ROB awtotudee t Verf huis Behang Het U^eMsUmetUk iie TUIN- en BLOEMZADEN J. BLOM, Amsterdamsche Bank n.v. „HALLO, HIER GROET"! J. Ridder A Taxi H. v. d. Elsken SAFELOKETTEN beschikbaar. BEZOEKT H. H. BLOEMISTEN Dames- en Kinderkleding A. uoh du HAst U CITEX komt Donderdag 17 Maart 8 uur in zaal NIC SCHUIJT „MISLEIDE JEUGD GAS GAS GAS GAS Goedkope Groentenhal wij T^akken eter rood Autopeds JOH. BROERE LEO PLAS ÏÏflevt. Ut. M. Uh Uaue., Kinderverhaal MET Let op 't juiste adres. Bel op 2546 Kantoor Bergen, Breelaan 10, Telef. 2563 BAL N A 1 W. AKERBOOM, ten Kapsel van B.G.DOBBEN WAT KRIJG IK voor een kwartje verse GROENTEN Dorpsstraat 86 Bergen Bakkerij Van der Schinkel G. WIJKER, Heren-, Dames- en Kinderrijwielen E. M. Jaarsma Haarden De Goede's Rijwielhandel FEUILLETON 10. □□□□□□□□□□□□□□□□□oaaDaDD „DE PION" „Spoorzicht" Voor het maken van T ANDTECHNICUS tC/,, f«t V' 'm Het waren vertegenwoordigers van een film-maatschappij. Enige maanden geleden hadden de cou ranten vol gestaan over opzien barende mededelingen van een drietal, ontdekkingsreizigers, die het gewaagd hadden tot in een dezer streken door te dringen en daar sporen had gevonden van voorhistorische dieren. Zelfs hadden ze het gewaagd om te trachten het gevaarlijke bergland over te klauteren, waar achter, volgens verklaringen van enige inboorlingen, een geheim zinnig rijk moest liggen van een onbekend volk. Door gebrek aan a munitie en levensmiddelen en gekweld door koorts, moesten ze terugkeren. Het avontuur had de nieuws gierigheid van de drie ontdekkings reizigers zeer geprikkeld door al het vreemde dat ze gezien hadden en toen een film-maat schappij had aangeboden de drie reizigers weer uit te sturen in dienst van de Mij. en de expe ditie met een moderne tank uit rustte, waren de drie reizigers weer naar het vreemde land ge trokken. Een fel en aangrijpend filmwerk wat ieder moet zien Toegang 14 jaar. Entrée f 1,10 Heden weer ontvangen alle soorten Tevens weer leverbaar zakjes korrelmest van 10 en 20 kg. Wegens een tekort aan prijscouranten hebben wij niet alle klanten een prijscourant kunnen zenden. Heeft U soms ergens anders zaad gekocht en nog iets ver geten, komt dan gerust bij ons halen Wij hebben ook weer prima GAZON GRASZAAD 1 Beleefd aanbevelend, Onderweg C198 - Schoorl - Telef. 359 J. Oldenburglaan 29 - Bergen Telefoon 2546 Onze Dames- en Herenkleermakerij bestaat 31 Maart a.s. 12'l2 jaar. Dames, vanaf heden maken wij ook japonnen. Komt U eens kijken naar onze modern ingerichte paskamers. Heeft U stof, wij zorgen voor de rest, voor spoedgevallen binnen 14 dagen gereed. Een veilige bewaarplaats voor uw waardepapieren en kostbaarheden. Dagelijks geopend van 912.30 uur. dB ZATERDAG 12 MAART a.s. in de zaal van Jn. HAKOF te Groet de uitvoering van het Cabaret- en Amusementsgezelschap „ELCK WAT WILS", waar gebracht wordt de Revue: AANVANG 8 uur Entrée f 1,25 (plus belasting) Met ingang van heden heeft ondergetekende de ver tegenwoordiging gekregen van ESSO-GAS in de fles. Gezorgd wordt voor vlugge bediening, uit voorraad leverbaar. Enkele nieuwe abonné's kunnen aangenomen worden. Beleefd aanbevelend, Buerweg 15, BERGEN, Telefoon 2527 Verf Glas Stopverf Plamuur Schuurpapier Waterverf vanaf 60 ct. per rol. Glaspapier Kinder Friezen Plafond- en Plaatcarton enz. Wij geven VAKKUNDIG advies Breelaan 25 - Telef. 2410 Gedipüome^Tr^ïer^rncappef DORPSTR.21BERGEN TEL 2266 In de pond Wortelen pond Uien pond Rapen kg. Aardappelen pond gare Biet pond Rodekool pond gele kool pond Prij 25 25 25 25 25 25 25 25 P/2 pond kleine geschrapte 25 Worteltjes 25 1 pond Appelen 25 Ook zijn wij met goedkoop. Spinazie, Andijvie, Veldsla, Sla, Raapstelen enz. Als extra reclame deze week 4 pond appelen f 1.- Alléén Telefoon 2069 Waar ze van die heerlijke aard appelen verkopen voor ö'/j ct. per kg., bij afname van 25 kg. B Speciaal ingericht voor de beschuit bakkerij. Deze mag bij U in huis niet ontbreken. Steeds vers gebakken 30 Are best bouwland te huur voor gladiolen of iets anders, vorig jaar nog diep- gespit en ingemest. Te bevragen na 5 uur nm. Adres Bergstr. 