TIMMIE TIM EN DE ROBOTS
1
de veddeMOftee van Uatijs
hoera;
PROPACANDA-AVOND de tM.t.
OnderwerpFUSIE-RAPPORT
Voor betere rijwielbanden
0*H MM foief.
In 't onderaardse paleis van Koning Zorex I
DE RUSTENDE JAGER - BERGEN
G- CIJS
WIJDING
A. PLOMP, BERGEN
EEK REUZE GEMAK VOOR IEDERE HUISVROUW!
MYSTERIE
u
Hoofdstuk 8
De onthulde geheimen
Floor Kocn's toneelgroep brengt U
Entréef 1,75, inclusief rechten
Plaatsbespreking vanaf heden van 11 tot 1 uur
op Maandag 21 April 1947, n.m. 8 uur
in het lokaal van den heer P. DUIN, Café
„Duinzicht", Schoorl
Spreker t J. SIP uit Zaandam
TOEGANG VRIJ
Tand-technische Inrichting
Ned. Ver. van
Spiritisten
„HARMONIA"
uw bonnen inleveren voor 25 April
SOEPGROENTEN 2 ons voor f 0,25
De mooiste spinazie zonder zaad 4 pond voor f 1,verse
radijs, postelein en andijvie. GOEDKOOP!! Geschrapte
worteltjes en gesneden rode kool
Jan Oldenburglaan 1, Telefoon 2037, Bergen
FEUILLETON
13 Nadruk verboden
„Ik zou zeggen dat u wel een beetje overdrijft," weerde
hij af. „Wat ik in die taxi vertoond heb, was nu niet
bepaald veel zaaks en uw zuster heeft me kranig geholpen
werkelijk kranig dat is het enige woord dat ik er
voor weet. Tussen twee haakjes, ik heb uw brief mee
gebracht," voegde hij er bij.
O'Malley's ogen waren op Barret gevestigd, terwijl hij
sprak en hij zag de wenkbrauwen van de ander even
in verrassing omhoog gaan. Barret leunde iets naar voren.
„U brengt me heus in verbazing", verklaarde hij. „Ik
had niet gedacht dat u de kans zoudt krijgen de brief te
brengen".
„Niet?" vroeg O'Malley. „Ik heb hem toch inderdaad
bij mij".
Hij was zelf ook verbaasd. Als Barret het veilig arri
veren van de brief zó wonderlijk vond, waarom had hij
dan niet zelf het risico van de verdere bezorging op zich
genomen en het door zo velen begeerde document laten
halen? Bovendien, in aanmerking genomen wat hij voor
zijn zuster had gedaan, klonk de opmerking enigszins on
gevoelig. En terwijl, hij zijn gastheer opnieuw aandachtig
gadesloeg, werd hij zich bewust van het feit, dat Barret
hem niet op zijn eerlijk gezicht accepteerde! Hij dacht snel
na. Moest hij Barrets woorden als een soort steek onder
water opvatten Betekenden ze misschien dat Barret dacht
dat O'Malley wellicht opdracht had gehad de brief niet
te brengen? Daar moest hij zien achter te komen.
„Voor ik hem u geef, moet ik u bekennen dat ik hem
heb gelezen", kondigde hij ernstig aan.
Barret keek hem aan beleefd-ondoorgrondelijk.
„Zo. Hebt u hem gelezen?" klonk het effen.
Thans was O'Malley er zeker van dat Barret geloofde
dat hij niet de toevallige voorbijganger was geweest als
hoedanig hij zich had voorgedaan, of in elk geval argwaan
in deze richting koesterde. En het slimste was dat hij zich
inderdaad in een scheve positie bevond. Tengevolge van
zijn belofte aan Louise om een onderzoek naar Barrets
gedragingen in te stellen, was hij niet meer de ongéintres-
seerde van de'vorige veelbewogen avond en nacht. Maar
anderzijds was het onmogelijk zijn positie aan Barret duide
lijk te maken en dus ook niet het motief van zijn indiscretie.
O'Malley knikte.
„De zaak zit zo", legde hij uit, terwijl hij geen oog van
Barret af had„er zijn vier pogingen gedaan om de brief
in handen te krijgen gisteravond. Iemand trachtte hem uw
zuster af te nemen. Dan de overval in de taxi, waarvan
uw zuster u waarschijnlijk heeft verteld. Toen ik thuis kwam,
waren mijn kamers overhoop gehaald. En vannacht had
ik bezoek van een inbreker, die het ook nog eens probeerde.
