ROB
<U
auo*dudec
BAZAR
„bwu MeuimcUaat
Amsterdamsche Bank n.v.
de eefeuis vou oom Witöem
èf"
A
dif
„DE RUSTENDE JAGER"
„De Betoverde Katuil"
„De Gelaarsde Kat"
Siem Nieuwenhuyzen
EEN VACANTIEDAG
MODEVAKSCHOOL
DE BOER
op 5, 6 en 7 Augustus a*s*
N. V. Alkmaarse Overdekte
Administratiekantoor Joh. Broere
Goedkope Groentenhal
BEZOEKT DE
Garage R. BREED 6 Zn., Breelaan 50, BERGEN
Mej. R. DE WAAL
GEBR- SCHOEN
Hei adces va* uedcouwen
f^St paS
dan hepen'
Kinderverhaal
V
Ze zijn er weer
de Eigenheimers
Adverteert in dit blad
SCHOUWBURG
BERGEN N.-H.
Dinsdag
9 Augustus
2.30 uur
MATINEE
Amsterdams Jeugd Toneel
Ouders, laat uw kinderen hiervan genieten
Entrée f 1
Donderdag
11 Augustus
2.30 uur
MATINEE
Rotterdams Kindertoneel
In alle plaatsen een overweldigend succes
Sprookje voor jong en oud
Donderdag
11 Augustus
8 uur
AVOND
De Koning der Humor
De Koning der Mysteries
tezamen in één programma
De grootste telepaath en hypnotiseur van
geheel Europa
en zijn cabaret-ensemble in
DOLLE REVUE-SCENES
Een internationale wereld-attractie
en.... Neerlands grootste revue-komiek
Entrée f 2,50
Plaatsbespreken voor deze voorstellingen
vanaf Maandag 8 Augustus van 11 tot 12 uur
VAN
Bij slecht weer een bezoek aan de Overdekte
TAXI beschikbaar
Verzorgt Uw Boekhouding, Vermogensbeheer
Belastingzaken
Kantoor Bergen, Breelaan 10, Telef. 2563
REKENING-COURANT
VERZILVERING TRAVELLERCHEQUES
EFFECTENTRANSACTIES
FEUILLETON
CORSETTENHUIS
In een hoger gelegen hol von
den ze tenslotte een schuilplaats
en de dinosauriër, die zijn slacht
offers niet meer bereiken kon,
bleef nog een poosje op wacht
staan. Er waren echter nog meer
vijanden in de omtrek.
De priester had de schoten
gehoord en begrepen, dat zijn
gevangenen ontvlucht waren. Hij
had gezien, dat twee blanken een
schuilplaats zochten in een Lol.
Met zijn mannen rende hij er
heen om te zorgen, dat hij de
vluchtelingen te pakken kreeg.
Een grote steen, die boven de
ingang lag, en speciaal daar
heen gebracht was, om grote
dieren te vangen, wanneer deze
zich in het hol waagden, werd
van boven af voor de ingang ge
wenteld en de blanken waren ge
vangen. Het hol had twee uit
gangen en dit was de priester
bekend.
De koning der aardappelen
Blanke kosten f 0,13 per kg
Blauwe f 0,14
per kistje f 0,12 per kg
Ook kunnen wij U nog fijne
handappelen en handperen
aanbieden
Peren 8 pond voor f 1,—
Yellow f 0,45 per kg
Alleen in de
Dorpsstraat 86 Bergen
Telefoon 2069
in de zaal van NIC. SCHUYT
„De Rustende Jager", Schoorl.
Officiële opening Vrijdagavond 7.30 uur.
Canadaplein - Alkmaar - Telefoon 3500
SPECIALE VACANTIE-TARIEVEN
Geopend van v.m. 7 tot n.m. 10 uur
ARTIS
doorgebracht in
AMSTERDAM
IS ALTIJD BOEIEND EN BOVENDIEN SPANNEND
GIRAFFEN - ZEELEEUWEN - ROOFDIEREN - NEUSHOORNS
ANTILOPEN Nieuwe aanwinsten: ZEBRA'S - NIJLPAARDEN -
REUZEN-SCHILDPADDEN - AQUARIUM - KINDERBOERDERIJ
Reparaties en Stalling auto's en motoren
In- en verkoop gebruikte auto's
Benzine-station. - Olie en banden
U belt, wij zijn tot uw dienst.
Telefoon 2496 (Dag en nacht)
EIG. t JOH. BROERE Belastingconsulent
Lid Ned. College voor Belastingconsulenten^
KERKELAAN 17, BERGEN Nh.
GEOPEND van 912.30 en van 1.30—4 uur
Zaterdags van 9 tot 12.30 uur.
BERGEN - Jan Jacoblaan 13
0 Cursussen voor eigen gebruik.
0 Opleiding tot Costumière, Coupeuse en Lerares
Dag- en avondlessen.
AANVANG NIEUWE CURSUS 1 SEPTEMBER.
Oorspronkelijk Nederlandse roman
door Frank van Falckenoort.
16.)
„Ben je dan van plan er naar toe te gaan?"