5, Egmond a. Zee Nieuwe- en gebruikte leveren wij uit voorraad. Telef. 2379 Bergen Roman van een menselijke vergissing door HENK VAN HEESWIJK Jo sprong overeind; het bloed stroomde naar haar gezicht en haar kalmte verdween als bij toverslag: „Dat is een leugen!" riep ze uit. „Dat is niet waar!" Ik heb nooit meer aan je ge dacht, sinds ik trouwde, tot dit ogenblik!" „Juist, omdat je me niet meer zag," vervolgde de jonge man onbarmhartig, „meende je, dat je me vergeten was. Maar nu je me weer voor je ziet, zul je nooit kunnen zeggen, dat je niet meer voor me voelt, dat je niet meer van me houdt. We zijn samen opgegroeid, we hebben samen gespeeld en toen we ouder werden hebben we elkaar leren liefhebben. Onze liefde kan nu niet dood zijn, al ben je dan ook getrouwd met een ander. Of wil je me soms ook nog wijsmaken, dat je van je wettige man houdt?" Verslagen ging ze weer zitten in haar stoel; op deze vraag kon ze geen antwoord geven. Wim zag dat hij de roos getroffen had en vervolgde: „Je zegt zelf, dat je al vijf maanden getrouwd bent. En het is ternauwer nood een half jaar geleden, dat ik op die onzalige avond onze verloving verbrak. Binnen een maand ben je dus getrouwd. Je kunt mij niet wijsmaken, dat je hals over kop verliefd bent ge worden op de man, die nu je echtgenoot is, of je hebt me be drogen, reeds toen we verloofd y/aren „Ik heb je nooit bedrogen!" riep ze verontwaardigd uit, „en ik heb mijn man niet eerder ontmoet dan na het verbreken van onze verloving." „Dan kun je hem nooit zo liefhebben, zoals wij elkander heb ben liefgehad," verzekerde hij koppig. Langzaam herwon ze weer haar zelfvertrouwen en ze ant woordde, terwijl met elk woord haar stem weer vaster klonk: „Juist, zoals je zegt: hebben liefgehad. Maar die liefde is in mij gestorven. In ieder geval is mijn liefde voor jou dood. En nu ben ik de wettige echtgenote van een andere man. Van iemand, die jij niet kent, iemand, die een gentleman is." „Maar je houdt niet van hem," zei hij halsstarrig. „Dat spreekt uit al je woorden." „Als ik niet van hem hield," zei ze kleintjes, „zou ik zijn vrouw niet geworden zijn. In ieder geval is dat mijn zaak en niet de jouwe. Wat kom je hier eigenlijk doen?" „Wat ik hier kom doen? Dat is nog al duidelijk, zou ik menen. Ik Wilde me weer verzoenen met m'n vroegere verloofde en daarom zocht ik haar op. Doch het blijkt, dat zij inmiddels ge trouwd is en alles vergete? is, wat achter haar lag, al het geluk, dat ze eens had met een eenvoudige kruideniersbediende. Je man heeft zeker een betere verdienst dan ik, hè?" Ze wilde wat zeggen, doch hij viel haar in de rede en ver volgde: „Ik begin het nu te begrijpen. Je man is welgesteld, be wijze deze woning en de prachtige tuin, die er bij hoort. Hij heeft dus geld en kon je een rustig, onbezorgd leven waarborgen. Met een kruideniersbediende zou het leven wellicht een aaneen schakeling van zorgen en narigheid zijn. Boven echte liefde heb je dus geld gekozen. De liefde doet er niet toe. Mogelijk komt die, als een bijwagen, er nog eens achteraan. Een huwelijk uit berekening dus." Jo kwam verontwaardigd overeind. Een vlammend rood over- toog haar, terwijl ze neerzag op de vriend uit haar kinderjaren. Kort en vastberaden klonk haar stem: „Ik verbied je nog langer zo te spreken. Ik heb je binnengelaten, omdat je een oud vriend van me bent. Wil je dit blijven, dan zul je anders moeten op treden, want dergelijke insinuaties verlang ik niet meer aan te horen. Dan heb ik maar liever, dat je verdwijnt en nooit meer terug komt. Per slot van rekening behoef ik aan jou geen ver antwoording af te leggen van mijn daden en als ik wilde trouwen, dan was dat enkel en alleen mijn zaak en die van mijn toekomstige man. Je bent welkom in mijn huis, je moogt zoveel komen als je wilt en ik wil je graag eens aan mijn