ROB
de
aMtohvdec
N.V. NOORDER BANK
AsJUMwUckant06c Korver Co.
CHIN-LEE^
Dansen
HaambatstyJl&at
C. GROOT
Stel het niet uit!
Brand- en Bedrijfsverzekering
N.V. Almelose Ververij en Chem. Wasserij
PALTHE
Administratiekantoor Joh, Broere
Gezusters
(jtrfytox HflinUMna,
(fadet na. 2092
F. BAAIMAN
UW OGEN
Mr. Opticien Pastoor
DEVIEZENBANK
Vereniging voor Facultatieve Lijkverbranding
Verheugend nieuws!
de>ze week
EEN KROON
Loten Purmerend
Aanmaakhout,
Telefonisch
aangesloten
Dames* en Herenkleding
Kinderverhaal
Locomotief Rijwielen
Gevestigd te Alkmaar,
AGENTSCHAP: NOTWEG 17 - BERGEN
Tel. 2519
KERKELAAN 17, BERGEN Nh.
Verzorgt Uw Boekhouding, Vermogensbeheer
Belastingzaken
Wij zijn geslaagd.
Uitsluitend bij Vermeulen's Levensmiddelenbedrijl "Dspar
WIJ BIEDEN U
Alléén in de
Goedkope Groentenhal
FEUILLETON
Café Nieuwendijk
PLOMPER - BERGEN
ERKEND VERHUIZER
\EDERE
V.R°Uty
Een KAPSEL van
B.G.DOBBEN
LUXE AUTOVERHUUR
LEERT NU AUTORIJDEN
Garage Breed, Breelaan 50, Bergen
Telef. 2496
Hoofdprijs 4 vette koeien
Trekking 27 October
LOTENDEBITANT
Voor Haarden en Kachels:
Kerkedijk 11
Bergen
kim
Het gevaarlijkste gedeelte van
de expeditie begon nu pas. De
tempel was zeer bouwvallig, vol
spleten en scheuren, en halver
wege de trap gekomen, bemerkte
Rob, dat deze in tweeën gebroken
was, en dat een andere ingang
gezocht moest worden. Vanuit de
machine werd de onderzoekers
beduid, dat er nog een tweede
ingang was, die na enig zoeken
gevonden werd.
Zonderlinge beeldhouwwerken
stonden aan de kanten alsof ze
de toegang beletten moesten. Uit
scheuren en gaten en tussen de
treden steeg een ijle giftige rook
omhoog en zonder de helmen
zouden de beide vrienden reeds
lang gestikt zijn.
Bijna bovenaan de trap hield
Rob halt. Er scheen zich onder
de treden een holte te bevinden.
Rob had de onvoorzichtigheid
bard op de grond te stampen en
de gevolgen bleven niet uit. Plot
seling klonk een dof gerommel
onder hen.
als het gaat om uw
kostbaarste bezit:
Gun ze een BRIL van
BEUGEN KLEINE DORPSSTR. 25
Oogcontrole iedere dag en
Vrijdagsavonds van 79 u.
Zieken en ouden van dagen
aan huis
Schoorli Dinsdagsavonds, Rustende Jager
Egmondi Maandagsavonds, Vergulde Valk
Erkend Ziekenfondsleverancier
H. PLOMP
ALKMAAR
Met ingang van 1 November a.s., zal ons kantoor
te Bergen, gevestigd Dorpsstraat 13, telef. 2554,
op elke werkdag geopend zijn van 1.30 tot 4 uur;
des Zaterdags van 9—12 uur,
Wij belasten ons gaarne met de verwisseling van
Uw inschrijvingen Grootboek 1946 in obligaties.
Afd. Bergen. SecretariaatJ. C.Vermeulen Sr. Loudelsweg 53
De contributie voor deze vereniging bedraagt f2.- per gezin per kalenderjaar.
Onder gezin wordt verstaan Man, vrouw en minderjarige kinderen.
Het lidmaatschap geeft recht op ongeveer 50 °/o korting op de kosten der crematie.
