No. 33.
HENDRIK DE ZEEVAARDER
KNAPT
HET
OP!
ARTIS
Watertochtjes fiettHotaeloot
Amsterdamsche Bank
t'aotkettti visite
Haat Offet
Volks-
en Kinderspelen te Bergen
M. VELDMAN,
fkauiei- eu
pfyOHstoffeu
H* v* d* Elsken
op 6 Septefw&ee
Utrecht's Kunstogenlaboratorium
Heren- en
Dames-rijwielen
BEZOEKT
in uw vacaniie
Amsterdam
BIOSCOOP „DE RUSTENDE JAGER" Bergen.
„ONDER HYPNOSE"
„BOOMERANG"
ZE ZIJN ER WEER
De onvolprezen JunghanS WeltketS
Kleine Dorpsstraat 9, Bergen
Telefoon 2778
REPARATIE-INRICHTING
fnaakt plastic kunstoren naac maat e*t Uleuc
Kantoor Bergen, Breelaan 10, Telef. 2563
Stort uw overtollige kasmiddelen in
REKENING-COURANT, of plaatst
ze a DEPOSITO.
Dagelijks geopend van 9—12.30 uur
Pcackb sodxetitty
FEUILLETON
Door FRANK van FALCKENOORT
EEN ROMAN VAN HET ZUIDHOLLANDSE PLATTELAND
7
Goedkope groenten
Goedkope Groentenhal
pening
6de Tentoonstelling
Kunstenaars Centrum
Bergen
EEN ANDERE VROUW
door zooh prachtige PERMANENT van,
B.G.DOBBEN
De Goede's JliywidkawLel
Op 't gebied van oude
KOPERWERKEN
heeft
jCea Pias
„Ho! Ho!" roept Bimmelbam opeens. „Je praat te
veelNeem een voorbeeld aan mij i sinds no. 30 van
dit verhaal heb ik nog bijna niets gezegd! Als we de
schat niet geheim houden, kan er van alles met ons
gebeuren. Gisteren stond er nog een verslag over een
verschrikkelijke roofmoord in de krant.... terwijl het
lijf nog leefde, hebben ze het in de sloot gegooid. Het
was Piet Konijn, een broer van jouw beroemde collega
Adriaan konijn. Wees maar voorzichtig!"
Het gezicht van Hendrik vertoont sporen van in
gespannen nadenken. „Je hebt gelijk! Waarachtig!"
„Ik heb trouwens dorst gekregen van al dat praten.
Ik kan geen woord meer uit m'n keel persen, ugge,
ugge.... Wat vindt U van een glaasje karnemelk?"
Slechts met moeite weet de professor zijn teleurstelling
te bedwingen. Met een bijna bovenmenselijke inspanning
brengt hij z'n gezicht weer in een vriendelijke plooi
en vraagt met een van emotie schorre stem„U vroeg
een glaasje karnemelk? In mijn huiskamer heb ik nog
een fles vol van dit kostelijk vocht. Een paar glaasjes
kan ik er wel van missen.... misschien komen we toch
nog tot zaken". „Wie weet...." antwoord Bimmelbam
raadselachtig en voelt nog eens aan zijn door Grim-
boud geteisterde hoofd.
De professor draait zich om en begeeft zich, gevolgd
door Bimmelbam en Hendrik de Zeevaarder naar zijn
huiskamer, waar hij plaats neemt in een kunstig be
werkte stoel en een uitnodigend gebaar maakt naar
onze twee vrienden.
ter gelegenheid van de
aanvangende 10 uur op het Sportterrein
aan de Kerkedijk.
Let op het bericht in dit nummer.
Meldt U in groten getale.
De levende have is door belangrijke zendingen uit Afrika op
nieuw uitgebreid. In de tuin zijn nu o.a. weer aanwezig
GIRAFFEN, OLIFANTEN, NIJLPAARDEN, ZEBRA's,
STRUISVOGELS, MENSAPEN, ZEELEEUWEN,
NEUSHOORNS.
Vanaf Vrijdag 6 Aug. a.s. ANNE CRAWFORD in de grote avontuurlijke
CIRCUS-FILM
(N.V. Succes-Toonfilm)
Vanaf Maandag 9 Aug. a.s. DANA ANDREWS in de spannende film
M.P.E.A.-film
Avond-voorstelling Vrijdag-, Zaterdag-, Zondag-, Maandag-, Dinsdag- en
Woensdagavond 8 uur. Middag-voorstelling Zondag-, Dinsdag-, Woens
dagmiddag 2.30 uur. Vanaf Vrijdag 20 Augustus a.s.
