steunt de EMMABLOEM-COLLECTE
op MAANDAG (2e PINKSTERDAG)
te SCHOORL
SCHOORL
Ingezonden stukken
Officiële Bonnenlij st
EGH0HD AAN ZEE
Het Bestuur v.d. Afd. Schoorl v.h. Witte Kruis
Kunstenaars op Tournée
Maandagmiddag arriveerde het
gezelschap kunstschilders en beeld
houwers uit België, dat op uit
nodiging der Regering een drie
daags bezoek brengt aan ons
land te Bergen. Tevoren had
men een kijkje genomen op de
Hoge Veluwe en in Amsterdam,
waar naast een bezoek aan ver
schillende musea een rondvaart
door de grachten werd gemaakt.
Het hele gezelschap waarbij Mej.
Ten Holte als vertegenwoordigster
van het Dep. van O., K. en W.
en de heer Langui als „officiële
personaliteit van de Belgische
regering (zoals hij het zelf uit
drukte) stapte af aan de Volks
hogeschool „Het Oude Hof",
waar door de goede zorgen van
het Kunstenaars Centrum Bergen
enig werk van de Bergense school
„uit particulier bezit" was bijeen
gebracht. Tot de Belgische gasten
behoorden o.m. de beeldhouwers
Jozef Cantré (bekend als illustra
tor), Oscar Jespers, Henri Tuvrez,
en de moderne Ch. Leplae en Pierre
Caille en de kunstschilders Tijtgat,
Leon Desmet (broer van Guus D.),
de ouderen Ochs en Paulus en
de jongeren Jan Vaerten en Mare
Mendelson.
Mr. Kamp, voorz. van het
K.C.B. heette allen hartelijk
welkom en sprak zijn grote er
kentelijkheid uit jegens de inge
zetenen, die voor deze gelegen
heid verschillende werken hadden
afgestaan, en aan de Volkshoge
school voor de gulle gastvrijheid.
De heer Voskuil, voorzitter
van de Federatie achtte het geheel
overbodig om in dit gezelschap
veel te zeggen over de Bergense
School. Wat de kunstenaars naar
Bergen heeft getrokken? Die het
weet, mag het zeggen.
Een kaartje uit de 17e eeuw be
kijkende, zou men vragen: wie
heeft de moed om in Noord
holland te gaan wonen? Water,
water en nog eens water. De
Hollanders hebben het land op
het water moeten veroveren of
zoals men wel eens hoort: „God
heeft de zee, de Nederlanders
hebben het land gemaakt".
Eén van de eersten, die hier
zijn tenten opsloeg, was Leo
Gestel, later gevolgd door de
Wiegman's Wyand, van Blaade-
ren, Ponstijn en anderen. Allen
hebben, aldus de heer Voskuil,
het idee van het expressionnisme
beleden en verwerkt naar Hol
landse aard. Zij namen, vervolgde
spreker, hun eigen „maecenas"
mee. Het was Piet Boendermaker,
die als kunstbeschermer de Ber
gense kunstenaars een hart onder
de riem stak.
De Bergense school, aldus
eindigde de heer Voskuil zet zich
voort, jongeren zoeken nieuwe
wegen te openen.
Van onze zuiderburen voerde
de heer Langui het woord, „een
van de officiële personaliteiten"
zoals hij zichzelf voorstelde. Een
„Bergense school" verklaarde hij,
hebben wij in België ook, n.l. de
academie te Mons (Bergen) met
pater Buisserd als directeur. Van
grote invloed op het Vlaamse
expressionnisme is geweest Leo
Gestel, dezelfde die in Bergen
een der pioniers was. Spreker
eindigde zijn van humor tintelend
betoog met het uitspreken van
de hoop, dat de nadere kennis
making met het werk van de
jongeren zal leiden tot samen
werking tussen Noord en Zuid.
Nadat de verschillende geëxpo
seerde werken waren bezichtigd
werd nog een hele rij werken
van de hedendaagse Bergense
schilders vertoond.
De heer Guermonprez, directeur
van de Volkshogeschool gaf ten
slotte een uiteenzetting van doel
en streven van de V. H., waarbij
Mevr. Kamp optrad als tolk.
En toen was het goede reis en
tot weerziens.