man voorstellen, doch vergeet niet, dat alles, wat er eens tussen ons bestond, voorgoed uit is. We kunnen nog vrienden blijven, goede vrienden zelfs „Loop naar de drommel met je vriendschap! Die wil ik niet..." Jo beheerste zich en liep hem voorbij naar de deur. Met de hand aan de knop draaide ze zich om en keek hem nog eenmaal aan: „Zo wil ik je niet langer aanhoren. Wanneer je jezelf weer bent en in staat om rustig te praten, mag je weer eens terug komen. Goeden middag." en weg was ze. Wim wist niet beter te doen dan zijn hoed te pakken en te verdwijnen. Toen hij op z'n fiets stapte, keek hij nog eenmaal naar het mooie villa'tje, waar z'n vroegere verloofde'nu als huis vrouw zetelde. Maar hij zag niet, dat Jo, vanuit een der boven vertrekken hem met tranen in de ogen nazag, zo ver ze kon. Toen hij uit het gezicht verdwenen was, viel ze op het bed neer en snikte het uit, voor het eerst sedert haar huwelijk. Er woedde een storm in haar binnenste en beurtelings ver schenen er twee gezichten voor haar: Kees en Wim. Kees, die voor zich opeiste. Van wie hield ze eigenlijk? Was het de rustige, vriendelijke Kees of de onbesuisde Wim? Waarom was ze eigenlijk met Kees getrouwd? Nog hoorde ze de woorden van Wim, die als vlijmende messen in haar hart waren gedrongen: „Je kunt me niet wijsmaken, dat je halsoverkop verliefd geworden bent op de man, die nu je echtgenooi is Ja, waarom was ze eigenlijk met Kees getrouwd? Was het niet, omdat het avontuurlijke in dit huwelijk haar aantrok? Omdat ze dan voorgoed verlost zou zijn van de moeilijkheden bij het vinden van weer ander werk? Was ze niet eensklaps een welgestelde vrouw geworden, dank zij het geld van oom Klaas' erfenis? Geld, juist dat was het. Geld was de basis van hun huwelijk geweest en geld is nooit een deugdelijke basis voor het huwelijk, dat had oom Klaas in zijn laatste brief geschreven. Oom Klaas kende de mensen en het leven. Hij had gelijk. Dat bleek nu. In een dwaas ogenblik had ze „ja" gezegd, verlangend om voorgoed uit de zorgen te raken. Het geld had ze getrouwd, de man er op de koop toe bij genomen. Wat had ze voor last van de man? Er waren voorwaarden overeengekomen, die haar rechten ver schaft en de man plichten had opgelegd. Beiden waren tot nu toe de voorwaarden nagekomen. Maar hadden daarmee het geluk uit hun huwelijk gebannen. Alleen liefde is de basis voor een oprecht geluk. Nu kwam ze tot deze overtuiging. Maar het was geen „liefde", die ze voor haar man gevoelde. En Wim? Hoe stond ze tegenover hem? Ze had gedacht, dat ze hem vergeten had. Tot vandaag, toen hij onverwacht voor haar had gestaan. Zijn blik was een aanklacht geweest: nog voelde ze die blik op haar rusten. Het was, alsof hij door haar heen had gezien, recht in haar hart, haar hart, dat in werkelijk heid niet behoorde aan de man, met wie ze wettig getrouwd was, maar eigenlijk nog in het bezit was van haar jeugdvriend, haar vroegere verloofde. Waarom was hij niet weggebleven? Waarom had hij de rust in haar bestaan zo wreed verscheurd? Langzaam kwam ze tot bedaren en veegde haar tranen weg. Maar de rust in haar binnenste kwam niet terug. HOOFDSTUK IX. Op een stormachtige avond in het begin van November reed Kees Blokker in zijn wagentje een klein Belgisch stadje binnen. Hij had een tocht van meer dan vijfhonderd kilometer achter de rug en hij was vermoeid. Het eerste het beste hotelletje dat hij zag, moest hem voor de nacht maar onderdak verschaffen. Rust en slaap had hij nodig. Hij bracht z'n wagen naar een garage en ging met z'n koffers naar een hotel, dicht bij het station, waar hij vroeger ook al eens geweest was. Op zijn kamer gekomen, pakte hij een der koffers uit. Z'n voorraad schoon wasgoed slonk aanmerkelijk jen het beste was, om maar eens een koffer met vuil goed naar Aerdenhout te zenden. Toen hij een schone pyama uitpakte, viel er een foto uit. Het was een portret van zijn vrouw, zoals hij haar nog niet gezien had. Geboeid door haar beeld, ging hij op de rand van het bed zitten en bekeek de foto lang en aandachtig. Het kiekje was op de tennisbaan gemaakt en ongetwijfeld had ze op dat moment zelf niet geweten, dat de opname werd gemaakt. Ze stond klaar blijkelijk in druk gesprek met een paar dames, het tennisracket nog in de hand. Uit haar gezicht straalde levenslust en vreugde. 