ROB
de
auo*duciic
PRIJSVRAAG
Het UfeMskmetöilt
III Radiotoestellen
mm
WARENHUIS en IJZERHANDEL
U. IC. TinkeMiefiec
Noordhollandse Vereen. »Het Witte Kruis«
OPENSTELLING DOUCHE-CELLEN
Kunstenaars-centrum Bergen
M. W. v* d GARDE Sr.
N3SNYG
uaBjag - apuajsnjj
StatdsiGteu
J- J- KOR VER,
Nevr. S. Keijzer
A. vete dee Hitst
Lotisico-lot
VALLEND
Kinderverhaal
Wegens
enorm succes
Goedkope Groentenhal
„DE PION"
„Spoorzicht"
Oldenburglaan 17-19
Bergen (Nh.) Telef. 2152
Afd. Schoorl
Vanaf ZATERDAG 22 JANUARI a.s.
CONCERT
Dr. E. Rebling, piano en Haakon Stotijn, hobo!
mmiiiiiiihmini#
FEUILLETON
door HENK VAN HEESWIJK
3.
Deze zijn buitengewoon!
Tech. Bureau Meijer
Gedipl. Pedicure
AAN HUIS TE ONTBIEDEN
TANDTECHNICUS
Voor Verhuizingen
MOOI...
een Kapsel van
B.G.DOBBEN
«VS(«
Hoog boven de met sneeuw
bedekte toppen der bergen, waar
de Amazone zijn oorsprong vindt,
een hooggebergte, eenzaam en
verlaten, cirkelde het grote vlieg
tuig. Reeds 24 uur geleden was
het vertrokken van zijn vlieg-
haven te San Paolo en de laatste
6 uur had het gevlogen over ge
bieden, waar nog nimmer een
blanke een voet zette, over on
doordringbare oerwouden, over
moerassen, rivieren en meren,
dwars over het onbekende land,
waar de wilde nog heerst, waar
de moderne beschaving onbekend
is.
Veilig in de wolken vloog
daar die moderne vliegboot en
vermetele reizigers bespiedden
met scherpe kijkers het geheim
zinnige gebied beneden hen, om
een moeilijke bijna onmogelijke
taak te volvoeren.
Reeds een maand lang werden
door de radiostations zwakke
S.O.S.-seinen opgevangen, ge
volgd door een dringende op
roep om hulp. De plaats waar
de verongelukte mensen zich
bevonden, werd steeds nauw
keurig opgegeven, maar lag midden
in dit uitgestrekte onbekende ge
bied, waar tot nog toe geen
blanke was geweest.
Toch wilden enige ondernemende
reizigers een poging wagen en
een groep invloedrijke personen
slaagde er in een flinke som
geld bijeen te brengen. Een mo
dern, groot vliegtuig werd uit
gerust met voorraden, berekend
op een lange gevaarlijke tocht,
het werd voorzien van machine
geweren en verdere wapens en
op een morgen bevond een ge
zelschap bekende, bekwame ont
dekkingsreizigers met hun helpers
zich op weg om hulp te bieden,
vaarwel gewuifd door het per
soneel van het militaire vlieg
veld, de laatste schakel tussen
de beschaving en het grote on
bekende oerwoud.
□□□□□□□□□□aaapaaaaaDDDDD
deze
van vorige week geven wij
week ook weer
3 pond spruiten 50 ct.
3 pond lof 50 ct.
8 pond wortelen 50 ct.
8 pond uien 50 ct.
8 pond rapen 50 ct.
1 kilo verse gare biet 25 ct.
1 kilo geschrapte worteltjes 25 ct.
Ook zijn wij met FRUIT goed
koop. Wij hebben nog een mooi
kistje goudreinetten, bewaarbaar
voor f 6.-
Alleen in de
Kleine Dorpsstraat 86, Tel. 2069
Waar ze van die Zeeuwse blauwe
AARDAPPELEN hebben voor
6V2 ct. per kg. bij afname van
25 kg.
□□□□□□□□□□□□□□DDDP
schaakt iedere Donderdag om 8 uur in
Maakt uw bestelling klaar voor
Tuinzaden van Zaadnoordijk
Vruchtboom Carbolineum voorradig
Zwaar Asphaltpapier, per rol f 6,95
Rietmatten alle maten voorradig
Alle soorten Pitten voor oliestellen en oliekachels
Stormlantaarns f6,—
Strijkplanken, prima f 14,20
Emaille Naamplaatjes op bestelling, gewone maat f 1,68
Reserve Sleutels in 1 dag klaar
Gegalv. As-emmers f 10,75
Emaille Wasketels f 16,45 - f 19,55
KOOTTEER CARBOLINEUM PUNTDRAAD
Closetpapier, 35 - 45 - 10 ct.
