No. 34.
HENDRIK DE ZEEVAARDER
KNAPT
HET
OP!
„DE PARADIJSVLOEK"
ScUood
£aatsU oytcoepl
vaat de a.s. Óca^efeesteu
Haat
KM (JEM/KEN
i
FEESTARTIKELEN
DUINVERMAAK
DANSEN
G. CIJS
Boekhandel C. OLDENBURG,
iM-vv*
KZmSm 6 BM6EN NEïx
vouDZmm- imwMREN
De Hawaïpeople"
„THE VOICE OF HAWAÏ"
ETALAGE-WEDSTRIJD
OPTOCHT op 31 Augustus
jCaanwfy C. 164 - Schood
ierikcie
IxwidUcUhiek
£ea Pias
BIOSCOOP „DE RUSTENDE JAGER" Bergen.
„TWEE MEISJES EN ÉÉN MATROOS"
„ONBEWEZEN MISDAAD"
OPTIEK
Y.Y.Y. Openluchttheater, Bergen
V
V
V
Ruim f 600 aan
geld en andere
prijzen I
De gelegenheid om zich op te geven
voor deelname aan de
is alsnog opengesteld Zaterdag 14
Aug., van 3—5 uur in het Dorpshuis
De Optocht-Commissie
van de Oranje-Vereen.
Diverse soorten
VLAGGETJES
FEESTHOEDJES
PUNTMUTSEN
MIRLETONS
TOETERS met pluim
rollen SERPENTINES
Adverteert in dit blad
FEUILLETON
Door FRANK van FALCKENOORT
EEN ROMAN VAN HET ZUIDHOLLANDSE PLATTELAND
lyvende
bewondering
B.G.DOBBEN
Speciaal verkoop
Merkartikelen
J. P. KLANKER
Betye+i
IEDERE ZONDAG
ZONDAGSMIDDAGS
Op 't gebied van oude
KOPERWERKEN
heeft
Intussen staat Adalbert nog steeds sprakeloos aan
de ingang van het vertrek en zijn verbazing is alles
zins gerechtvaardigd. Het is een vertrek zoals ge
woonlijk alleen maar voorkomt in sprookjesboeken,
maar niet in een ware geschiedenis als dezehet is
dus helemaal zo gek niet dat Adalbert verbaasd is.
Als Bimmelbams voorvader alles gezien heeft, wat
vanuit de deuropening zichtbaar is, steekt hij geluid
loos over en bekijkt de ruimte vanaf de andere kant.
Ook hier is genoeg stof tot verbazen en Adalberts
onzichtbare mond valt dan ook prompt open. Nadat
hij alles op een veilige afstand bekeken heeft, komt
hij voorzichtig dichterbij en maakt halt voor een
reusachtige telefoon. Een telefoon van hout, gemon
teerd tegen één van de balken, die overal de ver
vallen muren stutten.
Nieuwsgierig neemt Adalbert de hoorn eens van de
haak en luistert aandachtig. Niets is echter te horen....
„Flauwe mop!" mompelt de oude tovenaar en wil de
hoorn weer op zijn oude plaats terugleggen, want
Adalbert is een ordelijk man. Maar dan opeens valt
zijn oog op een wit bordje, naast het apparaat. Er
staat op: TELEPHONE. Uitgevonden door MIJZELF
in 1743. Diep geheim!
Adalbert schiet in de lach. „Dat heb je er nou van
als je je zo afzijdig houdtgrinnikt hij. „Grimboud
heeft er natuurlijk geen vermoeden van dat de telefoon
inmiddels allang door de mensen uitgevonden is. Ha
HaEn bovendien, als je helemaal alleen een telefoon
hebt en niemand anders, met wie moet je dan in
vredesnaam praten?" „Met jezelf, natuurlijk, sufferd!"
zegt opeens zijneigenstem uit het toestel, en verbluftlegt
Adalbert de hoorn weer op de haak. „Ach ja, na
tuurlijk 1" zegt hij. „Da s waar ookHoe kon ik daar
nou niet aan denken?" Hij zet zijn onderzoek voort
en belandt nu bij een nog vreemder voorwerp. Een
hele tijd staat hij er zwijgend voor en probeert te be
denken, waar dit nu wel voor zou kunnen dienen.