Zij, die zich vóór 1 Januari als lid .opgeven, betalen geen contributie voor
het laatste kwartaal van 1949. Het bij toetreding te betalen bedrag ad f 2.-
geldt dan voor het gehele jaar 1950.
Geeft U schriftelijk of mondeling op bij het secretariaat der afdeling.
Voor deskundige toelichtingen wende men zich tot
Voorweg C 121 Schoorl Telef. 265
Sluit alle Verzekeringen.
EIG.t JOH. BROERE Belastingconsulent
Lid Ned. College voor Belastingconsulenten
ook voor U verkrijgbaar 1
„Inderdaad, CHIN-LEE THEE wordt niet alleen gedronken maar
ookintens genoten 1"
Breelaan 33 - Tel. 2068 - Bergen
Conference
10 pd.
f
1.—
Legipont
10 pd.
f
1.—
Emiel de Heist
10 pd.
f
1.—
Soldat Lab.
8 pd.
f
l.~
Cox d' Oranje
5 pd.
f
1
Zoete Kroon
6 pd.
f
1.—
Stoof, zoet
8 pd.
f
1.—
Druiven, heerlijk zoet
per kg.
f
1.10
Dorpsstraat 86 - Telef. 2069 - Bergen
Een roman uit Noordholland door Maartje Zeldenrijk
2.
„Erg gunstig staat ze niet bepaald aangeschreven. Ze
draagt het hart een beetje hoog en werkt op een kantoor
in Amsterdam. Als ze er tenminste alweer niet weg is, want
om de haverklap heeft ze een andere betrekking en daar
tussendoor doet ze niets dan een beetje in de stad fla
neren."
„Hoe heet ze?"
Die jongste?"
„Ik meen van Annie. Mijn vrouw weet dat wel precies."
„Over je vrouw gesproken, we moesten er nu eindelijk
maar eens heen gaan. Ze zal overigens niet begrijpen, waar
we blijven, want we ziten hier onderhand al een half uur
te kletsen."
En de daad bij het woord voegende, stond hij op, be
taalde de vertering, waarna beiden de stad uitliepen, de
Beemsterbrug over, de Purmerenderweg in. Via een brug
getje kwamen ze bij een klein landhuisje, waar Kees woonde.
De verwelkoming was hartelijk. Jan herinnerde zich het
vrouwtje weer en toen hij rustig in de voorkamer gezeten
was met een kopje thee en een stuk cake voor zich, be
kroop hem even een verlangen naar ook zo'n gezellig inge
richt huisje met een lieve vrouw. Want diep achter Jan's
ogenschijnlijke oppervlakkigheid lag een stil hopen op geluk
en liefde. Maar de meisjes die hij tot nu toe in zijn leven
had ontmoet, konden hem allen weinig bekoren. Geen van
hen was nog in staat geweest om zijn hart te doen ont
vlammen. Daarom was hij op z'n dertigste jaar nog steeds
vrijgezel.
„Onze Jan is een beetje weg van een der zusjes Riessen-
heuvel en jij, als vrouw, zult natuurlijk onmiddellijk kunnen
raden wie van de twee," schertste de gastheer.
„Ik ben anders nooit sterk geweest in het oplossen van
raadseltjes. Maar gezien de leeftijd van Jan en naar wat ik
van mijn man over hem heb gehoord, zou ik denken, dat het
Lieselot was."
„Mis!" Kees sloeg zich op de knieën van de pret. „Het
is juist de jongste. Heet ze geen Annie?"
„Ofwel: Annemarie," verbeterde mevrouw Bouwman.
„Zoals je nu zelf kunt constateren, Jan, ben ik niet sterk
in het oplossen van raadseltjes. Overigens, Annemarie is een
aardig meisje, alleen een beetje te frivool. Ze is nog erg
jong, ternauwernood negentien."
„Vertel jij maar eens wat van de Riessenheuveltjes," zei
Kees, opstaand, „ik moet nog even naar 't kantoor. Je amu
seert je wel? Tot straks!"