Knikkers, mooi, 30 stuks voor 10 cent
's middags 2 uur in de O. L.-School te Schoorl, voor de bewoners
van Schoorl.
Prijzen voor leden 25 ct. per bad, abonnement f2.- per 10 baden.
Kinderen 10 ct. per bad. Voor niet-leden 35 ct. per bad.
HET BESTUUR
jjllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllMlllllllllllllllllllllllllllllllllllllIllllllllllilllllllllllllllllIlL
1 VRIJDAG 28 Januari in „De Rustende Jager" (danszaal) te Bergen om 8 uur |j
Werken van GROVLEZ, RAVEL, DEBUSSY enz.
H Entree Leden f 1niet-leden f 2.-
Voor de beste ONTWERPEN van een ETIKET
in minstens 2 kleuren, voor onze bekende Advocaat
loven wij de volgende geldprijzen uit
le prijs f 25,-
2e prijs f 15,-
3e prijs f 10,-
4e prijs f 5,-
De ingezonden ontwerpen worden ons eigendom.
Tot en met Zaterdag 29 Januari a.s. bestaat gelegen
heid tot inzending aan
„CLEIJN MARTIJN" - Schoorl
Roman van een menselijke vergissing
„We zullen zien," zei Blokker opstaande. „Verder praten heeft
toch geen zin meer. Ik geloof, dat het maar het beste is om met de
eerstvolgende trein naar Clermont-Ferrand terug te keren en de
erfenis de erfenis te laten. Wanneer U over zes dagen niets meer
v'an me gehoord hebt, dan weet U, dat ilk er geen interesse voor
heb. Goeden morgen."
Het was een andere Kees Blokker, die na het onderhoud met
de notaris weer op straat liep, als voor een uur. Hij had nu geen
oog meer voor het stralende voorjaarsweer, maar in gedachten
verzonken liep hij, zonder te weten waarheen, langs de Keizers
gracht.
Daar had me die oom Klaas hem een mooie poets gebakken.
Al z'n geld vermaakt bovendien nog zijn huis in Derdenhout, als
mede de inboedel, maar trouwen, jongeman, en binnen een
half jaar na mijn dood! Had-ie dat nu maar eerder geweten. Stom
van hem, dat hij altijd zo'n zwerver was geweest. Als hij braaf
had opgepast, netjes, op bescheiden wijze zijn betrekking had ver
vuld en als een ordentelijk burger op z'n tijd was getrouwd, dan
had hij nu al de beschikking gehad over de centen van oom Klaas.
Maar inplaats daarvan had hij half Europa doorgezworven, tot
grote ergernis van oom Klaas en nu zat neef met de gebakken
peren. Binnen zes dagen trouwen, anders weg honderd vier
en tachtig duizend gulden, weg bankrekeningen in Brussel en
Parijs, weg villatje van een duizend of vijftien en de inboedel,
die ook wel tienduizend waard zou zijn. Bij elkaar meer dan twee
honderdduizend gulden! 't Was toch eigenlijk zonde, om al dat
geld aan .liefdadige verenigingen te geven. Zelf zou 'hij het immers
best kunnen gebruiken. Wat zou hij er al niet mee kunnen doen!
Allereerst eens een mooi stel nieuwe kleeren en dan een tocht
door Europa, desnoods naar Amerika.
Ondanks de depressie moest Kees even in zichzelf lachen. Daar
was hij de huid al aan het verkopen nog voor de beer geschoten
was. En dat zou niet eens meevallen, want waar haalde hij bin
nen zes dagen een aardig, net vrouwtje vandaan? Je kon toch
moeilijk de eerste de beste dame op straat gaan aanspreken en
zeggen: lieve juffrouw, luister even, wilt U met me trouwen?
Maar dan een beetje vlug, want daar staat een erfenis op me te
wachten en als ik niet binnen zes dagen getrouwd ben, krijg ik
geen cent! Ze zou je hoogstwaarschijnlijk in je gezicht uitlachen,
althans als je niet het ongeluk had precies een getrouwde vrouw
te treffen, want aan hun neus kon je niet zien, of ze nog vrij
waren of niet. En todh moest hij voor het verstrijken van de
termijn aan een vrouw zien te komen, het koste, wat het wil.
