ROB
2
De eefl&tis vou <muh ItiiUe**
EEN VACANTIEDAG
EXPOSITIE
«Bi
(WJOtdwcUfi
m
Spiritualisiische Kring „Geestelijk Leven"
Café HIEUWENDIJK
JfluoUek
Duin vermaak
DANSEN
ZEETAX
Dc gezamenlijke Lees-bibliotheekhouders
FEUILLETON
Muziek en Dans
Sohnny Eys
Men door
Electr* wasmachines
MEIJER
Kinderverhaal
BERGEN
TEL. 242 9
Grote openbare psychometrische avondj
13 cent per week, per deel,
besteed aan
een bezoek aan
AMSTERDAM
IS ALTIJD BOEIEND EN BOVENDIEN SPANNEND
C3Ö
ft-l/oorti )e
Sj garage
Gedurende het
seizoen iedere avond
P. BOOD
JAN DE LEEUW
LUXE AUTOVERHUUR
Garage Breed, Breelaan 50, Bergen
Telef. 2496
PLOMPER - BERGEN
ERKEND VERHUIZER
met electr. wringers
TECHN.BUREAU
door een PERMANENT von
B.G.DOBBEN
Adverteert in dit blad
Deze lieten inderdaad niet lang
óp zich wachten. Langzaam en
statig naderden in de verte enige
dinausauriërs, die zonder te
haasten, zich naar de offerplaats
begaven gewend als ze waren
hier een weerloze prooi aan de
palen te vinden. Wanhopig
wrongen de blanken aan hun
boeien, die echter onverbreekbaar
waren.
Ondertussen was
er hulp in
aantocht. Reeds een uur lang
had de vliegmachine de omtrek
afgezocht. Men had de overval
vanuit de lucht gezien, onmachtig
om hulp te bieden, de gevangenen
waren weggeleid onder het dichte
bladerdak van het woud en thans
geheel toevallig, zag men ze weer
terug op de open plek, met hun
ongure vijanden vlak bij.
Er was geen tijd meer om te
dalen. Twee leden van de be
manning stonden reeds klaar met
de parachute op de rug vastge
snoerd. Onversaagd sprongen ze
over boord, het geladen geweer
in de hand, een scherp mes in
de gordel.
Iedere Zondagmiddag en -avond
Zondagmiddag vrij entree.
ORKEST
„SORROW EXPELLERS"
onder leiding van A. SIRRE
7ÏÏ ntJ
JAAP VOLKERi
BERGEN
Overtoom 80 1 Telefoon K 290086557 Amsterdam
3e OCCULTE AVOND op 7 Juli a.s. vervalt.
In de plaats daarvan
te geven door Mevr. MULDER-SCHALEKAMP uit Amsterdam,
in het Hotel „Kreb", Breelaan 16 te Bergen op Dinsdag 12 Juli'49
's avonds 8 uur.
N.B. Op veelvuldig verzoek van de aanwezigen op de le en 2e occulte avond
wordt deze avond gegeven. Entrée leden „Geestelijk Leven f0.50 Niet-leden f0.75
van Bergen, t.w. Schoelink, Thomas en De Haan's
Boekhandel delen U mede, dat met ingang van Zater
dag 9 Juli a.s. de prijs per leesboek is vastgesteld op
iedere dag langer 2 cent per deel
volgens besluit Algem. Ned. Bond van Lees-bibliotheek
houders.
ARTIS
GIRAFFEN - ZEELEEUWEN - ROOFDIEREN - NEUSHOORNS
ANTILOPEN - KINDERBOERDERIJ
Oorspronkelijk Nederlandse roman
door Frank van Falckenoort.
12.)
„Om de gezellige avondjes met oom, dat weten we nu al. Man
houd nu toch eindelijk eens op met dat gezeur, zo schieten we
niet op. Er zijn twee mogelijkheden: of U betaalt ons een be-"
hoorlijke prijs voor die kaarten, of wij verbranden ze en de kous
is af. Wij niets, jw ook niets. PePr slot van rekening hebben
wij het voordeel, dat wij in het bezit zijn vanenfin, we be
hoeven dat niet nader aan te duiden.
U weet drommels goed, wat U hebben wilt en wij weten het
eveneens. Laat U dat genoeg zijn. Of dacht U soms. dat wij zo
gek waren om een spel kaarten, waarvoor enkele malen een
inbraak wordt gedaan, waarbij een halve villa ondersteboven
wordt gehaald, zo maar zonder meer aan U te overhandigen?
