ROB <U avotductit J. DEN BROEDER. Stookt M. VELDMAN BOEKEN BOEKEN R I T S E M A STOFZUIGERS P. VAN BODEGRAVEN CHIN-LEE SLOPENKATOEN Siel het niet uit! Administratiekantoor Joh. Broere Gezusters UW OGEN Mr. Opticien Pastoor Kunsthandel heeft opgehouden te bestaan Fa. P. HOPMAN, is uitgesteld tot 15 Februari a.s. TECHN. BUREAU MEIJER Auto-RIJSCHOOL Boomkwekerij „Sursum Corda" te Schoorl Koffie en Thee Dót 'is GbiD'Lee thee! Vermeulen's fIDE SPAR" FEUILLETON EEN KROON Hetelucht-kachel GEBR- SCHOEN Hei adces van veeteauwen ft aac Ciy& Kinderverhaal '1 Mevr. J. RUYTER-v. GROENOU De lezing van de schrijfster DIET KRAMER GOUD ZILVER UURWERKEN Overkasten voor zakhorloges weer uit voorraad leverbaar voor voor voor DE HAAN'S Boekhandel Bergen Import PORSELEIN: Stationsstraat 9 Bergen Nh. Maandag 9 Januari, 's morgens 9 uur t „Bergen" PLOMPER - BERGEN ERKEND VERHUIZER ie smaak die geur Verzorgt Uw Boekhouding, Vermogensbeheer Belastingzaken ,00* V*0üty Een KAPSEL van B.G.DOBBEN DE GOEDE - Bergen T. VAN DIEPEN Wees wijs, ga voor Uw kunstgebit r Hierboven was de lucht weer zuiverder en leek het niet te ge waagd het masker af te zetten. Na enige vergeefse pogingen kwam Sheeba weer langzaam tot bewustzijn. Lorna wilde spreken omlaag, zo geruisloos mogelijk, maar Sheeba beduidde haar heel omdat het blijkbaar gevaarlijk stil te zijn en wees op een berg- was veel leven te maken. Een pad, enige meters beneden hen. maal op het veilige pad aange- Voorzichtig gleden de meisjes komen, wees Sheeba haar gezellin waarom ze zo voorzichtig moes ten zijn. Op slechts geringe afstand was de priester met zijn helpers bezig de val klaar te maken, waardoor ver- de blanken in de wagen nietigd moesten worden. Lorna begreep dadelijk aan welk gevaar haar vrienden waren blootgesteld. als het gaat om uw kostbaarste bezt: Gun ze een BRIL van BERGEN KLEINE DORPSSTR. 25 Oogcontrole iedere dag en Vrijdagsavonds van 79 u. Zieken en ouden van dagen aan huis Schoorl Dinsdagsavonds, Rustende Jager Egmond t Maandagsavonds, VerguldeValk Erkend Ziekenfondsleverancier Voor alle soorten INCASSO'S Uw adres: N. VRASDONK Natteweg 5 Bergen Ondergetekende bericht hiermede, dat de en dankt langs deze weg haar cliëntéle voor de prettige relaties en het genoten vertrouwen HOFLAAN 2 - BERGEN is nu vastgesteld op Woensdag 11 Januari a.s., in het Oranje-Hotel te Bergen. Zaal open 7.30 uur. Aanvang 8 uur. Kaarten zijn nog verkrijgbaar bij De Haan's Boekhandel te Bergen Reparatie-Atelier Kleine Dorpsstraat 9, Tel. 2778, Bergen ROMANS van f 4.90 ROMANS van f 5.90 ROMANS van f 6.90 f 1.25 f 1.75 f2.25 enz. enz. Komt U eens kijken Het kan niet anders, of er is iets voor U bij Heden ontvingen wij Eet-, Ontbijt- en Theeserviezen Import Zweeds Boerenblauw Ontbijt- en Theeserviezen Hollands servieswerk Ontbijt- en Theeserviezen Soepkoppen, kop en schotels Kerkstraat 3 - Tel. 2137 - Bergen Dë trekking van de verloting ten bate van de KLEUTERSCHOOL te BERGEN AAN ZEE, welke zou plaats hebben vóór 1 Januari 1950 LOTEN zijn alsnog verkrijgbaar bij Mevr. J. J. GRONDSMA-BLAAUW, v. Edenweg 1, Bergen aan Zee. - Telef. 2203. De trekkingslijst wordt gepubliceerd in dit blad. Zie vooral de etalages slede-, ketel- en steel- modellen. Alleenverkoop Tel. 2514, Ruïnelaan 3, Bergen (Desgewenst betaling na overleg) Neemt U bij ons uw rijlessen. Voor goed onderricht wordt ingestaan. Breelaan 50 Bergerweg 12 Bergen Alkmaar Tel. 2496 Tel. 3752 TEL. K 2209 - 285 levert alle soorten bomen, heesters, rozen, vaste planten enz. Speciaal adres voor tuinaanleg, windkeringen, sport terreinen enz. Prijscourant op aanvrage gratis. Vraagt ons persoonlijk bezoek Uitsluitend bij Levensmiddenbedrijf Telef. 