BERGEN
MA ft VRIJDAG 30 JANUARI 1948 25c JAARGANG No. 4
Verschijnt te Bergen, Bergen aan Zee, Schoorl, Schoorldam, Groet, Camperduin, Egmond aan Zee, Egmond-Binnen en Egmond ar. d. Hoef
WETHOUDER
MILTENBURG
OVERLEDEN
Gelijk het gras is ons kortstondig
[leven,
gelijk een bloem....
Wanneer de wind zich over 't
[land laat horen,
Dan knakt haar steel....
Zondag overleed na een kort,
doch smartelijk lijden in het St.
Elisabeth-Ziekenhuis te Alkmaar
de heer J. E. Miltenburg.
Er ging een schok door de
gemeente bij het bekend worden
van deze tijding.
Aangaande de dagen onzer
jaren, daarin zijn zeventig jaar,
of zo wij zeer sterk zijn, tachtig
jaar.... Hier^werd een 57-jarige,
onverwacht aan zijn gezin, aan
zijn omgeving ontrukt; aan zijn
gezin, waarvoor het heengaan
van de man en Vader een smar
telijk verlies betekent, aan zijn
omgeving, waar men de rustige,
sympathieke werker zal missen.
Voor het gemeentehuis hing
de vlag halfstok ten teken van
rouw.
In een Woensdagmorgen om
9 uur gehouden buitengewone
vergadering van de Raad her
dacht Burgemeester Dr W.
Huygens de overledene.
De eerste raadsvergadering
van 1948, aldus de burgemeester,
moet tot ons aller droefheid
helaas een rouwbijeenkomst zijn
tengevolge van het plotseling
overlijden van ons geacht lid
en wethouder Miltenburg. Wet
houder Brak en ik hebben be
hoefte gevoeld terstond de Raad
bijeen te roepen om met U samen
in het openbaar te getuigen van
ons verdriet over het feit, dat
deze waardevolle medewerker
ons ontvallen is, Hij was een
door ieder geëerd en bij ieder
geliefd man. De heer Brak en ik-
missen hem als vriend. Deze
raadsvergadering is bijeengeroepen
om in het openbaar-uit te spreken,
hoe hoog wij Miltenburg ge
waardeerd hebben, hoe wij 'op
hem gesteld waren. Wij willen
officieel in de annalen van Bergen
aangetekend zien, dat de Raad
de heer Miltenburg bij zijn over
lijden heeft geëerd en van zijn
dankbaarheid voor zijn vele en
goede werken den volke kond
heeft gedaan.
Hij was een brave, vrolijke
man. Met welk eën kennelijk
genoegen nam hij deel aan het
gemeenschapswerk en welk een
prettige sfeer van bezonnen rust
had hij om zich heen. Ik heb
met het grootste genoegen met
hem samengewerkt en hoe dank
baar ben ik, dat het mij Ver
gund is geweest, althans in de
eerste anderhalfjaar, dat ik met
het bestuur van Bergen ben be
last, een man als Miltenburg
aan mijn zijde te hebben gehad.
Hij was een grote steun voor mij.
Ik herinner mij ook dankbaar
de vriendelijke en waardige wijze
waarop hij mij bij mijn installatie
tegemoet trad. Hij was een ruim
en breed bestuurder, stond nim
mer op een eng partijstandpunt
het algemeen belang stond hem
steeds voor ogen. Nimmer is er
in het college van B en W een
niet-eenstemmig besluit gevallen
en wanneer de andere leden hem
iets toegaven na aanvankelijk
met hem van mening te hebben
verschild, dan was dat omdat
lij hen van zijn zienswijze kon
overtuigen, omdat hij gelijk had.
in hij had dikwijls gelijk, want
lij was eenwijs man met een
gezonde kijk op de zaak.
Wij nemen afscheid van hem
met een bedroefd hart, Te jong
moest hij heengaan. Wij hebben
te berusten. Bergen zal hem in
warme erkentelijkheid en met
gevoelens van vriendschap blijven
gedenken. Onze oprechte ge
voelens van deelname gaan uit
naar Mevr. Miltenburg en haar
ieve gezin, dat evenals de ge
meente een" wijs bestuurder en
een liefdevol hoeder ve'rliest.
Maar zoals de gemeente zal
ook het' gezin Miltenburg voor
uit moeten en een richtsnoer
hebben in de herinnering aan
en het voorbeeld van de goede
leider, die hun is ontvallen.