„DE BESTE JAREN VAN ONS LEVEN".
(toegang 18 jaar)
(toegang 14 jaar)
Gedurende het seizoen iedere DINSDAG naar het Alkmaardermeer,
f 2.per persoon.
DONDERDAG naar Schagen en Wieringermeer, f2,per persoon
VRIJDAG naar Alkmaarse Kaasmarkt, f 1,50 per persoon.
Kinderen beneden 10 jaar half geld Vertrek van Hargervaart 's morgens 8.30 uur
Zomergasten van Groet en Schoorl, profiteert hiervan
Inlichtingen bij de ondernemers en V.V.V. Groet, Tel. 323
De ondernemersSCHOONE en DE GRAAF
Uit voorraad leverbaar
Willem Barendzstraat 11 Telefoon 17935
Onbreekbaar, irriteren niet, worden niet aangetast.
Niet te onderscheiden van natuurlijk oog.
Kunnen steeds vergroot en verkleind worden.
Spreekuur dagelijks na 7 uur, tot 14 Aug. Houtendijk A 181, Camperduin
UB
Kleermaker
J. Oldenburglaan 29, Tel. 2546, Bergen
Op een regenaevhtige morgen, toen enkele meiden, waaronder
Heieen, met de was bezig waren in het achterhuis, trad Thijs
binnen, drijfnat, omdat hij de gehele morgen in de najaarsregen
buiten aan het werk was geweest. Heieen wilde weglopen, maar
zag zich de pas afgesneden, omdat de andere deur, in verband
met de wind, afgesloten was. Ze zuchtte en ging ijverig met haar
werk door.
Thijs liep tussen de jonge meisjes door, de een onder de kin
strijkend, met de ander een praatje makende en eindelijk trad
hij op Heieen af, belangstellend nagezien door de anderen, die
allang de antipathie van de Groningse voor Thijs hadden be
merkt. Ze waren nieuwsgierig, hoe of het af zou lopen, want
hef lachende gezicht van Thijs en de strakke trekken op het
gelaat van Heieen vormde een contrast.
Plotseling, in een onderdel van een ogenblik, deed Thijs, of
hij struikelde over de poot van een der waskuipen en om niet te
valln pakte hij Heieen met beide handen om haar middel beet,
zodat hun gezichten elkaar raakten. Vlug maakte Thijs van dit
moment gebruik en gaf haar een zoen op de rode lippen, waar
na hij haar weer los liet. r
Schijnbaar verschrikt, maar als altijd half lachende, zei hij:
,,Wat een geluk, Leentje, dat jij er stond, anders had ik vast een
ielijke smak gemaakt".
Heleen was een ogenblik totaal verbluft. Alles was in een
paar seconden gebeurd, maar niet zo snel, of de meiden hadden
gezien, dat Thijs haar had gezoend. Nu week de verdoving en
een gloeiend rood overtoog haar gelaat. Toen keek ze naar de
nog steeds lachende knecht over haar en een driftgolf vloeide
over haar. Ze nam 'n druipend stuk wasgoed en sloeg hem daar
mede een paar malen in het gezicht, zodat het water en de zeep
in grote spatten en vlokken wijd en zijd heenvlogen.
,,Daar heb je een paar zoenen terug, bruut, die je bent; daar,
daar!" En bij elk woord kletste het natte goed in het gezicht
van de verschrikte Thijs, die niet anders kon doen dan een goed
heenkomen zoeken buiten de schuur. Met een paar passen was
hij bij de deur en onder luid gelach van de vrouwen verdween
hij met z'n zeepsop-gezicht, haastig naar buiten.
Op de deel stond de jonge boer te praten met een andere
knecht. Een ogenblik keken de beide jongelieden elkaar aan,
totdat Dirk in een gulle lach uitbarstte om het koddige gezicht
van Thijs, die wit van de zeepsop zag. Met een vloek verdween
Thijs in de schuur, waar hij z'n gezicht afdroogde.
Dirk begreep zeer wel, wat de oorzaak was en vond het op
zichzelf zo erg niet; het was wel eens goed, want de jongen werd
wel wat al te brutaal.
