No» 24.
HENDRIK DE ZEEVAARDER
KNAPT
HET
OP!
Pzivé Cousuit Hold Hteè
fc/iffeiK
Amsterdamsche Bank
BREELAAN 10
Telefoon 2563
Radio, defect
Café %ieuwekdi{k
UITGAANSDAG OUDEN VAN DAGEN
J. LOUTER (v.h. P. J. BORST) - BERGEN
DANSEN
mm
Uouaf. Daudetda# 10 Juni peveslipd
tot Uuuc mn Safeloketten
Radio MEIJER,
Wit flanel
H* v+ d* Elsken
A. (f. vat* den Hitst
au* eetttief
Helderziende C. BOERING
Kantoor Bergen
DAGELIJKS GEOPEND
van 9—12.30 uur
Technicus
kdpt diced
Tandtechniek G.Cijs
Voor Verhuizingen
MYSTERIE
BERGEN
Ouden van dagen, die de leeftijd van 65 jaar hebben
bereikt en die menen in aanmerking te komen om de
uitgaansdag rtiede te maken, kunnen zich hiervoor opgeven
uiterlijk 20 Juni a.s. bij de heren C. Zwakman, Dorpsstraat 62,
W. Rampen, Ruïnelaan 10 en P. J. Borst, Sluislaan 17
BIOSCOOP „DE RUSTENDE JAGER'' Bergen
HAWAIÏ CALLS
T A R Z A N IN NEW YORK
uit Zaandam
Tel. 2025, Breelaan, Bergen
Woensdag 9 Juni van 9 tot 12 en van 13 tot 20 uur
Agent: P. J. BORST, Sluislaan 17, Bergen
onze
BERGEN
Tennis Pantalons en -Rokjes
TANDTECHNICUS
doet het meer te voet
maar meti
FEUILLETON
52
Nadruk verboden
„Wel verdraaid!" kreunde O'Malley.
„Brady is toevallig ook een oude kennis van mij," ging
Barrett voort. „Hij belde me direct op met het verzoek
om bij mij te komen en een verklaring te geven, daar
Schenk had rondgestrooid dat ik een vijand van Chester
was en het leek hem dientengevolge niet uitgesloten dat
ik van de diefstal wist, hoewel mijn naam niet in jouw
afschrift van de brief, noch in de door Schmidt ontcijferde
mededeling in code voorkwam. Brady zei me dat Schmidt
je, beloofd had de eerste tien dagen de inhoud van de
brief voor zich te houden. Nu, ik-vertelde hem de hele
geschiedenis. Ik wist echter hoe strak het net al om me
heen zat en kreeg uitstel van hem om op mijn eigen
manier mijn onschuld te bewijzen. De detective, die jou
bij de Chester diefstal ondervraagd had, was bij het
onderhoud tegenwoordig. En daarna werkte hij met mij
samen. Als ik de hulf^van de politie niet had gehad, zou
ik een heleboel dingen niet te weten zijn gekomen en een
paar stoute stukjes niet hebben kunnen uithalen zonder
kans te lopen opgepakt te worden. En wat Brady betreft
die vertelde jou gemakshalve dat hij ambtelijk met het
hele geval niets te maken had. Dat is alles...."
„O, is dat alles?" herhaalde O'Malley, met een men
geling van ongeloof en respect in zijn toon. „Nu, hoe je
dat allemaal klaargespeeld hebt, gaat boven mijn pet!"
„Het was inderdaad eên poos op zijn kantje," bekende
Barrett peinzend. „Schenk had een heleboel vriendjes bij
de politie. Dat hebben een heleboel kopstukken uit het
zakenleven, dat weet je. En Schenk had, zoals ik al zei,
hier en daar losgelaten dat ik Chester vijandig gezind
was en Bindles eveneens en dan mijn gelijkenis met de
man, die hij die nacht Bindles' huis had zien binnengaan.
Brady vertelde het mij. En daarop verdween ik met be
kwame spoed. Het was voor mij gemakkelijker om in het
verborgene te werken."
„En je hebt ons allemaal in het ootje genomen, mijzelf
incluis!" riep O'Malley. „Ik hield mijzelf nog wel voor
zo geslepen."
„Dat was je ook voor een man, die op eigen gelegen
heid en alleen met veronderstellingen werkte. En ik ben
je zeker heel dankbaar voor je poging de brief achter te
houden, toen al de spore» van de moord in mijn richting
wezen."