40 jaar bij het Staatsbosbeheer
Koninklijke onderscheiding
1 Juni was het veertig jaar
geleden, dat de heer Th. E.
Jansen in dienst trad bij het
Staatsbosbeheer. Van deze 40
jaar is de jubilaris 33 jaar in
Schoorl werkzaam geweest, eerst
als boswachter, later als bos
wachter le klasse en thans als
ambtenaar in algemene dienst.
Ter gelegenheid van dit jubi
leum kwam de directie van het
Staatsbosbeheer de heer Jansen
Woensdagmiddag complimente
ren, waarbij hem de Koninklijke
onderscheiding, de gouden medaille,
verbonden aan de Orde van
Oranje-Nassau, werd overhandigd.
Wij wensen de heer Jansen, die
aan dit jubileum geen ruchtbaar
heid wilde geven, van harte geluk
met deze hoge onderscheiding.
EEN BELANGRIJKE
AANWINST VOOR
SCHOORL
„Klein Zwitserland"
Het aan duizenden bezoekers
van mooi Schoorl bekende hotel-
café-rest. „Klein - Zwitserland",
gelegen aan de voet der 70 m
hoge duinen, is niet meer: het
Zaterdagmiddag geopende ge
heel vernieuwde hotel heeft alleen
de naam gemeen met het oude.
Uitwendig en inwendig heeft het
'n volkomen metamorphose onder
gaan. Onder architectuur van de
heer J. Plat uit Purmerend is
hier iets tot stand gekomen, wat
door allen, die bij de opening
aanwezig waren, als een grote
aanwinst voor Schoorl werd ge
roemd. Dank zij de aan natuur
schoon zo rijke omgeving, heeft
Schoorl zich in de laatste de
cennia van een landbouw en vee
teelt bedrijvende plattelandsge
meente ontwikkeld tot een typische
badplaats, die jaarlijks duizenden
vreemdelingen trekt, maar, aldus
Burgemeester Mr C. A. J. Jochems,
de gasten vragen meer dan na
tuurschoon, vragen meer dan
mooie wandelwegen, die dank zij
de goede zorgen van de heren
van het staatsbosbeheer overal
in het grote duingebied worden
aangelegd, zij vragen ook ge
legenheid om te eten en te slapen.
„Klein Zwitserland" met zijn
20 kamers en 45 bedden voor
zien van alle comfort, zijn ruime
eetzaal enz. draagt het zijne bij
om in de behoefte daaraan te
voorzien. De velen, die zich
Zaterdagmiddag verzamelden in
de met tal van bloemstukken
versierde eetzaal, waren vol be
wondering voor wat Gebr.
Schotvanger en hun staf van
medewerkers hier hebben ge
wrocht en roemden om strijd de
hele inrichting.
Burgemeester Mr Jochems was
de eerste, die de heer Dorré
complimenteerde om de buiten
gewone wijze, waarop de ver
nieuwing en restauratie van Klein
Zwitserland is tot stand gebracht.
Hij noemde het verblijdend, dat
Schoorl was verrijkt met een
hotel, dat in elk opzicht zon
keurige indruk maakte. Spr. zei
er niet aan te twijfelen, dat straks
een stroom van gasten naar
Klein-Zwitserland zal gaan en
wenste de heer en Mevr.
Dorré groot succes met hun
onderneming.
De heer M. W. v. d. Garde
Jr., voorzitter van de V.V.V.
„Noord-Kennemerland," kwam
de heer en mevr. Dorré geluk
wensen namens de V.V.V. en
bood als zichtbaar blijk van be
langstelling een schilderstuk aan.
De heer C. de Leeuw voegde
namens de Buurtwinkeliers Schoorl
zijn beste wensen bij de vele,
die de heer Dorré al had ont
vangen en de Secretaris van de
V.V.V. Den Helder wenste de
heer en mevr. Dorré en.... de
gemeente Schoorl, geluk met deze
aanwinst.
De heer H. A. Dorré dankte
voor de getoonde belangstelling
en de vele vriendelijke woorden
en bracht hulde aan Gebr. Schot
vanger, aannemers, P. Meyer,
loodgieter, C. Meyer, schilder,
Ruiter uit Bergen, electricien en
firma Klerk, uit den Helder,
stoffering, voor de grote voort
varendheid, waarmee zij in be
trekkelijk korte tijd dit grote
werk hadden tot stand gebracht.