Dan gaan wij eerst eens heel nauwkeurig kijken, waarom een
zeker iemand toch zo verschrikkelijk graag dat spel kaarten wil
hebben. Enfin, langer redeneren is nutteloos."
Piet stond op en Klaas, die gedurende al die tijd geen woord
had gezegd, deed als een automaat hetzelfde.
„Denkt U er maar eens over na, mijnheer PIPuijmers. Ik geef
toé, dat wij niets aan dat spel kaarten hebben, maar U kunt
niets beginnen, als U het niet hebt. Dus laat ons maar eens
horen, wat U er voor over hebt Naar ik me meen te herinneren,
weet de heer Pluijmers het adres, nietwaar? Niet onverwacht en
onaangediend komen, want daarop zijn we voorbereid. Het beste
is, dat U maar belt. Tegenwoordig hebben we telefoon. Tot
ziens, mijnheer!"
„Ho, wacht eens even", weerhield Pluijmers de anderen. Hij
had zijn weinigje zelfvertrouwen nu geheel verloren. Ik geef U
hondrd gulden, als U dat spel kaarten hier laat."
Piet schoot in een lach en draaide zich om. „Kom, kom, mijn
heer Pluijmers, U ziet ons toch niet voor zo naief aan, dat wij
met zon gevaarlijk spel kaarten in onze zakken gaan lopen?
Nee, nu wilde ik U toch wijzer hebben En wat die honderd
gulden betreft, werkelijk een goeie mop. Dat moet ik erkennen.
Maar als U serieus zaken wil doen, dan moet U ons niet met een
fooitje proberen af te schepen. Dag mijnheer. Denk er eerst maar
eens rustig over na". Weer ging Piet een paar stappen verder.
„Maar mens, wat wil je dan?" vroeg de ander in wanhoop.
"Wij willen niets. Maar U wilt immers een spel kaarten heb
ben, dat wij thans bezitten. Welnu, dan moet U er ook wat voor
over hebben. Dat is niet meer dan billijk. Voor wat hort wat.
„Dat is chantage!" brulde Pluijmers, ten einde raad.
Piet richtte zich in zijn volle lengte op en draaide zich lang
zaam om. Met een dreigende beweging deed hij een paar stap
pen in de richting van de man, die zich nu angstig terugtrok in
de richtng van het raam. Maar Pt volgde hem, tot de man niet
verder meer terug kon. Als om zich te beschermen, hield hij de
handen rond zijn keel, terwijl doodsangst op z n gluiperige ge
zicht stond te lezen.
„Mensen, die boter op hun hoofd hebben, doen verstandig als
ze' zulke dikke woorden niet gebruiken, mijnheer Pluijmers".
Langzaam had Piet tot hem gesproken, zn gezicht nog geen tien
centimeter van dat van de ander.
Even later stonden beiden weer op straat. Pluijmers had geen
vin meer verroerd, toen ze de trap afgelopen waren en de deur
achter zich hadden gesloten.
„Ba, wat een misselijk stukje mens," bromde Piet, toen ze
naar de auto wandelden.
Toen Pluijmers eindelijk wat van z'n verbouwereerdheid was
bekomen en langzaam in zijn stoel zakte, reed het kleine wa
gentje van oom Willem alweer in de richting Overveen.
HOOFDSTUK VII.
EENMAAL SCHOPPENAAS.
„Tevreden over het resultaat van ons bezoek aan vriend
Pluijmers?" vroeg Piet, terwijl hij handig het wagentje door de
drukte van de binnenstad manoeuvreerde.
„Ja," antwoordde zijn vriend, „zeer tevreden zelfs, want hij
heeft zich even in zijn kaart laten kijken, om maar eens in de
terminologie te blijven."
„Je bedoelt met zijn „schoppen"? „Juist, we moeten alle
schoppenkaarten eens heel nauwkeurig gaan begijken, want daar
^al ongetwijfeld wel iets bijzonders aan te zien zijn, hoewel we
alle kaarten zeker al wel tien keer in handen hebben gehad,
„In ieder geval hebben we nu een aanwijzing, een aankno
pingspunt. En dat is al heel wat. Bovendien schijnt het geheim
dat aan die schoppenkaart verbonden is, ook heel wat waard
te zijn, want hij begon al grif met honderd gulden aan te bieden
voor dat spel kaarten."
