ROB
<U
amniutiec
A
de kele-tudd-kacUd
DANSEN
MAGNETISME
Z. van Diepen
Hel tefenisUuweli{li
T
flACHTER DE WOLKËNÉ
De Goede's Smederij, Bergen, Tel. 2379
Bond voor Staatspensionnering
»0nder eigen vlag«
„tkensen in Pension"
Café NIEUWENDIJK
Weideafrasterings-
apparaien
Tzch. Buce&u Meif-cc
Even uw aandacht
A. van du Hiist
Mevr. S. Keijzer
HOUTVERKOPING
J. Ridder
axi
„DE MASKERSPELERS'
JOH* BROERE
Voor Verhuizingen
Kinderverhaal
DINSDAG 15 Februari 8 uur komt CITEX in zaal
NIC. SCHUIJT met het prachtige filmwerk
Afdeling Egmond aan Zee
MAANDAG 14 Februari 's avonds 8 uur
Cabaret gezelschap
□□□□□DDciaciaDnaDDaacjaDaaa
»THE SORROW EXPELLERS«
Openbare
bijeenkomst
Stationsstraat 5 - Bergen
Gedipl. Pedicure
„Spoorzicht"
FEUILLETON
door HENK VAN HEESWIJK
6,
Staatsbosbeheer
£en Kapsel van
B.G.DOBBEN
TRAPNAAIMACHINES
Abonneert U op
„De Duinstreek"
Bij de vlucht raakten de vrien
den uit elkaar. Ouwe Daan slaagde
er in de weg naar de vlieg
machine terug te vinden, maar
Rob en zijn vriend werden hard
nekkig door het monster ver
volgd, totdat ze in 'n snelstromend
bergriviertje geraakten, waaruit
ze zich slechts met de grootste
moeite konden redden.
Tegen een rotswand geleund
wachtten ze in angstige spanning
de dingen af die komen zouden,
en die lieten niet op zich wachten.
Het hardnekkige beest had zijn
prooi weer ontdekt en maakte
zich gereed de stroom over te
steken. Een nieuwe verschijning
op het toneel bespoedigde de
ontknoping.
Plotseling kwam een jong in
lands meisje, in een kano ge
zeten, onbewust van het gevaar,
van achter een rotsblok te voor
schijn. Met de stroom mee peddel
de ze met een flinke vaart recht
op het ongure beest toe.
In de hoofdrol het 9-jarig jongetje IVAN JOUDL
Toegang 14 jaar
Dit is de kachel, die alle bestaande verwarming overtreft
De voordelen zijnt
Bespaart U tweederde van uw brandstof
Geschikt voor alle soorten brandstof
Gelijkmatige verwarming door het hele vertrek
Geen overmatige hitte bij de kachel
U kunt de kachel zonder verplichting bij ons dagelijks in gebruik zien
Wij geven U de gewenste inlichtingen
Leverbaar in verschillende maten en ook geschikt voor verwarming
van grote ruimten. Verkoop voor Bergen:
met een non-stop programma in „De Vergulde Valk".
Leden vrije toegang. Niet-leden f 0.50
Kaartverkoop en plaatsbespreking op de dag der uitvoering vanaf
's morgens 11 uur bij de Heer DE WIT.
BERGEN (N.-H.)
DINSDAG 15 en WOENSDAG 16 Febr. in „De Rustende Jager"
comedie in 4 bedrijven van A. Bromet.
Aanvang 8 uur precies
NA AFLOOP BAL
Zaterdagavond 8 uur
Zondagmiddag 4 uur
Zondagavond 8 uur
Muziek
van de Ned. Ver.
van Spiritisten
afd. Bergen, op
Donderdag
17 Februari a.s.
De bekende wichelroede - onderzoeker,
N. ZWAAN uit Enkhuizen, komt spreken
over het actuele onderwerpt
Aura en Auraverstoringen
Houdt U deze belangrijke avond vrij I
Toegangsprijs f 0,50 Leden f 0,25
Uit voorraad leverbaar.
Ruïnelaan 3, Telef. 2514, BERGEN
Zware interlock Dames-directoirs
maat 46 - 48 - 50 3 punten.
Flanel Heren-pyama's m. 48 -50 - 52 - 54
Kinder trainingspakjes mt. 3 en 4.
Damast, 160 cM. breed, zeer geschikt
voor tafellakens
Wit plastic, 110 cM. breed.