De oplossing is even onverwacht als luidruchtig,
want onverwachts breekt uit het voorwerp een geloei
los, dat de muren doet trillen. „Grutjesschrikt Adal
bert'. „Laat ik maken dat ik weg kom voordat er on-
gelukkr gebeuren! Hij voegt de daad bij het woord
en een seconde later is de kamer leeg....
Vanaf Vrijdag 13 Augustus a.s.
Een dolgezellig „musical-comedy" met HARRY JAMES en zijn band.
Toegang 14 jaar. M. P. E. A.-film
Vanaf Maandag 16 Augustus a.s. een spannend gegeven in_:
Avond-voorstelling
dagavond 8 uur.
2.30 uur.
Toegang 18 jaar
Succes-T oonfilm
Vrijdag, Zaterdag, Zondag, Maandag, Dinsdag, Woens-
Middag-voorstellingZondag, Dinsdag, Woensdagmiddag
ZB1.24Ó5
ei£0307H4S
l
komen op 19 Aug. in de toneelzaal van
„De Rustende Jager" te Bergen met:
(de stem van Hawaï)
Een blijspel vol muziek, zang en dans
Regie: H. PLATT.
Aanvang 8 uur
Entreé f 1,25 (bel. inbegr.)
Kaarten verkrijgbaar bij Boekh. Thomas, St. AntoniusstraatDe Haan, Stationsstraat
en 's avonds aan de zaal
Zondagavond 15 Augustus, te half acht,
herhaalde opvoering van
treurspel in drie bedrijven van Alph. Laudy
door de Bergense Spelers, onder leiding
van J. A. Haakman
Kaartverkoop en plaatsbespreking bureau V.V.V., ook nog
Zondags van 10—12 uur
Zaterdag 14 Augustus. Verlichting en muziek in de kom
van het dorp. Zoeken van fouten in de etalage s.
Formulieren zijn verkrijgbaar ad 5 cent per stuk in het
Oude Raadhuis op Zaterdag van 15 tot 21 uur.
Prijzen voor de wedstrijd zijn te bezichtigen
bij Jac. Kuiper, slagerij Schoorl.
Inlevering der biljetten op Zondag 15 Aug. van 1417 uur i.h. Oude Raadhuis.
HET BESTUUR
- 8 -
Na deze woorden stapte hij naar huis. De meiden lachten,
terwijl Heieen een kleur kreeg bij deze bijtende spot. Ze had
reeds een scherp woord op de lippen, maar ze bedwong zich.
Maar de bijnaam „prinses" werd niet vergeten. Het Zuid-Hol
landse plattelandsvolk en voornamelijk diegenen, die in dit deel
der provincie woonden, hadden voor ieder een bijnaam en tot
heden was Heieen nog verschoond gebleven van een dergelijke,
soms hinderlijke bijnaam. Wel had met achter haar rug het wel
eens over de kleine Groningse, maar een eigenlijke bijnaam had
ze tot nu toe nog niet gehad. Doch thans was haar dit twijfel
achtige genoegen ook te beurt gevallen. Vanaf dit ogenblik was
het steeds „de prinses" dit of „de prinses" dat. En een volks
gewoonte, eenmaal ingeworteld, verdwijnt niet zo gauw.
HOOFDSTUK IV.