„Wis en zeker!" antwoordde Piet beslist. „Ik ben nu zo
brandend nieuwsgierig, dat ik weten wil, wat deze historie be
tekent. Wou jij er dan mee ophouden?"
„Nee, dat niet," antwoordde Klaas aarzelend, maar
„Nou, dan gaan we er meteen op af," besloot Piet energiek.
„Langer wachten heeft geen zin en bovendien: over een paar
dagen is mijn vacantie om en voor die tijd wil ik wel eens weten,
wat of die geschiedenis betekent. Vooruit, pak eens wat brood
in voor onderweg, want het is een heel eind van Overveen naar
Garderen. A propos, heb je nog benzine in de garage."
„Ja, twee blikken."
„Mooi, die nemen we mee. Voorts moeten we een schop en
een paar zaklantaarns hebben."
Klaas, die niets begreep van de plotselinge activiteit van
zijn vriend, stond hem nog steeds verbluft aan te kijken.
„Je meent het dus, dat je nu, onmiddellijk naar die plek wilt
gaan?"
„Natuurlijk, uitstel heeft geen zin en bovendien moeten we
er rekening mee houden, dat Pluijmers ook een copie van zijn
eerste helft had, zodat hij de tekening thans eveneens compleet
heeft en ook wel eens een kansje kon gaan wagen vannacht.
Wij moeten in ieder geval de eerste zijn."
„Nou, vooruit dan maar," antwoordde Klaas zuchtend, hoe
wel hij er niet bijzonder veel zin in had. Hij pakte wat brood
in, vulde een thermosfles met overgebleven koffie, controleerde
zijn voorraad rookgerei en haalde een schop uit de garage. De
zaklantaarn er was er maar een werd voorzien van een
nieuwe batterij en in de garage werden de twee blikken met
benzine in de wagen geplaatst.
„Laten we de kap er maar even overtrekken," adviseerde
Piet, „want ik denk, dat we slecht weer krijgen. Aan de zee
kant zie ik het tenminste weerlichten."
Klaas grendelde de deuren. De alarminstallatie was natuurlijk
ingeschakeld en om ongeveer half twaalf reden de beide vrien
den weg, de nacht in, hun avontuur tegemoet.
HOOFDSTUK 9.
DE AAP.
Piet's voorspelling omtrent het weer kwam uit. Nauwelijks
had men Haarlem achter de rug of een onweersbui brak los.
De regen stroomde over de straatweg en de ruitenwisser schoof
met iedere slag een straal water naar omlaag. Piet zat over het
stuur gebogen en had alle aandacht voor de weg nodig, want
het was zeer druk. Uit de richting Amsterdam kwamen talloze
wagens in grote snelheid aanrijden en geregeld moest hij de
grote lichten dimmen.
„Als we eerst Amsterdam maar voorbij zijn," meende Klaas,
„dan zal het wel beter gaan."
„Ja," beaamde zijn vriend, „ik rijd nu maar een beetje kalmer,
want als ik brokken maak, zijn we verder van huis."
Het middernachtelijk uur had reeds geslagen, toen men over
de Berlagebrug reed in de richting van het Gooi. Eenmaal voor
bij Diemen, verhoogde Piet de snelheid. De weg werd breder
en het aantal tegenliggers was nu gering. Bovendien was de
weg ook beter, zodat hij uit het wagentje haalde, wat er uit
te halen viel. De snelheidsmeter wees 80 en ging nog, zij het
nu ook heel langzaam, naar de 90 toe.
„Dat karretje is een juweel," prees Piet. „Ik had nooit ge
dacht, dat hij nog zo'n snelheid kan halen."
Voorbij Bussum controleerden ze de tank en zagen aan de
wijzer op het dashboard, dat het tijd werd de benzine bij te
vullen. De regen was verminderd en het onweer trok nu ge
leidelijk weg. In de verte zagen ze een verlicht tankstation,
lieten hier benzine bijvullen en reden weer verder. Het verkeer
op de straat werd steeds minder en toen men Amersfoort be
reikt had, leek de weg reeds uitgestorven.
De afstand van Amersfoort naar Oud-Milligen werd precies
in een half uur afgelegd. Klaas keek op zijn horloge, toen ze
linksaf de richting Garderen insloegen; het was nu ruim twee
uur. Wat een stel idioten zijn we toch eigenlijk, dacht hij, om
hier, ver van huis, als ieder behoorlijk mens in zijn bed ligt, op
avontuur uit te gaan. Och, och, die erfenis heeft al wat op zijn
geweten.
Nu de onweersbui afgedreven was, brak de maan door de
wolken en werd het iets lichter. Boven de contouren der bomen
uit zag men de kerk van Garderen. Piet stopte even en haalde
het complete kaartje voor de dag om zich te oriënteren. Bij het
licht van Klaas' zaklantaarn bekeek men nog eens het teke
ningetje.
„Kijk," zei Piet, „hier zijn we op het ogenblik," zijn vinger
wijzend bij punt drie. „Nu moeten we goed opletten, want voor
bij de kerk moeten we de eerste weg links hebben. Houd jij
nu het kaartje bij de hanad, dan kunnen we geregeld kijken."