Daarom zullen ook de jonge
Miltenburgers hun Moeder ter
zijde staan in het leven en opgroeien
tot een krachtig geslacht van
mannen en vrouwen, dochters,
die de Moeder gelijken en zonen
de Vader gelijk. Hun Vader
verwacht dathij ziet op hen
neer, ik heb volle vertrouwen
in hen.
Spr. dankt dan Mevr. Mil
tenburg, dat zij haar man zo
veelvuldig voor het openbaar
belang heeft afgestaan. Het was
niet voor niets. Moge zij daar
van overtuigd zijn, de gemeen
schap heeft ruimschoots van zijn
diensten en gaven baat gehad.
Nadat allen zich van hun
zetels hadden verheven om ge
zamenlijk in een ogenblik van
stilte de nobele vriend te ge-
denkeri, besloot de voorzitter
zijn rede met het uitspreken van
de hoop, dat het lichtend voor
beeld van de overledene sym
bolisch mocht zijn voor de toe
komst onzer samenwerking en
voor de geest, waarin ons ge
liefd Bergen zal worden be
stuurd, een ruime en vooruit
strevende geest.
Verschillende sprekers voer
den hierna nog het woordde
heer C. Brak namens de fractie
van de P. v. d. A., Baron Taets
van Amerongen namens het
Middenblok, de VW en het
Rode Kruis, de heer J. Broers-
ma, Mr S. D. Sluys, de heer
Driessen, de heer C. W. Ellis
als oudste van de Kath. fractie,
de heer W. de Vries, namens
de gemeenteambtenaren en allen
gaven uiting aan hurt gevoelens
van warme sympathie, hun grote
waardering.
In de Parochiekerk van de
H.H. Petrus en Paulus werd een
plechtige uitvaartdienst gehouden.
De plechtige Requiemmis werd
opgedragen door de Zeereerw.
Heer Pastoor Van Beers, ge
assisteerd door de kapelaans
Plouvier en de Koning.
Het stoffelijk overschot
hierna naar zijn laatste rustplaats
gedragen en op de R.K. be
graafplaats aan de schoot der
aarde toevertrouwd. Bij het
passeren van de stoet langs het
Raadhuis, waarvoor stonden op
gesteld de volledige brandweer
en gemeentepersoneel, hechtte de
burgemeester een krans van de
gemeente aan de lijkkoets. De
heer Roggeveen deed hetzelfde
voor VVV. Er was- bij uit
vaartdienst en begrafenis grote
belangstelling, velen brachten
nog een laatste groet aan de
ontslapène. Onder de talrijke
aanwezigen bevonden zich o.m.
Burgemeester Dr Huygens, wet-
louder Brak, de raadsleden, het
pestuur van VVV, van de Vin-
centiusvereniging, van het Wit-
Gele Kruis, de Directeur van
de Zuivelbank, de Directeur van
de Zuivelfabriek te Stompetoren.
Diep onder de indruk ver-
ieten allen de dodenakker.
Requiem aeternam dona ei
ominé. Heer, geef hem de
eeuwige rust.
NED. BLINDENBOND
Een avond van kunst en
propaganda
Ds H. N. Bierman heette als
woordvoerder van het comité,
dat deze propaganda-kunstavond
in de Ruïnekerk had voorbereid,
de Aanwezigen welkom en sprak
zijn vreugde uit over de grote
opkomst. Het Berger Motet en
Madrigaalkoor opende het muzi
kale gedeelte met onder leiding
van de heer Corn. Jonker en met
begeleiding van Nic. Akkerman
aan de piano „Die Zyvérsicht
Gottes" van Fr. Schubert ten
gehore te brengen. Hierna gaven
de blinde Gusta van der Heyden
viool, en Annie v. d. Heyden
piano, een pracht vertolking van
Sonate „La Folia" van Corelli
en Sonatine g. kl. t. Op 137
no. 3 van Fr. Schubert. Na de
pauze vergastte dit tweetal kun
stenaressen haar gehoor nog op
Aria van J. S. Bach, Tempo di
Minuetto van Pugnani-Kreisler,
Romanza-Andaluza op 22 van
P. de Sarasate en Danse Es-
pagnole van M. de Falla-Kreisler.
Het prachtige samenspel wekte
algemene bewondering.
De blinde dichter Frits Tingen
boeide de aanwezigen met voor
te dragen uit eigen werk. Hij
begon met een droomimpressie
getiteld Vacuüm en vervolgde
o.m. met Nachtmuziek, een twaalf
tal jaren geleden geschreven
in Bergen.
De blinde Joh. v. d. Berg
trad op als propagandist van de
Ned. Blindenbond. Spr. legde er
vooral de nadruk op, dat de
blinde niet als minderwaardig
moet borden beschouwd, vol
waardigheid wordt niet uitsluitend
bepaald door lichamelijke gezond
heid, door bezit van alle organen.