2üe was z'n kleine Jo ten voeten uit. Leuk van haar, dat ze het kiekje bij zijn wasgoed had gestopt. Hij dramde de foto om en zag, dat ze op de achterkant van de kaart wat geschreven had. „Wanneer je in de vreemde mij ziet en je verlangt naar me, kom dan terug. Ik zal iedere dag op je wachten." Dat was alles; drie regels achter op een foto. Maar ze hielden veel in. Ze wachtte iedere dag op hem. Als hij naar haar ver langde, moest hij maar terugkomen. Hij dacht terug aan zijn vertrek uit Aerdenhout, nu al weer drie weken geleden. De bontmantel, de zoenen en de scène. De voorwaarden, die ze voor hun huwlijk waren aangegaan. Wat betekenden deze simpele woorden achter op de foto? Waren ze een bekentenis? Een biecht? „Ik zal iedere dag op je wachten." Lang dacht Kees die avond in zijn hotel na over deze woorden en toen hij, vermoeid van de lange reis, eindelijk in bed stapte, was hij tot de conclusie gekomen, dat hij haar niet langer meer mocht laten wachten. Met die gedachten viel hij in een diepe slaap. De volgende morgen reed hij naar Holland. Hoe dichter hij bij de grens kwam, hoe slechter het weer werd. Er raasde een zwarè Noordwester storm en op de open wegen had zijn lichte wagentje het, pal tegen de wind in, hard te verduren. Een neer- zwiepende tak van een boom had een gat in het zijruitje geslagen en de wind en de regen kwamen er vrij door binnen. Kees had zich in zijn regenjas gewikkeld en krampachtig klemde hij het stuur tussen zijn handen. Hij drukte het gaspedaal haast door de vloer van het wagentje, doch de storm belette hem snel vooruit te komen. Het was dan ook reeds avond geworden, toen hij de grens bij Wernhout bereikte. Wanneer hij doorreed, zou hij midden in de nacht in Aerdenhout aankomen, maar dat hinderde niet. Hij verlangde naar huis, naar zijn vrouw, die op hem wachtte. De storm werd steeds heviger en rukte en rammelde aan zijn Wagentje. Maar met vaste hand stuurde Kees zijn auto langs de stille Nederlandse wegen in de richting van de kust. Het sloeg half twee, toen hij langs de Hillegomse kerk reed en een half uur later stopte hij voor zijn woning. Alles was natuurlijk in diepe rust. Hij opende het hek en ontsloot de deuren van de garage, waarna hij de auto naar binnen xeed. /- Kees schudde het water van zich af. De regen striemde in zijn gezicht, doch het deerde hem niet. Hij huiverde, toen hij de sleutel in het slot stak en de zware voordeur opende. In de gang trok hij zijn schoenen uit, want hij had natte voeten ge kregen. Het regenwater was onder de motor door de pedaalgaten in de wagen gekomen en had hem half doorweekt. Hij maakte zijn koffer open, trok schone sokken aan en pantoffels. Toen liep hij naar boven. Voor de deur van zijn vrouw's slaapkamer bleef hij even staan en luisterde. Ze sliep. Hij hoorde haar regelmatige ademhaling. (Wordt vervolgd). KERKELAAN 17 BERGEN VERZORGT UW BOEKHOUDING VERMOGENSBEHEER BELASTINGZAKEN Spoorstraat 27 Alkmaar koopt nog steeds oude KOPERWERKEN tegen de hoogste prijs, □□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□O schaakt iedere Donderdag om 8 uur in Duinweg D47 Schoorl Telef. 209 voor Uw II NAAR Gediplomeerd Coupeuse Zuidlaan 20 - Telef. 2210 - Bergen KNIPPATRONEN naar maat Breelaan 5, Bergen,- tegenover 't station KUNSTGEBITTEN Overzettingen Reparaties in Staal - Rubber en Plastic Alles eigen handwerk uit eigen labora torium, dus particulierwerk voor zieken- fondsprijs. Overzettingen in 1 dag gereed, reparaties nd afspraak in 4 uur gereed. Inlichtingen gratia de gehele dag.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1949 | | pagina 4