ROB
<U
I
DE 100.000
de erfenis van ti/tUent
mm
Oi/Mduciet
LUVA
Woensdagavond 27 Juli
CJw. Cj€M. Ho
Administratiekantoor Joh, Broere
4, 5 of 6-pers. AUTO'S
GARAGE NIEUWLAND
STOFZUIGERS
Techn. Bureau MEIJER
DE Goedkope Groentenhal
Dorpsstraat 86 - Bergen
Garage R. BREED 6 Zn„ Breelaan 50, BERGEN
CHIEL DE BOER
J, VISSER - Not weg 18 s - Bergen
TE HUUR
FEUILLETON
VAT 'S
I
Duin vermaak
DANSEN
GEBR* SCHOEN
Hei adceo Mticeuwett!
MOOI...
Kinderverhaal
PLOMPER - BERGEN
ERKEND VERHUIZER
zingt het
SPREKERS
SAMENZANG
KERKELAAN 17, BERGEN Nh.
Verzorgt Uw Boekhouding, Vermogensbeheer
Belastingzaken
TAXI beschikbaar
GjuzsittftSteC TtèWI&Lifge 29Juli
Woensdagmiddag 27 Juli.
„DE RUSTENDE JAGER", BERGEN
KUNT U WINNEN BIJ
Assurantie - Incasso - Loterij
P- BOOD
BERGEN
Visscherslaan 11 Telef. 3712
ALKMAAR
Kent U de H* E*
een Kapsel van
B.G.DOBBEN
I
De vluchtelingen renden verder
om na een omweg weer het
meertje te bereiken waar boven
de vliegmachine steeds rond
cirkelde. Spoedig waren ze op
gemerkt en daalde het vliegtuig
op het water.
Het rubberbootje werd uitge
zet en allen stapten in, uitge
zonderd Rob en Sanders, daar
het bootje niet allen kon be
vatten en het door de gevaarlijke
krokodillen, niet raadzaam was,
mee te zwemmen. Ook de dino
sauriërs kwamen vlug dichterbij.
Juist op tijd konden allen de
veilige vliegmachine bereiken ver
volgd door hun vijanden, die wel
onkwetsbaar schenen voor de
geweerkogels. Allen haasten zich
naar binnen, maar een tweede
tocht, om Rob en zijn makker
te halen, zou te gevaarlijk worden.
Goede raad werd duur.
is HET adres voor
Aardappelen, Groenten en Fruit.
Hebt U onze concurrerende
prijzen gezien, Mevrouw
Mocht dit niet het geval zijn,
komt U dan eens bij ons
kijken
Telefoon 2069
o.l.v. Paul Kok
in de Muziektuin
Aanvang half acht.
Vrij entrée.
Hoek Hoflaan
Na afloop gezamenlijk naar de verlichting.
EIG. t JOH. BROERE Belastingconsulent
Lid Ned. College voor Belastingconsulenten
Reparaties en Stalling auto's en motoren
In- en verkoop gebruikte auto's
Benzine-station. - Olie en banden
U belt, wij zijn tot uw dienst.
Telefoon 2496 (Dag en nacht)
3 Hoofdprtyzen ieder w. lO.OOO'n Schat van prijzen
Min. v. Just. 26-10-'48, 2e 1506, 1507, 1508
Zijn de Luva's ter Uwer plaatse uitverkocht, vraagt
U dan Uw verkooper te willen proberen om toe
zending van ev. restantjes van elders, uiterlijk tot
LUVA LOTEN 60 cent te Bergen: sig. Drieënhuizen, lotag. GrootGroet i 't Kap
pershuis; Schoorl: coif. Bekker; bureau van „De Duinstreek".
Gaat U even mee naar
Verdere medewerkenden Dini van Amstel, Moestafa,
Hanny Simons, Swen Smeele, Ted Perron, Bert Botterman
Entrée f 1,75 (inclusief belasting)
Plaatsbespreken vanaf Maandag 25 juli van 11-12 uur.
