ROB
de
<wA*tturiee
N.V. NOORDER BANK
U. j t.Puit,
Opruiming
Hel EefeMsUuweêift
yeehoudees!
Uw ftetmmrn
Gevestigd
G. CIJS j&ndtecksviek
IwMituify vxMt UeÜfyyMtastiek
Electrisch
KOKEN
Tech. Bureau MEIJER
thans
J. M. WITTEBROOD
Wal
een
KAASBONNEN!
G. van Schaik
3°|o grootboek 1946
Onze GEBAKJES
U&stzh. 16 te*ii tnet ROOMBOTER-ce&ne
WIJN's Bakkerij
wacfawaUc-MMWeieHiHfy
echte Zeeuwse
JOH. BROERE
B* HARING,
Openfrot# biïe&tUwnst
Kinderverhaal
Kantoor Bergen: Dorpsstraat 13» Tel» 2554
Züdafytn: Dinsdag en Vrijdag v. 2—5.30 uur.
ALLE BANKZAKEN.
of
FORNUIZEN vanaf f 215-
reviseren
moffelen
verchromen
DE GOEDE'S Rijwielhandel,
□□□□□□□□□□□□□□□□aaaaaaaa
WIJ HEBBEN
Goedkope Groentenhal
DORPSSTRAAT 86
ADVOCAAT
BALANS
FEUILLETON
Bestelt nu weide-afrastering
Catrijp Schoorl
SPIRITISTEN
»Harmonia«
Kapsalon Ursem Tel. 2104
Groet er Zuivelhandel
WW
De deelnemers van de expe
ditie waren gevaren gewend. De
leiding was toevertrouwd aan
prof. Prewe, een bekend oud
heidkundige. De overige leden
waren de secretaris van de pro
fessor, de heer Sanders. Verder
Rob en ouwe Daan, waarschijnlijk
twee oude bekenden van de lezers.
Rob's zuster, en een vriendin,
Anna genaamd, die Rob's leven
eenmaal in Afrika gered had, en
nu de reis als verpleegsters mee
maakten; verder enige bedienden
van de plantage van Rob's vader.
Dit uitgelezen troepje, dat ge
zamenlijk al heel wat avonturen
beleefd had, zou trachten hulp te
brengen aan degenen, die reeds
zovele weken hun draadloze roep
door de aether zonden.
Thans was de machine boven
het onbekende bergland vanwaar
de geheimzinnige S.O.S.-tekens
verzonden werden. De professor
besloot om te dalen en op de
grond de onderzoekingen voort
te zetten, toen Lorna, Rob's
zuster, met een kreet naar beneden
wees.
Allen stormden naar het venster
en inderdaad was er daar beneden
wel iets merkwaardigs te zien.
Twee reusachtig grote, onbekende
monsterachtige beesten, wandelden
daar beneden tussen de bomen.
Ze trokken zich van het geraas
boven hen niet veel aan; be
wust van hun kracht. Allen waren
verstomd van verbazing en zelfs
de professor, die zijn projectie
toestel op de monsters richtte,
was te verbaasd om opgetogen
te zijn over deze levende voor
historische merkwaardigheden.
Wij belasten ons met de verkoop van uw inschrijving
tegen vrij geld.
Tevens met de aankoop daarvan ter betaling van belastingen tegen
een koers van minimum 98%.
Inschrijvingen tot en met f 1000,- zijn vrij verhandelbaar.
Vraagt inlichtingen 1
EGMOND AAN ZEE - Tel. 217
Behandeling op medisch advies voor particulieren en leden
van het Ziekenfonds. Massage - Heilgymnastiek - Sportmassage
Gymnastiek bij houdingsafwijkingen Kinderclubjes
Hoogte-zon Infrarood
Leraar M.O. Lichamelijke Oefening
Staatsbevoegd Heilgymnast Masseur
Dr. v. Peltlaan 24, Bergen
Diverse Fornuizen, platen
en reservoirs uit voorraad
leverbaar.
Voor inlichtingen en algehele demonstratie
Ruïnelaan 3, Tel. 2514, Bergen
Laat
uw Rijwiel
Dat voorkomt teleurstelling.
BERGEN
blauwe aardappelen
en verkopen die voor 6'/2 ct- Per
kg. bij afname van 25 kg.
