ROB de auo*duciic PRIJSVRAAG Het UfeMskmetöilt III Radiotoestellen mm WARENHUIS en IJZERHANDEL U. IC. TinkeMiefiec Noordhollandse Vereen. »Het Witte Kruis« OPENSTELLING DOUCHE-CELLEN Kunstenaars-centrum Bergen M. W. v* d GARDE Sr. N3SNYG uaBjag - apuajsnjj StatdsiGteu J- J- KOR VER, Nevr. S. Keijzer A. vete dee Hitst Lotisico-lot VALLEND Kinderverhaal Wegens enorm succes Goedkope Groentenhal „DE PION" „Spoorzicht" Oldenburglaan 17-19 Bergen (Nh.) Telef. 2152 Afd. Schoorl Vanaf ZATERDAG 22 JANUARI a.s. CONCERT Dr. E. Rebling, piano en Haakon Stotijn, hobo! mmiiiiiiihmini# FEUILLETON door HENK VAN HEESWIJK 3. Deze zijn buitengewoon! Tech. Bureau Meijer Gedipl. Pedicure AAN HUIS TE ONTBIEDEN TANDTECHNICUS Voor Verhuizingen MOOI... een Kapsel van B.G.DOBBEN «VS(« Hoog boven de met sneeuw bedekte toppen der bergen, waar de Amazone zijn oorsprong vindt, een hooggebergte, eenzaam en verlaten, cirkelde het grote vlieg tuig. Reeds 24 uur geleden was het vertrokken van zijn vlieg- haven te San Paolo en de laatste 6 uur had het gevlogen over ge bieden, waar nog nimmer een blanke een voet zette, over on doordringbare oerwouden, over moerassen, rivieren en meren, dwars over het onbekende land, waar de wilde nog heerst, waar de moderne beschaving onbekend is. Veilig in de wolken vloog daar die moderne vliegboot en vermetele reizigers bespiedden met scherpe kijkers het geheim zinnige gebied beneden hen, om een moeilijke bijna onmogelijke taak te volvoeren. Reeds een maand lang werden door de radiostations zwakke S.O.S.-seinen opgevangen, ge volgd door een dringende op roep om hulp. De plaats waar de verongelukte mensen zich bevonden, werd steeds nauw keurig opgegeven, maar lag midden in dit uitgestrekte onbekende ge bied, waar tot nog toe geen blanke was geweest. Toch wilden enige ondernemende reizigers een poging wagen en een groep invloedrijke personen slaagde er in een flinke som geld bijeen te brengen. Een mo dern, groot vliegtuig werd uit gerust met voorraden, berekend op een lange gevaarlijke tocht, het werd voorzien van machine geweren en verdere wapens en op een morgen bevond een ge zelschap bekende, bekwame ont dekkingsreizigers met hun helpers zich op weg om hulp te bieden, vaarwel gewuifd door het per soneel van het militaire vlieg veld, de laatste schakel tussen de beschaving en het grote on bekende oerwoud. □□□□□□□□□□aaapaaaaaDDDDD deze van vorige week geven wij week ook weer 3 pond spruiten 50 ct. 3 pond lof 50 ct. 8 pond wortelen 50 ct. 8 pond uien 50 ct. 8 pond rapen 50 ct. 1 kilo verse gare biet 25 ct. 1 kilo geschrapte worteltjes 25 ct. Ook zijn wij met FRUIT goed koop. Wij hebben nog een mooi kistje goudreinetten, bewaarbaar voor f 6.- Alleen in de Kleine Dorpsstraat 86, Tel. 2069 Waar ze van die Zeeuwse blauwe AARDAPPELEN hebben voor 6V2 ct. per kg. bij afname van 25 kg. □□□□□□□□□□□□□□DDDP schaakt iedere Donderdag om 8 uur in Maakt uw bestelling klaar voor Tuinzaden van Zaadnoordijk Vruchtboom Carbolineum voorradig Zwaar Asphaltpapier, per rol f 6,95 Rietmatten alle maten voorradig Alle soorten Pitten voor oliestellen en oliekachels Stormlantaarns f6,— Strijkplanken, prima f 14,20 Emaille Naamplaatjes op bestelling, gewone maat f 1,68 Reserve Sleutels in 1 dag klaar Gegalv. As-emmers f 10,75 Emaille Wasketels f 16,45 - f 19,55 KOOTTEER CARBOLINEUM PUNTDRAAD Closetpapier, 35 - 45 - 10 ct. Knikkers, mooi, 30 stuks voor 10 cent 's middags 2 uur in de O. L.-School te Schoorl, voor de bewoners van Schoorl. Prijzen voor leden 25 ct. per bad, abonnement f2.