Deze grappenmaker vond hem en had hem uit de enveloppe
gehaald voor ik wakker werd. Het was de kerel, die uw
zuster de eerste keer aanviel. Ik bokste hem eruit en ver
stopte de brief f opnieuw. Maar vanmiddag heb ik hem
gelezen. Hier is hij".
Hij haalde de brief uit zijn zak en stak hem Barret
over het schrijfbureau toe. De financier nam hem aan en
vouwde hem open zonder een andere opmerking dan „dank
u". O'Malley sloeg hem gade, terwijl hij las.
Na enkele ogenblikken keek Barret op.
„Wilt u mij even excuseren?"
Een lichte buiging was O'Malley's bevestigend antwoord*
terwijl hij zich innerlijk verbaasde over de kalmte waarmee
deze man een dergelijke bizarre situatie aanvaardde. Barret
trok een kleine lade van zijn schrijftafel uit en kreeg een
blad onbeschreven wit papier. Vervolgens haalde hij uit
zijn portefeuille een klein blaadje, kennelijk uit een notitie
boekje gescheurd, te voorschijn en legde dat op het bureau.
O'Malley zag dat er enkele regels in potlood op stonden.
Terwijl hij eerst naar deze regels en daarna in de brief
die O'Malley hem had overhandigd, keek, begon Barret
woorden op het blanco papier te noteren. O'Malley con
cludeerde onmiddellijk dat de brief een mededeling in code
was, waarvan de potloodregels de sleutel vormden. Maar
wat Barret schreef kon hij niet zien.
De financier voleindigde zijn werk, liet zijn ogen toen
een ogenblik op zijn eigen werk rusten en frommelde toen
het blad papier in elkaar. Wat er op stond was ook niet
meer dan enkele regels; daacvan was O'Malley zeker.
Een dieprode kleur was langzaam over Barrets gezicht
getrokken. Hij keek met een zwakke glimlach naar zijn
bezoeker, reikte daarop naar een luciferstandaard op de
schrijftafel en streek een lucifer af. O'Malley had een ge
waarwording dat de man tegenover hem, hem in het oog
hield met het loerende van een kat.
Nu bracht Barret de vlam van de lucifer bij de brief
die O'Malley meegebracht had, daarna bij het papiertje
uit zijn portefeuille, dat de sleutel van het geheimschrift
bevatte en tenslotte bij het blad met zijn aantekeningen.
Nadat hij ze aangestoken had, legde hij de papieren de
een na de ander op een grote bronzen asbak en keek toe
hoe ze in elkaar krulden en met zacht kraken tot as ver
teerden. Toen nam hij een papiersnijder en stampte daarmee
de overblijfselen fijn.
„Mr. O'Malley," zei hij daarop, met een haast on
merkbare zweem van ironie in zijn stem, „ik ben u buiten
gewoon erkentelijk voor uw vriendelijkheid om mij de
brief te komen brengen. Zoals ik wel dacht, was hij voor
anderen van meer gewicht dan voor mij. Maar ik ben
toch blij, dat ik gelegenheid heb gehad hem te lezen.
Overigens ben ik u veel dankbaarder voor de moed,
waarmee u mijn zuster gisteravond te hulp bent gekomen
en voor de nog veel zeldzamer eigenschap van ridder
lijkheid, die u getoond hebt, toen u haar betrapte bij
haar, door over-ijver ingegeven en volkomen misplaatste
poging om zich in uw appartementen van de brief meester
te maken."
„Praat u er alstublieft verder niet over, mr Barrett,"
verzocht O'Malley, zichtbaar niet op zijn gemak. „Werkelijk
zoals ik me in die taxi heb gehouden, lijkt eenvoudig op
niets. Ik heb me gewoon laten overrompelen. Alles bij
elkaar genomen, deed ik minder voor miss Hunt, dan
ieder andere man zou hebben gedaan. Maar van die
brief Jcan ik werkelijk geen hoogte krijgen
Een soort bevroren trek, die over Barrets gezicht kroop,
deed hem midden in de zin ophouden.
„Neemt u mij niet kwalijk, mr O'Malley," viel hij in,
„maar die brief zou u werkelijk niet interesseren. Integen
deel, zou ik zeggen. Het spijt me, dat u het nodig hebt
geacht hem te lezen. Maar het komt me voor, dat u er
niet veel van hebt kunnen maken."
Zijn ogen waren monsterend op O'Malley gevestigd.
Maar als hij verwacht had op diens gelaat iets van
verborgen triomf te ontdekken kwam hij bedrogen uit.
En hij vervolgde: „Als ik zo vrij mag zijn u van advies
te dienen in een aangelegenheid, waarvan ik de draag
wijdte beter kan beoordelen dan u, zou ik u aanraden de
hele zaak zo spoedig mogelijk te vergeten. Dat is heus
het beste voor alle betrokken partijen".