2068 Breelaan 33 - Bergen ElG.t JOH. BROERE Belastingconsulent Lid Ned. College voor Belastingconsulenten KERKELAAN 17, BERGEN Nh. Een roman uit Noordholland door Maartje Zeldenrijk 10. Maar na enkele jaren verouderde ze. Door al dat zwoegen en draven, zes dagen lang, elke week, jaar in jaar uit, werd ze een sloofje. En nu zijn ze beiden dood. Gedurende hun korte leven vader was negen en dertig en moeder zes en dertig, toen ze stierven hebben ze altijd hard gewerkt. En wat is het resultaat geweest? Toen vader kwam te overlijden, bleek, dat de tuin niet eens onbelast was. Na moeder's dood heeft Lieselot de tuin ge lukkig verkocht en van de opbrengst werden we beiden eigena resse van het huisje. En op de bank staat nog een klein bedrag, waaraan ik voor m'n een en twintigste jaar niet mag komen. Na moeder's dood moest Lieselot hard werken voor haar en voor mij. Ze wilde me laten ,c "en. Na de lagere school ben ik op de HBS. geweest Goed, daar heb ik m'n diploma van en daarmee gewapend kon ik tenminste betere betrekkingen krij gen. Oom Herman, die mijn voogd is, wou, dat ik op de boerderij kwam bij hem, als hulp. Nooit, in der eeuwigheid niet! Ik sprong net zo lief in het water. Hij heeft het ook niet goed gevonden, dat Lieselot me liet doorleren, maar m'n zus heeft gelukkig net zo lang aangehouden, tot hij er in berustte. Nou, ik heb daarna verschillende banen gehad. Eerst in Purmerend, in een boek winkel. Maar daar kon de zoon van de baas z'n handen niet thuis houden. Ik heb hem toen een oplawaai gegeven, die zo goed aankwam, dat ik op staande voet door de oude heer ben ontslagen. En natuurlijk geen getuigschrift. Daarna heb ik ver schillende betrekkingen gehad, op kantoor, in de winkel, op een magazijn en nog eens op kantoor. Maar als het me niet beviel, nam ik m'n ontslag. En dat zal ik wel blijven doen, net zo lang tot ik iets heb, wat me wel aanstaat. En dan zeggen ze in Purmerend en ook in de Voorstad, dat ik een losbol ben. Ja, ik heb er toch maling aan, want ik ga stilletjes m'n eigen weg en stoor me aan niemand. Nu heb ik weer gesolliciteerd bij een bank in Amsterdam, maar het zal wel niets worden, want ik heb immers geen enkel getuigschrift. Ik ben nergens langer geweest dan twee, drie maanden. En als ik zelf m'n ontslag nam, wilde men geen getuigschrift geven. Met dit alles wil ik maar zeggen, dat mijn vader en moeder hun hele leven gesloofd hebben en het nooit verder brachten dan een armzalig tuindersbestaan. En dat wil ik niet. Ik zal nooit de vrouw van een tuinder worden of van een andere arbeider. Dan is het armoe troef en hard werken. Begrijp je nu, waarom ik graag wil, dat jij burgemeester wordt?'' Jan had al die tijd zwijgend en met belangstelling geluisterd. Het was voor het eerst, dat Annemarie een stukje van haar hart blootlegde voor hem en daarom had hij haar niet willen onderbreken. Hij begreep nu haar innerlijke nood, geboren uit hetgeen zij in haar jonge jaren van het harde leven had gezien. En hij begreep, dat in haar hart maar één kreet geuit werd: Zo mag het bij mij nooit worden! Hij tuurde voor zich uit en zocht voorzichtig naar woorden. „Tot op zekere hoogte kan ik je begrijpen en je argumenten aanvaarden. Per slot van rekening heeft iedereen in zijn jeugd idealen, jongens zowel als meisjes. Mijn vader was ambtenaar op het stadhuis in Amsterdam. O, maar een heel gewone be trekking. Maar goed, we konden er thuis behoorlijk van leven. Hij is ook al jaren dood. Mijn moeder heb ik nooit gekend; ze is al bij mijn geboorte overleden. Er was altijd een huishoud ster bij ons. Maar we hadden het altijd goed. Zorgen van be