„Hoe heb je haar ontmoet?" vroeg mevrouw Bouwman,
toen Kees de deur uit was.
„Ontmoet heb ik haar niet bepaald," antwoordde Jan, be
dachtzaam in z'n thee roerend. „We zagen haar in de stad
lopen met haar oudere zuster en ik moet eerlijk bekennen,
dat het een knap meisje is."
„Annemarie? Zeer zeker. Er ontbreekt alleen maar de
goede leiding. Het zijn beiden weesjes en ze wonen hier
niet. ver vandaan aan het Zuiderpad. Hun vader is in de
bezettingstijd overleden, een natuurlijke dood. Hun moeder
was al eerder gestorven. Riessenheuvel had een tuinderij,
niet zo erg groot, maar toch groot genoeg om er behoorlijk
van te leven, vooral nu. Lieselot heeft na hun vader's dood
de tuin verkocht en kon zodoende de hypotheken aflossen.
Het huisje, waarin beiden wonen, is hun eigendom en dan
hebben ze een beetje geld overgehouden. Te veel om te
sterven en te weinig om van te leven, zeggen ze wel eens.
Dus moest Lieselot, die een flink meisje is, aan het werk.
Nu wast ze voor verschillende tuindersknechts en ze helpt
ook wel eens een avond in de „Tuinbouw", dat is een ont
spanningszaal, als er een feestje is. Ze wast dan af en op
zo'n avond verdient ze wel een tientje."
„En die andere? Annemarie?"
„Die is zo nu en dan op kantoor, maar ze houdt het nooit
lang ergens uit. Dan loopt ze weer eens een paar weken
zonder. Op het ogenblik reist ze met de tram naar Amster
dam, waar ze weer een baan heeft. Het was voor Annemarie
misschien beter, als ze in betrekking ging als dienstmeisje,
maar wie wil dat tegenwoordig? Op de kantoren verdienen
de meisjes al gauw vijf en twintig gulden per week. Vaak
nog meer."
„Misschien is ze wat verwend?"
„Ja, haar oudere zuster is te goed voor haar. Overigens
ontbreekt de goede leiding, omdat er geen man in huis is.
Van haar veertiende jaar -toen de moeder stierf wordt
ze al min of meer door Lieselot opgevoed. Die zal wel eens
wat met haar te stellen hebben, want veel voert ze in de
regel niet uit. Ik zal niet zeggen, dat alles waar is, wat ze
hier in de buurt van haar vertellen, want zoals overal,
wordt ook hier verbazend veel gekletst. Maar het is toch
een feit, dat Lieselot haar zusje teveel haar eigen gang laat
gaan."
„Is er dan geen toeziend voogd of iets dergelijks?"
„Ja, een oudere broer van Riessenheuvel is indertijd tot
voogd benoemd. Hij woont ergens in Kwadijk, dus niet zo
ver hier vandaan, maar hij gelooft het wel. Overigens, over
ruim een jaar is ze meerderjarig."
„Och, het zal wel terecht komen," meende Jan. Hij stond
op en keek eens naar buiten. „U hebt hier een prachtige
tuin, mevrouw
„Inderdaad. Zullen we dat „mevrouw" maar niet weg
laten? U bent een vriend van m'n man en bovendien, in
deze streek zijn alleen de dominese, de vrouw van de bur
gemeester, de notaris en de dokter „mevrouw". Alle overige
dames heten hier juffrouw. De tuindersvrouwen zijn hier
kortweg „vrouw".
Jan lachte. „Het zal dan wel eens moeilijk zijn om de
juiste aanspreektitel te vinden, want hoe kun je aan de
dames zien, of ze de vrouw van een tuinder, dan wel van
de bakker of de notaris zijn?"
„Och, iedereen kent ze natuurlijk."
„En de anderen kennen elkaar. Alleen voor de oningewijde,
zoals ik, kan er dan wel eens een probleem ontstaan."
„Dat valt wel mee. Als je hier mevrouw zou zeggen,
zouden ze veronderstellen, dat je ze in de maling nam."