Zonder CHAUFFEUR
Breelaan 52 - BERGEN - Telef, 2200 (K 2208)
Oorspronkelijk Nederlandse roman
door Frank van Falckenoort.
14.)
Piet wachtte een half uur en toen niemand zich megr ver
toonde, trok hij een paar dunne gummi handschoenen aan
en wandelde rustig naar de woning van Pluijmers. In zijn zak
had hij enkele lopers en een ervan stak hij in het slot van de
deur, nadat hij er zich van had overtuigd, dat niemand op
hem lette.
Hij had geluk. Onmiddellijk gehoorzaamde het slot aan de
druk van de loper en de deur week naar binnen. Inwendig
juichte hij, maar rustig haalde hij de deur achter zich dicht,
waarna hij in het donker portaal een pooéje roerloos bleef stil
staan. Als er iemand in huis was, had die moeten horen, dat de
deur open en dicht was gegaan en zelfs als dit niet het geval
was, moest hij toch tekenen van leven horen, wanneer er, be
halve Pluijmers nog iemand anders aanwezig was in dit huis.
Maar toen alles rustig bleef, overwon Piet zijn schroom en
stapte bedaard de trap op. Wanneer er nu iemand opdaagde,
was hij met een paar stappen weer beneden en op straat, zodat
hij nauwelijks enig risico liep, of de motorpolitie zou net moe
ten aankomen. Ja, dan had hij pech.
Maar er gebeurde niets. Alles bleef rustig, ook nadat hij een
paar malen hoorbaar had gehoest. Toen ging hij rustig en
systematisch aan het werk. Eerst in de kamer, waar hij kort
tevoren met de bewoner had zitten praten. Dat leverde geen
resultaat op. Toen in het slaapvertrek, maar geen schoppenaas
geen kaartspel en ook geen tekening. Bleef nog over het boven-
portaal, de keuken en een klein zijkamertje. Eerst het zijkamer-
je, maar daar was hij al gauw klaar, want behalve een tafel
en twee stoelen, stond er een kast die leeg was. De keuken
werd even nauwkeurig onderzocht als de andere vertrekken,
maar ook nu had hij geen succes. Hij zakte even op een stoel
neer om uit te blazen en stak een sigaret op.
Rokende keek hij op zijn polshorloge: bijna kwart voor tien.
Drommels, als hij nog succes wilde hebben, moest hij vlug
voortmaken. Hij moest immers met alle mogelijkheden rekening
houden. Stel je voor, dat Pluijmers eens op een gegeven ogen
blik genoeg heeft van de onderhandelingen en het zaakje niet
vertrouwt, omdat Klaas alleen is, dan kon elk ogenblik de
buitendeur opengaan. Enfin, dat risico moest hij dan maar lo
pen. Een flinke tik op zijn kop en dan zou hij voorlopig geen
last van de man hebben.
Hij doofde zijn sigaret en borg het peukje in zijn zak. Geen
fouten maken, want zo n sigaretteneindje zou een wantrouwend
man als Pluijmers natuurlijk onmiddellijk opvallen.
Het onderzoek op het portaal leverde ook al geen resultaat.
Piet begon in te zien, dat hij net zo goed in een hooiberg naar
een speld kon zoeken, als in dit huis naar een spel kaarten. Er
waren misschien nog wel een dozijn hoekjes en gaatjes, waar
zo n pakje kaarten verborgen kon worden.
Piet keerde nog even terug in de huiskamer, al half besloten
om het zoeken op te geven en naar het Houtplein te rijden.
Och, het had geen zin, nog eens rond te kijken. Hij had immers
alles al onderzocht.
Op de rand van de tafel gezeten, opende hij een kistje, dat
half gevuld was met sigaren. Hm., ze roken goed.
„We zullen maar aannemen, dat hij ze niet geteld heeft",
dacht Piet en stak er een in zijn mond. Nu kom ik straks met
één van Pluijmers eigen sigaren in het hoofd in de Lido. Dat
gokje wil ik toch wagen!
Piet wilde het deksel van het kistje weer toe doen, toen hem
ineens avat opviel. Eén moment aarzelde hij, toen nam hij een
handvol sigaren er uit enop de bodem van het kistje lag
het zo begeerde spel kaarten.