Maar hoe?
Een advertentie" plaatsen: Jongeman, die binnen zes dagen ge
trouwd moet zijn om in bet bezit te komen van een erfenis van
twee ton, zoekt een ter goeder naam en faam bekend staande
vrouw. Wie wil?
Ja, er zouden bosjes brieven op komen, daarvan was hij over
tuigd. Maar een ter goeder naam en faam bekend staande vrouw?
Zo had oom Klaas heel listig beslist en erfenisjaagsters zijn in de
regel geen al te serieuze reflectanten.
Het was een probleem. Hoe het op te lossen? En liefst zo snel
mogelijk? Nu wierp Vrouwe Fortuna, die hem overigens in zijn
leven nogal vaak goedgunstig gezind was geweest, hem eensklaps
zo'n pracht'van een erfenis in de schoot, alleen met die onzinnige
bepaling er bij, dat hij halsoverkop moest trouwen. Ja, ja trou
wen! Daarvoor zijn er twee nodig en zoek die tweede nu maar
eens in zo'n korte tijd op!
HOOFDSTUK. III.
Jo Bergsma vond het leven nu niet bepaald rooskleurig. Als
je steeds uitbranders krijgt, met zijn attenties, dan begin je wel
eens kribbig te worden. Om eenzelfde oorzaak was ze uit haar
vorige betrekking weggegaan, zonder getuigschrift en eigenlijk
zonder behoorlijk op te zeggen, hetgeen haar moeilijkheden ver
oorzaakte bij het vinden van een andere baan. Want als ze heel
eerlijk was: zo heel veel kende ze ook niet. Haar kennis van
machinesdhrijven was maar matig, steno's opnemen kon ze niet
en haar handschrift was nu ook niet bepaald onberispelijk. Bo
vendien vergiste ze zich wel eens met rekenen en dat mocht todh
allerminst op een advertentiebureau. Ja, die ellendige oorlog had
heel wat op zijn geweten! Ze had immers in het geheel geen
diploma's en evenmin eigenlijk veel practische ervaring op het
gebied van kantoorarbeid. En daarom moest ze het een en ander
verdragen van die vervelende Wolbres. Die kwal, die haar chef
was en ieder ogenblik op haar lette, of ze geen fouten maakte.
WeggaanJawel, dat kon natuurlijk. Maar hoe kreeg ze zo
gauw weer werk? Zeker, de kranten stonden vol advertenties:
Meisjes gevraagd op een atelier, maar daar had ze geen zin in en
had ze evenmin de capaciteiten voor. Geroutineerde typiste ge
vraagd. Jawel, maar ze was niet geroutineerd in het tikwerk. Er
varen steno-typiste gevraagd. Maar ze kon immers geen steno s
opnempn. Boekhoudster gevraagd. Het spijt me wel, juffrouw,
maar we nemen geen dames aan, die geen diploma's hebben.
Dat had ze immers al honderd maal gehoord. Ze modht nog blij
zijn, dat ze bij de gratie van Wolbers voor het loket mocht staan
om de klanten, die advretenties voor de bladen kwamen opge
ven, te helpen. Zeker, mijnheer, de grote dagbladen. Natuurlijk
hebben we een lijstje. Neen, niet groter dan honderd regels, twee
maal vijftig. We zullen het er extra bijzetten. Wat het kost?
Neemt U een ogenblik plaats, want dat moet ik even uitreke
nenO, die tarieven! Zoveel cent per milimeter per kolom,
hoeveel is dan twee maal vijftig regels in alle edities? Het duizel
de haar soms en dan maakte ze zich zenuwachtig, als ze bemerk
te, dat de klant ongeduldig met z'n vingers op het tafeltje trom
melde
En tot overmaat van ramp had ze nu enkele weken geleden
ook nog ruzie gehad met Wim, haar verloofde. Wim was een
beste jongen, maar ook al een slachtoffer van de vijf jaren oorlog.
Zestien jaar was hij, toen in 1940 de oorlog uitbrak; hij werkte
als kruideniersbediende in Amstelveen, hun beider woonplaats.
Na twee jaar moest hij zich melden voor de Arbeids inzet, maar
daarvoor bedankte hij en was gedurende de rest van de bezet
tingstijd ergens te Aalsmeer ondergedoken bij een bloemkweker.