Grote keuze in breikatoen, naaigarens,
borduurgarens enz.
T ANDTECHNIC US~^
Breelaan 5, Bergen, tegenover 't station
KUNSTGEBITTEN
Overzettingen
Reparaties
in Staal - Rubber en Plastic
Alles eigen handwerk uit eigen labora
torium, dus particulierwerk voor zieken-
fondsprijs.
Overzettingen in 1 dag gereed, reparaties
nó afspraak in 4 uur gereed.
Inlichtingen gratis de gehele dag.
Broekbeeklaan 23, Bergen
AAN HUIS TE ONTBIEDEN
„DE PION''
schaakt iedere Donderdag om 8 uur in
Roman van een menselijke vergissing
De volgende dag waren haar papieren in orde. Kees stak ze
's middags, toen ze in de stad kwam, in zijn portefeuille, want
het bewijs van goed gedrag moest dienst doen op de dag, dat hij
z'n erfenis in ontvangst ging nemen.
Die avond gingen ze weer samen uit, ditmaal naar een revue.
Ze genoten nadien nog een poosje van het mooie weer op een
caféterras en ditmaal rustte haar handje wat langer in de grove
knuist van Kees, toen ze weer in de trein stapte, die haar naar
Amstelveen zou brengen. Kees had haar wel in zijn armen willen
nemen, maar hij bedwong zich. Bovendien was hij nog niet eens
getrouwd.
Het ging met de papieren uit Frankrijk niet zo vlot. In ver
schillende bedrijven werd er weer eens gestaakt en Kees voozag,
dat deze stakingen wel de oorzaak van de vertraging in de op-
Mei, maar er waren nog steeds geen bescheiden. En Kees schrok
wel enigszins, .oen hij op de morgen van de 28e Mei in het Stad
huis weer te horen kreeg, dat er nog niets was ontvangen. De
enige oplossing, die de ambtenaar wist, was: telefoneren. Als de
papieren er waren, zou het huwelijk kunnen worden voltrokken.
De speciale machtiging was bereids gekomen. Maar zonder de
noodzakelijke acte uit Clermont-Ferrand kon het huwelijk niet
doorgaan.
Kees kéék z'n geldvoorraad eens na. Een telefoongesprek met
Clermont-Ferrand zou een aardige cent kosten, zeker wel meer
dan de helft van het geld, dat hij nog bezat. Maar het risico moest
hij maar lopen.
Na verschillende informaties te hebben ingewonnen bij de te
lefoondienst, adviseerde men hem daar een telegram te sturen
met betaald antwoord. Dat kostte nog minder dan een telefoon
gesprek, dat op zichzelf al riskant zou zijn, want hoe zou hij in
Clermont-Ferrand de juiste instantie treffen?
Een telegram werd opgesteld en verzonden. Binnen enkele
uren kon hij het antwoord verwachten. En Kees ging maar weer
de stad in. Jo was weer naar Amstelveen gegaan om nog enkele
schikkingen te treffen. Het eigenaardige was, dat ze in die dagen
in het geheel niet meer aan haar vroegere verloofde had gedacht.
Ze leefde op het ogenblik in een roes en vergat al het andere. Al
leen het avontuurlijke in dit alles trok haar aan en daaaan dacht
ze, zodra ze 's morgens opstond, totdat ze 's avonds weer naar
bed ging. Al het andere om haar heen was weggevallen. Ze had
nog niet eens de huur van haar kamer opgezegd. Doch dit alles
scheelde haar niets.
Het was reeds half zes in de avond, toen Kees antwoord kreeg
op het telegram: „Papieren heden per luchtpost verzonden." Dat
betekende dus, dat ze die avond, in ieder geval de volgende mor
gen in Amsterdam zouden zijn."
De volgende morgen, de 29e Mei, waren ze er evenwel nog
niet. Kees begon het benauwd te krijgen. Het was nu de laatste
dag, waarop hij recht kon doen gelden op de erfenis. Daar stond
hij nu met zijn bruid en hij kon niet trouwen.
De ambtenaar, die zelf schik begon te krijgen in deze erfe-
nisjacht, was sportief en deed alle mogelijke moeite om te weten
te komen, waar de papieren uit Frankijk konden zijn. De poste
rijen werden opgebeld en daar was men van mening, dat de pa
pieren met het eerste ochtendvliegtuig uit Parijs zouden komen.