tekenis kan ik me tenminste niet herinneren. Mijn leven is dus heel anders geweest, dan dat van jou. Maar je vergeet één belangrijk ding. Je ziet in je moeder een sloofje, die niets aan haar leven had. Maar uiterlijk zal dat misschien zo geweest zijn. Ik ben er van overtuigd, dat je moeder en vader heel veel van elkaar gehouden hebben. In jullie huisje woonde, ondanks het harde werken en de financiële zorgen, het geluk, dat niet kijkt naar geld. Want er was één factor, die al het andere over brugde en het onbelangrijk maakte. En dat is de liefde. Vanzelf sprekend zullen je moeder en vader ook wel eens sombere momenten in hun leven gehad hebben. Wie heeft dat niet? Maar, de liefde, die hen met elkander verbond, gaf hun kracht om alles te dragen. Ook de zorgen en narigheid. En dat heb jij misschien niet gezien. Als de liefde overheerst in het leven, dan kan het niemand schelen, of hij hard moet werken. Men heeft elkaar en met elkaar is men gelukkig." „Inderdaad, vader en moeder hielden erg veel van elkaar." „Juist. En zo moet je het hele leven zien. We kunnen nu een maal niet allemaal burgemeester worden en alle vrouwen kunnen geen vrouw van een minister zijn. Er zijn werkgevers en werk nemers. Mensen, die hard moeten werken en mensen, die een gemakkelijk leventje hebben. Als men jong is, heeft men z'n idea len. Gelukkig, want zonder idealen is een leven zonder waarde. Maar let eens op, hoe weinig idealen in werkelijkheid verwe zenlijkt worden. Desondanks zijn de meeste mensen toch wel tevreden, met het aardse deel, dat hun toebehoort." „Maar vindt jij het dan rechtvaardig, als de een zwemt in het geld en de ander niet eens genoeg heeft om behoorlijk kleren te kopen. Dat is toch niet in orde?" „Dat is het ook niet; je hebt volkomen gelijk. Daarom kan ik me best indenken, dat jij graag de vrouw wiit worden van een goed gesitueerde man, om het zo maar eens uit te drukken. Maar in geld of bezit schuilt niet steeds alleen het geluk. Vergeet nooit, dat in vele gevallen de eenvoudigste mensen het gelukkig ste zijn en de beter gesitueerden, door hun grotere zorgen en ver plichtingen, vaak niet zo gelukkig zijn. Vanzelfsprekend mag iedereen er naar streven om vooruit te komen in de wereld. Dat doe ik ook. Mijn ideaal is voorlopig een baantje als gemeente- sectetaris, hoewel ik het op het ogenblik in Hillebrug ook goed heb. Dat jij ook graag een dame wilt worden, wie zal het je kwalijk nemen? Maar kijk nooit neer op de eenvoudige man, die hard moet werken voor zijn dagelijks brood en in een man chester broek loopt, in plaats van een flanellen zomerpantalon met een vouw, messcherp er in geperst. Vergeet niet, dat de arbeiders de belangrijkste mensen zijn in het bestaan van een volk." „Ja, jij ziet het zo heel anders." „Weet je, jij bent te zelfstandig en je isoleert je te veel. Ben je nergens lid van? Een naaikransje of zo?" Ze haalde haar neus op. „Merci. Niets voor mij. Ik ben ner gens bij. In Purmerend ben ik nu eenmaal niet getapt. Wat doe je er aan? Ze noemen me hooghartig omdat ik me nooit met tuindersknechts en zo bemoei. Dat wil ik nu eenmaal niet. Ik ga maar het liefst m'n eigen weg. Laten ze me alsjeblieft met rust laten. Ik doe toch, wat ik zelf wil." Jan besloot er verder maar niet meer over te praten, maar was vast van plan eens een hartig woordje met haar zuster te spreken. Hij dacht een poosje ernstig na. Hij hield immers van dit meisje, dat bijna nog een kind was. Het was alsof Annemarie zijn gedachten raadde. Ze trok zijn hoofd naar zich toe en streek hem over de weerbarstige haren. „Kijk niet zo ernstig, Janneman, dat staat je helemaal neit. Kom, we zijn vandaag