En na de bevrijding had hij er geen zin meer in om voor een paar
tientjes in de week bij een kruidenier achter de toonbank te gaan
staan, om zakjes suike af te wegen. Hij was, zoals velen van zijn
kennissen, in de zwarte handel gegaan. In een uur tijds verdien
de hij soms meer met wat handel dan bij zijn baas in een maand.
Jo had dit hoofdschuddend aangezien en er was al menig hard
woord over gevallen. Maar zolang Wim geld had en ze beiden
ergens heen konden gaan, was ze eigenlijk te zwak en te toe
geeflijk geweest om krachtig tegen hem op te treden. Tenslotte
hield ze van hem en het was te begrijpen, dat hij voor de gele
genheid eens wat meer te verdienen dan het gewone arbeidsloon,
was bezweken.
Evenwel verminderden de verdiensten evenredig gelijk aan het
herstel van het economische leven. De tabaksrantsoenen werden
ruimer, de andere rantsoenen eveneens en verschillende noodza
kelijke artikelen kwamen vrij. In de zwarthandel raakte al spoe
dig het vet van de ketel en zo kwam een einde aan Wim's be
staan al| klein zwendelaartje. Nu was hij zonder werk. O ja, er
was genoeg werk voor een flinke jongeman van bijna vier en
twintig jaar, maar hij was het gemakkelijke, luie leven gewend en
dus deed hij niets. Gingen ze een avondje uit, dan moest de por-
temonnaie van Jo voor de dag komen. En dit begon Jo langza
merhand te vevelen.
Op een avond, nu enkele weken geleden, barstte de bom. Er
liep een prachtige film in een der Amsterdamse bioscopen en
Wim wilde er met alle geweld heen. Maar geld voor de entree
had hij niet, nog niet eens voor het treintje of de bus naar de
stad. En Jo bracht hem dan ook kort en bondig aan het verstand,
dat zij niet van plan was om weer te betalen. Geen geld, dan ook
maar niet naar de bioscoop. Dan maar een wandelingetje maken.
Moet je maar werken!
Wim had haar toen verweten, dat ze gierig begon te worden
en dat ze hem niet eens dit pleziertje gunde. Van het een was het
ander gekomen en het slot was, dat ze elkaar de ringen hadden
teruggegeven: het was uit.
Een jaar waren ze nu reeds verloofd geweest. Reeds als kind
hadden ze met elkaar gegaan; ze waren op dezelfde school ge
weest en hadden altijd in Amstelveen gewoofld. Toen haar ouders
kort na elkander waren overleden, was ze op kamers gaan wo
nen in het dorp, waar ze geboren was. Ze hield van Amstelveen
en wilde er niet weg. Later, toen ze een betrekking kreeg in Am
sterdam, fietste ze dagelijks heen en weer en als het sneeuwde
of regende, nam ze het treintje.
In Jo Begsma had Wim van Laar een aardige kameraad ge
vonden. Zij kenden elkaar reeds van hun prilste jeugd en het
was begrijpelijk, vond men in de buurt, waar beiden woonden,
dat het een paar werd. Zo gemakkelijk als Wim het leven opnam,
zo serieus was Jo, zijn verloofde. Ze was zuinig, want ze wilde
immers trouwen- En daarom zorgde zij voor een spaarpotje. Van
het geld, dat Wim met zijn zwarthandel verdiend had, was niets
overgebleven en daarom moest ze dan wel eens haar spaarduitjes
aanbreken om een uitgaansavondje te kunnen bekostigen. Een
feit, dat niet goed te keuren was, maar ze hield nu eenmaal van
de leegloper, die ze haar woord gegeven had en daarom was ze
ook te goed voor hem geweest. Dat had ze tijdig ingezien, want
het zou erger geweest zijn, als ze met hem getrouwd was onder
de gegeven omstandigheden. Dan zou zij kunnen werken en Wim
lanterfanten.
Nee, nu het vijf weken af was en Wim in het geheel geen aan
stalten maakte om zich met haar te verzoenen, leed ze innerlijk.
En toch vroeg ze zich wel eens af: Houd ik van hem? Is het wel
liefde, dat ik voor hem gevoel? Gek, in vijf weken heb ik zijn ar
men niet meer om me heen gevoeld en spijt heb ik er niet van.
Wat ben ik eigenlijk voor een eigenaardig wezen?
Zo droomde ze, toen ze bij haar chef werd geroepen om zich
weer eens te verantwoorden voor een fout, die ze gemaakt had
in haar berekeningen. En op dit ogenblik trad Kees Blokker het
advertentiebureau binnen.