Deze week hebben wij een wagon
Friese Kleiaardappelen aange
kregen, die wij heel goedkoop
van de hand doenNeemt een
monster en U blijft klant.
Want de beste en goed
koopste aardappelen koop
je in de
DEZE WEEK
3 pd. lof 50 ct.
8 pd. uien 50 ct.
8 pd. rapen 50 ct.
8 pd. wortelen 50 ct.
1 kg. gare biet 25 ct.
1 kg. geschr. worteltjes 25 ct.
Alléén
Telefoon 2069
Waar ze van die heerlijke
verkopen voor f 2,50 per fles I
Grote flessen f 3,50
De laatste dag voor inlevering
van Sinaasappelbon 573 en 579.
D
D
□□□□□□□□□□(□□□□□□□□□□□CEIO
KERKELAAN 17 - BERGEN
VERZORGT UW
BOEKHOUDING
VERMOGENSBEHEER
BELASTINGZAKEN
van Radio- en verlichtings
artikelen enz.
Breelaan29 - Bergen - Tel. 2204
Roman van een menselijke vergissing
door ilüiNK VAN HEEöWljK.
4.
„Neemt U me niet kwalijk, juffrouw, ik ben degene, die zo
even voox net loket stond, terwijl U mij te woord stond. Begrijp
ik net goea, ais ik zeg, dat U zonder werk bent?
jo cergsma, die was blijven staan, keek hem verwonderd aan
en krukte Bevestigend. „Inderdaad, zei ze, min ot meer op alge-
meten toon, „ik neb zoeven op staande voet mijn ontslag ge
nomen.''
„uat komt dan mooi uit,'' antwoordde Kees opgewekt. „Ik
kan U misscnien wel aan een goede, bovendien goed gesalarieer
de betrekking heipen. Althans, indien U daarvoor interesse hebt.
JJe verwondering in de ogen van het jonge meisje werd nog
groter. Ze keek de man nogmaals lang en onderzoekend aan.
rtij viel mee, boezemde wel vertrouwen in, doch je kunt nooit
weten. Ze bieei daarom gereserveerd en antwoordde:
„Het zal er van athangen, wat voor een betrekking het is
„ik geloof wel, dat U er voor geschikt bent," meende Kees,
die schik begon te krijgen in het niet onknappe meisje. En op min
of meer ondeugende tooh liet hij er op volgen: „Wat denkt U
ervan, als we eens een eenvoudige gelegenheid opzoeken, waar
w wat kunnen drinken? Dan kunnen we meteen de zaak verder
bespreken."
Nog aarzelde Jo even. Ten slotte was het een vreemde man en
zij .was maar een meisje. Maar in zon grote stad als Amsterdam,
althans in het centrum, zou ze geen gevaar kunnen lopen en in
een nette lunchroom was het ook veilig.
„Laten we naar een melksalon gaan in de Kal verstraat," stelde
ze voor.
„Uitstekend," antwoordde Kees verheugd. „Misschien mag ik
me even voorstellen? Mijn naam is Blokker, Kees Blokker." Hij
stak zijn hand uit."
Het meisje drukte deze en zei: „Mijn naam is Bergsma." Maar
haar voornaam verzweeg ze.
Het carrillon op de Dam speelde het middaguur, toen ze de
Kalvestraat inliepen. Er werd niet veelgesproken. Kees had zo
z'n eigen gedachten en overwoog, hoe hij straks zou moeten be
ginnen om deze kwestie op delicate wijze uiteen te zetten, terwijl
het meisje hem af en toe eens van tersloops op nam. Nee, ze kon
toch niet anders dan een goede indruk van hem krijgen. Ze kon
zich niet vergissen: hij zag er uit als een heer. Maar ze zou in
ieder geval op haar hoede blijven en als iets haar niet aanstonds,
onmiddellijk de benen nemen. Weinig vermoedde ze dan ook de
aard van de betrekking, die Kees Blokker voor haar in petto nam.
HOOFDSTUK IV.
De melksalon was spoedig gevonden. Om vertrouwen in te
boezemen, had Kees haar een geschikte gelegenheid laten uit
zoeken. Jo koos een zaak, waar ze wel eens met Wim was ge
weest. In ieder geval kende de eigenaar haar en zij hem. Dat was
veiliger.