Een zo duidelijke bedreiging kon geen andere uitwer
king hebben dan O'Malley's diep geworteld gevoel van
onafhankelijkheid tot verzet prikkelen. Zijn mond trok
in een vastbesloten lijn. Hij zei geen woord. Barret keek
hem een ogenblik uitvorsend aan. Toen brak de strak
heid van zijn gelaatsuitdrukking in een begrijpende glim
lach.
„Het is absoluut niet mijn bedoeling, u uit eigenbelang
er toe te brengen u niet verder met de zaak bezig te
houden, mr O'Malley," legde hij voorkomend uit, „en
evenmin om u de mond te snoeren. Wat ik u zeg is de
simpele waarheid; het is heus beter voor u deze ge
schiedenis te vergeten."
Zijn toon veranderde abrupt.
„En nu mr O'Malley," ging hij voort, zonder ook
maar even te wachten om de indruk te zien, die zijn
woorden hadden gemaakt, „ik heb het heel druk en neem
aan dat u mij zult willen excuseren. Ik hoop binnenkort
het genoegen te hebben u bij ons thuis te zien en dan
gelegenheid te vinden u meer op mijn gemak te danken.
Mijn zuster wil u ook graag haar erkentelijkheid betuigen.
Maar ondertussen ik ben overtuigd dat u mij zult be
grijpen. Overigens nog wel bedankt voor het brengen van
de brief."
(Wordt vervolgd).
„Ik zal u laten zien, hoe het werkt, mijn
waarde opperbevelhebber." „Ik voel me als Jonas
in de walvis", moinpelde Timmie bij zichzelf.
Koning Zorex ging voor een groot schakelbord
zitten, dat voor in het schip was aangebracht.
„Met deze magnetische knop open ik mijn
geheime doorgang, die naar de bodem van de
oceaan voert," zei hij, met een trotse klank in
zijn stem, terwijl hij op een knop drukte.
ÏU8
Met een zuigend geluid bewoog het schip
zich voorwaarts en even later zag Timmie, dat
het zeewater voorbij de gesloten patrijspoort
stroomde. „En nu naar.de open zeeverklaarde
de koning. „Kijk eens naar boven, naar dat
oude galjoen. Een prachtige vangst. Let op 1"
Met grote snelheid schoot de onderzeeër vooruit
en naar boven. Een uitgestoken schaar greep
het galjoen bij de bodem vast, hield het ver
boven de oppervlakte van het water, verbrij
zelde het schip in zijn stalen schaar en ver
spreidde de wrakstukken van het schip, dat
even te voren daarnog zo trots gelegen had,
naar alle windstreken.
Onmiddellijk daarna dook het kreeftenschip
weer onder. „Grote grutjes Eenvoudig door
midden geknipt alsof de boot van papier ge
maakt was!" zei Timmie met verschrikte stem
en het was alsof de robot dit zeide, terwijl hij
de verrichtingen van het schip voor de patrijs
poort gadesloeg. Bij hun terugkeer in het
paleis ging koning Zorex hem voor naar een
toren.
Hij opende de deur naar een vertrek, waar
Timmie ook nog nooit eerder geweest was.
Daar stond een van de Bogabo-vliegmachines
en op korte afstand was een machine opge
steld, geheel van staal, in de vorm van een
ooievaar. „Dit is een van mijn andere aan
valswapenen, die ik in mijn ondergrondse werk
plaats heb gemaakt en waarmede ik Abra
Cadabra aan mijn voeten wil brengen", brulde
de koning, terwijl hij op het monster wees.
Burgem. Lovinklaan 35, Bergen
Reparaties binnen 1 dag gereed
Voor Schoorl: per bode Bakker
Afdeling BERGEN
Secretariaat
Broekbeeklaan 26
te geven door den Heer H. J. KORT
uit Haarlem, op Zondag 20 April 1947,
des voormiddags om 10.30 uur, in het
hotel Kreb, Breelaan.
Toont ook hiervoor uw belangstelling!
Kaarten vanaf 10 uur aan de zaal.
Leden f 0,10 Niet-leden f 0,25
W O K K E heeft wederom machinaal gesneden
Limonade gazeuse f 0,20 per flesje Bessensap f 0.85 per fles
10 bl. tomatenpuree f 4,50 10 bl. „Olba" erwtensoep f 5,(pr. kw.)
Puike aardappelen Alles wordt thuisbezorgd, ook in Bergen aan Zee
door Morgan S. Roscoe