Later op de dag hoorde Dirk van een der meisjes, dat Thijs
Heleen lastig gevallen had en zij hem toen met een nat stuk
wasgoed had bewerkt.
Toen de arbeid van die dag afgelopen was, ging Heleen, als
gewoonlijk nog eventjes een -eindje de weg op, vergezeld van
haar vriendin Geertje, maar daar het de laatste dagen vrij guui-
was, keerden ze weer gauw huiswaarts. In huis gekomen, wilde
Heleen naar haar kamer gaan, toen de jonge boer haar riep.
„Ik wilde met je praten, Heleen, wil je even meegaan naar de
voorkamer?"
O, dacht het meisje, dat zal natuurlijk zijn, omdat ik Thijs
vanmorgen het achterhuis heb uitgeslagen. Goedhartig als ze
was, had ze al dadelijk spijt gehad van haar driftig optreden en
enigszins beschroomd» trad ze achter Dirk de mooie kamer
binnen.
„Ga zitten, Heleen. Ik hoorde vandaag van Jo, dat je wat met
Thijs gehad hebt. Ik zag hem het achterhuis uitkomen en.nu,
je weet zelf wel, hoe hij er uit zag. Ik hoop..."
Ja, ik begrijp wei, wat u zeggen wilt, maar ik kan er niets
aan doen. Het spijt me, dat ik hem heb geslagen, maar hij zal
toch van me afblijven. En anders zal ik wel een andere dienst
zoeken".
Ze werd zenuwachtig, tranen kwamen in haar ogen.
Dirk schrok op. „Natuurlijk zal hij van je afblijven", stoof hi
op, „dat spreekt vanzelf. Hij heeft niet het recht ook maar één
van onze meisjes lastig te vallen".
Dirk stond op en liep met grote passen de kamer op en neer
„Ik zal 't hem zeggen", vervolgde hij, „dat hij in de eerste
plaats z'n handen van jou afhoudt. Als hij denkt, dat jij net bent
als de anderen, heeft hij het mis. Jij bent onze huisgenote en een
dochter van moeder's vriendin en als zodanig heb je aanspraak
op m'n bescherming. Wat heeft hij je gedaan?"
„O, hij struikelde en om niet te vallen pakte hij me beet en
van de gelegenheid gebruik makend, gaf hij me een zoen" zei
ze kleurend terwijl ze er met schaamte aan terug dacht.
Dirk stond plotseling voor haar stil. „Wat?" stiet hij uit; z n
gezicht stond onheilspellend. „Zoende hij je, zei je?"
Heleen knikte toestemmend, verbaasd, omdat hij daarvan zo
schrok.
„k zal hem leren zoenen" snoof hij verontwaardigd. „Ik zal
hem zoenen met de dorsvlegel; met m'n klomp zal ik hem zoenen,
zo'n schobbejak! Wel verdraaid! Geen wonder, dat je h€m het
achterhuis uitgetimmerd hebt. Wat heeft hij er te maken? Laat
hij aan z'n werk blijven!"
Heleen stond op en keek hem aan.
„Trekt u 't zich niet zo aan. Hij is er voor gestraft en ik 'denk,
dat hij zich in het vervolg wel in acht zal nemen".
„Ik zal hem toch eens waarschuwen hierover", antwoordde
Dirk. „Hij is hier op de boerderij om te werken en anders niet"
„Doet u 't dan niet met de dorsvlegel of met een klomp?'
vroeg Heleen.
Dirk moest ondanks z'n boosheid even lachen. „Nee, omdat
je met het zo vriendelijk vraagt, maar hij heeft het anders wel
verdiend
„Och kom, hebt u nooit eens een meisje gezoend?" vroeg zij
schalks.
Dirk werd verlegen en kleurde, terwijl hij aandachtig naar het
geweven patroon van het vloerkleed keek.
„Nu ja, dat wel, maar dat is toch heel wat anders".
„Waarom is dat wat anders?"
„Wel, dat waren gewone boerenmeiden uit de omtrek hier;
die waren niet zoals jij".
Hij zweeg verschrikt alsof hij teveel had gezegd. Ook Heleen
schrok bij deze woorden, die meer bevatten, dan ze ogenschijn
lijk inhielden. Dirk kreeg het eerst z'n positieven weer bij elkaar.