In een rustig hoekje zochten ze een tafeltje uit. Jo ontdeed zich
van haar mantel en zag er bekoorlijk uit in haar eenvoudige witte
blouse en blauwe rok. Kees zag een ogenblik met bewondering
naar het aardige figuutje. Was hij op weg om verliefd te wor
den? Liefde op het eerste gezicht? Onzin. Eerst trouwen en de
centen van oom Klaas. De rest was voorlopig bijzaak.
„Mag ik U iets aanbieden?" vroeg hij.
Even overwoog ze of ze dat wel kon aannemen, maar ten
slotte had hij haar uitgenodigd en had misschien een betrekking
voor haar en die had ze immers nodig. Nu ze voor de tweede
maal op staande voet ontslag had genomen en dus ook van deze
baas geen getuigschrift zou kunnen tonen bij eventuele volgende
sollicitaties, zou het nog moeilijker voor haar worden iets ge
schikt te vinden. Daarom moest ze nu maar niet al te scrupuleus
zijn en dus antwoordde ze: „Graag een kop koffie."
Kees bestelde twee koffie, alsmede een schaal met gebakjes.
Hoewel hij zelden in gezeschap van vrouwen verkeerd had, wist
hij wel, hoe hij met hen moest omgaan.
Toen de koffie en het gebak geserveerd waren, voor welke
laatste attentie zij hem met een vriendelijk knikje bedankte, zei
hij: „Om nu eens tot de zaak in kwestie te komen, zoals ik al
zeide, heb ik misschien een betrekking voor U.'
„Het staat dus nog niet vast?" vroeg ze, een beetje teleurge
steld?"
„Hoe bedoelt U?" was zijn verwarde weervraag.
„Nou, U sprak immers van misschien?"
„Ja, dat wil zeggen, ik ben er van overtuigd dat U wel geschikt
bent voor dieehbetrekking, die ik voor U op het oog
heb, maar het is natuurlijk de vraag, of ze U zal aanstaan.
„Dat zal er van afhangen, wat voor een betrekking het is."
Kees wist niet goed hoe te beginnen en om tijd te winnen en
bovendien om het meisje meer op haar gemak te stellen, vervolg
de hij: „Wat kunt U alzo?"
Jo zette een ongelukkig gezicht. „Om eerlijk te zijn, niet veel.
Ik kan typen, maar een kraan ben ik er niet in. M n handschrift
is ook al niet zo heel mooi en met berekeningen maak ik ook
we leens een fout. Diploma's heb ik ook niet. Eigenlijk is het niet
te verwondeen, dat men steeds aanmerkingen had op mijn werk,
want inderdaad, ik maakte meer fouten, dan gebruikelijk is.'
„Bent U ontslagen of nam U ontslag?" vroeg Kees geïnteres
seerd.
Het meisje kleurde. „Ik nam zelf ontslag," zei ze ongewoon
kort.
„Het spreekt vanzelf, dat dit Uw goed recht is," antwoordde
hij beleefd," „maar hoewel u, volgens Uw eigen oordeel, eigenlijk
nergens in uitblinkt, ben ik versterkt in mijn mening, dat Juist
het meisje bent, dat ik nodig heb. Apropos, U bent toch niet ge
trouwd?"
Jo glimlachte, terwijl ze van haar gebakje genoot. „Nee," ant
woordde ze.
„Of verloofd misschien?"
Even weifelde Jo met haar antwoord, maar het was ten slotte
de waarheid, als ze hierop eveneens ontkennend antwoordde,
hetgeen ze dan ook deed.
Kees wachtte weer even, terwijl hij, om tijd te winnen, z'n kof
fie dronk en een sigaret ging draaien. Drommels, dat viel toch
niet mee. Je kon niet zo één-twee-drie zeggen: juffrouw Bergs
ma, U kunt m'n vrouw worden als U wilt. Hij moest dat op een
kalmere manier uitpikken. Maar hoe te beginnen?
„Kijk eens," zo ging hij verder, „dat U geen uitblinker bent in
het typen, is niet erg, want een typiste heb ik niet nodig. Althans
voorlopig niet. De zaak is namelijk, dat ik meer eeneh
huishoudster nodig heb. Begrijpt U?"
„Een huishoudster?"