Algemene Ledenvergadering
Coöp. Boerenleenbank
De Heer C. Koel 25 jaren lid
van de Raad van Toezicht
De Coöp. Boerenleenbank te
Schoorl hield Woensdagavond
in de zaal van de heer Nic.
Schuyt een algemene ledenver
gadering onder voorzitterschap
van de heer C. Koel, voorz. v.d.
Raad van Toezicht. De notulen
werden zonderop-of aanmerkingen
goedgekeurd.
De aan de beurt van aftreden
zijnde heren W. Sevenhuysen en
C. Koel werden resp. als lid van
het bestuur en van de Raad van
Toezicht met grote meerderheid
van stemmen herkozen. Beiden
aanvaardden hun benoeming. Aan
de heer C. Koel, die 25 jaren
deel had uitgemaakt van de Raad
van Toezicht, werd hulde en
dank gebracht en onder applaus
van de vergadering een fraaie
oorkonde aangeboden van de
Coöp. Centr. Raiffeisenbank te
Utrecht „als blijk van waardering
voor zijn verdienstelijke arbeid
in het belang van het landbouw-
credietwezen".
Jaarverslag Kassier
De kassier herinnerde in zijn
44ste jaarverslag allereerst aan
het feestelijk herdenken van het
vijftigjarig bestaan van de Cen
trale Bank te Utrecht, bij welke
gelegenheid o.m. de Minister van
Landbouw de voortreffelijke wer
king van de Raiffeisenorganisatie
belichtte.
Verder memoreerde de samen
steller van het jaarverslag, dat
in begin 1948 de slotfase inzette
van de afwikkeling geldzuivering.
Alle sedert Oct. '45 geblok
keerde tegoeden voor zover zij
niet meer voor het betalen van
oude belasting en de extra heffingen
nodig waren, konden van de z.g.
optierekening geleidelijk worden
overgeheveld naar de vrije sfeer.
Dit „geleidelijk" betekent met
een termijn van 3—5 jaar. Van
f 426530,— geblokkeerd geld bij
de Coöp. Bank te Schoorl werd
in 1948 ongeveer f 250660,
overgebracht naar de optiereke
ning en verder naar belegging
of vrije rekening doorgeboekt,
terwijl ruim f 95355,afvloeide
voor het betalen van belastingen,
zodat per 31 Dec. '48 nog ruim
f 80513 wachtte op verdere af
wikkeling.
1948 kenmerkte zich door af
name van geblokkeerde tegoeden,
terwijl de vrije spaargelden aan
vankelijk eveneens terugliepen
maar in enkele maanden van
1948 een verheugende stijging
te zien gaven, zodat de achter
uitgang van het totale spaartegoed
beperkt bleef tot f 85118,81.
Het aantal nieuwe spaarders
bedroeg over het afgelopen jaar
65. De credietfunctie van de bank
is niet in die mate op de voor
grond getreden als algemeen in
het bestuur werd verwacht. De
liquiditeitspositie van de Bank
is daardoor nog vrij ruim, d.w.z.
dat er verhoudingsgewijze nog
grote bedragen beschikbaar zijn.
Het giroverkeer werd in '48
verder geïntensiveerd. Het aantal
giroposten bij de Bank bedroeg
over 1948 twaalf honderd.
De bank verleende in 1948
haar medewerking tot uitbetaling
van de zomermelktoeslag over '47
Het aantal leden is uit
gebreid met 21één lid bedankte
wegens verhuizing, terwijl 5 leden
zijn overleden, een toename dus
van 15 leden, waardoor het leden
tal is gebracht op 232.
Het aantal spaarrekeningen be
droeg aan het einde van het jaar
1031, waarvan 38 geblokkeerde,
9 optie en 142 beleggingsreke
ningen; lopende rekeningen 89,
persoonlijke rekeningen 80 waar
van 4 geblokkeerde.
19 voorschotten stonden nog uit.
De voorzitter dankte de kassier
voor zijn uitgebreid en keurig
jaarverslag, waarmee de vergade
ring met een hartelijk applaus
instemde.
Winst- en Verliesrekening en
Balans
De Rekening sloot in Ont
vangsten en Uitgaven met een
totaal van f 1654372,32.
