melsert én als acteur, èn als regisseur èn ook als zakelijk leider voor het Nederlandsche tooneelieven gehad heeft Maar reeds thans. In de schaduw van het komende afscheid, mag gezegd worden, dat Van der Lugt—Melsert ondanks de bezwaren, die men soms te recht of ten onrechte tegen zijn artis tiek en commercieel beheer heeft meenen te moeten Inbrengen van het ©ogen blik af waarop htj zijn eigen tooneol- onderneming stichtte een voorbeeld ge weest Is, dat elke tooneeldirecteur zich ter harte kon en kan nemen. De beeldende kunst Is naast de litera tuur en de muziek wel by uitstek de kunst, waardoor een volk voortleeft. Nedcriand heeft door de eeuwen in de schilderkunst een vooraanstaande plaats ingenomen. WU behoeven slechts te her inneren aan de Zuid-Nederlanders Hu- bert en Jan van Eyck ln wier werk „De Aanbidding van het Lam", het veellul- klge altaarstuk te Gent, reed* aanwezig is de opbloei van het stilleven, de ont plooiing van het genrebeeld en de ont wikkeling van het portretstuk. die de zoo ryke zeventiende eeuw In Hol land bracht. De namen van Rcmbrandt, Krans Hals. Vermeer. Jan Steen cn voor den nieuwen tyd die van de Marlssen, Vincent van Gogh. Breitner, Toorop en zoo vele anderen, spreken tot ons als de meesters, die zich bewust waren, dat hei eigen leven onbeperkt deel heeft aan al het geschupene, maar allereerst nan dat van den evenmensch, den aardschcn lot genoot. De schilderkunst zit ons volk ln het bloed en de schilder bU Gods genade ls hy, die schildert uit inneriyken drang om schoonheid te scheppen. Er ls zeker geen tyd geweest, waarin In Nedcriand zooveel geschilderd werd als thans. In de 19e eeuw gingen tal vun goede schilders ten gronde, omdat zy. verleid door de financleele verlokkingen van de kunsthandelaren, die tn Amerika voor scheepsladingen van hun werk af zetgebied vonden, doeken aan den loo penden band vervaardigden. Gelukkig bleven de besten, die zich liever met een bescheiden bestaan tevreden stelden, daarvoor onloegangkeiyk en het zyn zy. die tot de erflaters der beschaving gere kend moeten worden In onze dagen, waarin veel geld In omloop ls. waarvoor geen bestemming kan worden gevonden, en waarin velen vrcczcn, dat dit geld straks minder waard zal zyn, kunnen de schilders zooveel verkoopen als zU ge lieven te maken Het leven ls duur en de verleiding is groot, met het gevolg, dat op vele groepententoonstelllngen schilders, die waartyk beter werk kun nen maken, met doeken voor den dag komen, die als plaatwerk ln bazars thuis hooien, maar met kunst niets gemeen hebben, De majsa. wier kunstzin niet is ontwikkeld en bovendien nog bedorven wordt door de vele winkels ln allerlei artikelen, die thans ook schllderyen ex- poseeren. van lieden, die thans slechts 1 penseel hanteeren, omdat zy daardoor gemakkeiyk geld icunnen maken, doch die tn normale tyden. waarin het schil deren een moeizaam bestaan oplevert, er niet aan denken achter een ezel plaats te nemen, staat in dezen warwinkel als een kot In een vreemd pakhuis. Daar naast hebban wy de nieuwe ryken. die alleen schllderyen koopen als handelsob jecten en nu. omdat er zoo'n vraag is naar werk uit de romantische school, grif een f 10.000.— neertellen voor doeken, die voor kort, omdat ze ten onrechte niet ln de mode waren, geen f 100.— op brachten Nog onlangs beleefden wy het. dat een meesterwerk van Willem Marls, welk werk. toen het tn Brussel geëxpo seerd werd. met den grand prlx werd be kroond. In den loop der Jaren tot een bedrag van f 100 000.