Kees had ergens op een terras een kop koffie gedronken, had
daar een krant, die hij had gekocht, doorgebladerd, en was tot
de slotsom gekomne, dat de enige weg, die hij nog kon bewan
delen om in het bezit te komen van de erfenis, was: een adver
tentie teplaatsen. Hoe hij dat moest doen, was het volgende punt
van overweging. Daarover liep hij te denken, toen hij op de
Nieuwe Zijds Voorburgwal een advertentiebureau zag. Daar
zou men hem ook wel advies kunnen geven in deze zaak en daar
om was hij maar meteen het bureau binnnegestapt.
Vrouwe Fortuna is grillig en onberekenbaar voor de sterve
lingen en zo beschikte zij, dat Kees, na enige tijd in de hal rond
gekeken te hebben, zijn voetstappen richtte naar het loket, waar
Jo Bergsma gewoonlijk dienst had, doch dat nu onbeheerd was,
omdat zij op het kantoortje van 'haar chef was ontboden.
Kees wachtte even en zag toen een jongedame naar het loket
komen. Juist, die zou hem helpen, dacht hij. Maar dit was niet zo.
Jo had er ditmaal genoeg van, op staande voet had ze 'haar be
trekking opgezegd. Met een vuurrood hoofd kwam ze van het
kantoor, nagestaard doo de verschrikte chef, en nadat ze haar
vulpen, die op haar plaats voor het loket lag, in 'haar tasje had
gedaan, was ze van plan om haar mantel aan te trekken en weg
te gaan.
„Neemt U me niet kwalijk, juffrouwbegon Kees, die er
zich over verwonderde, dat het meisje in het geheel geen aan
dacht aan hem besteedde. Met een ruk keek Jo op en zag de
klant. Niet de aardige, bovendien niet-onknappe jongeman, maar
alleen de „klant". De man, die haar op zijn beurt weer lastig
zou vallen met vragen over advertentietarieven en haar zou op
dragen een berekening te maken voor vijftig regels en voor hon
derd regels
Op dit moment was ze blij, haar betrekking opgezegd te heb
ben en alle aspirant-adverteerders konden haar op dit ogenblik
geen zier meer schelen.
„U zult moeten wachten op mijn opvolger," zei ze bits, ,want
mijn werk is hier afgelopen. Ik heb er genoeg van!" En meteen
draaide ze zich om, liep naar het kastje, waar haar mantel hing
en zonder deze man aan te trekken, liep ze door de personeels-
deur naar de hal en zo naar buiten.
De chef, die zag, dat er een klant voor het loket stond, haastte
zich naar hem toe en vroeg beleefd: „Waarmee kan ik U van
dienst zijn, mijnheer?"
Kees keek nog steeds verbaasd naar het meisje, dat nu de deur
uitging. Waar was hij in 's hemelsnaam terechtgekomen? Toch
geen gekkenhuis?
„Ik ehbegon Kees, „ik ehwilde een advertentie
opgevenVerdraaid, wat had die griet een aardige toet. Als
hij haar eens
„Datkan, mijnheer," antwoordde de man aan de andere kant
van het loket.
Maar Kees, gewend om snel te handelen en te beslissen, ver
volgde: „Laat die advertentie maar, ik ben van gedachten ver
anderd." En nog voor de chef goed en wel deze woorden had
verstaan, was Kees het meisje gevolgd en stond hij eensklaps
naast haar op de straat. Hij nam zijn hoed af en zei:
(Wordt vervolgd.)
Verkrijgbaar bij de collecteur
Voorweg C 121 Schoorl
Telefoon 265 Giro 234936
Bij uitloting onmiddellijk nieuwe nummers
Trekking 24 Januari
BaBBBiiBQeastïBBafliBBatiaRiBS
Heeft U de S 194 u en
de Bx 680 A al gehoord?
Ruïnelaan 3, Tel. 2514, Bergen
Broekbeeklaan 23, Bergen
Breelaan 5 BERGEN
Tegenover het station.
Spreekuren dagelijks van 10-12 en 1-2.
Transparanttanden met goudknopbevesti-
ging, zeer licht en sterk.
Reparaties na afspraak in 4 uur gereed.
Inlichtingen gratis de gehele dag.
PLOMPER - BERGEN
Denkt U er aan, om een
te kopen bij de van ouds
bekende lotendebitant C. GROOT
St. Antoniusstraat 29 Bergen
Heden ontvangenSchager loten
Mooie prijzen
Gedipl. Dames-en Herenkapper
DORPSTR.2I BiRGEN TEL 2266