„Apropos, daar bedenk ik nog iets. Zijn er nog winkels
hier in de buurt? Of moet ik speciaal naar Purmerend?"
Mevrouw Bouwman keek hem lachend aan. „Geen cake
en geen koekjes, want die hebben we in huis. Geen ge
bakjes, want daar houden Kees noch ik van en bonbons
zijn er ook. Je behoeft niets voor ons te halen."
Jan kreeg een kleur. Drommels, dat was een bijdehand
vrouwtje. Hoe raadde ze wat hij van plan was?
„Dat was toch de bedoeling, niet?" vroeg de vrouw, toen
Jan verward bleef zwijgen.
„Ja, dat was inderdaad mijn bedoeling. Goed dan, geen
koek en geen snoep. Maar voor deze veertien dagen voorbij
zijn, koop ik toch wel wat voor U. Ik zal heus wel achter
uw liefhebberijen komen."
Beiden lachten. „Maar geen „U" meer," besliste ze reso
luut. „Zeg maar gewoon „Nel"."
Een half uur later was Kees weer terug. „Ik heb gelijk
maar een paar goede sigaren voor de Zondag meegenomen,"
zei hij. „Dan kan Jan onze producten eens keuren."
„Ik ben anders geen fijnproever op het gebied van si
garen."
„Maar ons fabrikaat zal je wel bevallen."
„Hoe gaan de zaken overigens?"
„Matig. Och, er is vraag genoeg, maar die vermaledijde
hoge belastingen en je kunt niet vooruit, zoals je wilt. Geen
grondstoffen genoeg. Als we maar voldoende tabak konden
krijgen
De heren zaten nog enige tijd genoeglijk in de voorkamer
te roken, tot Nel aankondigde dat het eten klaar was.
„Nu zullen we eens zien, of mijn vrouw met je hospita
kan concurreren. Je moet namelijk weten, vrouw, dat hij een
kost juffrouw uit duizenden heeft."
„Het ziet er in ieder geval smakelijk uit," constateerde
Jan lachend.
„En reizen maakt hongerig," meende Nel.
„Nou, hij reist elke dag," meesmuilde Jan, „dus daar is
hij aan gewend."
„Ja, dat is waar ook. Je reist heen en weer, hè? Waar
om ga je niet in Hillebrug wonen?"
„Merci, dat is niets voor mij. Ik prefereer de stad."
„Als je eerst maar een getrouwd bent," filosofeerde Kees,
„dan ben je met een hutje op de hei al tevreden."
HOOFDSTUK 2.
Een stralende Zondagmorgen. Jan werd gewekt door het
gezang van, naar het hem scheen, honderden vogels. Ver
rast luisterde hij naar de golf van klanken, die door het
wijd geopende raam naar binnen kwam.
Ach ja, in de zomer had het buitenleven wel zijn be
koring. In Amsterdam hoorde je 's morgens een paar arme
tierige mussen tjilpen, maar hier
Hij stapte uit bed en rekte zich uit. Hoe laat zou het zijn?
Een blik op zijn horloge stelde hem gerust.
Beneden scheen alles nog rustig. Rustig pakte hij zijn
koffer uit en legde zijn nieuwe zomercostuum alvast over
een stoel. Stom, dat hij het gisteravond nog niet uitgepakt
had. Ach ja, als je vrijgezel was, vergat je die dingen wel
eens.
Even kijken, of er een stopcontact in de kamer was.
Ja, gelukkig wel. Nu eerst even scheren. Zo'n droogscheer-
apparaat was toch wel fijn.
Nadat hij geschoren en gewassen was, kleedde hij zich
rustig aan. Zo, kwart over acht. Nu zou hij toch wel naar
beneden kunnen gaan, op gevaar af, dat hij zijn gastvrouw
in négligé zou aantreffen.
Maar deze was al in de keuken bezig. Toen ze Jan de
trap af hoorde komen, opende ze de deur en keek hem
lachend aan.
„Goede morgen. En? Goed geslapen?"