„Ik heb zo'n idee," zei Klaas dromerig aan zijn sigaret trek
kende, „dat er wel heel wat meer voor de dag zal komen, als
we het geheim ontdekt hebben. Ik bedoel, wat meer dan honderd
gulden waard zal zijn."
„Allicht, want hij zal niet meer bieden, dan wat het hem
waard is. Maar ik heb er nog steeds geen flauw idee van, welk
verband er zit in deze historie. Maar, dat zullen we misschien
spoedig genoeg te weten komen."
In Overveen gekomen, gunden ze zich nauwelijks de tijd om
de wagen in de garage te rijden. Ze renden naar huis, sloten
zorgvuldig alle deuren en controleerden eerst nog even de
alarminstallatie. Toen haalden ze het spel kaarten voor de dag.
De schoppen waren er al gauw uit geselecteerd en de vrienden
bezagen nu één voor één heel nauwkeurig de kaarten.
Na een paar minuten liet Klaas een zacht gefluit horen. Hij
had schoppenaas* in zijn linkerhand en hief hem triomfantelijk
omhoog. „Gevonden," zei hij. „Voel maar eens deze kaart en
de anderen."
Piet nam de kaart in handen en wreef er over met duim en
wijsvinger. „Dit aas is dikker dan de andere kaarten," con
stateerde hij, nadat hij ook enkele andere had gecontroleerd. „Je
zou zeggen, dat er een briefje inzit."
„Het geheim is gevonden!" antwoordde Piet met een zucht
van tevredenheid. „Nu zullen we spoedig weten, waarom
Pluijmers zo gebrand is op dit spel kaarten, in casu schoppen
aas. Kijk, als je goed oplet, kun je zien, dat de twee helften
dezer kaart op elkaar geplakt zijn. We zullen die dus los moe
ten weken. En hoe doen we dat?"
„Wacht maar. We zetten een ketel water op en als het
water kookt, houden we de kaart boven de stoom."
In een wip was Klaas in de keuken en had een ketel gevuld,
welke hij op het gasstel zette. Toen stak hij, zichtbaar verge
noegd, een sigaret op. Piet stond in de keukendeur met het
mysterieuze aas in de handen.
„Zeg, die oom van jou schijn toch wel een zonderling heer
schap geweest te zijn, want ik mag toch aannemen, dat hij er
de hand in gehad heeft."
„Allicht," antwoordde Klaas, terwijl hij op de rand van de
tafel ging zitten.
„Weet je niets van hem? Van zijn leven gedurende de laatste
jaren bedoel ik?"
Klaas schudde ontkennend het hoofd. Hij tipte de as van
zijn sigaret op een schoteltje en antwoordde: „Neen, ik was
oom Willem helemaal vergeten, tot die erfenis kwam. Wij
hadden nooit wat met hem te doen, omdat hij, zoals ik je al
eerder vertelde, van die gekke dingen deed, inbreken en zo.
Precies weet ik het ook niet, maar mijn vader heeft er wel
eens op gezinspeeld. Als je vroeger thuis over oom Willem
begon, dan moest je dadelijk je mond houden. We mochten
nooit over hem praten en dan vergeet je zo iemand heel
spoedig."
Het water begon langzaam aan te zingen. „Heb je hier ergens
een vaatdoek of iets dergelijks?" vroeg Piet. „Leg hem dan
vast op de ketel om warm te worden. Die kunnen we ook
nodig hebben."
Klaas deed het en daarna werd de kaart alvast op de doek
gelegd, die nu ook warm begon te worden. Toen het water
kookte, was het losweken van de kaart het werk van een
ogenblik. Tussen de twee helften lag een dun stukje papier, dat
in vieren gevouwen was.
Zenuwachtig vouwde Piet het geheimzinnige vodje open en
de beide vrienden zagen dat het een tekening was van een
landstreek, een kaartje. Er stonden lijnen op, die wegen aan
duiden, kruisjes en letters, alsmede de cijfers 6 tot 10.
1-l/oorL
huizen*
Oud. ft)
3-Cjar tie res* n
rechtsaf Sosiuej in.
„Het wordt hoe langer hoe geheimzinniger," vond Klaas.
„Nu begin ik zo'n beetje te begrijpen, waarom of die Pluijmers
zo graag dit spel kaarten wil hebben. Hij is natuurlijk bekend
met het geheim van Schoppen Aas en dit papiertje moet wel
een heel bijzondere betekenis hebben, anders deed hij er niet
zoveel moeite voor om het in zijn bezit te krijgen."