- per 10 baden. Kinderen 10 ct. per bad. Voor niet-leden 35 ct. per bad. HET BESTUUR jjllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllMlllllllllllllllllllllllllllllllllllllIllllllllllilllllllllllllllllIlL 1 VRIJDAG 28 Januari in „De Rustende Jager" (danszaal) te Bergen om 8 uur |j Werken van GROVLEZ, RAVEL, DEBUSSY enz. H Entree Leden f 1niet-leden f 2.- Voor de beste ONTWERPEN van een ETIKET in minstens 2 kleuren, voor onze bekende Advocaat loven wij de volgende geldprijzen uit le prijs f 25,- 2e prijs f 15,- 3e prijs f 10,- 4e prijs f 5,- De ingezonden ontwerpen worden ons eigendom. Tot en met Zaterdag 29 Januari a.s. bestaat gelegen heid tot inzending aan „CLEIJN MARTIJN" - Schoorl Roman van een menselijke vergissing „We zullen zien," zei Blokker opstaande. „Verder praten heeft toch geen zin meer. Ik geloof, dat het maar het beste is om met de eerstvolgende trein naar Clermont-Ferrand terug te keren en de erfenis de erfenis te laten. Wanneer U over zes dagen niets meer v'an me gehoord hebt, dan weet U, dat ilk er geen interesse voor heb. Goeden morgen." Het was een andere Kees Blokker, die na het onderhoud met de notaris weer op straat liep, als voor een uur. Hij had nu geen oog meer voor het stralende voorjaarsweer, maar in gedachten verzonken liep hij, zonder te weten waarheen, langs de Keizers gracht. Daar had me die oom Klaas hem een mooie poets gebakken. Al z'n geld vermaakt bovendien nog zijn huis in Derdenhout, als mede de inboedel, maar trouwen, jongeman, en binnen een half jaar na mijn dood! Had-ie dat nu maar eerder geweten. Stom van hem, dat hij altijd zo'n zwerver was geweest. Als hij braaf had opgepast, netjes, op bescheiden wijze zijn betrekking had ver vuld en als een ordentelijk burger op z'n tijd was getrouwd, dan had hij nu al de beschikking gehad over de centen van oom Klaas. Maar inplaats daarvan had hij half Europa doorgezworven, tot grote ergernis van oom Klaas en nu zat neef met de gebakken peren. Binnen zes dagen trouwen, anders weg honderd vier en tachtig duizend gulden, weg bankrekeningen in Brussel en Parijs, weg villatje van een duizend of vijftien en de inboedel, die ook wel tienduizend waard zou zijn. Bij elkaar meer dan twee honderdduizend gulden! 't Was toch eigenlijk zonde, om al dat geld aan .liefdadige verenigingen te geven. Zelf zou 'hij het immers best kunnen gebruiken. Wat zou hij er al niet mee kunnen doen! Allereerst eens een mooi stel nieuwe kleeren en dan een tocht door Europa, desnoods naar Amerika. Ondanks de depressie moest Kees even in zichzelf lachen. Daar was hij de huid al aan het verkopen nog voor de beer geschoten was. En dat zou niet eens meevallen, want waar haalde hij bin nen zes dagen een aardig, net vrouwtje vandaan? Je kon toch moeilijk de eerste de beste dame op straat gaan aanspreken en zeggen: lieve juffrouw, luister even, wilt U met me trouwen? Maar dan een beetje vlug, want daar staat een erfenis op me te wachten en als ik niet binnen zes dagen getrouwd ben, krijg ik geen cent! Ze zou je hoogstwaarschijnlijk in je gezicht uitlachen, althans als je niet het ongeluk had precies een getrouwde vrouw te treffen, want aan hun neus kon je niet zien, of ze nog vrij waren of niet. En todh moest hij voor het verstrijken van de termijn aan een vrouw zien te komen, het koste, wat het wil. Maar hoe? Een advertentie" plaatsen: Jongeman, die binnen zes dagen ge trouwd moet zijn om in bet bezit te komen van een erfenis van twee ton, zoekt een ter goeder naam en faam bekend staande vrouw. Wie wil? Ja, er zouden bosjes brieven op komen, daarvan was hij over tuigd. Maar een ter goeder naam en faam bekend staande vrouw? Zo had oom Klaas heel listig beslist en