De volgende dag regende het dat het goot. Tot nu toe was het
nog vrij zacht herfstweer geweest, iets wat vaker voorkomt in
de maand October, doch November was begonnen en nu hing
er een loodgrijze lucht over de velden, die haar natte inhoud met
stromen uitdeelde over de velden en landerijen. Van buiten
werk kon niet veel komen en daarom was het meeste volk in
de grote wagenschuur met één of ander karwei bezig, dat in
drukkere tijden was uitgesteld. Thijs Vermeulen liep de hele dag
met een gezicht, dat weinig gieds voorspelde. Als naar gewoonte
had hij z'n werk willen doen in de varkensstal, maar de jonge
boer had hem gezegd, dat dit voortaan door de stalknecht zou
verricht worden en hij had Thijs met een ploegijzer naar de
smederij gestuurd, hetgeen Thijs met verbeten woede op zijn ge
zicht had gedaan. Zelf was Dirk op de fiets naar Achterkerk
gegaan om een paar rekeningen te betalen en tevens om wat
bodschappen voor z'n moeder mee te brengen. Tegen dé middag
kwam hij terug. Even voor etenstijd was hij nog naar de varkens
stal gegaan en hoe het gebeurd was, wist niemand, maar kort
daarna kwam de staljongen het achterhuis binnen lopen en deelde
met een verschrikt gezicht mede, dat de jonge baas een balk op
het hoofd had gekregen en nu met een bloedend gezicht op de
drempel lag.
Heieen was op dit moment alleen in het achterhuis en bij het
horen van deze jobstijding snelde ze onmiddellijk naar de stal.
Daar lag Dirk, met een doodsbleek gelaat, waaruit het bloed
rijkelijk vloeide. Hij was 'bewusteloos; naast hem lag een zware
balk, die van de zoldering was gevallen.
De staljongen, die haar gevolgd was, jammerde, dat hij wel
gedacht had dat er een ongeluk zou gebeuren, omdat kort ge
leden de bel had geluid, mar Heieen legde hem bits het zwijgen
op en beval, dat hij onmiddellijk een knecht zou sturen naar de
dokter in de Lage Weide en dat er tevens een paar Knechts
moesten komen om de boer hier vandaan te halen. Zelf haalde
ze vlug een kom met water en een schone linnen lap, waarmede
ze het bloed uit z'n gelaat waste en het verder bloeden trachtte
te stuiten. Dirk had een diepe wonde in de slaap, veroorzaakt
door de punt van de balk en verder een vleeswond van de slaap
tot de kin.
Enkele ogenblikken daarna kwamen met verschrikte gezichten
een paar knechts toeschieten. Heieen beval hen een burrie te
halen en enkele kussens. Voorzichtig legde men daarop de jonge
boer. terwijl Heieen er voor zorg droeg, dat het hoofd zo min
mogelijk schudde. Men tilde de burrie op en droeg de bewuste
loze jongeman voorzichtig naar binnen, terwijl Heieen de linnen
lap op de wonde, waaruit nog steeds bloed vloeide, gedrukt
hield. De boerin was juist even naar de zolder gegaan om een
stuk spek af te snijden, en wist zodoende nog niets van het on
geluk. Toen Dirk rustig in de kamer lag, nam een der knechts
zich tot taak de boerin in te lichten. Deze kwam even later naar
beneden en viel schreiend voor haar bewusteloze zoon neer.
„Ik heb het wel gedacht", jammerde ze handenwringend, „dat
er een ongeluk zou gebeuren. Het is het noodlot, de vloek, die
er op deze boerderij rust. Heieen, hij ziet zo bleek, als hij maar
niet sterft".
Heieen trachtte haar te troosten met wellicht een ijdele hoop;
ze wist immers zelve niet eens, in hoeverr de wonde ernstig was
of niet; een wond aan de slaap was immers altijd gevaarlijk.
Maar toch probeerde ze de radeloze vrouw op te beuren.
,,'t Is zo erg niet, 't is misschien enkel maar een vleeswond;
ik geloof, dat het nogal goed afgelopen is", zei ze onhandig,
maar ze voelde, terwijl ze het zei, dat ze een leugen uitsprak.
Een bang gevoel bekroop haar.
Enkele minuten na het ongeluk reeds, reed dokter Van der
Velde met zijn Chevrolet het erf op; de knecht, die hem moest
waarschuwen, was zo verstandig geweest om in een nabijgelegen
winkel te telefoneren, hetgeen enkele kostbare minuten be
spaard. Gelukkig was de dokter thuis geweest, en toen de knecht
door de telefoon met enkele woorden het gebeurde had uitgelegd,
was de arts terstond in zijn wagen gestapt en naar de Beldam
gereden.