Aan spaargelden waren terug
betaald f965726,46 en ontvangen
f 880607,65.
De Balans sloot met een totaal
van f 1170674,09. Spaargelden
beliepen f 1047378,32. Het winst
saldo bedroeg f 2525,67.
Met het voorstel om de winst
over '48 op de reserve bij te
schrijven, ging de vergadering
accoord.
Na de rondvraag werd de
vergadering onthaald op een
filmvoorstelling „Het geld van
de boer" en „Boeren vechten
voor de toekomst".
M. de Redacteur,
De discussies in de Raadsver
gadering van 19 Mei j.l. naar
aanleiding van het verzoek van
de heer Schoorstra, heeft naar ik
verneem bij sommigen de indruk
gewekt alsof ik „de kleine man"
zou beconcurreren, de kleine man
geen broodje zou gunnen. Hier
is echter van concurrentie van
de zijde van Duin ver maak geen
sprake. Duinvermaak zit voor
hoge lasten en is begonnen met
de verkoop van fruit, chocolade
enz. in een tijd dat er geen
kraampjes stonden. De kiosk is
een onderdeel van de zaak, die
reeds 40 jaar bestaat en bij de
Kamer van Koophandel is inge
schreven, dus niet clandestien.
De verkoop alleen voor het
publiek, dat de tuin bezoekt, is
ontoereikend om de kiosk lonend
te maken.
Duinvermaak is groot geworden
door de hoge bomen en het
speelduin. Men mene niet, dat
Duinvermaak gratis de beschik
king heeft over het drukbezochte
speelduinde exploitant heeft
daarvoor jaarlijks aan de pro
vincie f 260,pacht te betalen,
verder voor helmbeplanting te
zorgen, wat f 140,— eist en ten
slotte door een jongen dagelijks
het terrein te laten zuiveren van
papier enz. enz. Het enige ge
noegen dat hij van dit speelduin
beleeft, is dat hij in het seizoen
aan duizenden kinderen gelegen
heid mag geven hun dorst te
lessen en gebruik te maken van
de toiletten, alles gratis en zijn
parkeerterrein ook voor niet-be-
zoekers gratis mag open stellen.
Verwachtend hiermede een
misverstand uit de weg geruimd
te hebben.
D. N. BRUIN
Egmondzeeër Reddingsbrigade
De Egmondzeeër reddings
brigade hield Vrijdagavond haar
voorjaarsvergadering in de zaal
van de heer Kager. Wegens ver
hindering van de voorzitter werd
deze vergadering gepresideerd
door de secretaris, de heer A. v.
d. Steen, die de leden verwel
komde en de hoop uitsprak, dat
de besprekingen een vlot ver
loop mochten hebben.
Daar de secretaris wegens
drukke werkzaamheden zijn be-
stuursplaats ter beschikking stelde,
werd besloten, de verkiezing van
2 bestuursleden, die volgens roos
ter moesten aftreden, uit te stellen
tot de najaarsvergadering.
De heer Koen Wijker werd
als nieuw bestuurslid gekozen,
terwijl de scheidende secretaris
de correspondentie blijft voeren,
als assistent van de secretaris.
Vervolgens werd besloten een
tweetal dames aan het bestuur
toe te voegen, in verband met
de werkzaamheden bij de voor
bereiding van de Bondsstranddag.
De dames A. Wijker en Wijker-
Kap stelden zich hiervoor beschik
baar. Hierna kwam het program
ma van de bondsstranddag ter
sprake.
Daar de technische commissie
bezwaar maakte tegen het houden
van wedstrijden in zee moest er
een kleine verandering in het
programma worden gebracht. Op
voorstel van de heer J. Glas,
werd besloten een komisch num
mer aan de demonstratie toe te
voegen.
Een zevental heren-leden stelden
zich beschikbaar om de technische
leider behulpzaam te zijn bij het
plaatsen van de Brigadetent op
het strand.
De mogelijkheid zal worden
onderzocht om een telefonische
verbinding tot stand te brengen
met het Zuidelijk gedeelte van
het strand.
Vroeger bestond een optische
verbinding, door middel van sein
vlaggen, doch dit bleek in de
pracktijk niet te voldoen.
De heren de Graaff en Medik,
als deskundigen, zullen het be
stuur hieromtrent van advies
dienen.