„Als een roos. Ik hoop, dat ik niet te vroeg op ben? Ik
heb eigenlijk vergeten te vragen, hoe laat of jullie gewoon
lijk op Zondag opstaan."
„Nou, meestal later," antwoordde de jonge vrouw. Kees
ligt tenminste nog op één oor. Maar ik heb over een paar
minuten thee."
Een ogenblik later zaten beiden aan het ontbijt. Het zag
er allemaal aanlokkelijk uit: twee eieren, ham, geroosterd
brood
Nel lachte, toen ze zijn blikken over de tafel zag dwalen.
„Je hebt een prima kosthuis, naar ik heb gehoord, dus zal
ik terdege moeten concurreren!"
„Nou, maar zo krijg ik het in Amsterdam niet, hoor."
Tijdens het ontbijt spraken ze onbevangen over het voor
en tegen van buiten wonen.
„Van m'n geboorte af heb ik in Purmerend gewoond.
Vader was vroeger sigarenmaker, maar heeft al sinds 1930
een eigen bedrijf. Och, niet groot, maar het geeft een be
hoorlijke boterham. Kees zal vader wel opvolgen, want ik
heb geen broers. Ik heb nog één zuster, maar die woont
in de Achterhoek. Haar man is onderwijzer."
„Hoe komen jullie eigenlijk hier, in de Beemster?"
„In de stad was geen geschikte woning te vinden. In de
bezettingstijd viel dat al evenmin mee. Toen werd dit huisje
te koop aangeboden en vader heeft het toen voor ons ge
nomen. We wonen, hier heerlijk rustig en toch dicht bij
de stad. Binnen tien minuten ben je er."
„Bevalt Kees dat werk in de fabriek nogal?"
Verwondering op het gezicht van de jonge vrouw.
„Waarom niet? Hij is in zekere zin zijn eigen baas. Op
het ogenblik is het nog niet erg druk, omdat de tabak nog
schaars is. Maar dat zal geleidelijk aan wel beter worden.
De naam van de fabriek is in deze streken goed bekend. O,
het bevalt Kees uitstekend. Hij zou niet meer terug willen."
„Och ja, een zelfstandige baan heeft ook z'n voordelen,"
meende Jan. „Hoewel, mij bevalt het werk op het gemeente
huis uitstekend. Ik geloof niet, dat ik geknipt zou zijn voor
fabrikant in spé."
„Kees wel. Hij heeft altijd slecht onder een ander kunnen
staan. Hij houdt er niet van om gebonden te zijn. Niet dat
hij lui is, integendeel. Als eigen baas werk je in de regel
harder dan voor een patroon."
„Dat heb ik wel eens meer gehoord."
„Wil je nog thee?"
„Nee, dank je. Ik denk, dat ik maar eens een wandeling
ga maken."
„In de hoop, Annemarie tegen te komen," lachte ze olijk.
Een beetje verlegen tipte hij de as van zijn sigaar en trok,
om zich een houding te geven, zijn das recht. „Och, ik wil
ook wel eens wat van de omgeving hier zien. Enfin, je ziet
me wel weer verschijnen. Over een paar uur ben ik wel
weer terug."
„Dan is Kees ook wel op. Veel plezier."
(Wordt vervolgd)
A.s. Zondag - Aanvang 8 uur
Gedipl. O ome s-e/t Herenkapper
DORPSTR.21 BERGEN TEl 2266
30 centper ons.
Banketbakkerij
KOOLMEES SOECKER
Jan Oldenburglaan 5 Bergen
zonder chauffeur
Nog enkele lesuren vrij
St. Antoniusstraat 29 Bergen
Kurkdroog, fijn gehakt, f 0.90
per grote mand.
Minimum afname 3 maanden.
Bij afname van 10 manden franco
huis.
Instellingen en wederverkopers ge
nieten de normale korting.
Houthandel «De Waker"
Duinweg D 22, Schoorl. Tel. 432
KL ANKER, Stationsstraat 17, Bergen
Telef. 2189