Dan zouden ze, waar het hier een speciaal geval betrof, onmid
dellijk na aankomst naar het Stadhuis worden gebracht. Dan kon
op z'n vroegst om twee uur, half drie zijn. En dat was alles, wat
de ambtenaar te weten kon komen. Hij adviseerde Kees en Jo om
tegen die tijd maar weer eens terug te komen.
Verslagen liepen ze doelloos door de stad. Ze waren een res
taurant binnengestapt om wat te eten, doch beiden kregen schier
niets door de keel. De spanning was te groot. Zouden de papie-
en vandaag nog komen of niet?
Tegen twee uur waren beiden weer op het stadhuis, Hun ge
duld werd lang op de proef gesteld, maar eindelijk, tegen half
die, ariveerde de vereiste acte op het Raadhuis. Ze werd zorg
vuldig nagezien en in orde bevondne, zodat er nu niets meer was,
dat het sluiten van het huwelijk tussen Kees en Jo in de weg
stond.
Een eenvoudige plechtigheid had plaats in een klein kamertje.
Een paar bedienden van een andere afdeling fungeerden als ge
tuigen en het carillon van de Dam speelde drie uur, toen Kees
Blokker en Jo Bergsma in de echt werden verbonden. Zenuw
achtig namen ze de gelukwensen in ontvangst en daarna snelden
ze de straat op. Natuurlijk was er in geen velden of wegen een
taxi te bekennen, doch op deDam wist Kees er een te bemach
tigen. In een sneltreinvaart ging het naar de Keizersgracht, naar
de notaris. Kees moest voor deze rit z'n potemonnaie helemaal
ledigen, doch dat kon hem niets schelen. Als hij het kantoor van
notaris Bronkhorst verliet, was hij immers een welgesteld man?
Dezelfde bediende deed hem open, maar ditmaal wist Kees de
weg. Gearmd met zijn jonge vrouw deed hij zonder kloppen de
deur van het kantoor open en tot gote verwondering van de nota
ris en een dozijn andere hem onbekende mensen, zei Kees: „Mijn
heer Bronkhorst, mag ik U mijn wettige echtgenote voorstel
len? Mevrouw Blokker, geboren Bergsma. Wij komen de erfe
nis halen."
HOOFDSTUK VI.
De uitwerking van Sees' mededeling was werkelijk verrassend.
Notaris Bronkhorst was overeind gekomen en stond het jonge
paar met open mond aan te staren, terwijl de andere bezoekers
beurtelings elkaar, dan het jonge paar en tenslotte de notaris aan
zagen. Het duurde enkele seconden voordat het gezelschap van
zijn verbazing was bekomen en daar niemand tot nu toe nog een
woord gesproken had, legde Kees alvast de vereiste papieren
netjes voor de notaris op zijn bureau. Het bewijs van de Peu-
geot-fabrieken te Clermont-Ferrand, dat hij daar twee jaar werk
zaam was, het trouwboekje, en ten leste de verklaring, dat zijn
vrouw van goed gedrag was.
„Alsublieft, mijnheer de notaris," vervolgde Kees opgewekt:
„ik geloof, dat ik thans wel aan de door mijn oom gestelde voor
waarden voldoe en derhalve meen ik thans aanspraak te kunnen
maken op de erfenis."
De notaris kwam eindelijk weer tot zichzelf. Hij haalde zijn
bril uit het étui, ging zitten en bezag vervolgens zeer nauwkeurig
de documenten. De andeer bezoekers keken vol spanning naar de
notaris, die eindelijk een zucht loosde en zijn schouders ophaalde.
„Het is aan geen twijfel onderhevig verklaarde hij, „mijnheer
Cornelis Blokker is thans enig erfgenaam van mijn overleden
cliënt. Het spijt mij natuurlijk voor U allen, dit tot de andere
bezoekers maar Uw aanwezigheid hier heeft thans geen doel
meer. Ik dank U voor de bereidwilligheid, om aan mijn vezoek te
voldoen."
De mensen mompelden wat onder elkaar, tot één van hen, een
dor oud heertje, opstond en met krakende stem zeide: „Mag ik
misschien nog even van mijnheer de notaris vernemen, op welke
dag de heer Van der Steen is overleden?"