heerlijk uit. Weg met die rimpels in je voor hoofd. Laten we genieten." Zijn trekken verzachtten. Hij wilde een kus op haar lippen drukken, maar zij ontglipte aan zijn armen ensprong, lenig als ze was, vlug op, terwijl ze een eindje wegliep. „Als je me kunt vangen, mag je me zoenen, eerder niet!" „Dat laat ik me geen tweemaal zeggen, kleine heks!" riep hij uit, terwijl hij haar achterna rende. „Zodra ik je te pakken heb, zal ik je overal zoenen, waar ik je raken kan, tot je er„ rood gloeiend van wordt." „Ha-ha, probeer me eerst maar te krijgen!" Ze keek hem lachend van achter een dikke beuk aan, terwijl ze het puntje van haar tong uitdagend naar hem uitstak. Er volgde een wilde ren van boom tot boom, maar Annemarie was zo lenig als een jonge kat en het duurde geruime tijd, voor Jan haar, hijgend van inspanning, eindelijk in zijn armen gevangen hield. „Zo, ondeugd, nu zul je de tol moeten betalen!" En hij over laadde haar met een regen onstuimige kussen, tot ze eindelijk, schier uitgeput, naast elkander neervielen. Nadat ze een poosje gezeten hadden, keek Jan op zijn horloge, „Zeg, het wordt tijd, dat we naar de wagen terugkeren. In Garderen zullen we wel wat kunnen eten en dan rijden we over de Afsluitdijk naar huis terug." „Hè, nee, laten we na het eten maar weer naar het bos terug gaan. Ik vind het hier veel fijner. Kunnen we niet wat langer blijven, als we langs dezelfde weg weer naar huis gaan?" „O ja, dat is veel korter. Ik deed het om jou een plezier te doen. Je hebt immers nog maar zo weinig van ons land gezien?" „O, dat kan me op het ogenblik niets schelen. Ik vind het veel prettiger om met jou hier in het bos te zijn. Hebben we niet genoeg brood bij ons, om de hele middag hier te blijven? Dan eten we vanavond ergens in een restaurant of zo." „O ja, natuurlijk. Waarom niet? Er is brood, ik heb ook nog wat fruit en een paar flessen limonade. Dan moet je het de gehele middag zonder thee doen." „Hindert niet, Janneman, ik geniet ook wel zonder thee. Laten we maar stil hier bij elkaar blijven en plezier hebben. Waar is de mand?" Jan keek in het rond. „Lieve help, die ligt natuurlijk ergens anders. Doordat we aan het stoeien zijn geweest, zijn we een een eindje verder gegaan. Kom op, we moeten eerst de mand zoeken." „Eerst nog een zoen, Jan „Malle meid, ik zou je wel uren achtereen kunnen zoenen!" Maar zelf was hij de eerste, die opsprong en scherp uitkeek naar de mand. „Zeg," riep Annemarie verschrikt uit, „als we die maar niet kwijt zijn. Alle bomen lijken op elkaar. Weet jij nog, hoe we gelopen hebben?" „De mand kan hier toch niet ver vandaan zijn. Laten we maar eens kijken. We gaan in een kring lopen en maken de kring steeds groter. Uiteindelijk moeten we dan toch bij onze etens voorraad terugkomen." „Zeg, we lijken wel een paar schipbreukelingen, die uitge hongerd zijn en nu op zoek zijn naar eten." Hij schoot in een lach. „Dat is ook een mop! Een paar schip breukelingen in een dicht bos. Nou, vooruit, kapitein, wijs maar de weg." Ze vleide zich als een poesje tegen hem aan. „Jij bent mijn kapitein," zei ze zacht. (Wordt vervolgd) Gedipl Do mes-en Herenkopper DORPSTR.2! BERGEN TEL 2266 Het heeft alleen voordelen. Gemoffelde uitvoering uit voorraad. prima kwal. br. 90 cM, f 1,68 per M. shirling, br. 100 cM. f 1.84 per M. Schortenbont f 2,05 en f 2,15 per M. Jaegerflanel f 1,43 per M. Prima dameskousen vanaf f 1,15 Nog bijna alles voor oude prijzen Stationsstraat 5, Telef. 2659, Bergen Stoomwasserij Visscherslaan 11 Telef. 3712 ALKMAAR Burgemeester Lovinklaan 9 - Bergen Telefoon 2640

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Duinstreek | 1950 | | pagina 4