Hij trad binnen en bezag de situatie. Hij knikte goedkeurend
naar Heieen, toen deze vertelde, dat ze voorlopig een propje
watten op de wonde had gelegd met daarover wat verbandgaas.
Voorzichtig haalde de arts het propje uit de wonde, die nu weer
begon te vloeien. Intussen bracht Heieen de schreiende boerin
naar de keuken, waar het merendeel der knechts en meiden met
bedrukte gezichten stonden te kijken. Daar het etenstijd was,
wist men niet wat te doen: of doorgaan met het werk, of wachten
op het eten. Heieen begreep wel, dat de boerin die handenwrin
gend in het grote achterhuis heen en weer liep, voorlopig niet
aan eten dacht en daar ondanks alles het werk toch z'n gewone
verloop moest hebben, verzocht zij aan enkele der meiden om
alvast maar de maaltijd gereed te maken. Daarna ging ze weer
terug naar de kamer, waar dokter Van der velde nog steeds
bezig was met het slachtoffer. Hij had voorzichtig het haar bij
de wonde weggeknipt en legde, evenals Heieen zulks gedaan had
een prop gaas op de wonde met een paar stroken hechtpleister.
Heléën, die zich tot nu toe voorbeeldig had beheerst, keek de
arts met angstige ogen aan.
„Wat denkt u er van, dokter, is het erg?"
De arts haalde de schouders op. „Een wonde aan de slaap is
altijd erg gevaarlijk en vooral zo'n groot gat als dit. Voorlopig
moet hij dag en nacht bewaakt worden, want hij mag zich niet
bewegen. Hij moet met z'n gezicht in dezelfde houding blijven
liggen, als hij nu ligt. Hij zal tegen de avond wel koorts krijgen
en misschien gaan ijlen, wat tegengegaan moet worden. Hij mag
niet praten, want elke beweging van de kaak kan de wonde weer
doen bloeden. Hij moet de mond zoveel mogelijk gesloten hou
den; het voedsel moet vloeibaar zijn. We zullen hem nu eerst
maar eens op z'n bed leggen".
„Vanavond kom ik nog wel eens kijken", zei de dokter, die
nu gereed was. „Het beste zal zijn een verpleegster te nemen
om bij hem te waken".
Heieen keek de dokter strak aan. „Ik zal hem verplegen,
dokter".
Hij keek verwonderd. „Maar hij moet onafgebroken dag en
nacht bewaakt worden, opdat hij zich niet omkeert
„Hoe lang moet dat achtereen gebeuren, dokter?" vroeg ze.
„Nu, zeker de eerste vijf dagen; het zal er van afhangen, of
hij al dan niet koorts krijgt en of hij gaat ijlen, zyover ik weet,
heeft hij een sterk gestel, dat nogal een stootje kan verdragen"
Dan zal ik hem voorlopig zelf verplegen", besloot het meisje.
Hij monsterde haar met een vorse blik; het meisje stond hem
wel aan. Zij had iets zelfstandigs over zich in haar optreden en
ze leek hem vastberaden.
„Nu, gaf hij toe, u moet het natuurlijk zelf weten. Ik zeg nog
maals, het hangt hoofdzakelijk van de verpleging af. Mocht de
wonde toch weer gaan bloeden, dan moet u het gaas nat maken
met het water uit deze fles en elke keer vernieuwen. Als hij
spreke-n wil, moet u het hem beletten."
Intussen was ook de boer door een der knechts gewaarschuwd
en van het land teruggekeerd. Met grote passen liep hij door het
achterhuis op de kamer toe, waar hij bijna tegen de dokter op
liep, die hem op de drempel tegenkwam. Van der Velde, die de
boeren uit deze streek alle kende, drong Van Elk kalm terug de
keuken in en sloot de deur achter zich dicht.
„Kalm aan, Van Elk", zei hij rustig. „Je zoon kan op het ogen
blik geen opwinding verdragen, 't Is gelukkig niet zo erg, als het
aanvankelijk leek. Met een goede verpleging zal hij er wel weer
bovenop komen."