Voorts werd besloten aan de
medische leider te verzoeken enige
herhalingslessen te geven aan de
bezitters van het E.H.B.O.-diplo
ma, opdat de Egmondzeeër red
dingsbrigade ook weer deze
zomer paraat kan zijn.
Na nog een woord van dank
te hebben gebracht aan de dames
A. Wijker en IJ. Koeman, voor
het vele werk, dat zij verricht
hebben, bij de voorbereiding van
de laatst gehouden feestavond,
sloot de voorzitter de vergadering.
Wonder in de Tempel.
BIOSCOOP „DE RUSTENDE JAGER" BERGEN (Nh.)
Vanaf 3 Juni a.s.
Claudette Colbert en Shirley Temple in
„NU JE WEG BENT"
(since you went away)
Toegang alle leeftijden
Vrijdag-, Zaterdag- Zondagav. 8 uur
Zondagmiddag te 2.30 uur.
Vanaf de 2e Pinksterdag
Een film sterk en teder
„LASSIE KOMT THUIS"
Geheel in kleuren. Toegang alle leeft.
Maandag-, Dinsdag-, Woensdag- en
Donderdagavond 8 uur.
Maandag- en Woensdagmidd. 2.30 uur
Voor het tijdvak van 5 t/m 18 Juni '49
geven de volgende bonnen recht op het
kopen van:
Voedlngsmiddelenkaarten 905
161
Vlees (A, B, D)
100 gram vlees
162
Vlees (A. B)
300 gram vlees
163
Vlees (D)
100 gram vlees
164
Algemeen (A, B, D)
250 gram rijst
165
Algemeen (A, B, D)
250 gram boter ef mar
garine of vet.
166
Algemeen (A, B)
250 gram boter of mar
garine of vet.
167
Algemeen (A, B)
200 gram kaas of 250
gram korstloze kaas.
172
Algemeen (B)
500 gram boter of mar
garine of vet
174
Algemeen (D)
125 gram boter of mar
garine of vet
175
Algemeen (D)
100 gram kaas of 125
gram korstloze kaas
Tabakskaarten 903
85, 86 Tabak (QA)
2 rantsoenen sigaretten
of kerftabak.
87 Tabak (QC)
2 rantsoenen sigaretten of
kerftabak.
De letters achter de bonnummers geven
de kaarten aan, waarop de betreffende
bonnen voorkomen.
Bonkaarten ZA, ZB, ZC, ZD, ZE,
MD, MP, MH 907
(bi)z. arbeid, a.s. moeders en zieken)
Geldig zijn de bonnen, gemerkt met de
letter P
Bovengenoemde bonnen kunnen reeds
op Vrijdag 3 Juni worden gebruikt.
De niet-aangewezen bonnen 144, 149,
150, 151, 153, 156, 157, 158, en 159
kunnen worden vernietigd.
Door Wim Graafland.
Iedere morgen, lang voordat de zon
haar eerste stralen over de koepel van
de tempel liet spelen, sleepte Lamech
zich met moeite van het vuile leger in
zijn lemen hut, die zijn vader had ge
bouwd in de kom tussen twee van de
zeven heuvels, waarop Jeruzalem troon
de. De wereld en zichzelf verwensend,
tastte hij in een hoek van de duistere
ruimte tot zijn hand de waterkruik en
een stuk brood had gevonden.
Eigenlijk moest hij gelukkig zijn, dat
hij die ochtend te eten had. Hoe dik
wijls gebeurde het niet, dat hij de ge
hele dag honger moest lijden?
Lamech leefde in de diepste ellende.
Zijn benen waren beide verlamd en hij
was zodoende niet tot enige arbeid in
staat. Zolang zijn oude vader nog had
geleefd was er altijd goed voor hem
gezorgd. Wel was ook zijn geldbuidel
nimmer gevuld geweest met vele zilver
lingen, doch de handel in kleine offer
dieren had steeds voldoende opgebracht
om vader en zoon de dagelijkse bete
broods te verschaffen.
Zijn moeder had Lamech nooit gekend.
Zij was van verdriet gestorven, enkele
jaren na zijn geboorte. Zij had het niet
kunnen aanzien, dat haar jongen zo on
gelukkig ter wereld was gekomen en de
overtuiging, dat dit de straf van God
was voor de vele malen, dat het volk
van Israël zondigde tegen de Wet des
Heren, had haar alle levensmoed ont
nomen.