Piet dacht na. Ondertussen staarde hij op het papier, draaide
het een paar malen om, hield het tegen het licht en legde het
toen weer voor zich neer. Klaas nam het eveneens weer in
handen, maar ook hij kon er tot nu toe niets wijzer uit worden.
„We kunnen in ieder geval vaststellen, waarom mijnheer
Pluijmers zoveel drukte heeft gemaakt voor dit spel kaarten,
of, liever gezegd, voor de inhoud van Schoppen Aas. Kijk maar
eens goed, Klaas. Dit is de helft van een tekening. Hierop staan
immers de cijfers 6 tot en met 10, terwijl er een verklaring op
te vinden is van de cijfers 1 tot en met 5. Men hoeft nu niet
bepaald een Sherlock Holmes te zijn om te begrijpen, dat op
de andere helft van de tekening de cijfers 1 tot en met 5 voor
komen, met de verklaringen van 6 tot en met 10. En wat ligt
nu voor de hand?"
„Dat Pluijmers in het bezit is van de andere helft van de
tekening," antwoorde Klaas.
„Een tien voor je scherpzinnigheid," zei z'n vriend met een
grijnslach. „Enfin, de strijd tussen de heer Pluijmers en onze
firma is derhalve in een nieuw stadium getreden. Tot nu toe
kunnen we zeggen, dat we de eerste ronde gewonnen hebben.
Dat neemt echter niet weg, dat we nu even sterk of even zwak
zijn als onze tegenstander. Hij bezit de helft van een tekening,
waaraan hij natuurlijk niets heeft, omdat hij niet de andere helft
heeft en met ons is het precies zo!"
„Met dit verschil evenwel, dat Pluijmers waarschijnlijk wel
op de hoogte is van de betekenis van de complete tekening en
wij niet."
„Zeer juist, beste jongen," en daarom is onze eerstvolgende
taak om te weten te komen, wat de complete tekening behelst.
Om dit te bereiken zullen wij thans op onze beurt tot het offen
sief moeen overgaan en de vesting Pluijmers moeten bestormen
om in het bezit te komen van de andere helft."
Klaas schrok en kwam met een sprong overeind. „Zeg eens,
ben jij gek geworden?" vroeg hij met gefronste wenkbrauwen
aan zijn gast.
Piet bleef onverstoorbaar zitten. Spotlachend keek hij zijn
vriend aan en anwoordde: „Misschien wel, op de complete te
kening dan. Dat is nog eens een avontuurtje, zeg nu zelf eens!
Ik moet je eerlijk bekennen, dat ik nog nooit zo'n prettige va-
cantie heb gehad. Dit is weer eens iets anders!"
„Als je maar weet, dat ik niet meedoe aan eventuele pogingen
tot inbraak bij Pluijmers. Jij wilt zeker graag in de gevangenis
terechtkomen, hè? Merci, hoor. Ik wou, dat ik nooit van die
ellendige erfenis had gehoord en nog maar rustig op m'n tram
metje zat. Wat ben ik aigenlijk begonnen.
.Zuchtend nam hij weer plaats en stak een sigaar op.
„Welja," spotlachte Piet, „ik ging, als ik je was nu maar
netjes naar mijnheer Pluijmers toe met de tekening en zei: alsje
blieft, mijnheer Pluijmers, hier hebt U de andere helft van de
tekening, die U zo erg graag wilde hebben. Kan ik U nog ergens
mee van dienst zijn?
Kom, Klaas, nu wilde ik je toch wijzer hebben. Je hebt mijn
hulp ingeroepen om dit mysterie tot een goede oplossing te
brengen. Welnu, ik zal het tot een goed einde brengen, al zou
ik er nog drie weken vacantie moeten aanknopen. En maak jij
je nu maar niet bezorgd over mijn gezondheid, want dieven be
strijdt je met dievenmethodes. Dat heb ik je al eens eerder
gezegd. We gaan vanavond nog eens op bezoek bij vriend Pluij
mers en dan hoop ik, dat hij niet thuis is."
Klaas nam zijn sigaar uit de mond en keek de ander met
verbazing aan. „Niet thuis? Wél thuis zal je bedoelen."
„Nee," antwoordde Piet op geheimzinnige toon: „ik hoop
zeer vurig, dat Pluijmers niet thuis is."
Zijn vriend haalde de schouders op. „Nu kan ik er helemaal
geen touw meer aan vast knopen."