erfenisjaagsters zijn in de regel geen al te serieuze reflectanten. Het was een probleem. Hoe het op te lossen? En liefst zo snel mogelijk? Nu wierp Vrouwe Fortuna, die hem overigens in zijn leven nogal vaak goedgunstig gezind was geweest, hem eensklaps zo'n pracht'van een erfenis in de schoot, alleen met die onzinnige bepaling er bij, dat hij halsoverkop moest trouwen. Ja, ja trou wen! Daarvoor zijn er twee nodig en zoek die tweede nu maar eens in zo'n korte tijd op! HOOFDSTUK. III. Jo Bergsma vond het leven nu niet bepaald rooskleurig. Als je steeds uitbranders krijgt, met zijn attenties, dan begin je wel eens kribbig te worden. Om eenzelfde oorzaak was ze uit haar vorige betrekking weggegaan, zonder getuigschrift en eigenlijk zonder behoorlijk op te zeggen, hetgeen haar moeilijkheden ver oorzaakte bij het vinden van een andere baan. Want als ze heel eerlijk was: zo heel veel kende ze ook niet. Haar kennis van machinesdhrijven was maar matig, steno's opnemen kon ze niet en haar handschrift was nu ook niet bepaald onberispelijk. Bo vendien vergiste ze zich wel eens met rekenen en dat mocht todh allerminst op een advertentiebureau. Ja, die ellendige oorlog had heel wat op zijn geweten! Ze had immers in het geheel geen diploma's en evenmin eigenlijk veel practische ervaring op het gebied van kantoorarbeid. En daarom moest ze het een en ander verdragen van die vervelende Wolbres. Die kwal, die haar chef was en ieder ogenblik op haar lette, of ze geen fouten maakte. WeggaanJawel, dat kon natuurlijk. Maar hoe kreeg ze zo gauw weer werk? Zeker, de kranten stonden vol advertenties: Meisjes gevraagd op een atelier, maar daar had ze geen zin in en had ze evenmin de capaciteiten voor. Geroutineerde typiste ge vraagd. Jawel, maar ze was niet geroutineerd in het tikwerk. Er varen steno-typiste gevraagd. Maar ze kon immers geen steno s opnempn. Boekhoudster gevraagd. Het spijt me wel, juffrouw, maar we nemen geen dames aan, die geen diploma's hebben. Dat had ze immers al honderd maal gehoord. Ze modht nog blij zijn, dat ze bij de gratie van Wolbers voor het loket mocht staan om de klanten, die advretenties voor de bladen kwamen opge ven, te helpen. Zeker, mijnheer, de grote dagbladen. Natuurlijk hebben we een lijstje. Neen, niet groter dan honderd regels, twee maal vijftig. We zullen het er extra bijzetten. Wat het kost? Neemt U een ogenblik plaats, want dat moet ik even uitreke nenO, die tarieven! Zoveel cent per milimeter per kolom, hoeveel is dan twee maal vijftig regels in alle edities? Het duizel de haar soms en dan maakte ze zich zenuwachtig, als ze bemerk te, dat de klant ongeduldig met z'n vingers op het tafeltje trom melde En tot overmaat van ramp had ze nu enkele weken geleden ook nog ruzie gehad met Wim, haar verloofde. Wim was een beste jongen, maar ook al een slachtoffer van de vijf jaren oorlog. Zestien jaar was hij, toen in 1940 de oorlog uitbrak; hij werkte als kruideniersbediende in Amstelveen, hun beider woonplaats. Na twee jaar moest hij zich melden voor de Arbeids inzet, maar daarvoor bedankte hij en was gedurende de rest van de bezet tingstijd ergens te Aalsmeer ondergedoken bij een bloemkweker. En na de bevrijding had hij er geen zin meer in om voor een paar tientjes in de week bij een kruidenier achter de toonbank te gaan staan, om zakjes suike af te wegen. Hij was, zoals velen van zijn kennissen, in de zwarte handel gegaan. In een uur tijds verdien de hij soms meer met wat handel dan bij zijn baas in een maand. Jo had dit hoofdschuddend aangezien en er was al menig hard woord over gevallen. Maar zolang Wim geld had en ze beiden ergens