In i,eder geval, Heleen, zal ik er voor zorg dragen, dat iets
dergelijks niet meer voorvalt. En als er soms weer eens zoiets
mocht voorkomen, je weet, wat ik je heb gezegd, toen je de
eerste dag hier was; je zult in mij altijd een beschermer vinden
Hij pakte haar hand en keek haar met een paar trouwhartige
ogen aan.
„Ik dank u", zei ze eenvoudig, net als de eerste maal en toen
hij haar hand bleef vasthouden, voegde ze er aan toe: „Ik zou
nu wel naar bed willen gaan".
Verstrooid liet hij haar hand los en wenste haar goede nacht.
Toen ze weg was, ging hij, in gedachten verzonken, aan tafel
zitten. Hij dacht aan het meisje, dat zoéven de kamer was uit
gegaan. Ze was zo mooi en zo lief. En die ellendeling van een
Vermeulen waagde het zo'n lief wezen te zoenen! Dirk knarse
tandde. Hij zou hem wel leren morgen, zonder dat Helen het
wist. 't Was niet goed om zo'n vent nog de hand boven het
hoofd te houden. Als hij eerst maar eens boer was op de Bel
dam, dan zou Thijs de eerste zijn, die de laan Uitging, hij, met
z'n huichelachtige, lachende gezicht. Er waren nog wel hardere
werkers te krijgen dan Thijs Vermeulen.
De volgende morgen, toen het werkvolk gegeten had en naar
gewoonte Thijs en z'n vader ook binnenkwamen om bij de werk
verdeling tegenwoordig te zijn, stond Dirk op en beval nog even
te wachten, daar hij nog iets zeggen wilde aan allemaal. De
knechts en meiden keken elkaar verwonderd aan, maar ook de
boer zelf was verbaasd; wat was er nu aan de hand?"
„Ik heb gisteren gemerkt", zo begon de boerenzoon, „dat er
hier iemand is, die onze meiden tijdens het werk lastig valt. Ik
behoef zeker niet te zeggen, dat zoiets niet meer gebeuren moet.
De eerste de beste, van wie ik hoor, dat hij een van de meiden
hindert, gaat onverwijld de laan uit. Dus houdt daar rekening
mee."
De boer zelf zei niets. Hij 'had zich sinds kort gewend, om niet
meer openlijk met z'n zoon te twisten. Als hij nog meningsver
schil had met z'n zoon, dan werd dit onder vier ogen uitgemaakt.
Doch één was ér bij deze worden bleek geworden en een
stroeve trek kwam op z'n gezicht. Met kleine oogjes keek hij
beurtelings naar Dirk en Heleen, doch de laatste zat met een
gloeiende kleur de laatste broodkruimels met een natte vinger
van haar bord op te nemen. Allen waren verlicht, toen het dank
gebed was uitgesproken en vlugger dan gewoonlijk liepen allen
naar buiten.
Toen 't merendeel van de knechts naar het land was, trof de
jonge boer Thijs Vermeulen in de varkensstal aan, waar deze
laatste de vette dieren zou gaan voeren. Zwijgend trad Dirk op
hem toe en hem bij de kraag pakkende, zei hij; „Zet die voer
bak neer en luister, want ik heb je wat te zetten".
„Je hebt zeker wel begrepen, dat ik daareven speciaal jou
bedoelde, hè? En je begrijpt zeker ook wel, dat dergelijke dingen
als hier gisteren gebeurden, niet meer voorvallen zullen, hè? Als
ik naar m'n natuur te werk ging, gaf ik je een pak slaag, dat je
je leven lang zou heugen, maar terwille van haar, wier naam
ik geeneens meer in jouw bijzijn wil noemen, zal ik je sparen.
Wel wil ik je zeggen, dat het voor jou het'beste zal zijn, als je
een andere boer zoekt. Ontslaan kan ik je nog niet, omdat ik
geen baas ben, maar als ik eenmaal hier boer ben, dan zul jij
de eerste zijn, die hier de laan uitgaat, begrepen? En nu,naar het
land, stekels hakken; dat varkens voeren kan de staljongen wel
doen! Vooruit!"