Had zijn vader hem maar wat geleerd
hoe men manden kon vlechten of een
ander handwerk verrichten! Maar La
mech s vader had dat nimmer gewild.
„Wanneer ik er niet meer ben, jon
gen", had hij dikwijls gezegd, „zal de
Here voor u zorgen, zoals hij dat doet
voor de vogelen des velds. God zal de
Zijnen niet verlaten, Lamech. Vertrouw
steeds op hem".
0
Zeven jaren waren er voorbijgegaan
sinds de dag, waarop Lamech zijn vader
voor de laatste maal de ogen zag slui
ten. De wagenmaker, die naast hem
woonde had hem naar de begraafplaats
buiten de stad gebracht. Nooit was de
zoon in staat geweest het graf van zijn
vader te bezoeken.
Toen de laatste penning uit de oude
geldbuidel was besteed, stond er voor
Lamech nog maar één weg om in het
leven te blijven open: bedelen bij de
tempel.
Zo had hij zich in de loop van de
jaren een vaste plaats verzekerd bij de
Schone Poort. Maar het waren moeilijke
tijden en de gaven van de tempelgan-
gers werden steeds geringer.
Het leven als bedelaar had voor La
mech langzamerhand niets onnatuurlijks
meer. In de uren, dat er geen volk door
de Schone Poort kwam, zat hij te filo
soferen over de gebeurtenissen rondom
hem en de laatste tijd waren er dat vele.
Nog vers in zijn herinnering lag de
Vrijdag na het Pascha. Toen was op de
heuvel van Golgotha een man gekrui
sigd, die zoveel wonderen had gedaan.
Ach, had Lamech ook maar vrienden ge
had, die hem voor deze profeet hadden
gebracht om genezen te worden! Van een
klein schooiertje, aan wie hij van zijn
armoede wel eens een klein stukje brood
gaf, had hij gehoord over de wonder
bare daden, die in Judea en Samaria
waren verricht door die man, die zich
de Messias noemde.
Helaas, hij was gekruisigd en het
schooiertje had hem later verteld, dat
de profeet een godslasteraar was geweest.
Maar Lamech had er toch wel door ge
nezen willen worden.
Die Vrijdag zou hij echter zijn gehele
leven niet vergeten, want terwijl hij tegen
de door de zon verwarmde muur van
de tempel lag te soezen, was de hemel
plotseling verduisterd geworden en felle
bliksemschichten hadden zijn ogen bij
kans verblind. Later op de dag ging het
gerucht rond, dat het voorhang van de
tempel in tweeën was gescheurd. Maar
Lamech had het niet kunnen zien. Hoe
zou hij met zijn lamme benen de trappen
van het godshuis kunnen bestijgen?
0
Op zijn sterke armen sleepte de bede
laar zich voort door de duistere straten
van Jeruzalem. Het ongelijke plaveisel
was stoffig en bezaaid met scherpe ste
nen, maar dat deerde Lamech niet. Zijn
eeltige handen legden deze weg twee
maal daags af en zijn vuile lompen kon
den zelfs van de gemeenste drek niet
smeriger worden.
Ja, overdacht hij op zijn tocht door
de stille straten, eigenlijk was het giste
ren in de tempel ook een veelbewogen
dag geweest. Een week lang zou het Feest
der Eerstelingen worden gevierd en gis
teren was daartoe een grote schare in
de tempel gekomen. Uit alle landen der
wereld waren de Joden naar Jeruzalem
getrokken om eerst het Paascha en vijftig
dagen later dit oogstfeest in de Heilige
Stad te vieren.
Het was een goede dag voor hem ge
weest, want rijke kooplieden uit Frygië
en Cyrene hadden met een trots gebaar
zilver en goudstukken aan zijn voeten
geworpen. Later was het schooiertje bij
hem gekomen en had hem verteld van
nieuwe profeten, die in de tempel hadden
gesproken, terwijl tongen van vuur bo
ven hun hoofden dansten. En er was
groot rumoer geweest, omdat enkele
priesters meenden, dat de mannen dron
ken waren. Maar één van hen, genaamd
Petrus, die een volgeling was van de
gekruisigde profeet, had gesproken van
de opstanding uit de doden en het volk
gemaand om zich te bekeren tot het ge
loof in Hem, die op Golgotha was ge
storven.