„Het zal me benieuwen wat ze krijgen," opperde
O'Malley eensklaps.
„Ze behoren op de electrische stoel te komen, alle drie,
tenzij Schenks geld hen helpt de dans te ontspringen.
Maar dat betwijfel ik. Het bewijsmateriaal is zo over
stelpend dat er geen speld tussen kan. Brady krijgt nu
de rest van de bende ook wel gauw te pakken; er zijn
er nog twee, die chauffeur, je weet wel, en nog een ander,
om "niet te spreken van Bates, die eigenlijk niet tot die
troep behoorde."
O'Malley had zitten nadenken.
„Hoe kwam je eigenlijk die nacht in Chesters bibliotheek
vroeg hij plotseling. „Dat begrijp ik nog niet."
Barrett lachte, hoewel er ook iets van verdriet in die
lach doorklonk.
„Je bent nu zelf in het schuitje, jongeman, dus kan het
mij niet schelen het je te vertellen," antwoordde hij. „Ik
had miss Chester in geen vijftien jaar gesproken. Wij
waren eens verloofd, en soms ga ik daar wel eens heen
om een glimp van haar op te vangen zonder zelf gezien
te worden. Er zijn nu eenmaal van die sentimentaliteiten,
die zelfs een sterk man niet kan kwijtraken," voegde hij
er aan toe, met een poging tot bruuskheid. „Enfin, om
op die avond terug te komen, ik was in de tuin toen
jij met haar praatte, hoewel ik niet kon horen wat je zei.
En zoals ik je al verteld heb, ik dacht dat je misschien
een opdracht van Schenk had, die altijd met haar heeft
willen trouwen. Ik vermoedde n'hmelijk dat Chester Schenk
had laten komen om zijn hulp te vragen en dat Louise
er de prijs voor zou zijn. Vandaar dat ik juist die avond
was gegaan en om te voorkomen dat Louise het slacht
offer werd, had ik Chester zelf willen helpen ondanks wat
er gebeurd is."
Barrett lachte weer. „Ik hing daar in die tuin rond,
tot het licht uitging. Ik wilde juist weggaan toen ik een
man naar het huis zag sluipen. Ik zag hem de rapien van
de bibliotheek openen en naar binnen klimmen. Toen zag
ik het schijnsel van zijn zaklantaarn op de brandkast. Hij
kreeg het ding open, nam de aandelen en het geld eruit
en sloot toen de kast weer. Ik kroop door het venster,
juist toen Schenk binnenkwam en tegen hem fluisterde.
De rest weet je".
„Maar hoe wist Schenk dat jij daar bent geweest? Hij
moet Bindles verteld hebben dat jij het was, anders zou
Bindles jou die brief met de groene inktvlek niet gestuurd
hebben. Hoe herkende Schenk je?"
„Mc Girk richtte een ogenblik de lantaarn op mijn
gezicht eer hij sloeg. Toen moet Schenk me gezien hebben."
„Nu, dat verklaart alles. Wat een idioot ben ik geweest
riep O'Malley.
„Helemaal niet. Je hebt bewezen dat je een bovenste
beste vriend van de familie bent." En met iets grimmigs
voegde hij erbij„Zelfs van mijn halfbroer...."
„Beoordeel hem niet te hard," pleitte O'Malley. „Hij
had geen flauwe notie van wat hij deed door jou te be-
spionneren. Hij dacht dat het alleen verband hield met
het stijgen en dalen van koersen,"
„Nu, hoe dat ook mag zijn, geef me een hand,
O'Malley!"
Ze drukten elkaar plechtig de hand.
Barretts kleine wagen had met snelle vaart gereden.
Een blik door het raampje deed O'Malley zien dat ze
reeds in Manhatten waren.
„Wat zou je er van zeggen, als je mij even aan mijn
huis afzet," stelde hij voor. „Jij wilt natuurlijk je familie
vanavond nog spreken en het is al laat."
„Uitstekend," stemde Barrett toe. „Ik zal je morgen door
Claudia laten opbellen en je te dineren vragen. Ik denk
niet dat ze bezwaren zal maken".
O'Malley lachte vrolijk.
„Kan het geen invitatie voor de lunch zijn?" vroeg hij.
„Ik denk van wel. Ik ga morgen niet naar kantoor."