Piet schakelde weer in en kalm reed men verder. Het dorp
Garderen lag in diepe rust, en in het licht van de beide lampen,
die brede, witte stralen naar voren wierpen, zag men na korte
tijd de weg, die men moest hebben.
„Nu moeten we op een garage aanrijden," lichtte Klaas toe,
„en bij die garage moeten we weer rechtsaf."
Een paar minuten later was de garage bereikt en rechts van
dit gebouw was een bosweg.
„Dat klopt, nietwaar," vroeg Piet.
„Ja, alleen zal het niet meevallen om door het mulle zand
te rijden."
„We zullen het in ieder geval proberen, want met de wagen
hebben we nog goed licht en dat hebben we hier, in deze bos
achtige streek wel nodig, want ik denk dat je anders geen hand
voor de ogen zien kunt."
De bosweg, die vol met kuilen en gaten zat, werd genomen
op de tweede versnelling en zodoende duurde het een vrij lange
tijd, dat ze bij een kruispunt van paden kwamen.
„Kijk," wees Piet door de voorruit, „daar heb je de Padde
stoel, waarvan in de tekening sprake is."
Hij stopte en beiden stapten uit.
„Nu moeten we de richting E inslaan," herinnerde Klaas
zich. „Laten we eens kijken,"
Bij het licht van de zaklamp lazen ze de plaatsnamen op de
drie zijden van de wegwijzer.
„Elspeet, 9 kilometer," las Piet. „Natuurlijk, we moeten in
de richting Elspeet. Dat is dus deze bosweg in."
„Nou, laten we dan maar verder gaan," zei Klaas, die nu ook
weer enige belangstelling voor hun onderzoekingstocht begon
te krijgen.
Ze sloegen linksaf, een ander bospad in, dat zo mogelijk nog
slechter was. De tropische regenbui was zelfs door het dichte
bladerdak van dit bos doorgedrongen, hier en daar lagen grote
plassen en als ze er doorreden, bleken het gevaarlijke kuilen
te zijn, waarin de wagen soms geheel wegzakte en het achter
wiel even doorsloeg. Gelukkig stuurde Piet met meesterha|pJ
door al deze moeilijkheden en na een tien minuten zo doorge
sukkeld te hebben, kwam men opnieuw bij een kruispunt, dit
maal een vijfsprong.
„Dat komt uit," zei Klaas, met zijn vinger wijzend naar num
mer zeven. En nu moeten we de eerste weg rechts hebben. Nou,
dat is dan dit pad. Lieve help, alweer zo'n onmogelijk paarde-
paadje."
„.Laten we het maar eens proberen," opperde Piet. Hij draai
de de wagen rechtsaf het pad in en voort ging men weer.
Klaas keek op zijn horloge. Al drie uur. „Zeg, wanneer begint
het 's morgens eigenlijk licht te worden?" vroeg hij.
Piet haalde zijn schouders op. Hij had al zijn aandacht nodig
voor het smalle bochtige pad en telkens zwiepten er takken
tegen de kap of een der ruitjes.
„Ik weet het werkelijk niet, een uur of zes, geloof ik,"
antwoordde hij gedachteloos.
Nu moeten we aan een boswachterswoning komen," zei Klaas,
met zijn vinger bij acht.
Ze reden ongeveer tien minuten en opeens liep liet pad
dood en versmalde zich tot een voor auto's onbegaanbaar rij
wielpad. Piet stopte en wiste zich het zweet van het gezicht.
„Lieve help, wat een moordenaarswerk is dat. Laten we eerst
maar eens een sigaret roken."
Hij haalde zijn koker te voorschijn en even later zaten ze rustig
te dampen.
„Tja," opperde Piet, „er zal niets anders opzitten, dan dat
we de rest gaan lopen, hè? We laten de wagen hier maar staan.
Die staat wel veilig."
Ze stapten uit, nadat Piet de lichten had uitgedraaid, met
uitzondering van de stadslichten en het rode achterlicht. De
deuren werden gesloten en met een zaklantaarn en het kaartje
liepen ze nu verder op het smalle fietspad. Erg behaaglijk was
de tocht niet, Want de regen drukte nog steeds van de takken
en het pad, waar ze liepen, zat vol verraderlijke kuilen, die
bovendien tot overmaat van ellende nog gevuld waren met
modderwater. Van tijd tot tijd knipte Klaas z'n zaklamp even
aan, zodat men zich weer even kon oriënteren.
De tocht duurde lang. Reeds langer dan een kwartier was
men zo onderweg en nog steeds had men geen boswachters
woning ontdekt.
(Wordt vervolgd.)
en een mooi figuur, door
het dragen van een
Wala-Beha
Voor ieder figuur aan
juiste pasvorm in alls maten
voorradig
r
Langestraat 101
Alkmaar Tel. 3880
Stoomwasserij
Visscherslaan 11 Telef. 3712
ALKMAAR
UW BELANG