heen konden gaan, was ze eigenlijk te zwak en te toe geeflijk geweest om krachtig tegen hem op te treden. Tenslotte hield ze van hem en het was te begrijpen, dat hij voor de gele genheid eens wat meer te verdienen dan het gewone arbeidsloon, was bezweken. Evenwel verminderden de verdiensten evenredig gelijk aan het herstel van het economische leven. De tabaksrantsoenen werden ruimer, de andere rantsoenen eveneens en verschillende noodza kelijke artikelen kwamen vrij. In de zwarthandel raakte al spoe dig het vet van de ketel en zo kwam een einde aan Wim's be staan al| klein zwendelaartje. Nu was hij zonder werk. O ja, er was genoeg werk voor een flinke jongeman van bijna vier en twintig jaar, maar hij was het gemakkelijke, luie leven gewend en dus deed hij niets. Gingen ze een avondje uit, dan moest de por- temonnaie van Jo voor de dag komen. En dit begon Jo langza merhand te vevelen. Op een avond, nu enkele weken geleden, barstte de bom. Er liep een prachtige film in een der Amsterdamse bioscopen en Wim wilde er met alle geweld heen. Maar geld voor de entree had hij niet, nog niet eens voor het treintje of de bus naar de stad. En Jo bracht hem dan ook kort en bondig aan het verstand, dat zij niet van plan was om weer te betalen. Geen geld, dan ook maar niet naar de bioscoop. Dan maar een wandelingetje maken. Moet je maar werken! Wim had haar toen verweten, dat ze gierig begon te worden en dat ze hem niet eens dit pleziertje gunde. Van het een was het ander gekomen en het slot was, dat ze elkaar de ringen hadden teruggegeven: het was uit. Een jaar waren ze nu reeds verloofd geweest. Reeds als kind hadden ze met elkaar gegaan; ze waren op dezelfde school ge weest en hadden altijd in Amstelveen gewoofld. Toen haar ouders kort na elkander waren overleden, was ze op kamers gaan wo nen in het dorp, waar ze geboren was. Ze hield van Amstelveen en wilde er niet weg. Later, toen ze een betrekking kreeg in Am sterdam, fietste ze dagelijks heen en weer en als het sneeuwde of regende, nam ze het treintje. In Jo Begsma had Wim van Laar een aardige kameraad ge vonden. Zij kenden elkaar reeds van hun prilste jeugd en het was begrijpelijk, vond men in de buurt, waar beiden woonden, dat het een paar werd. Zo gemakkelijk als Wim het leven opnam, zo serieus was Jo, zijn verloofde. Ze was zuinig, want ze wilde immers trouwen- En daarom zorgde zij voor een spaarpotje. Van het geld, dat Wim met zijn zwarthandel verdiend had, was niets overgebleven en daarom moest ze dan wel eens haar spaarduitjes aanbreken om een uitgaansavondje te kunnen bekostigen. Een feit, dat niet goed te keuren was, maar ze hield nu eenmaal van de leegloper, die ze haar woord gegeven had en daarom was ze ook te goed voor hem geweest. Dat had ze tijdig ingezien, want het zou erger geweest zijn, als ze met hem getrouwd was onder de gegeven omstandigheden. Dan zou zij kunnen werken en Wim lanterfanten. Nee, nu het vijf weken af was en Wim in het geheel geen aan stalten maakte om zich met haar te verzoenen, leed ze innerlijk. En toch vroeg ze zich wel eens af: Houd ik van hem? Is het wel liefde, dat ik voor hem gevoel? Gek, in vijf weken heb ik zijn ar men niet meer om me heen gevoeld en spijt heb ik er niet van. Wat ben ik eigenlijk voor een eigenaardig wezen? Zo droomde ze, toen ze bij haar chef werd geroepen om zich weer eens te verantwoorden voor een fout, die ze gemaakt had in haar berekeningen. En op dit ogenblik trad Kees Blokker het advertentiebureau binnen. Kees had ergens op een terras een kop koffie gedronken, had daar een krant, die hij had gekocht, doorgebladerd, en was tot de