„Dat hoeft ook niet, beste jongen. Kijk eens, als ik zeg, dat
ik hoop hem, niet thuis te treffen betekent dit, dat we een
bezoek gaan brengen aan zijn woning, terwijl hij afwezig is. Ik
wil er eens op mijn gemak gaan snuffelen naar de andere helft
van de tekening. Want het spreekt natuurlijk vanzelf, dat hij
die in zijn bezit heeft."
„Geloof dan maar op mijn gezag, dat je in het hele huis geen
tekening zult vinden, wanneer hij er niet is. De andere helft
draagt hij natuurlijk steeds bij zich."
Piet trommelde een poosje met zijn vingers op het tafelblad
en sprong toen overeind.
„Ja, je hebt gelijk. Maar wanneer wij hem eens uitnodigen
om vanavond ergens te komen, in een café of zo, dan betwijfel
ik, of mijnheer Pluijmers zo dom zal zijn om ook dan de teke
ning bij zich te dragen." 0
Klaas knikte. „Inderdaad. Dan zal hij de tekening wel thuis
laten. Maar wie moet er dan in zijn huis naar zoeken, als wij
hem in een café ontmoeten?"
„Niet wij ontmoeten hem in een café, maar jij alleen. We
zullen hem telegrafisch oproepen naar een bekend café in de
stad, een beetje uit de buurt van zijn huis, en terwijl jij met
hem praat, onderzoek ik zijn home. En zo bestrijden we de
bandiet met zijn eigen wapens."
„Ja, jij kletst gemakkelijk, maar wat moet ik tegen Pluijmers
zeggen? Welk motief heb ik, om hem naar dat café te lokken,
om het zo maar eens uit te drukken? Je moet niet vergeten,
dat we waarschijnlijk met een doorgewinterde schurk te doen
hebben."
„Dat weet ik drommels goed," antwoordde Piet bedachtzaam,
terwijl hij iets op een papiertje schreef. Zo, lees dit maar eens,
en dan wil ik wel eens zien, of hij er niet in trapt."
Klaas las: „Kom hedenavond negen uur Lido Houtplein stop
bereid te onderhandelen schoppenaas stop Sweers Overveen."
„Dit telegram verzenden we straks naar Pluijmers. A propos,
je hebt natuurlijk het nummer van zijn woning in de Lange Wijn
gaardstraat opgenomen?" vorste zijn vriend.
De ander schudde ontkennend het hoofd.
„Neen," antwoordde hij, „stom, dat ik daaraaan niet gedacht
heb."
„Dat dacht ik wel. Geloof me, jij bent niet gesneden uit het
hout, waarvan je detectives maakt."
„Nee, daar ben ik ook niet voor in de wieg gelegd," repli
ceerde Klaas nijdig. Ik heb nooit hogere aspiraties gehad dan
wagenbestuurder van de tram en het was me een lief ding
waard, als ik nooit wat van die verwenste erfenis gehoord had
en rustig op mijn trammetje gebleven was."
„Dus je zoudt de hele villa en alles, wat er aan deze erfenis
verbonden, weer prijs willen geven?"
„Soms wel," bekende Klaas eerlijk. „Wat heb ik op het ogen
blik aan deze erfenis? Ik heb er eigenlijk nog geen enkele dag
echt plezier van gehad. Vanaf het moment, dat ik hier mijn
intree deed, heeft die Pluijmers me het leven zuur gemaakt met
zijn gezanik over dat spel kaarten. Als jij het leuk vindt, ik
niet, hoor. Ik had me deze erfenis anders voorgesteld."
„Ja," antwoordde zijn vriend op komische toon, „een villa
eigenaar heeft nu eenmaal andere zorgen dan een wagenbestuur
der van de tram. Dat zie je nu, hè?"
DANSEN
Aanvang 8 uur
met voldoening rijden op
zon (raai licht lopend
betrouwbaar rijwiel van
Rijwiel- en Motorhandel
Dorpsstraat 6 - BERGEN
Telefoon 2453
WERKEN VAN
Huize „De Klomp" Loudelsweg 44
DAGELIJKS GEOPEND
zonder chauffeur
Erkend voor het geven van autorijlessen
In- en verkoop van nieuwe en gebr. auto's
Telefoon 2514 Ruïnelaan 3 Bergen
Ge dip!. Dome s - en Herenkapper
DORPSTR.2! BERGEN TEL 2266