„Maar mag ik mijn zoon geen eens even zien?"
„Dat mag u", antwoordde de arts, „wanneer u maar kalm
blijft. Hij kan elk ogenblik weer tot bewustzijn komen en dan
mag hij geen verschrikte of angstige gezichten om zich heen zien,
begrijpt u?"
De boer knikte stom en daarna keerde de dokter weer terug
naar de ziekenkamer, vergezeld van de vader.
Dirk lag nog steeds bewusteloos. Het bleke gezicht stak sterk
af tegen de vleeswonde op de wang. Aan de sponde zat Heieen
en deze keek heel even met een schuwe blik naar de boer, die
binnengetreden was. Toen, bij het zien van het angstige gelaat
van de oude man, verdween de schuwheid vanzelf.
Er was steeds een ongeziene kloof geweest tussen de Gro
ningse wees en de machtige Belboer. Van Elk had haar, ondanks
de bescherming van z'n zoon en z'n vrouw steeds behandeld als
een gewone boerendienstbode. Ja, hij had niet nagelaten om met
een schampere opmerking haar in het bijzijn van anderen te ver
nederen, doch nu scheen het, alsof die kloof plotseling was over
brugd geworden. Sprakeloos staarde de boer enige ogenblikken
naar het schijnbaar levenloze lichaam van zijn anders zo krach
tige zoon. Toen wenkte de dokter en beduidde hem, dat het
beter was, dat hij heenging, want Dirk begon zich enigszins te
bewegen. Toen boog de Belboer, de grootste en machtigste man
van de gehele Molenpolder, zich voorover, greep Heieen s hand,
waarop een traan viel en zei hees: „Heieen, zorg goed voor hem,
het is mijn enigste".
Dan strompelde de man, die plotseling jaren ouder scheen ge
worden, langzaam heen, terwijl Heieen alleen achterbleef bij
Dirk.
Enkele ogenblikkn, nadat de deur zich achter de boer en de
dokter had gesloten, opende Dirk z'n ogen en staarde met ver
wonderde blikken naar Heieen, die met kloppend hart zat te
kijken. Toen, met een pijnlijke kreet, poogde hij z'n hand naar
de slaap te brengen, maar Heieen 'belette het hem en legde z'n
hand weer zacht terug op het dek.
„Je moet kalm blijven liggen, Dirk, en je hoofd niet bewegen
en evenmin praten".
„Maar", begon hij.
Ze legde haar hand op z'n mond.
„Stil, Dirk, je hebt een klein ongelukje gehad in de varkens
stal, weet je wel? De balk viel langs je hoofd. Je hebt een wondje
aan je slaap en als je je hoofd en je mond stilhoudt, is het in
een paar dagen weer dicht. Doe je het niet, dan begint het op
nieuw weer te bloeden. Als je wat nodig hebt, kijk je me maar
aan en je zult eens zien, hoe goed of ik gedachtn kan lezen".
Hij zuchtte diep, sloot z'n ogen, om ze kort daarna weer te
openen.
„Wil je wat te drinken hebben? Stil, je hoofd niet bewegen;
zie je wel, dat ik goed kan raden?"
(Wordt vervolgd.)
voor een PERMANENT van
Gedipl. Dome s-en Herenkopper
D0RPSTR.2I BERGEN TEL 2266
Telef. 2189, Stationsstraat 17, Bergen
Nu een electrische wasmachine
met oliebad voor slechts f 285.-
De „Erres'-wasmachine met boven
drijfwerk met motor f 217.50
Tevens grote prijsverlaging metalen
wringers.
Burgemeester Lovinklaan 9 - Bergen
Telefoon 2640
Spreekuren van 1012 en van 12 uur
Donderdagsavonds van 7—8 uur
AAN UW WERK DE MEESTE
AANDACHT
Reparaties binnen kortst mogelijke tijd
gereed.
Altijd iets aparts,
Spoorstraat 27, Alkmaar
OAB 7