„Ja, hoe zal ik het zeggen?. Een huishoudster eigenlijk ook niet.
kweet niet bepaald, hoe ik het moet noemen.
Jo wachtte kalm af. Ze begon belangstelling te krijgen. Het be
gon dan ook ineens interessant te worden. Ze begreep evenwel
vooralsnog niet, waarheen hij wilde. Geen typiste, althans voor
lopig niet, maar een huishoudster, hoewel het dat ook niet was.
Maar wat dan wel? Hij was toch op het bureau gekomen om een
advertentie op te geven? Dus 'hij zocht in ieder geval iemand.
Maar waarvoor?
Kees zocht naar woorden. Hij kreeg het benauwd en trok een
paar malen aan zijn boordje.
„Wilt U nog een kopje koffie?" vroeg hij, om tijd te winnen.
„Graag," antwoordde ze lachend. Toen het besteld was, ver
volgde ze: „Ik geloof, dat U niet precies weet, hoe U het moet
zeggen. Mag ik misséhien een beetje helpen?"
Het meisje dacht een poosje na, terwijl Kees met een ongeluk
kig gezicht in z'n koffie zat te turen.
„Ik moet toegeven, dat het niet gemakkelijk is het te raden."
Ze trok eensklaps de wenkbrauwen op. „Ik veronderstel toch,
dat U me niet voor de gek zit te houden," zei ze kort.
Kees schrok op, „Maar mijn lieve juffrouw Bergsma, ik verze
ker U, dat het me heilige ernst is. Ik ben nog nooit van m'n leven
zo zakelijk en serieus geweest als op dit ogenblik."
„Ik kan toch niet begrijpen, wat voor betrekking U eigenlijk
voor me hebt," vervolgde ze weer enigszins gerustgesteld. „Mag
ik misschien een enigszins discrete vraag doen?"
„Gaat Uw gang," nodigde Kees uit.
„Het salaris, hoe staat het daarmee?"
Nu moest Kees even lachen. „Dat moet ik even uitrekenen.
Laat eens kijken, wat denkt U ehvan vijf procent van twee
ton?"
Het meisje zette grote ogen op van verbazing. „Vijf procent
van twee ton? Twee honderd duizend gulden, bedoelt
„Inderdaad, dat zal het zo ongeveer zijn. Misschien het eerste
jaa wat minder, omdat het geld natuurlijk eerst een jaar moet
staan, alvorens het zijn rente opbrengt, hoewel, nee, natuurlijk
niet. Het staat naturlijk al veel langer. Nou ja, in ieder geval ruw
geschat zal het vijf procent van een kleine twee honderd duizend
gulden zijn."
„Dat is," rekende het meisje uit, .ongeveer, nee, precies tien
duizend gulden. En dat per jaar?"
„Juist, dat wil zeggen: dat hebben wij samen."
Opnieuw begreep ze hem niet. „Samen, zegt U?"
„Jawel," knikte Kees lachend. „Is het niet genoeg? Meer zal ik
U toch de eerste jaren niet kunnen bieden, vrees ik."
Jo Bergsma begon er hoe langer hoe minder van te begijpen.
En daardoor ging het wantrouwen weer groeien. „Ik vrees," zei
ze langzaam, ,dat het geen eerlijke zaak is."
Nu was het Kees' beurt om weer verbaasd te zijn. ,Niet eer
lijk? Maar juffrouw Bergsma, het is de eerlijkste zaak van de we
reld. U kunt, wat mij betreft, alle inlichtingen gaan inwinnen bij
de notaris hoe heet die snuiter ook weer? oj a: Bronkhorst.
En hij woont aan de Keizersgracht. Of is een erfenis soms geen
eerlijke zaak?"
Jo Bergsma moest tegen wil en dank lachen. Hij maakte zo'n
onhandige indruk en ze had werkelijk met hem te doen. Ze dronk
haar koffie leeg en zei resoluut: „Laten we nu eindelijk eens zo
praten, dat we elkaar begrijpen. Dus we beginnen nog eens van
voen af aan. U hebt voor mij een betrekking, nietwaar?"
„Dat is zo. U bent immers zonder werk, momenteel? Neemt U
de betrekking van mij aan, en U bent, als U wilt, voor Uw hele
verdere leven geborgen."
„Voor mijn hele leven?" Opnieuw keek ze verbaasd.