Met bevende handen haalde hij het pakje er uit en loosde
een zucht van verlichting toen hij Schoppen Aas tussen de
andere kaarten zag.
Op dit ogenblik begon het carillon van de Grote Kerk te
spelen. Tien uur! Nu werd het toch heus tijd om te verdwijnen.
Langer blijven was Fortuna tarten. Vlug haalde hij het andere
spel kaarten, dat hij zekerheidshalve had meegenomen, uit zijn
zak en verwisselde de Schoppen Azen. Daarna legde hij de
kaarten weer op de bodem van het sigarenkistje, nadat hij zich
er van overtuigd had, dat beide spellen volkomen gelijk waren.
Daarboven op de sigaren en het deksel er op. Hij keek nog
eens rond, of hij geen fouten had gemaakt, of iets had achter
gelaten. Daarna draaide hij het licht uit en liep naar beneden.
Enkele ogenblikken later stond hij in de Lange Wijngaardstraat,
die nu helemaal donker was. Slechts aan het begin en het einde
van het straatje poogde een armzalig lichtpuntje de duisternis
te doorboren.
Op dit ogenblik zegende Piet de zuinigheid van de Haarlemse
Magistraat. Niemand had hem het huis zien verlaten en toen de
zware klok van de Grote Kerk voor de tiende maal geslagen
had, was de jongeman alweer opgenomen in het verkeer op de
Grote Markt.
Klaas rookte een sigaret, nadat Piet met de wagen was ver
trokken en bleef in de schemeravond naar buiten turen. Zuch
tend stond hij op en liep de kamer op en neer. De hele historie
stond hem niets aan. Bij de boekenkast gekomen, nam hij een
boek en ging in een der fauteuils zitten lezen. Maar na een
minuut of vijf gooide hij de lectuur op een tafeltje en ging op
nieuw door de kamer ijsberen.
Het beste zal zijn, dacht hij, dat ik naar buiten ga en lang
zaam in de richting van Haarlem fiets. Hij haalde zijn hoed en
zijn regenjas, schakelde de alarminstallatie in en sloot de deuren
zorgvuldig. Uit de garage haalde hij de fiets en even later
peddelde hij rustig naar beneden, stadwaarts.
In de Lido was het druk. Boven vlogen de witte balletjes over
de ping-pong-tafels en beneden stonden mannen in hemdsmou
wen rond de biljarttafel.
Op het terras buiten was geen plaats onbezet. Een strijkje
speelde zigeunermuziek en de ventilatoren trachten enige ver
frissing te brengen in de hete, door allerlei stadsgeuren be
zwangerde onzuivere lucht De dag was drukkend geweest en
de avond bracht nog steeds geen verkoeling. Er kwamen uit
het Westen langzaam koppen aandrijven. Er was onweer op til.
In een hoekje, waar het nog betrekkelijk rustig was, nam
Klaas aan een tafeltje plaats, en bestelde iets te drinken. Ver
veeld bekeek hij het publiek, dat rookte, dronk en schertste. Er
waren veel vreemdelingen onder; het was immers noq vacan-
tietijd!
Het bier was lekker koel, desondanks wiste hij zich het zweet
van het gezicht. Zonde van deze kostelijke avond. Wat zou
het nu heerlijk zijn aan het strand. En in plaats van te genieten
van deze prachtige zomeravond in de buitenlucht, kroop hij in
een benauwd café voor een rendez-vous met een misdadiger,
want iets anders zou Pluijmers wel niet zijn. Die erfenis had
al heel wat narigheid teweeg gebracht.
Mijmerend luisterde hij met een half oor naar de muziek,
terwijl hij zijn blik gericht hield op de ingang, waar net als
in een bijenkorf, men ophoudelijk in en uit ging. De gegalon
neerde portier was steeds in de weer met de draaideur. Waar
om op zo n dag als vandaag die deuren niet toegevouwen? Dan
had die portier het rustiger en er kwam een beetje tocht door
waaien.