Het gaat er om de blinde op te
nemen in het arbeidsproces, 't gaat
niet om liefdadigheid. De blinden
bond vraagt wettelijke voor
ziening van blindenzorg, leerplicht
ook voor blinde kinderen, een
uitgebreide vakopleiding, steun
voor oude en niet-werkkrachtige
blinden enz. Spr. eindigde met
de aanwezigen uit te nodigen
de Ned. Blindenbond in zijn
streven naar lotsverbetering der
blinden te steunen door toe
treding als donateur.
KUNST
KUNSTENAARS CENTRUM
BERGEN
Zal er een nieuwe Kunst
worden ingeluid??
Voor het KCB hield de heer
G. J. Slee, leraar aan de kunst
academie te Rotterdam en redac
teur van de Maasbode, een lezing
met lichtbeelden in het huis met
de Pilaren over het onderwerp
„Kunstenaar en natuur in de loop
der tijden". Na door Mr O. R. E.
Brunner met een enkel woord
bij zijn gehoor te zijn ingeluid,
begon de spreker zijn tocht door
de eeuwen heen. Vooraf ging
de opmerking, dat zoals er 'n relatie
bestaat tussen appel en appelboom,
tussen de mens en zijn voorge
slacht, er ook verband is tussen
de hedendaagse cultuur en die
van vroeger. Totale verlooche
ning van het verleden zoals vele
jongeren dat doen, zou catastro-
phaal kunnen worden. Vrijheid
is een grote winst voor de kunst
maar houdt een gevaar in voor
de verhouding tussen kunstenaar
en volk, als ze niet getemperd
wordt.
Op de reis langs het kunst-
gebeuren in de loop der tijden
wees de deskundige gids telkens
weer zijn tochtgenoten op de
verhouding van kunstenaar tot
natuur. Van de ideoplastische
producten van Egyptenaren, die
wel getuigden van scherp waar
nemen, ging het langs sterk con
ventioneel werk van de Ass-
griërs en meer streven naar foto
grafische juistheid verradende
kunst der perzen naar de Cre-
tensers. Hun monumentale stijl
werd langzamerhand losser, er
waren schitterend geobserveerde
dieren. Er was. nu zoetjesaan een
streven naar getrouwe navolging
der natuur en bij de Grieken
van ideale vormen. Bij deRo
meinen werd even halt gehouden
bij een mozaïek van Justinianus
en Theodora. Verder ging de
tocht.
Hiëronymus Bosch, einde 15e
eeuw, toonde zich een fel waar
nemer van de werkelijkheid in
zijn zotternijen. De 16e eeuw
bracht opnieuw geïdealiseerde
voortbrengselen tot Millet e. a.
het sociale element in de natuur
beschouwing brachten (b.v. Aren-
leesters).
Dan maakte het gezelschap
kennis met monet (1840-1926), die
de dingen niet wilde schilderen,
zoals ze waren, maar zoals ze
zich aan zijn oog voordeden.
Voor hem was iedere schilderij
een improvisatie, waörbij door
steeds wisselen van lichtval en
atmosferische werking, snel wer
ken was geboden. De weg was
gebaand naar impressionnisme,
wat is uitgelopen op een ge
weldig virtuozendom.
Het subjectieve element neemt
in onbeperkte mate toe en men
ontwaart een verwarrende veel
heid. Alle remmen zijn losge
slagen. Cubisme, futurisme, ab
solutisme, surrealisme.... en hum
bug? Zal er een nieuwe kunst
worden ingeluid? Spr. staat nog
al sceptisch tegenover al die is
men.
Mr. Brunner was de tolk van
de aanwezigen, toen hij de spr.
dank zei voor zijn historisch-
analystische exegese, zijn leerzame
en tot nadenken brengende voor
dracht.
HET ZIEN VAN
SCHILDERIJEN
Op de Volkshogeschool „Het
Oude Hof" hield de kunstschilder
Jaap Sax voor de schildersstudie
club een causerie over „Het zien
van schilderijen".
Hoe ziet de grote massa? Is
zij ziende blind? „De gustibus
non disputandum". Zonder te
twijfelen aan de geldigheid van
die oude wijsheid, moet het de
kunstenaar toch pijnlijk treffen als
hij ziet, hoeveel minderwaardige
producten de wand „sieren" in
woningen en het is vaak teleur
stellend te vernemen, waardoor
de bewoner zich heeft laten leiden
bij de aankoop van deze „kunst
producten". De een zoekt een
landschap met een molentje, dat
deed het zo aardig bij een van
zijn kennissen, een ander moet
geen stilleven met al die dooie
dingen, een derdeVelen ergeren
zich aan de onbegrijpelijkheid
van verschillende stukken, de
realistische Hollander wil schilde
rijen begrijpen. Pourquoi est-ce
qu'on veut toujours comprendre
un tableau, zei Picasso eens, et
pas un viseau qui chante dans
la nature?