Thijs keerde zich met een woedend gezicht om, liep naar
buiten en smeet met een. slag de deur van de varkensstal achter
zich dicht. Uit de wagenschuur haalde hij de hak en begaf zich
naar het land. Thijs was razend op de jonge boer en als hij ge
durfd had, had hij hem in de varkensstal aangepakt, maar daar
voor was hij te lafhartig. Hij was een branie met z'n mond,
maar in werkelijkheid was hij zo bang als een wezel. Die ver
vloekte kwast hield natuurlijk van die meid, en die meid van
hem, anders had ze zich niet steeds zo op een afstand van hem
gehouden, van hem, Thijs Vermeulen, de knapste jongen uit de
polder. Was het niet om razend te worden? En die meid had
hem natuurlijk aan de jonge boer verraden. Thijs ziedde van
woede, alleen al bij de gedachte, dat die kleine Groningse hem
weerstreefde. Zij was de eerste van allen, die niets van hem
wilde weten, en Thijs had dit al heel spoedig bemerkt. En toch
was hij vast besloten, ten koste van alles, dat zij, evenals de
andere meiden, naar zijn pijpen zou dansen. Wat drommel, als
hij aan een van knapste boerenmeiden uit de polder vroeg, of
ze een avondje met hem mee ging dansen naar Achterkerk,
sprong ze een voet in de lucht en die trotse deern keek niet eens
naar hem om. {dij had maar één vinger uit te steken en zelfs de
een of andere boerendochter werd de zijne, en die prinses, dié
pauw, die maar geen gewone boerenmeid was, sloeg hem met
een stuk wasgoed om de oren als de eerste de beste kwajongen.
En nu kwam die vervloekte wijsneus er ook nog tussen. Maar
die zou hij wel leren, die aap! Dat was maar een klein kunstje.
En die kleine prinses zou hij ook wel temmen, reken maar!
En nu werd hij als de eerste de beste dagloner aan het stekels
hakkn gezet. Dat was het toppunt! Hij, Thijs Vermeulen, die
nooit anders op het weiland werkte als met melken of in de
hooitijd, moest nu, als een koejongen, stekels hakken. Hij knarse
tandde van drift!
Des middags met etenstijd, toen het werkvolk van het land
kwam, waren Heleen en nog enkele andere meiden bezig het
wasgoed aan de lijnen te hangen. Ze zag Thijs ook aankomen,
maar na de waarschuwing van Dirk duchtte ze geen kwaad meer
van hem en daarom ging ze gewoon door met haar werk.
Trijs treuzelde wat, zodat hij achteraan bleef, kwasi z'n klom
pen schoonmakende. Toen keek hij eens rond en liep daarna met
bedachtzame schreden op de meisjes toe. Hij bleef bij een hun
ner staan en vroeg: „Lien, ga je vanavond mee naar Achterkerk?
Er is een filmavond in de „Dubbele Sleutel".
De ogen van het meisje schitterden. „Nou, Thijs, dat spreekt
vanzelf; wat graag. Hoe laat begint het?"
„Acht uur", antwoordde de jongen. „Zorg maar, dat je om
half acht klaar bent".
„Best", was het antwoord en toen vervolgde ze met een on
deugende lach, wijzende op Heleen: „Zeg, Thijs, waarom vraag
je haar nooit eens?"
„Die?" schamperde Thijs. „Die prinses? Ik zal wel oppassen,
dat ik haar niet breek. Want, zie je, ze is te voornaam voor ons
slag volk. Ze is een koningsdochter en met prinsessen valt niet
te spotten, k heb liever een eenvoudige boerenmeid, zoals jij,
dan een hooghartige prinses". (Wordt vervolgd.)
koopt men in de
Wij hebben puikbeste aardappelen,
alles meel op de schotel. Probeert
U ze eens en U blijft klant.
Ook hebben wij alle soorten fruit en......
goedkoop, o.a. Hoornse pruimen. Yellow
Transparant, honingzoete druiven, pracht
meloenen, schitterende perziken, fijne
handperen enz. Ook hebben wij nog een
beetje limonade en advocaat zonder
inlevering. Dus allen naar
Dorpsstr. 86, Tel. 2069, Bergen
Zondags geopend voor geschrapte aard
appelen van 912 uur
7 AUG.
n.m. 3 uur
0
van het
in
„Het Huis met de Pilaren"
Kerkstraat 2 Bergen
ZIJ WORDT
Gedipt Dome s - en Herenkapper
DORPSTR.2I BERGEN TEL 2266
leveren wij uit voorraad 1 I
(Ook zorgen wij voor kisten voor het
buitenland.)
Verhuur van Tandems
Heren-, Dames- en Kinder-
rijwielen.
Bergen
Telefoon 2379
Altijd iets aparts,
Spoorstraat 27, Alkmaar
HvitbBcr vsx