slotsom gekomne, dat de enige weg, die hij nog kon bewan delen om in het bezit te komen van de erfenis, was: een adver tentie teplaatsen. Hoe hij dat moest doen, was het volgende punt van overweging. Daarover liep hij te denken, toen hij op de Nieuwe Zijds Voorburgwal een advertentiebureau zag. Daar zou men hem ook wel advies kunnen geven in deze zaak en daar om was hij maar meteen het bureau binnnegestapt. Vrouwe Fortuna is grillig en onberekenbaar voor de sterve lingen en zo beschikte zij, dat Kees, na enige tijd in de hal rond gekeken te hebben, zijn voetstappen richtte naar het loket, waar Jo Bergsma gewoonlijk dienst had, doch dat nu onbeheerd was, omdat zij op het kantoortje van 'haar chef was ontboden. Kees wachtte even en zag toen een jongedame naar het loket komen. Juist, die zou hem helpen, dacht hij. Maar dit was niet zo. Jo had er ditmaal genoeg van, op staande voet had ze 'haar be trekking opgezegd. Met een vuurrood hoofd kwam ze van het kantoor, nagestaard doo de verschrikte chef, en nadat ze haar vulpen, die op haar plaats voor het loket lag, in 'haar tasje had gedaan, was ze van plan om haar mantel aan te trekken en weg te gaan. „Neemt U me niet kwalijk, juffrouwbegon Kees, die er zich over verwonderde, dat het meisje in het geheel geen aan dacht aan hem besteedde. Met een ruk keek Jo op en zag de klant. Niet de aardige, bovendien niet-onknappe jongeman, maar alleen de „klant". De man, die haar op zijn beurt weer lastig zou vallen met vragen over advertentietarieven en haar zou op dragen een berekening te maken voor vijftig regels en voor hon derd regels Op dit moment was ze blij, haar betrekking opgezegd te heb ben en alle aspirant-adverteerders konden haar op dit ogenblik geen zier meer schelen. „U zult moeten wachten op mijn opvolger," zei ze bits, ,want mijn werk is hier afgelopen. Ik heb er genoeg van!" En meteen draaide ze zich om, liep naar het kastje, waar haar mantel hing en zonder deze man aan te trekken, liep ze door de personeels- deur naar de hal en zo naar buiten. De chef, die zag, dat er een klant voor het loket stond, haastte zich naar hem toe en vroeg beleefd: „Waarmee kan ik U van dienst zijn, mijnheer?" Kees keek nog steeds verbaasd naar het meisje, dat nu de deur uitging. Waar was hij in 's hemelsnaam terechtgekomen? Toch geen gekkenhuis? „Ik ehbegon Kees, „ik ehwilde een advertentie opgevenVerdraaid, wat had die griet een aardige toet. Als hij haar eens „Datkan, mijnheer," antwoordde de man aan de andere kant van het loket. Maar Kees, gewend om snel te handelen en te beslissen, ver volgde: „Laat die advertentie maar, ik ben van gedachten ver anderd." En nog voor de chef goed en wel deze woorden had verstaan, was Kees het meisje gevolgd en stond hij eensklaps naast haar op de straat. Hij nam zijn hoed af en zei: (Wordt vervolgd.) Verkrijgbaar bij de collecteur Voorweg C 121 Schoorl Telefoon 265 Giro 234936 Bij uitloting onmiddellijk nieuwe nummers Trekking 24 Januari BaBBBiiBQeastïBBafliBBatiaRiBS Heeft U de S 194 u en de Bx 680 A al gehoord? Ruïnelaan 3, Tel. 2514, Bergen Broekbeeklaan 23, Bergen Breelaan 5 BERGEN Tegenover het station. Spreekuren dagelijks van 10-12 en 1-2. Transparanttanden met goudknopbevesti- ging, zeer licht en sterk. Reparaties na afspraak in 4 uur gereed. Inlichtingen gratis de gehele dag. PLOMPER - BERGEN Denkt U er aan, om een te kopen bij de van ouds bekende lotendebitant C. GROOT St. Antoniusstraat 29 Bergen Heden ontvangenSchager loten Mooie prijzen Gedipl. Dames-en Herenkapper DORPSTR.2I BiRGEN TEL 2266

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1949 | | pagina 4