Opeens zag hij het gluiperige gezicht van Pluijmers voor een
der ruiten. Daar was mijnheer. Hij verkende de zaak natuurlijk
eerst eens, was voorzichtig en niet van zins om in een eventueel
uitgezette fuik te lopen. Een linke jongen, maar waarschijnlijk
nog niet link genoeg.
Pluijmers was blijkbaar gerustgesteld en ging met de draai
deur mee naar binnen. Hij knipperde even met de ogen, want
aan de overgang vanuit de straat naar het gedempte licht in de
Lido moest hij even wennen.
Klaas stond op en wenkte de man, die zoekend bij de deur
was blijven staan. Nu zag Pluijmers de ander en even later zat
hij tegenover de jonge villa-eigenaar aan het tafeltje.
Klaas dacht aan de woorden van Piet en besloot Pluijmers
op een behoorlijke manier aan het lijntje te houden.
„Het doet me genoegen, dat U gekomen bent", begon hij,
min of meer op sarcastische toon, „wat wilt U bestellen?"
Pluijmers bromde zoiets als: „Geef mij maar een borrel",
en nam een sigaret uit de geopende koker van zijn overbuurman.
„U hebt natuurlijk het telegram ontvangen", begon Klaas die
naar een inleiding zocht.
„Vanzelf", bromde de ander, „waarom zou ik anders hier
zijn vanavond?" De kelnner bracht intussen de bestelling, zodat
Klaas even gelegenheid had om na te denken.
„Kijk eens, mijnheer Pluijmers, zoals U weet, zijn wij op het
ogenblik in het bezit van het ene Schoppen Aas. We doen maar
het beste om zonder omwegen met elkaar te gaan praten. Uw
inbraken hebben mij een beetje nieuwsgierig gemaakt en zo
doende zijn wij aan het snuffelen gegaan. Enfin, waar wij het
spel kaarten, waarop U zo hevig gebrand bent, gevonden heb
ben, doet er tenslotte niet toe. Laat het U genoeg zijn, dat we
het hebben en dat het op het ogenblik veilig opgeborgen ligt
op een plaats, waar U het met de modernste inbrekerswerktui
gen niet zult kunnen vinden." De man keek teleurgesteld. „Dus
U hebt de andere helft van de tekening niet bij U". Klaas lachte.
„Ziet U mij soms voor zo dom aan?"
Eensklaps kwam er een dreigende blik in zijn ogen. „Waar
is die andere mijnheer gebleven, Uw maat zal ik maar zeggen?"
„O, diè moest voor zaken ergens heen", antwoordde Klaas
nonchalant, alsof dat niet van het minste belang was. „Hij zou
me in de loop van de avond komen afhalen hier.
Maar, om weer op ons onderwerp terug te komen: U hebt
één helft van de tekening en ik heb de andere. Nu staan we
beiden even sterk".
De ander lachte honend. „Even sterk, zegt U?" Met een teug
dronk hij de tweede borrel uit, die de kellner inmiddels voor
hem had neergezet. „Dan vergeet U één ding, mijnheer Sweers."
„En dat is?" vroeg Klaas, helemaal niet nieuwsgierig.
Pluijmers boog zich over de tafel heen en antwoordde op
gedempte toon:
„Dat ik weet, wat de tekening inhoudt
„De complete tekening bedoelt U natuurlijk," viel de jonge
man hem in de rede.
„He? Ja natuurlijk, de complete tekening. Dat voordeel heb
ik, dus kunt moeilijk zeggen, dat we even sterk zijn."
Er scheen een triomfantelijk licht in zijn kleine groene ogen
en in afwachtende houding zette hij zich behaaglijk achterover
in de leunstoel. „U weet dus de betekenis van de complete
tekening," vervolgde Klaas rustig, niet in het minst geïmpo
neerd. „Jammer voor U hebt U alleen nog maar de helft, dus
U hebt er niets, maar dan ook absoluut niets aan."