— In verschillende handen overging, ln 1940 voor f 1600 ver kocht werd en twee Jaar later weer f 36000 opbracht. Deze speculatie zal er wel altijd blijven en voor speculanten willen wy niet als voorlichter optreden Tot hen, die hun moelzaarh gespaard geld slechts eenmaal ln een schilderij kunnen omzetten en daarvan blijvende vreugde willen beleven, richten wij ons echter met den raad. zich voor den aan koop er van tot een vertrouwd kunst handelaar tc wenden, die meestal wel in staat is om voor hetzelfde geld, wasrvoor In de kltsohwinkels een bom bast-schilderij te krijgen Is. hen ln he' bezit te stellen van een werk van een Jongen meester die uit liefde voor de kunst zyn wprk heeft eesehapen. Leer zaam Is ook. den tijd eens te nemen, mu sea en tenloonstelllngen te bezoeken. De beste methode om sehildertlen te leeren verstaan Is .veel schilderijen te gaan zien Ook de muziek leert men verstaan door veel muziek te hooren. Stelt u niet dadeiyk afwijzend tegenover een doek omdat u niet dadrltlk de techniek van werk begrijpt of omdat dit u vreemd voorkomt Maakt, indien mogelijk, eens een praatje met den kunstenaar, die u allicht duidelijk kan maken, waarom hij het landschap niet slaafs naar dc natuur afbeeldde. In het stilleven een voor u vreemde compositie tot stand bracht en ln het portret poogde, het karakter van de persooniykheld uit te beelden. Wijst een schilderij niet aanstonds af. omdat daarop geen mooi gckleede dames en heeren voorkomen, maar de zwoegende mensch. gebonden aan den arbeid. Maar bovenal, gaat pas dan tot den aankoop van een schilder!) over. omdat gil het moo' vindt, omdat daarvan iets van dc levens blijheid. de eenzaamheid of de gebon denheid met het geschapene, die de schilder bij het vervaardigen doorleefde tot u lfi doorgedrongen Dan nas zult gil ln het aldus verwerven he7it steeds meer vinden wat uw ziel behoefde Koopt geen oppervlakkig werk dat met kunst niet» gemeen heeft, want daarop raakt gij spoedig uitgekeken. Onze gave. stoere 17de-eeuwsche boe- ren. die nog niet door den wansmaak die de moderne techniek bracht, bedor- waren, stonden ln direct contact me' de reizende schilders én kochten van hen de beste werken, dk» men 1n enkele boerenfamilies nog kan vinden. De mees te geraakten later erhter helaas voor veel geld naar Amerika Voor bet he- houd van onze eigen cultuur 1s het ook wenschellik. dat ons uitgebreid en mid delbaar onderwijs m^er aandacht aan deze zaken gast schenken. D. A. Klomn In Van der Lugt—Melsert kwam de merkwaardige en zeldzame synthese to» stand van ..kunstenaar" en. om het zoo eens pooulalr te mogen zeggen, „zaken man" Hii weet niet alleen wat een too- neelonderneming „artistiek" behoeft maar ook welke financleele politiek zl' tan noode heeft om on een gezonde hr>- ds te komen en te blijven Aan twllfei- ehtlge experimenten hoe aanlokkeV'k nok voor e'ken kunstenaar, die qtialltate geneigd ls zün vleugels wild te ont wen heeft Van der Lugt—Melsert zich nooit gewaard. Hij nroheerde nim mer verder te snrfneen dan zijn polsstok tang was. Dit lijkt op bet eerste gezlch' •oor den artfst, in wien men zoo gaar- e een hemoibentm-mer z'et. benepen e»> kleinhurgerlilk. Maar dit is slecht' rhljn. Want men dient te b«donVen, de* het tuist dpze voorzichtige t«kflek w?» den, door Van der Lugt—Melsert ge ëngageerde acteurs en actrices een rust!" •n verzekerd bestaan waarborgde be- aHnesmnellHkhdcn beeft Van der Lus» nooit gekend: ziin menschen zijn OP den ervald.itT der gage nimmer zonder geld f slechts met een gedeelte van het hun ♦nekomende naar huls gezonden en hen daardoor tot een volledige ontplooi o<? van hun artistieke vermogen in st»a' •telde. Ook de kunstenaar kan niet alleen •an zlln kunst leven, hli heeft evenzeer ♦et materiee'e brood noodig. Gor van der Lugt—Melsert gaat heen •Ticcehien voor een goed deel van he' 'aar naar de rustieke omgeving van? ziin "eeuwsche hezittin". Maar zün snoor zn' n ons vnderlandsche tooneelieven nle' i'tgewtseht worden en reed* thans stan* 'Mn naam met gouden letters vereeuwigd n het Boek onzer Kunst. TT. P VAN DEN AARDWEG OFFIC. LANDBOrWMEnFnrrLTNGEN. Leveren van rundvee. 