Wat een schilderij voorstelt is
niet de hoofdzaak, de kunstont
roering is het voornaamste, het
gaat in de eerste plaats om de
gevoelens, het verstandelijke staat
op het tweede plan.
Hoe raakt men meer vertrouwd
met de schilderkunst? Niet in de
eerste plaats door veel schilde
rijen te zien, maar door steeds
scherp rond te kijken in zijn om
geving, in de natuur, in tram en
trein enz. Een probaat hulpmid
del noemde spreker een passe
partout van een stukje karton,
waardoor men in staat is een
stukje natuur los van de omgeving
te beschouwen. Verder kan een
voudige lectuur helpen, lectuur
over Anton -Mauve, Maris e.a.
(Picasso of George Braque komen
pas later).
Een geanimeerde gedachten-
wisseling volgde.
Of er aan de handel in minder
waardige producten geen einde
te maken is? Het zal moeilijk zijn
maatregelen te treffen en dan
waar is de grens tussen goed en
sjecht Men heeft het geprobeerd
met een adviesbureau om even-
tuële kopers voor te lichten
resultaat nihil.
Is schilderen te leren? infor
meerde een der aanwezigen. Het
„vak" is zeer zeker te leren,
maar de ware „kuust"???
MUZIEK EN ZANG
„Was muziek en zang er niet,
't leven had geen waarde!" zegt
een oud versje. Bergen krijgt
steeds meer beoefenaars van zang
en muziek.
In de lunchroom De Ruïne
werd een dezer dagen door lief
hebbers van het schippersklavier
de „Bergense Accordeonclub" op
gericht. De heer Wolf uit Alk
maar, geen onbekende in het
accordeonwereldje, zal optreden
als dirigent.
Lief hebbers van vocale muziek
gingen Woensdagavond in Het
Dorpshuis over tot de oprichting
van het gemengde koor „De
stem des volks". Een 35-tal dames
en heren trad toe als lid. Voor
zitter werd de heer Poldervaart.
Zo spoedig mogelijk hoopt men
een directeur te kunnen benoemen.
DE MASKERSPELERS
Gerrit Kooyman 25 jaren lid
en regisseur
Het zilveren jubileum van de
heer G. Kooyman als werkend
lid en regisseur van De Masker
spelers mocht niet onopgemerkt
voorbijgaan. 25 jaren was hij de
stuwende kracht van de vereni
ging geweest en tal van buiten
gewone stukken werden onder
zijn leiding met succes opgevoerd.
Om haar regisseur te huldigen
werd Woensdagavond in De
Rustende Jager voor een uitver
kochte zaal nog eens voor het
voetlicht gebracht Herman Heyer-
mans' Opgaande Zon met de
jubilaris in de hoofdrol van
Mathijs de Sterke. Het werd 'n
opvoering, waar de Maskerspelers
alle eer bij inlegden. Het publiek
gaf dan ook ondubbelzinnig blijk
van zijn grote waardering. Alle
rollen, ook de kleinste, waren in
de puntjes verzorgd. De. aan
wezigen volgden met grote aan
dacht de concurrentiestrijd, die
de winkelier had te voeren tegen
het grote warenhuis de Opgaande
Zon.
Mathijs de Sterke mocht schijn
baar zonder zorgen leven, alle
zorgen heten weg te lachen, de
grote catastrophe naderde en
was onafwendbaar. Schuldeisers,
deurwaarder, faillissementen en
dan.... brand, brand, doordat de
dochter Sonja een brandende
petroleumlamp liet vallen.
Weekttod
„DE DUINSTREEK"
Redactie en Adm.C. Oldenburg,
Laanweg 164, Schoorl, Giro 147071
Telefoon 268
Agèntschap te Bergen:
de Haan's Boekhandel, Stationsstr.
Telefoon 2452
Agentschap voor Egmond-Binnen
en Egmond aan de Hoef:
P. Smit, Abdijlaan 59
Agentschap voor Egmond aan Zee
P. Jonker, Voorstraat 125
Abonnementsprijs: f 3,00 per jaar
f 0,75 per kwartaal
Advertentieprijs: 10 ct. per m.m.
met een minimum van f 1,.