Een paar minuten later stopte de auto voor O'Malley's
huis. Hij zei goedennacht en bleef op de stoep de wagen
nakijken, tot deze in de duisternis verdween. Daarop
ging hij naar binnen en zo gauw mogelijk naar bed. Maar
het duurde een hele tijd voor zijn wildwoelende hersens
tot rust wilden komen. (Slot volgt.)
Maar nauwelijks hebben de handen van Grimboud
het voor'werp beroerd, of een hevige schok werpt
hem achteruit; tussen Hendrik de Zeevaarder en de
professor is een man gesprongen met een tulband op
en een lang hemd om zijn leden!
„Bimmelbamroept Hendrik onthutst en gaat dan
een beetje verontwaardigd verder; „Waarom doe je
zo ruw? De professor had juist de vriendelijkheid mij
te willen wijzen hoe ik dat schietinstrument,gebruiken
moet. Het schijnt nogal ingewikkeld te zijn, zie je
Maar Bimmelbam geeft geen antwoord, want de
man, door Hendrik als Bimmelbam aangesproken, is
Bimmelbam niet. Het is AdalbertAdalbert, met een
grenzeloze minachting voor Hendrik. Adalbert, de
verre voorvader van Bimmelbam. Maar dat is iets
wat Hendrik niet kan weten en is hem dus ook niet
kwalijk te nemen.
„Hé!" snatert Hendrik verontwaardigd, „waarom
geef je me geen antwoord?" en hij port met een
spitse wijsvinger in de rug van Adalbert. Tenminste,
dit is zijn bedoeling,... want. als zijn vinger de rug
van Adalbert bereikt, ontmoet hij, zoals bij normale
ruggen gebruikelijk is, in het geheel geen weerstand
Hij gaat er glad doorheen! Dat is iets, wat Hendrik
zelfs op zijn verste en gevaarlijkste reizen nog nimmer
heeft meegemaakt Onze held schrikt zichtbaar,
„Zeg! Bimmelbam! fluistert hij, „laat aan de pro
fessor niets merken, maar er is iets niet in orde met
je rug!"
Een verachtelijk gebrom is het enige, dat Adalbert
de wereldreizigeravonturier waardig keurt. „Dan moet
je het zelf maar wetenbesluit Hendrik beledigd en
draait Adalbert kwaad zijn rug toe.
En opnieuw hebben de zenuwen van Hendrik het
hard te verduren, want als hij zich omdraait vallen
zijn blikken op een paar voeten, die hem bekend
voorkomen. Zij behoren tot het lichaam van een man,
die bewusteloos op de grond ligt. Het is Bimmelbam
„M-m-maar d-d-dat kan niet...." zucht Hendrik. Dit
probleem is te veel voor zijn geplaagde eendenhersens.
Hij zakt zachtjes naast zijn vriend in elkaar.
Bewusteloos
Vanaf Vrijdag 4 Juni a.s. BOBBY BREEN in de vrolijke muziekfilm
pToegang 14 jaar N.V. Express-film
Vanaf Maandag 7 Juni a.s. JOHNY WEISMULLER in de nieuwste film
Toegang 14 jaar M. P. E. A.-fllm
U behoeft geen liggende
gelden te hebben, om met 't systeem-
Rohyp 'n eigen huis te koopen. Wie
binnen alzienbaren tijd in zijn eigen huis
wil wonen, schrijve ons om inlichtingen.
N.V. BOUWKAS
leder die werkt, kan een
eigen huis bezitten I
STADHOUDERSKADE 6 - A DAM
SB
Telef. 2514 - Ruïnelaan 3 - Bergen
Is heden telefonisch
aangesloten onder no.
Uitsluitend le klas werk
Inlichtingen de gehele dag
Reparaties voor 1 uur gebracht of gehaald,
zijn om 6 uur gereed
Burgemeester Lovinklaan 9 - Bergen
Iedere Zaterdag- en Zondagavond
AANVANG 8 UUR
PLOMPER - BERGEN
voor
bij
J. Oldenburglaan 29, Telef. 2546, Bergen
Breelaan 5 BERGEN
Tegenover het station.
Spreekuren dagelijks van 10-12 en 1-2.
Transparanttanden met goudknopbevesti-
ging, zeer licht en sterk.
Reparaties na afspraak in 4 uur gereed.
Inlichtingen gratis de gehele dag.
mm
l/lug. goedkoop en goed.'
A.TH. BAKKER
BREELAAN 50 TEL.2I95BER6EN N.H
door Morgan S. Roscoe