Kees knikte heftig. „Ja, voor Uw hele leven. En een onbezorgd
leven. Wat wilt U nog meer? Vijf procent van.
„Twee honderd duizend gulden," viel het meisje hem in de rede,
dat weet ik nu al. Inderdaad is het een mooie som. Meer als ik
ooit verdiend heb."
Nou," vervolgde Kees haastig, „wat is er dan tegen, om het
aan te nemen?"
,Dit," antwoordde Jo, beminnelijk lachend, „dat ik nog steeds
nietweet, wat ik voor die vijf procent zal moeten doen. Als het
een erelijke zaak is, zoals U zegt, kom er dan ook eerlijk voor
uit. Ik schrik niet zo gauw en als 'het moet, pak ik allerlei baan
tjes aan, mits de zaak maar safe is.'
Dat is ze," verzekerde Kees beslist, „zo safe als de bank. Het
is alleen maar zo verdraaid moeilijk om te zeggen, hoe of wat
Kees zuchtte. Vooruit dan maar. Dan zal ik het wel zeggen.
Om te beginnen moet U vandaag nog uw geboorte-actie in orde
laten maken. Verder moet U zorgen voor een verklaring van
politieke betrouwbaarheid, als bewijs van goed gedag."
„Het wordt mooi," onderbrak het meisje. „Misschien moeten
m'n pokkenbriefje er ook nog 'bij en m'n loffelijk ontslag van de
lagere school?"
„Juffrouw Bergsma, ik zeide U zoëven, dat het een ernstige
zaak is en nu steekt U er zelve de spot mee. Wat ik vroeg van
die geboorte-acte en dat bewijs van goed gedrag, beide papieren
zijn absoluut noodzaklijk. Die moeten vandaag nog in orde ge
maakt worden."
„Goed, als het moet, zal het gebeuren. En verder?"
„Verder moet U dan met mij naar het stadhuis, hier in Am
sterdam, gaan. Daar moeten we dan een bizondere volmacht
hebben omomKees durfde het hoge woord niet uit
te spreken. Het was ook niet nodig, want eindelijk ging Jo een
licht op. Met open mond staarde ze hem aan en zei ten leste:
„Maar U gaat me toch niet wijs maken, dat U met me wilt trou
wen?"
„Wijsmaken? Ik wil U niets wijsmaken. Ik vertel alleen maar
feiten, hoogst noodzakelijke dingen. Ja, ik wil met U trouwen en
wel zo spoedig mogelijk, in ieder geval binnen zes dagen, want
anders heeft het geen zin meer."
Hé, 'hé, het was er uit. Kees haalde zijn zakdoek voor de dag
en wiste ziéh het zweet van het gezicht af. Oom Klaas had wat
uitgehaald met zijn testament.
Jo Bergsma zat hem geruime tijd verrast aan te staren. Ze wist
nog niet, wat ze er van denken moest. Eindelijk zei ze: „Maar
waarom wilt U zo hals over kop trouwen? En waarom wilt U
dat juist met mij? We kennen elkaar nauwelijks een uur."
(Wordt vervolgd.)
Burgemeester Lovinklaan 9 - Bergen
Telefoon 2640
Reparaties binnen kortst mogelijke tijd
gereed.
Adres voor Schoorl
C. de Leeuw, Hereweg.
Voor Catrijp Café Slijkerman.
Voor GroetCafé Klop.
Voor Egmond aan Zee
Drog. Olsma de Graaff
Voorstraat 85, Egmond aan Zee
Ned. Vereniging van
afd. BERGEN.
op DINSDAG 2 Febr. 1949
in hotel KREB, Breelaan.
Mej. GRÉ BONT uit Wormerveer
geeft een uiteenzetting van door haar
gekregen mediamieke schilderstukken die
tevens te zien zijn.
Entrée ook voor niet-leden f 0.25
Opening zaal 7.30 aanvang 8 uur.
Niet-leden, heeft U boeken uit onze biblio
theek gelezen Nee... doe het dan spoedig,
het is zeer leerzaam f 0.10 per deel.
Het Bestuur
is nog beter, langer houdbaar
en onschadelijk, omdat wij met
de beste Franse vloeistof werken
Nu even gauw een kaas
halen bij de
We hebben ze voor ieders
smaak.
Beleefd aanbevelend