De notaris keek enigszins verbaasd naar de vrager. „Ik meen,"
antwoodde hij wat korzelig, „dat de datum algemeen bekend was.
Op 29 November van het vorige jaar is mijn cliënt overleden."
„Ik bedoel: hoe laat precies," hield de oude heer vol. „Indien
ik mij niet vergis, is er in het testament sprake van een termijn
van een half jaar. Binnen dit half jaar moet de heer Blokker ge
trouwd zijn, wil hij aanspraak kunnen maken op deze erfenis."
De notaris zocht even in een map met papieren en zei toen:
„De heer Van der Steen is des namiddags om tien minuten over
drie overleden."
„Dan," antwoordde het heertje triomfantelijk, „betwist ik het
recht van de heer Blokke op deze erfenis, want en hierbij zag
hij op zijn horloge ik constateer, dat het op 't ogenblik vijf
minuten over half vier is. Laten we aannemen, dat de heer Blok
ker methmzijn vrouw thans tien minuten in dit ver
trek aanwezig is, dan hebben zij eerst om vijf minuten vóór half
vier aanspraken gemaakt op de erfenis. Dat is precies een kwar
tier te laat!'
Kees schrok. Hij werd bleek en zag zijn jonge vrouw bezorgd
aan. Zou hem nu op dit moment nog de erfenis ontgaan? Maar
dat wilde hij dan nog wel eens zien! Hij had wel voor heter vuren
gestaan!
„Mag ik misschien even in herinnering brengen, dat ik reeds
op 23 Mei van dit jaar aanspraa.k heb gemaakt op deze erfenis?
De enige voorwaarde, waaraan ik op die dag niet kon voldoen,
was, dat ik gehuwd moest zijn. De andere voorwaarde, dat ik
tenminste een half jaar bij een en dezelfde patroon werkzaam
moest zijn, kon ik nakomen. Het bewijs hiervan is geleverd, en
wel zwart op wit. Het is ondertekend door de directeur van de
Peugeot-fabrieken in Clermont-Ferrand, waar ik de laatste twee
jaren onafgebroken heb gewerkt. Het papier, waarop dit ver
klaard is, is gedateerd 26 Mei." a
„Maar U bent te laat met Uw vrouw binnengekomen", zei het
oude heertje sarcastisch, ,en daarom kunt U, volgens mijn oor
deel, geen aanspraak maken op de erfenis."
„Mijnheer de notaris," vervolgde Kees rustig, „indien ik mij
niet vergis, zeide U, dat oom Klaas op 29 November om tien mi
nuten over drie s middags is overleden?"
,Zo is het, mijnheer," antwoordde de notaris.
„E nik meen, dat de tweede voorwaarde van oom Nicolaas in
hield, dat ik binnen zes maanden na zijn overlijden getrouwd
moetzijn, om aanspraak te kunnen maken op zijn erfenis?"
„Inderdaad, mijnheer."
„Dan komt de erfenis mij toe," constateerde Kees, met een iro
nische buiging tot de andere bezoekers, „want ons huwelijk is
om precies drie uur vanmiddag gesloten. Vóór het verstrijken
van de zes maanden, die oom Nicolaas als tijdslimiet gesteld
heeft, ben ik dus getrouwd en, zoals oom Klaas dat heeft ge
wenst, met een ter goeder naam en faam bekend staande vrouw.
Willen de dames en heren zich van dit laatste even overtuigen?
Hier is de desbetreffende verklaring."
De anderen begrepen thans, dat de erfenis nog juist op het
laatste ogenblik hun neus voorbij gegaan was en de een na de an
der stond op en verdween na een korte groet tot de notaris. Van
Kees en zijn jonge vrouw nam men geen notitie meer, doch Kees
trok zich hiervan niets aan. Hij draaide hen de rug toe en nam
plaats in de stoel tegenover de notaris.
„Ik mag aannemen, mijnheer de notaris," zeide hij, nadat de
andee bezoekers, waarvan Kees thans begreep, dat zij de ver
schillende philantropische instellingen vertegenwoordigden, die
aanspraak kondei maken op de erfenis, als Kees niet aan de ge
stelde voorwaarden had kunnen voldoen waren vertrokken,
„dat U thans er eveneens van overtuigd zijt, dat ik thans recht
heb op deze erfenis."