'De veehouders worden er op attent gemaakt, dat zü ter voldoening van >n 'evcrlngsollcht In het algemeen ver licht zijn een slachtrund te leveren Hot leveren van een gebruiksdler kan gevolge hebben, dat dit naar de Om de Voedingswaarde alleen el moet ge de kinderen Melba geven. Ze drinken het graag, want Melba ls lekker! De Versterkende Kinderdrank. Öie tedt »on icn ttoecfutiBoehcrs „dat die langen aznaleD koecken sullen wegen dfle pondt aeti deegh ende nyet mya dan drie pondt. Ende die korten araalcn koecken twee pondt ende gaer toe meeaten aess loet myn" Toen al. In 1599. bautond Bussink en het befaamde re cept. nu nog het geheim en uw waarborg voor de onover troffen kwaliteit en den aparten. heerlijken amaak van Busslnk'aDeventerKook. Thans schaarsch tater weer volop verkrygboar ^Deventer koek J 'ZATERDAG lb EEN '8YZ0NDERE DA<; smi6fca4!,is vader thui* en dan bCWAFT depot erwten of erwtensoep. daar j moesten juuie w/ep en winc.eens yan/iek^ ETEN VADER EN V J MOEDER KUNNER ER Vt- MAAVT NIET TE^eNOPV0 "LAAT ZE MAAR'. I VRUCHTEN. PA'S flEZONDË EN STEVIGE KOSTSiMON DE WIT HEEFT ZE ALTÜD PRIMA" slachtvee-markt wordt verwezen, wan neer de aanvoer van slachtvee beneden peil ls. Verhuren van volkstuinen. Nogmaals makc-n wij belanghebbenden er op attent, dat het verhuren van volks tuinen zonder een vergunning voor 1944. niet Is toegestaan. Aanvragen tot ln- schryvlng. welke binnenkomen en waarvan biykt. dat de verpachter geen vergunning heeft, kunnen dcrholve niet tn behrndellng worden genomen. DF. VOF.D8ELCOMMISSARIS VOOR NOORD-HOLLAND. PROVINCIALE PUBLICATIE Inscharlng rundvee. Veehouders, die genoodzaakt zUn om hun veestapel geheel of gedeeltelUk bi) andoren onder tc brongen. en ook *y, die dit reeds hebben gedaan, moeten zich 200 spoedig mogelijk bij hun P.B.H. ver voegen. om een daartoe strekkend aan vraagformulier in te vullen. Op deze aan vragen wordt door den Provincialen Voedselcommtssarls beslist met Inschake ling van de Grondkamer tc Haarlem. Bij gunstige beslissing ontvangt de kwartier gever een inschaarvergunnlng. Met deze vergunning wendt de kwartiergever zich tot r.yn P.B.H. ter verkrijging van spe ciale aankoopvergunningen, welke alleen bestemd zyn voor in te scharen runde ren en welke niet op een taxatiemarkt kunnen worden gehonoreerd. Deze aan koopvergunningen moeten worden gezon den aan den eigenaar der ln te scharen runderen, tegen afgifte dezer aankoop- •ergunningen die schetsing dor die ren aanvraagt. Na de schetsing kunnen geleldeblljctten worden afgegeven het vervoer naar het bedrijf van oen kwartiergever. De schetsen biyven onder berusting van den P.B.H. van den eige naar der runderen, en worden bij terug keer van het vee op het oorspronkelijke bedryf gebruikt om vast tc stellen, dat ook tnderdaad dezelfde runderen wor den teruggevoerd. Geleldeblljetten naar den kwartiergever worden ln geen geval afgegeven. Indien nog geen schetsing heeft plaats gevonden. Betreft het die ren, die reeds op een ander bedrijf zUn ondergebracht, dan moet do schetsing aldaar geschieden en worden geen ge leldeblljetten afgegeven. De mogeiykheld. dat reeds op eigen ri sico by anderen ondergebracht rund-eo, naar elders zal moeten worden overge bracht, is niet uitgesloten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad Noord-Holland, Schager editie | 1944 | | pagina 3