Lamech wist nog niet, wat hij er van
denken moest. Stel, dat zijn vader weer
opstond uit de doden! Dan behoefde hij
niet meer aan de Schone Poort te lig
gen. Maar dat kon immers niet. Iedereen
moest sterven. Zo had zijn vader hem
onderwezen en het was de wil des He
ren.
1 oen Lamech op zijn vaste plek bij de
tempelpoort aankwam, tekenden de con
touren van het gebouw zich reeds af
tegen de lichter wordende oostelijke he
mel. Maar de bedelaar sloot zijn ogen
voor het spel van licht en schaduw, dat
over het godshuis speelde. Het zou nog
lang genoeg duren voor de eerste be
zoekers kwamen om eerst een dutje te
kunnen doen.
0
Door een ruwe plagerij van twee op
geschoten bengels schrok Lamech enkele
uren later wakker. Met één oogopslag
bemerkte hij, dat hij zich verslapen had,
want de tempelgangers kwamen reeds
in flinke getale aanstromen. Hij zette
zich zittende tegen de muur en begon
met klagende stem de voorbijgangers aan
te roepen: „God zal u zegenen voor een
aalmoes voor een kreupele. God zal u
zegenen voor een aalmoes voor een
kreupele
En als er een penning in zijn schoot
werd geworpen, prevelde hij als dank:
„De Here zal u belonen".
Plotseling bleven twee mannen stil
staan vlak voor zijn lamme voeten. Dat
was ongewoon, want wie nam er nu de
moeite om een bedelaar, die hij iets geven
wilde, nauwkeurig op te nemen? Mis-
zilverstuk of een goudstuk geven?
schien zouden deze mannen hem een
„God zal u zegenen voor een aalmoes
voor een kreupele", herhaalde Lamech
zijn eentonige vraag en hij keek ver
wachtend naar de beide mannen op.
Maar hij schrok van zijn eigen bruta
liteit. Wat een felle blik lag er in de
ogen van die beide mannen!
„Zie op ons sprak één. van hen en
hij vervolgde: „Zilver of goud heb ik
niet, maar hetgeen ik heb geef ik u: in
de naam van Jezus Christus, de Naza-
rener, sta op en wandel!"
Wat was dat? Moest hij, Lamech, de
kreupele aan de Schone Poort, opstaan?
Maar tegelijkertijd voelde Lamech zich
bij zijn rechterhand gegrepen en de bei
de mannen richtten hem op. En o, won
der, hij voelde kracht in zijn voeten en
in zijn benen. Hij kon staan!
„Wandel, Lamech! beval nogmaals de
man, die hem toegesproken had.
Voorzichtig verzette de bedelaar zijn
voet. Ja, het ging! Tussen de beide man
nen in leerde Lamech zijn eerste stappen
zetten en weldra liep hij geheel zelf
standig over het voorplein van de tem
pel.
„God zij geloofd!" riep Lamech uit en
hij snelde van Petrus naar Joannes, zoals
de mannen bleken te heten. En alle tem
pelgangers, die in de voorhof aanwezig
waren, dromden rond de beide mannen
om hen te vragen hoe dit wonder toch
was geschied. Want allen kenden de
kreupele bedelaar aan de Schone Poort,
die daar reeds zeven jaren had gelegen.
Petrus en Johannes, en Lamech met
hen, verkondigden die gehele dag de
naam van Jezus Christus in wiens kracht
de lamme was genezen.
Des avonds echter werden de beide
weldoeners van Lamech door joodse
mannen gegrepen en voor het Sanhedrin
gebracht, de rechtbank die Christus ter
dood had veroordeeld.
Lamech sloop de volgende dag de
rechtszaal binnen en hoorde hoe de over
sten van het joodse volk de beide Apos-
stelen met listigheden trachtten te van
gen. Terwijl hij daar stond als de le
vende getuige van het grote wonder, dat
aan hem was verricht, sprak ook hij van
het geloof dat hij had gevonden. Petrus
en Johannes zagen gelijk alle mannen, die
in die zaal waren, verdeelde tongen als
van vuur boven zijn hoofd.