„Inderdaad, mijnheer Blokker," antwoordde de notaris, „ik
kan niet anders constateren, dan dat U aan de in het testament
gestelde voorwaarden voldoet, zij het dan ook op het allerlaatste
ogenblik. Persoonlijk had ik U reeds geschrapt, temeer, omdat ik
niets meer van U hoorde na Uw laatste bezoek op mijn kantoor.
Ik nam aan, dat U er reeds van afgezien had en inmiddels weer
vertrokken was naar Frankrijk. Des te groter was mijn verba
zing, toen ik U hier vanmiddag zag verschijnen met Uw vrouw.
U zult kunnen begrijpen, dat ik in dé eerste ogenblikken niet
wist, hoe ik het had. Maar laten wij nu de zaken afhandelen.
Mag ik U allereerst een sigaar aanbieden? Of liever een sigaret?"
„Liever een goede sigaar, als ik zo vrij mag zijn," antwoordde
Kees opgewekt, terwijl hij een sigaar uit het hem voorgehouden
kistje nam. „Om U eerlijk de waarheid te zeggen, ben ik op het
ogenblik precies platzak. M'n laatste centen heb ik gegeven aan
de taxichauffeur, die me met een sneltreinvaart naar hier bracht
en ik heb vandaag nog geen tijd gehad om een pakje sigaretten
te kopen."
„Mag ik mevrouw misschien een sigaret aanbieden?" vroeg de
notaris aan Jo.
Deze weerde het aanbod glimlachend af. „Dank U, ik rook
niet."
De notaris klapte de fraaie, met ivoor ingelegde sigarettendoos
dicht en zeide op hoffelijke toon: „Een bewijs te meer, dat U aan
de gestelde voorwaarde voldoet."
Het duurde enige tijd, voordat de overdracht op de volgens de
wet voorgeschreven wijze plaats had. Toen was het echtpaar
Blokker in het bezit van de ronde som van ruim 184.000.
plus twee bankrekeningen in het buitenland, benevens een hypo
theek-vrij villatje in Aerdenhout met de daarin aanwezige inboe
del en de bij het huls behorende moes- en bloementuin. Zonder
één cent zijn eigendom te kunnen noemen was Kees Blokker des
middags de woning van notaris Bronkhorst binnengetreden, als
een welgesteld man kon hij het huis thans verlaten.
Toen de jong gehuwden de notaris de hand hadden gedrukt en
men aanstalten maakte om te vertrekken, kuchte de notaris en
zei: „Het is misschien een indiscrete vraag, maar mag ik misschien
weten, hoe U er in geslaagd bent om in zon korte tijd in kennis
te komen met deze dame? Ik stel deze vraag hierom, omdat U bij
Uw eerste bezoek aan mij verklaarde, dat U in Nederland geen
enkele dameskennis had."
Kees lachte eens en keek zijn vrouw aan. Toen zeide hij tot de
notaris: „Hebt U wel eens gehoord van „liefde op het eerste ge
zicht"?"
(Wordt vervolgd).
Op WOENSDAG 23 Februari 1949
te één uur n m. zullen in Hotel „DE
RODE LEEUW" te Schoorl
126 percelen licht, 25 per
celen zwaar staakhout
34 percelen bonestaken en
90 percelen brandhout
tegen vastgestelde prijzen a contant open
baar worden verkocht.
Een overzicht der prijzen per kavel
alsmede de bepalingen, waaronder de ver
koping zal geschieden liggen ter inzage
bij de boswachter H. W. STOELHORST,
Hereweg C 33 te Schoorl en in Hotel
„De Rode Leeuw'' te Schoorl vanaf 11
Februari 1949.
De toegang tot de Houtverkoping
Is te één uur n.m. GESLOTEN.
KERKELAAN 17 - BERGEN
VERZORGT UW
BOEKHOUDING
VERMOGENSBEHEER
BELASTINGZAKEN
Duinweg D47
Schoorl Telef. 209
voor Uw
Gedipt. Da mes-en Herenkopper
D0RPSTR.2I BERGEN 'TEL2266
Wij ontvingen zeer courante
voor aantrekkelijke prijs.
A. PLOMP, Naaimachinehandel
Breelaan 10 - BERGEN. - Telef. 2779
PLOMPER - BERGEN
LUXE AUTO'S TE HUUR
zonder chauffeur.
Adres: Zuidlaan 23, BERGEN
Telef. 2526
In- en verkoop van gebruikte auto's