„Toegegeven," antwoordde de ander, „maar zo staat U ei
immers ook voor. Beiden hebben wij niets aan onze helft, maar
als U beide helften compleet hebt, weet U nog niet de be
tekenis, de bedoeling van de tekening. Dat heb ik voor. Boven
dien heb ik recht op de tekening." Klaas kneep één oog hali
dicht en bezag zijn tegenstander met een spottende blik. „Zo?
Misschien wilt U mij dan eens vertellen, waarop U Uw recht
in deze baseert?"
Pluijmers wuifde ongeduldig met zijn hand. „Och, dat is weer
een hele geschiedenis apart. Als ik dat allemaal ging vertellen.
Laten wij dit even vaststellen: Uw oom was in het bezit van
de andere helft en-had mij beloofd, dat ik de gehele tekening
zou krijgen, wanneer hij eventueel kwam te overlijden. Hij is
echter geheel onverwachts gestorven, zodat hij niet in de ge
legenheid was zijn belofte in te lossen. En nu vraag ik U, als
zijn erfgenaam niets meer of minder dan datgene, wat mij door
de overledene was beloofd. Is dat nu zo erg?"
„Waarom deed U aanvankelijk' zo geheimzinnig, toen U
voor de eerste maal bij mij thuis kwam? Had ronduit gesproken,
zonder vooraf enkele inbraken te plegen en ik was wellicht
bereid geweest om aan Uw verzoek te voldoen. Overigens, als
ik dat verwenste spel kaarten eerder gevonden had, zou ik het
U ongetwijfeld direct overhandigd hebben. Maar toen U later
met dreigementen begon te werken, kreeg ik wat argwaan en
geloofde ik niet meer aan het sprookje van het simpele spelletje
kaarten, dat U als herinnering wilde hebben. En nu, na alles
wat er gepasseerd is ik denk alleen maar aan de inbraken,
het vergiftigen van mijn hond, Uw dreigbriefje ben ik niet
van plan om maar zonder meer de helft van deze tekening
aan te overhandigen. Dat zult U me wel niet kwalijk kunnen
nemen."
„Och, laten we maar niet praten over kwalijk nemen. Wat
kunt U doen met Uw helft van Uw tekening zonder meer?
Niets. En zelfs, al had U de tekening compleet, zou U er niets
mee kunnen beginnen, omdat U de betekenis er van niet weet.
„Wacht eens," viel Klaas hem in de rede, „als U als in
gewijde ermee op de hoogte bent, waarom maakt U dan zo'n
drukte van de tweede helft? Dan zult U met Uw helft ook
wel het gewenste doel kunnen bereiken."
„Dat is juist niet het geval. Desondanks ziet U misschien nu
wel in, dat ik in het voordeel ben."
„Integendeel, waarde heer," antwoordde Sweers scherp, „juist
in het nadeel. Want niets belet mij, om mijn helft van de teke
ning te verbranden, want als het puntje bij het paaltje komt,
interesseert die hele geschiedenis met die tekening mij maar
matig en geld heb ik niet nodig, want ik ben nu, als erfgenaam
van oom Willem, financieel onafhankelijk. Begrijpt U? Ik be
hoef maar één kik te geven aan de politie en die pakt U op,
begrijpt U? In de eerste plaats wegens het plegen van inbraak,
enkele malen, voorts voor het vergiftigen van een hond, het
schrijven van dreigbriefjes en dergelijk fraais. Mij dunkt, daar
voor zal de rechter wel een recept weten."
(Wordt vervolgd.)
het rijwiel dat U zoekt,
een degelijk, betrouwbaar
rijwiel de jaren door
Rijwiel- en Motorhandel
Dorpsstraat 6 - BERGEN
Telefoon 2453
Iedere Zondagmiddag en -avond
Zondagmiddag vrij entrée.
ORKEST
„SORROW EXPELLERS"
onder leiding van A. SIRRE
Stoomwasserij
Veel beter en niet duurder 1
Ruïnelaan 3 - Telef. 2514 - BERGEN
Nog enkele prima inruil-machines voor
zeer lage prijsi
Gedipt. Dame s-en Herenkapper
OORPSTR.2I BERGEN TE1.2266
